zoontje is net begonnen met gr4. elke leerling, elke ochtend en elke middag bij afscheid; moet handen schudden met de juf. echt 'moet' dus. als je dat niet doet komt de juf en ze zegt iets. de kinderen moeten ook in het gezicht kijken van de juf terwijl ze goede morgen zeggen bij handen schudden. sommige kinderen zijn hiervoor te verlegen, of worden juist verlegen zag ik. ook mijn zoon vindt het vreemd. omdat hij gewend was van de kleuter juf, om een deal te sluiten en dan handen te schudden; of om iemand te feliciteren of kennis te maken. elke ochtend handen schudden en goede morgen of goede middag moeten zeggen vind ik zelf ook een beetje vreemd. ik snap wel dat ze hiermee aan de kinderen een gevoel wil geven; dat zij serieus genomen worden of dat ze nu groot zijn. maar het ziet er echt vreemd uit. misschien is dat heel normaal in Nederland? ik ken dat niet van mijn eigen land. we doen dat niet elke dag 2 keer. dus hier is mijn vraag: gebeurt dat ook op jouw kindjes school? wat is de bedoeling hiervan? wat vind je ervan? alvast bedankt voor je bericht!
Hier in groep 1 al. Was ze binnen 1 dag gewend, ook een verlegen kind maar ze vind het gewoon normaal. En mensen aankijken terwijl je goedemorgen zegt en een handje geeft, is mijn inziens gewoon normaal. Verlegen of niet daar moeten ze wel aan wennen.
Hier gebeurde het bij de juf in groep 3 wil. Ik persoonlijk vind het wat vreemd en onnodig. Elkaar goedemorgen zeggen en even aankijken zou ik voldoende vinden, hand schudden juist zo formeel dat ik het gevoel krijg dat je wilt laten zien dat er verschil is ofzo. Maar ik ben soms erg tegendraads haha, dus misschien zie ik het daarom wel zo Voor onze middelste zou dat een crime zijn: iedere dag moet ze toch weer even wennen 's ochtends in een volle klas met juffen, kindjes en ouders. Misschien verandert dat nog in twee jaar, maar ze is gewoon wat verlegen in zulke situaties.. Vraag mij af hoe dat dan gaat hihi. Zij kijkt dan dus de juf ook nog niet, als je dat zou forceren barst ze in huilen uit.
Ik doe het ook met mijn leerlingen. Ik sta vlak bij de ingang en geef iedereen die binnen komt een hand. Het verschilt geloof ik een beetje per school en ook wel per klas. Ik geloof dat het bij de kleuters vaker gedaan wordt dan bij de hogere leerjaren, maar meestal zijn de kinderen er redelijk vlot aan gewend. Ik heb geen kinderen die niet willen of durven, maar als dat zo zou zijn, zou ik ook kijken of we iets zouden kunnen vinden waar we ons allebei goed bij voelen hoor. Een high five of een boks. Met gedag zeggen geef ik eigenlijk geen hand. Maar veel kinderen komen het toch uit zichzelf doen. Ik probeer ook echt met elk kind even iets 'uit te wisselen' en dat contact vinden ze blijkbaar fijn (gelukkig maar!).
Op onze school wordt ook van ieder kind verwacht dat ze je een hand komen geven in de ochtend bij binnenkomst en in de middag bij het naar huis gaan. Nu werk ik op een cluster 2 school kinderen met een taalontwikkeling stoornis. Bij ons heeft het dus een dubbele functie. Je ziet het kind bij binnenkomst en vertrek. Ook geef je ieder kind even de individuele l aandacht die hij/zij verdient. Voor het kind is juist dat gesprekje wat erdoor volgt heel belangrijk. Weer meer taal aanbod en gesprekken. Bij ons zijn er ook kinderen die in het begin terughoudend zijn maar als snel staan ze vrolijk voor je en willen ze graag iets komen vertellen.
tegendraads? nee toch! ik vind het ook vreemd. ik zou het erg vinden op het werk bijvrbeeld, elke dag. het is voor mij heel afstandelijk inderdaad. handen schudden en 'hoe doet u ermee' of zo. stel voor dat de juffen met elkaar, elke ochtend handen zouden schudden. dat doen ze onderlings niet he? of wel soms?
kijk, high five is toch iets anders! dat zou mijn zoon leuker vinden denk ik. zo kan ik hem ook beter uitleggen. een contact. geen formaliteit. hij vind het niet erg. maar soms vergeet hij het, of durf hij het omdat er gewoon teveel kinderen om de juf heen staan. dan gaat hij stilletjes naar zijn stoeltje. hij is wel een heel rustig kind.
