Hallo lieve moeders, Ik heb alle forums een beetje gelezen, maar wilde toch een nieuw onderwerp aanmaken. Ik zal het proberen niet zo lang te maken: Mijn dochter is 2 jaar en 7 maanden. Ontwikkeling altijd verder goed verlopen. Spraak/taal bleef een beetje achter. Met 13 maanden vocht achter trommelvliezen geconstateerd. Daarna periodes van weer vocht, weer weg, weer vocht, weer weg. Net niet slecht genoeg voor buisjes. Bij het CB zeiden ze eerst ach maak je niet druk, begrijpt ze wat je zegt? Nou, dan komt het wel vanzelf. Maar toen mijn dochter haar verder niet aan keek vond ze dat vreemd. Enkele weken later zou m'n dochter beginnen op de peuterspeelzaal. Daar had ze naar toe gebeld (zonder mijn toestemming) en gezegd dat ze haar in de gaten moesten houden. Mijn dochter is eenkennig, kan slecht tegen drukke ruimte met veel onbekende mensen. Ze maakt dan weinig contact. Met ons en bekende doet ze dit verder prima, interactie, troost, spelen etc doet ze allemaal wel met bekende. Nu heb ik zelf heel veel kenmerken van hooggevoelig (ik wist tot een paar jaar geleden niet wat het was, maar toen ik erover las vielen puzzelstukjes op zijn plaats). Haar gedragingen passen ook bij hooggevoelige kindjes, dus heb ik me er niet heel druk om gemaakt. Woordenschat is best hoog (geteld en kwamen op 78 woorden die ze echt gebruikt). Maakt alleen geen zinnetjes. Begrijpt ons wel goed, voert opdrachten uit. Toen ze enkele weken geleden begon bij de peuterspeelzaal vond ik de houding van de leidsters nogal vreemd. Achteraf dus te verklaren, doordat de CB-verpleegkundige contact heeft gehad met hen. Meteen de 2e week, bij haar 3e bezoek bij de PSZ werden wij naar een kamer geroepen. 'Dochter maakt weinig contact met ons, wil niet vanzelf in de kring zitten en dat vinden wij en het CB zorgelijk'. Totaal overdonderd waren we en ik heb er dagen om gejankt. Gesprek gehad met de hele club bij elkaar (CB, leidsters en een of andere pedagogische wijsneus). Werd eigenlijk een probleem aangepraat. We moesten haar laten onderzoeken, want er was iets. Het hoorde niet dat ze met onbekende geen contact maakt op deze leeftijd en ze hoort al in zinnen te praten. Er moest dus een probleem zijn. Tijdens het gehele gesprek leek het net alsof er al een diagnose was gesteld. Wij ouders: 'wij denken echt dat ze eigenwijs is, eenkennig en praten komt goed op gang, we hebben steeds die problemen met haar oren gehad. Waarom een onderzoek?' Zij: 'We begrijpen dat jullie je schuldig voelen, maar dat hoeft echt niet'. Wij ouders: 'Heeft niets met schuldig voelen te maken, wij denken dat we haar hiermee een probleem gaan aanpraten'. Zij:'Ja, maar zo kunnen ze jullie wel handvaten geven over hoe jullie het beste met haar om kunnen gaan (alsof wij ooit hebben gezegd dat niet te weten), die mensen zijn professionals en weten dat heel goed.' Nu heb ik 10.000 adviezen gekregen, allemaal goed bedoeld, maar ik weet nu ineens niet meer wat ik moet denken of doen. Er ligt een doorverwijzing naar Kentalis. Er ligt een doorverwijzing voor een logopedist, er is geadviseerd om naar de huisarts te gaan en een doorverwijzing te vragen voor een kinderarts, zodat er ook een medisch onderzoek zou kunnen plaats vinden. Huh? Waarom? Omdat ik er zo doorheen zat ben ik naar 2 verschillende paragnosten geweest (misschien dat sommigen dat vreemd vinden, ik zelf heb ook een hele sterke 6e zintuig en geloof daarom ook wel in dat soort dingen). Beide gaven aan dat ze hooggevoelig is, heel veel dingen ziet en ze gewoon alles op haar eigen tempo doet. Mensen die niet oprecht tegen haar zijn, maakt ze geen contact mee. Dat idee hadden we zelf ook, maar nu zijn we enorm aan het twijfelen gebracht. Eigenlijk weet ik 100% zeker dat er niets met haar aan de hand is, maar ben ik misschien een blinde moeder? Mijn man vind het ook onzin en denkt er net zo over als ik. Wat vinden jullie? Heeft er iemand een kind met soortgelijke gedragingen? Tips, ervaringen, kennis, alles is welkom. Alvast bedankt!!!
Ik heb geen ervaring hiermee, maar wat pittig, zeker die situatie op de psz. Blijf op je eigen gevoel afgaan, ik denk dat je het prima zelf aanvoelt en je je dochter goed in de gaten houdt. Ze is nog erg jong, ik zou het even aankijken. Je voelt vanzelf wanneer je wel een stap wilt ondernemen. ( En trouwens, als ik voor mijzelf mag spreken, als ze mij op een psz zo'n gevoel geven over mijn dochter ging ze er direct weg. Hoe goed bedoeld het ook is) Veel succes en sterkte.
