Ik weet niet waar dit topic hoort.. Natuurlijk bepaald iedereen zelf wanneer ze voor een tweede kindje willen gaan (als ze al voor een tweede gaan). Maar het is zo lastig.. Wanneer vonden jullie het een goed moment? Voor ons is het vooral lastig, omdat ik geen vast contract heb. En dat zit er voorlopig ook niet in, want ik werk in de kinderopvang. We weten wel zeker dat we een tweede kindje willen, maar wanneer? Onze jongste wordt over een maand 1. Ik heb nu net een jaarcontract gekregen en ik wil niet op straat komen te staan als ik net zwanger ben. Het is dus eigenlijk de keus nu om of binnenkort voor nummer twee te gaan of weer een heel jaar te wachten tot dat ik weet of mijn contract verlengt zou worden. En wordt hij dat niet dan zelfs weer te wachten tot ik een nieuwe baan heb. Wat waren jullie afwegingen?
Moeilijk is dat, hè. Wat je je denk ik moet afvragen is: als je zwanger wordt en je contract wordt niet verlengd, redden jullie het dan met alleen het inkomen van je man? Als dat zo is zou ik ervoor gaan. Je hebt tenslotte nooit garanties, je contract kan ook niet verlengd worden als je niet zwanger bent. Als jullie nu graag een tweede willen lijkt het me ook heel moeilijk om een jaar of nog langer te wachten, ik weet ook niet hoe oud je bent, dat maakt ook nog uit natuurlijk. Maar voor mij is het makkelijk praten.... Ik kon zelf met 4 maanden nog net mijn buik inhouden tot na mijn contractverlenging, maar dat is ook niet ideaal. Het is toch eigenlijk treurig dat je vandaag de dag zulke afwegingen moet maken. Sterkte met wat je ook besluit!
Afhankelijk van hoe groot je kans is dat je weer zwanger wordt zou ik rekening houden met je financiële worst case scenario. Als je contract niet wordt verlengd, heb je dan recht op een WW-uitkering? Zo ja, hoe lang en hoe hoog? Kan je het daarmee uitzingen samen met de inkomsten van je man? Als het antwoord ja is, dan zou ik er gewoon voor gaan. Echte zekerheid heb je nooit. Als je het niet redt als je je baan kwijt raakt, dan zou ik overwegen nog even te wachten als je denkt de tijd te hebben. In mijn situatie ben ik degene met het vaste contract en is mijn man ondernemer. Als mijn man geen inkomsten meer heeft redden wij het ook niet met onze huidige uitgaven, maar dat is nu eenmaal het risico van ondernemen (we zijn wel voor van alles verzekerd, maar daar kan je ook niet 100% van op aan). Toch zou dat me niet weerhouden voor een tweede te gaan. Wij gaan in december weer proberen
Ik verloor ook mijn baan tijdens zwangerschap. Heb totaal straks 9 mnd thuis gezetn waarvan 5 mnd ww. Ik wist van te voren dat ik er recht op had, al wist ik niet dat ik zonder baan zou komen. Niet bewust gedaan natuurlijk. Ik denk dat het er ookaan ligt hoeveel werk er is in je vakgebied. Of je na evt ontslag en verlof weer makkelijk nieuw werk kan vinden. Ik zou iig niet mijn wens ervoor uitstellen als je eventueel ww kan krijgen of op 1 salaris kan leven. Je weet ook niet hoelang het duurt eer je zwanger bent.
Hier waren financien geen issue mbt wel of geen tweede kindje. Het leek ons mooi om 2-3 jaar tussen beide kinderen te hebben. Zou het meer worden, so be it, maar minimaal 2 jaar. Ik ben gestopt met de pil ongeveer 9 maanden voordat de oudste 2 zou worden (niet zo precies uitgerekend hoor, maar toen was de pil toevallig ook op dus mooi moment om te stoppen). Eerder was ik er ook echt nog niet aan toe, zelfs dit was voor mijn gevoel snel, maarja je bent nog niet zwanger, weet ook niet hoe lang dat duurt en of het uberhaupt lukt. Ik was na 4 maanden zwanger van de tweede, niet verwacht dus in het begin had ik nog wel zoiets van pfoe is het niet te snel, maar gedurende de zwangerschap verdween dat gevoel en nu ben ik blij met het leeftijdsverschil. Achteraf was het niet erg geweest als er iets langer tussen had gezeten maar ik ben sowieso blij dat het ons zo gegund is.
