Hoi allemaal, Naast mijn financiële vraagstuk hier mijn tweede pieker punt. Momenteel zit ik dus zonder werk. Ik heb gestudeerd en in de zorg gewerkt, maar ben eerlijk gezegd weinig ambitieus. Een leuke baan hebben vind ik wel een meerwaarde, maar dit hoeft niet per se een hoge functie te zijn oid.... Nu is het momenteel heel erg moeilijk om een baan te vinden in mijn gebied... Ik wil absoluut niet fulltime of naar de andere kant van het land... Dan kies ik liever voor minder inkomen en thuisblijfmoeder (voorlopig). We willen ook graag een tweede kindje en los van de financiën ben ik ook een beetje bang dat als ik daar nu voor kies en voorlopig dus thuis blijf, dat ik mijn kansen op de arbeidsmarkt vergooi... Nou is moeder worden altijd mijn grootste wens geweest en nu nr 1 er is weet ik ook dat ik dit heerlijk vind, maar een baan ernaast wil ik (uiteindelijk) wel. Wat denken jullie, vergooi ik echt mijn kansen op een leuke baan als ik er voor nu voor kies om thuis te blijven en nog een kindje te maken? (Als ons dat gegund is uiteraard)
Even ter aanvulling: Nu ik naar werk zoek voelt het een beetje alsof mijn leven " on hold" staat en alles moet wachten tot het moment dat ik weer werk heb... Dat ben ik een beetje zat, vandaar mijn gepieker hierover
Lastig dillema, maar kan me goed voorstellen dat je erover nadenkt! In de toekomst kijken kan niemand, maar ik denk dat je voor een werkgever wel minder interessant bent als je gestudeerd hebt, geen/weinig relevante werkervaring hebt en er dan ook nog eens een paar jaar uit bent geweest. Dan liever een vers afgestudeerde... Ik denk dat het ook afhankelijk is van de sector waarin je werkt/wil werken en je studierichting. In de zorg speelt dit vast minder dan in het bedrijfsleven. Overigens ben ik in mijn team (zorg) ook betrokken bij de werving en selectie van nieuwe collega's en ik vind het altijd heel sterk als een vrouw goed kan omschrijven waarom ze een paar jaar thuis voor haar kinderen is geweest. Tot slot... En tis een beetje een dooddoener... Maar probeer goed een prioriteiten lijstje te maken van wat jij het belangrijkst vindt. "Een baan" kan je waarschijnlijk altijd wel ergens vinden, maar een leuke baan die past bij je studie is misschien wel lastiger. Hoe zijn de ontwikkelingen in je vakgebied? Ziet de arbeidsmarkt er over een paar jaar beter uit? Succes met je keuze. Zelf zou ik ervoor zorgen dat ik altijd een lijntje met de werkvloer hou. Diep in m'n hart zou ik het liefst thuismoederen tot ze naar school gaan, maar zelf ben ik wel bang dat ik tegen die tijd niks meer waard ben op de arbeidsmarkt (en ik ben ook niet super ambitieus hoor, heb de afgelopen jaren veel geleerd en hard gewerkt, zit nu op een prima plek en vind het voorlopig goed zo!). Succes met je keuze!
Alsof ik mezelf lees. Je eerste vraag gaf mij ook antwoord dus bij deze zal ik die van jou beantwoorden. Ben ook thuis en gaan bijna voor nr 2. Ja tuurlijk zitten we met een gat straks waarbij je werkervaring mist maar zoals je zelf al zegt er zijn bijna geen banen. Je bent niet de enige met dit probleem. Alle mensen die ontslagen zijn hebben een gat in hun cv. Ik wil best een poos thuis blijven en pas als de kinderen naar de basisschool gaan verder kijken. Maar ja of er dan wat te vinden is weet ik niet. Je weet ook niet wat toekomst brengt. Wie weet wil je wel een eigen bedrijf opzetten of een totaal andere richting op. Ik maak me er in ieder geval niet druk om want ja je kan dan ook je baan verliezen. Net als in je andere topic er kan van alles gebeuren maar spijt krijgen van je kinderen bewust zien opgroeien krijg je vast niet 😉 En je kan natuurlijk altijd gewoon blijven rondkijken en solliciteren!
Hoi Meca, Fijn om iemand te "spreken" in een soortgelijke situatie. Is dat ook wat jij van plan bent? Gewoon voor nummer 2 gaan en in de tussentijd naar een baan kijken met het idee " als er een leuke baan komt prima en anders ook goed?" Spijt van m'n kind(eren) zal ik inderdaad nooit krijgen. Bij nummer een deze overweging idd ook gemaakt. Ondanks dat ik de werkwestie nu lastig vind bestaat er geen baan waar ik m'n dochtertje voor zou willen inwisselen... Heb in voorbijkomende vacatures ook geen baan gezien die ik voor mijn gevoel nu moet laten schieten omdat ik moeder ben..... Dus spijt zeker niet. Het grappige is dat ik vroeger in alle vriendenboekjes altijd schreef bij wat wil je later worden: mama... Haha dat is ook het enige waar ik altijd zeker van ben geweest. Op gebied van carrière switch ik en zie ik inderdaad ander werk ook al voor me... Maar een leven zonder kinderen echt niet!