Ik heb op een bso gewerkt waar high fives werden gegeven, heb je tussen de 50 kids wel 20 grapjassen die even een harde high five geven, aan f einde heb je pijn aan je hand en het is irritant. Dus ik ben voor het handje schudden!
wat goed dat het wel werkt! ik denk dat het bij mijn zoon ook werkt. want hij praat steeds makkelijker zijn nieuwe juf heb ik het idee.
Ik ben Belg, maar hier nog nooit gehoord. Dochter zou daar ook echt issues mee hebben, denk ik. Ze moeten wel dag zeggen uiteraard, maar verplicht een hand geven vind ik toch maar gek. Ik zou overigens zelf ook niet op een plek willen werken waar ook elke dag iedereen een hand moest geven...
4x per dag 30 leerlingen een hand geven, hebben leerkrachten niks beters te doen. Respect hebben voor de leerkracht heeft niks te maken met verplicht een hand geven. Een moment met elke leerling is wel iets voor te zeggen, maar op het moment dat je vrij bent wil je toch naar huis. En niet staan wachten tot je 29 klasgenoten je juf een hand hebben gegeven. Gedag zeggen lijkt me niet meer dan normaal. Heb dit nog nooit gehoord. Maar ik ben dan ook al jaren niet op een basisschool geweest, dus misschien gebeurt het hier ook wel.
Mijn kinderen zitten op een montessorischool en hier is het vanaf de kleuters heel normaal om bij binnenkomst en bij weggaan aan de juf of meester een hand te geven. Het gaat om het persoonlijk aandacht geven en gezien worden. Ik vind het heel positief. Ook als ik zie hoe het uitpakt in andere sociale situaties waar mijn kinderen het dus heel normaal vinden ombewust afscheid te nemen door het geven van een hand. Ik heb ook nog nooit gezien dat een kind er moeite mee had.
Wat is er zo erg aan handje schudden? Mijn dochter gaat twee keer per week naar de psz en daar schudt ze iedere ochtend haar twee juffies de hand. Ze zeggen dan "fijn dat je er weer bent" en meestal maken ze nog een lieve opmerking over haar kleertjes of over hoe vrolijk ze is. Ik heb het idee dat mijn dochter zich hierdoor erg welkom voelt, en dat hierdoor juist minder afstand is tussen de juffies en de peutertjes. Misschien ligt het aan de manier waarop?
Misschien wel hoor. Hier was het echt op zo'n vreselijk formele toon alleen 'goedemorgen (naam kind)', verder niets. Bij de kleuters en andere klassen hoeft het dus niet. Bij de kleuters maken de juffen na een welkom bij de deur, tijdens het spelen het eerste kwartier (waar de ouders bij zijn) nog een klein rondje voor een een praatje bij iedereen.
Nou, hier ook niet hoor, gelukkig maar! Hier zit de juf in de kring, de kinderen komen binnen, groeten uiteraard wel, en laten de juf hun tekening zien of vertellen even kort een verhaal. Er staan 's morgens wel 5 kinderen om de juf heen en ieder kind wat even wat wil vertellen, geven of vragen komt aan bod, als het ene kind haar verhaal klaar heeft, vraagt de juf op haar stoeltje plaatst te nemen en is het volgende kind aan de beurt.
Mijn dochter zit op een Montessori school, en iedere ochtend bij binnenkomst en 's middags bij vertrek altijd handen schudden.
Ik lees dit met verbazing, wat een vreemde gewoonte! Hier wordt gewoon netjes goedemorgen gezegd bij binnenkomst, maar that's it. Zie het al voor me dat ik iedere ochtend mijn collega's een handje moet gaan geven zeg.
Wat goed dat dit gedaan wordt! Vind het zo onpersoonlijk als kinderen maar de klas uit rennen. Ik hoop dat het bij ons ook zo gedaan wordt.
Op de school waar ik werk geven we de kinderen ook elke ochtend een hand. Teken van begroeting, interesse en wederzijds respect. Ik vraag dan altijd aan de kinderen hoe het met ze is, of ze lekker geslapen hebben en of ze er zin in hebben vandaag. Een stukje mooi contact, waarbij je eigenlijk meteen ziet hoe 'de pet' van het kind die dag staat. Deze manier van elkaar begroeten past verder erg goed binnen onze visie van verbinding en waarden. Er is zelfs een onderzoek (heb het even niet bij de hand, ik zoek het op) dat uitwijst dat het geven van een hand 's morgens positieve invloed heeft op de leerprestaties. Bijzonder dat mensen dit een vreemde of zelfs overbodige gewoonte vinden. Iemand vroeg of leerkrachten niks beters te doen hebben dan 30 handen schudden. Het antwoord daarop is 'nee'. De belangrijkste taak van een leerkracht is verbinding krijgen met het kind. Dit is daar een mooi onderdeel van. Zonder verbinding geen ontwikkeling.