Hi! Ik ben ook mijn baan kwijt geraakt door zwangerschap. Een vast contract was inprincipe al een feit maar toen kwam m'n kleine meid te vroeg. Koelbloedig werd er gezegd nee wij gaan jou nu geen vast contract geven met al die ziekenhuis bezoekjes... Over wanneer het handig is om voor een tweede te gaan. Mijn dochter is nu 2 en het is een heel moeilijke tijd nu een 2 jarige en een 2 mnd oude baby verzorgen. Mijn dochter is nu mega dwars en druk en we zaten middenin de zindelijkheidstraining en dat is nu helemaal in de soep gelopen en ze wil inneens ook niet meer nu ik zoveel met d'r broertje bezig ben. Ik zou wachten tot je dat iig hebt getackeld. Ik ben absoluut blij dat onze tweede er is hoor maar heb me stiekem best verkeken op de drukte! Liefs!
Mijn man heeft een eigen zaak en ook ik werk in de zaak. Als het mis gaat zitten we beide in het schip, maar het is de zaak van mijn vader die we overgenomen hebben. Dus een bestaand bedrijf en het loopt goed. Financiën waren hier dus niet iets waar we rekening mee hoefde te houden voor de keuze voor een tweede kindje. Ik wilde er niet te kort tussen hebben zitten en het leek me mooi om als mijn dochter naar school ging ik de tijd zou hebben voor een tweede. Paar maanden voor mijn dochter 4 werd is onze zoon geboren. Leeftijdsverschil is fijn, dochter is zelfstandig genoeg om even alleen te spelen als ik ah voeden ben en ook kan ze soms even helpen. Daarnaast is ze gek op haar broertje en merk ik weinig jaloezie. Wel is het lastig dat de kleine man mee moet in het schoolritme van zijn zus. Die moet immers gebracht en gehaald worden, ook als zoonlief net een slaapje wil doen. Succes met de keuze, die kan niemand voor je maken!
Ik ben dat ik 6 maanden zwanger was van mijn zoon ook mijn baan verloren. Contract niet verlengt.. ik heb een tijdje ergens anders gewerkt, maar nu werk ik weer bij mijn vorige werkgever. Als we alle keuze hadden zouden wel het liefste 2,5 jaar tussen de kinderen hebben. Voor zo ver je dat kan plannen dan. Dat is nu alleen echt niet mogelijk, omdat ik dan precies tussen twee contracten zit. Bij mijn zoon was ik na 3 maanden zwanger, stel dat het straks ook drie maanden duurt dan zit er of 2 jaar tussen de kinderen of (minstens) 3. Ik ben trouwens 25 en heb nog wel ongeveer 6 maanden ww 'tegoed'.
Ik ben net begonnen met een nieuwe baan. Contract wordt hopelijk in februari verlengd. Wij willen in november gaan voor een tweede. Dan ben ik met mijn contract nog geen 3 maanden in het meest gunstige scenario. Wij gaan er gewoon voor. Als het niet verlengd zoek ik gewoon wat anders. Ik heb gelukkig best mogelijkheden. Met we zou het even wat krapper worden. Maar ik ben er niet bang voor.
Ik ben zo blij met dit topic! Ik zit met precies dat vraagstuk in mijn maag. Ik heb kort geleden te horen gekregen dat mijn functie komt te vervallen. Ik heb het geluk dat er wordt gekeken naar een plek binnen de organisatie. Waarschijnlijk een iets zwaardere functie omdat de functies in mijn huidige salarisschaal erg schaars zijn en ze een voorschot nemen op mijn afstuderen in het voorjaar. Nu hadden wij een net afspraak gepland voor de intake ivm het terugplaatsen van een cryo eind dit jaar. Maar zoals het nu lijkt ga ik juist dan in die nieuwe functie beginnen. Dat wordt keihard werken om mijzelf te bewijzen en mijn studie af te ronden. Mijn verstand zegt dat het misschien beter is om een jaar te wachten. Iets meer rust te creëren. Maar mijn angst zegt dat mocht het dan snel lukken, onze kleine man ruim 3 is als er een broertje/zusje komt. Is dat leeftijdsverschil niet te groot? Bovendien heb ik het gevoel dat dan de deur naar een 3e kindje dicht is. Vervolgens denk ik dan weer, dat ik het liever in december probeer met alle risico's van dien dan dat ik het een jaar uitstel en als het dan niet lukt, ik de rest van mijn leven denk... had ik toen maar. Of later misschien; hoe was het geweest als.... Ik vind het zo lastig om te bepalen wat wijsheid is en ik kan ook totaal niet inschatten hoe druk het met een tweede kindje is.