Hoi, Misschien kun je voor een tweede 'gaan' (lees tussen de regels door dat dat je grootste wens is volgens mij) en ondertussen vast een cursus doen oid? Zodat je later je baankansen vergroot? Of miss een dagdeel in de week vrijwilligerswerk doen waarmee je ervaring opdoet of wat goed op de cv staat? Of een ander klein bijbaantje zoeken waaruit je toch voldoening haalt voor nu? Ik zou dus gaan voor en en: gaan voor n tweede en ondertussen iets doen waarmee je vast in je toekomst investeert... Vergt wel wat nadenkwerk en creativiteit denk ik maar dat is dan meteen je uitdaging voor nu.
Weinig op aan te vullen. Zit zelf al meer dan een jaar thuis zonder werk en ondertussen is onze dochter bijna 3 jaar. We wilden allebei graag een tweede, maar stelden onze wens om verschillende redenen uit; "klein" appartement, ik geen werk meer... Omdat wij sowieso nog lang geen uitzicht hebben op een grotere woning, hebben we toch ervoor gekozen om voor een tweede te gaan en ben ik 4 september gestopt met de pil. Financieel zal het allemaal wat minder luxe zijn en ook vraag ik me af of ik nog wel aan een baan kom over een lange tijd. Ik vind het namelijk nu wel prettig om voor mijn dochter thuis te zijn en als ik zwanger ben (al weet ik natuurlijk niet wanneer dat zal zijn), verwacht ik niet dat er een werkgever zal zijn die in me geïnteresseerd is. Ik zou, als ik jou was vooral op je eigen gevoel afgaan...
Ik zie echt niet in hoe je je kans op een baan vergooit als je voor een 2e kindje gaat. Een kind kan altijd nog naar kinderopvang, peuterspeelzaal of een oppas krijgen. Dus ik zou je wens op kinderen gewoon accepteren en zien wanneer die 2e zich aandient en ondertussen ook blijven solliciteren op toffe functies. Dan komt er vanzelf eerst een baan of eerst een kind, maar die kun je prima combineren lijkt mij.
Wil je ook echt graag thuisblijfmoeder zijn of kies je hiervoor omdat je geen geschikt werk kan vinden? Als je graag tbm wil zijn en je financiële situatie blijft te overzien, dan kan je daar inderdaad gewoon voor kiezen. Als je meer noodgedwongen tbm wil zijn, dan zou ik in de tussentijd gewoon solliciteren naar alle functies die aan jouw eisen voldoen (bijvoorbeeld parttime en in de buurt). Wat al eerder gezegd werd ben ik het mee eens: als je een goed verhaal hebt bij je afwezigheid op de arbeidsmarkt, dan kan je als je intussen bij bent gebleven met de ontwikkelingen gewoon weer solliciteren na een tijdje. Als je geen goed verhaal hebt, omdat je eigenlijk niet per se tbm had willen zijn, dan zou ik er toch voor kiezen om te gaan solliciteren. Er komt een moment dat je nest leeg is en je opeens geen leuke dagbesteding meer hebt, omdat je ooit de keuze hebt gemaakt te stoppen met werken. Als dit een bewuste keuze was, dan is dat natuurlijk niet erg.
Mijn ideale plaatje is wel een combi van gezin en werken. Dus geheel bewuste keuze is het niet... Maar gezinsuitbreiding is zeker de hoofddroom! Uitzendbureaus willen me alleen maar productievere laten doen (ik bedoel dit niet arrogant, maar dat ga ik dus echt niet doen, zo hoog is de financiële nood niet en dan werk ik voor de opvang). Ik denk dat ik de focus idd wel kan verschuiven, nu is de focus werk vinden en dan komt de rest.. We kunnen natuurlijk ook gaan klussen en werk zoeken en idd zien wat zich het eerste aandient
Ik snap je zorgen hoor, ben zelf ook zo'n piekeraar Maar inderdaad hoef je toch helemaal niet te kiezen? Blijf lekker solliciteren en als je een baan krijgt kan je gaan zorgen voor opvang voor je kindjes en zolang je nog geen baan kan vinden is dat voorlopig ook goed. Dus niet kiezen, maar delen!
Mijn situatie ligt iets anders dan die van jou. Ik ben al voor mijn dochter gestopt met werken. Lichamelijk ging het niet meer. Dus hetgeen waarvoor ik geleerd heb kan ik niet meer uitoefenen. Ik ben nog aan het soul-searchen wat ik wil worden/doen naast mama 😉 want dat is toch wel de beste baan. Ik kijk hier nog wel naar vacatures maar ik wil net als jij niet voor de opvang werken als het niet hoeft. Ook geen opa's of oma's in de buurt. Anders was het misschien wel anders geweest. Financieel was het even spannend maar zijn we gelukkig nu zover dat we niks te kort komen en kunnen sparen. Dus het werken hoeft niet en mijn man vindt het wel lekker zo. Ik ben dus een echte thuisblijfmoeder 😊 Maar zoals iemand al zei je hoeft niet te kiezen je kan gewoon voor allebei gaan! Ik zou zeggen geniet van je dochter en je man 😉 en houdt je ogen open. Wie weet wat er op je pad komt.