Bedankt voor je reactie CindyJessie. Mijn dochter gaat er niet meer naar toe hoor. Ik heb gezegd dat we wilde nadenken en wilde wachten tot uitslagen van onderzoeken ALS we die al gaan laten verrichten.
Moeilijk. Ik zou zelf wel een logopedist gaan bezoeken, want taalachterstand kan blijvend zijn als je dat niet tijdig aanpakt. Verder zou ik de rest vd adviezen bespreken met iemand die ervaring heeft. Misschien gewoon een gesprek bij CB aanvragen hierover. Ons Cb heeft trouwens ook een soort 'opvoedpunt', met pedagogen waar je ook advies kan vragen. Ik snap wel dat je je kindje niet helemaal door de molen gaat halen als je zelf nergens problemen mee hebt!
Vervelend zeg! Zou d'r nog even tijd geven, klinkt niet vreemd hoor! Er komt zoveel op die ukjes af en er moet zoveel tegenwoordig!
Wellicht zou je je nog eens kunnen inlezen in het kiss'syndroom / HCFS hoog cercale functie stoornis. Dit hadden mn drie dames. De oudste was precies zoals jou dochtertje. Zelf zag ik ook autistische trekjes en ze was ook hooggevoeling! Toen we een aantal keren bij een manueel therapeut zijn geweest is ze echt open gebloeid klinkt wat vreemd maar ze werd wat 'makkelijker/normaler' in omgang met anderen/onbekenden. Blijf alsjeblieft jezelf en laat er niet zomaar een stempel opplakken Door een of andere test. Mocht je vragen hebben ik wil ze gerust voor je beantwoorden. Jullie weten wat het beste voor haar is.
Hoi Mjmw, Ik heb net snel gegoogled om te kijken wat het inhoudt, maar mijn dochter heeft motorisch geen problemen. Wat deden jouw meiden, waardoor je aan HCFS dacht?
Heb ik gedaan, maar de meningen over 'hooggevoelig' zijn zo verdeeld. Er zat dus een pedagoge bij het gesprek en die leek wel bang dat ze bijna niets heeft gezegd. Op alle vragen die ik haar heb gesteld reageerde ze: jaaaaahhhhh, mmmmmmm, zou kunnen, wellicht, misschien.... Ik heb ook via zo'n site voor onafhankelijk medisch advies gesteld (dan stel je je vraag uitgebreid per mail, krijg je reactie van een specialist en betaal je 75 euro voor dat advies). Advies was toch voor de zekerheid laten onderzoeken door deskundigen. Baad het niet dan schaad het niet, nou geweldig advies NOT.
Heb ik gedaan, maar de meningen over 'hooggevoelig' zijn zo verdeeld. Er zat dus een pedagoge bij het gesprek en die leek wel bang dat ze bijna niets heeft gezegd. Op alle vragen die ik haar heb gesteld reageerde ze: jaaaaahhhhh, mmmmmmm, zou kunnen, wellicht, misschien.... Ik heb ook via zo'n site voor onafhankelijk medisch advies gesteld (dan stel je je vraag uitgebreid per mail, krijg je reactie van een specialist en betaal je 75 euro voor dat advies). Advies was toch voor de zekerheid laten onderzoeken door deskundigen. Baad het niet dan schaad het niet, nou geweldig advies NOT. (deze reactie plaatste ik net perongeluk bij iemand anders, sorry )
Als ik uit ervaring mag spreken... ze zeggen dat niet zomaar natuurlijk. Bij mijn zoontje werden ook opmerkingen gemaakt toen hij net 2 was. (Op het KDV) ook veel praten maar dan juist heel extravert gedrag erg overheersend en ongepast. Nu is hij 6 jaar en we lopen nu bij de GGZ om te kijken wat er 'mis' is. Kan ADD/ADHD/Autisme/Hoogbegaafdheid zijn. (Dat laatste omdat hij erg wijs is en extra opdrachten krijgt om hem bezig te houden..) wij weten het in november. Maar de signalen zijn er dus al jaren. Ik snap het wel want je wil je kind niet in een hokje plaatsen wat afwijkt van normaal.. maar het is misschien juist nuttig die doorverwijzing? Dan weet je waar je aan toe bent of niet. Overigens is tegen ons gezegd dat dergelijke onderzoeken pas zinvol zijn vanaf 6 jaar. Oh en wees niet bang dat je kind zomaar een 'stempel' krijgt met het is dit of dat. Er gaat echt wel heel uitgebreid zorgvuldig en meerdere onderzoeken aan vooraf...
Hoi, Wat zenuwslopend is dat om te moeten wachten tot november. Ik begrijp dat als er wat is, je dit beter vroeg kunt weten. Maar ieder mens is anders en anders zijn betekend toch niet altijd een stoornis. Hoogbegaafd bijvoorbeeld is geen stoornis. En natuurlijk is het fijn het te weten, dat snap ik heel goed. Maar ik vind haar nog best jong en ik zie nu gewoon dat als therapeut A geen probleem ziet, we dan maar naar therapeut B moeten gaan, want ja er moet ergens een probleem zijn. Met zo'n denkwijze creëer je een probleem. En een misdiagnose is ook niet fijn, dan is de label er al opgeplakt.
Als moeder denk ik: wat idioot, zó snel al jou apart nemen om zorgen te bespreken en dan meteen richting een aanmelding bij Kentalis gaan. Wat een overtrokken reactie als jij je zelf helemaal geen zorgen maakt. Maar als professional in het onderwijs denk ik: de leidster zullen wel écht opvallende dingen zien en zich écht zorgen maken als ze zo snel actie willen ondernemen. Vanaf hier kunnen we er weinig over zeggen natuurlijk. Of je het serieus moet nemen, hangt een beetje af van de indruk die je hebt van de psz en het cb. Als ze geen verstand van zaken hebben, zou ik mijn eigen gevoel volgen. Maar als je tot nu toe redelijk goede ervaringen met ze had, zou ik toch overwegen om er een derde naar te laten kijken. Het is beter om eventuele problemen vóór te zijn dan dat je er straks op de basisschool tegenaan loopt, vind ik. Ook omdat je meestal niet zomaar aan de beurt bent.
Maar hooggevoelig betekent niet 'geen contact maken' (of taalachterstand). Gevoeligheid is gewoon een karaktereigenschap. Eenkennigheid kan best nog meespelen op deze leeftijd, maar ook eenkennige en gevoelige kinderen maken op de een of andere manier wel contact. Dl weigerde als 1-jarige alle contact met vreemden, maar die maakte zichzelf dus wel erg goed duidelijk (= ook contact maken) waardoor iedereen meteen gerustgesteld was, en ze alleen nog aan ons vroegen of we er zelf last van hadden/iets aan wilden doen Kunnen praten kan natuurlijk wel helpen daarbij, dl voert inmiddels beleefde gesprekken met vreemden en maakt grapjes. Vandaar mijn advies om eens te beginnen met een logopedist.
Klopt en ik wil, als er een probleem is, wel weten als er een probleem is natuurlijk. Vind alleen dat iemand dat niet kan beoordelen die haar 3x heeft gezien. De leidsters gaven aan dat het initiatief niet vanuit hen is gekomen, maar van het CB. Zij hanteerde normaal 2 maanden om te wennen, maar het CB had grote sprongen verwacht. Nog niet in zinnen praten en weinig contact met vreemde vonden ze zorgelijk. Ik had natuurlijk ook iets anders gezien, maar het voelt voor mij een beetje overdreven om door een hele molen te gaan nu.
Klopt. Ze maakt wel contact, heel veel zelfs, maar niet in drukke ruimtes met vreemde. En dat is wel een gedraging wat bij hooggevoelig hoort. Tenminste, lees ik (heb het boek van Elaine Aron gelezen). Met ons maakt ze heel veel contact, speelt met ons, knuffelt, is nieuwsgierig, vraagt hulp.
Ik wilde het verhaal niet te lang maken bij het aanmaken van het onderwerp, dus heb alleen benoemd wat ze niet doen. Dit doet ze wel: - Lachen naar ons, naar bekende - Knuffelen met ons en bekende - Troost zoeken - Spelen - Kijkt veel in boekjes, wijst het dan aan en vraagt ons wat het is (op haar manier). - Speelt functioneel met speelgoed - Als er iemand op bezoek komt thuis, begroet zij diegene altijd - Kan prima tegen veranderingen - Geen slaapproblemen oid - Doet ons na - Kan al heel veel liedjes zingen Maar zodra het druk wordt, dan vertoont ze vreemd gedrag. Keert ze in haar eigen wereldje, als iemand haar roept (onbekende) kijkt ze niet, negeert ze volledig. Als ze haar bijvoorbeeld vastpakken duwt ze ze weg en moppert ze.
Ik denk dat er weinig peuters zijn die niet even moeten wennen aan drukke ruimtes met onbekenden Maar bij cb zit ze in een rustige ruimte, toch? En daar maakte ze ook geen contact schreef je. Ik denk echt dat praten de key gaat worden. Dl werd al minder eenkennig toen ze kon lopen en sinds ze praat lijkt het echt weg. Zingt ze echt woordjes enzo? Dan hoef je je denk ik geen grote zorgen te maken , maar stimuleren zou ik wel doen. Het is echt zo handig als ze gaan praten.
Je voelt het zelf wel aan of er iets mis is. Die dames vd psz zijn al vooringenomen. Ipv wennen aan nieuwe mensen, omgeving, gang van zaken zien zij al afwijkend gedrag. Ik zou de dame vh CB aanspreken op haar bemoeienis en een andere psz zoeken die geen vooroordeel heeft over je dochter. Hooggevoeligheid is echt.