Ik werkte zowizo al op 0 uren basis toen onze dochter geboren was en toen ze 9 maanden was gingen we voor nummer 2. Na een miskraam was ik toen dochter 11 maanden was weer zwanger.
Een jaar lijkt mij wel heel erg lang hoor. Heb het 3 maanden uitgesteld en dat kost me al erg veel moeite. Ik zou een half jaar doen.
Ja maar dat is juist het punt. Over een half jaar heb ik nog 6 maanden van mijn contract lopen en dat is toch heel ongunstig.
Hier hadden we altijd het idee voor een 2e te gaan ergens als de 1e tussen de anderhalf en de twee jaar is en dan zien we het wel maar we zitten nu te wachten op de uitslag van de klinisch geneticus over een evt chromosoom afwijking van onze dochter. Dus willen er nu eerst afwachten wat daar uit komt en aan de hand daarvan beslissen of en zo ja wanneer we voor een 2e gaan.
Bij ons gingen we er na 5 maanden weer voor, meteen raak. Puur op gevoel gedaan, gezinssituatie was op orde. Er zit nu 14 maanden tussen. Het eerste jaar was pittig, maar nu is het zo leuk. Ze hebben nu al veel aan elkaar.
Wij wisten altijd dat we snel twee kindjes na elkaar wilden. Omdat de eerste met keizersnede werd gehaald moest er een bepaalde tijd tussen zitten. Achteraf gezien ben ik hier wel blij mee. We zijn in de eerste ronde voor ons tweede kindje zwanger geraakt. Op zich geraken we vlot zwanger maar voor baby Q heb ik wel een mola gehad en een tweeling verloren. Dus we hadden zoiets van, kijk als we straks weer wat pech hebben dan duurt het misschien sowieso wat langer. Wat betreft mijn job. Ik werk nu zes jaar vast in dienst bij mijn werkgever. Het gonst al drie jaar dat het financieel slecht gaat. Vorig jaar is er iemand ontslagen in het begin van het jaar. Op het einde van het jaar is aan iedereen gevraagd om 10% in te leveren. Iedereen heeft dit uit solidariteit gedaan hoewel het niet makkelijk is en toch een slok op de borrel voor sommigen van ons. Er is toen gezegd, als eind 2015 alles beter is, krijgen jullie terug uren bij. Is het nog hetzelfde verandert er niets en is het slechter dan moet er terug iemand weg. We zijn nu in het laatste kwartaal van het jaar en het ziet er niet goed uit. De spanningen tussen collega's lopen op en iedereen probeert zichzelf te redden, nou ja, twee van hen. Op zich ben ik beschermd als zwangere MAAR wanneer het ontslag is vanwege financiële maatregelen kan dit nog steeds. De opzegtermijn is dan 3 maanden en elf weken wat neerkomt op vijf maanden... Dan zit ik één maand in werkloosheidsbijstand en dan zwangerschapsrust... Ik trek een hoge uitkering gedurende een half tot volledig jaar en daarna zak ik dus. Ik wil natuurlijk mijn job niet kwijt maar als het gebeurt dan gebeurt het en dan zijn er mogelijkheden. We zouden dus financieel nog even safe zitten. We wilden daarom heel die situatie van wat als wat als niet , niet in de weg laten staan van onze kinderwens. Maar we hebben dan ook iets om op terug te vallen dus dat maakte het iets makkelijker.
Hier ook na 5 maanden weer zwanger.. bij de eerste duurde het een half jaar en we wilden graag een niet groot leeftijdsverschil. Blijkbaar was het nu in 1 keer raak. Het zal pittig worden in het begin maar daarna zal het vast wel heel leuk worden.
Het liefste had ik twee kindjes direct na elkaar, maar ik kan dat echt nog niet aan. Ik heb best overhoop gelegen na de geboorte en ben in een depressie beland, krabbel daar nu een beetje uit. Dochter is bijna 2 maar ik durf het gewoon echt nog niet aan. En weetje, nu is het goed zo. We hebben het leuk met zijn drietjes, we kijken nu gewoon wanneer we (vooral ik) er klaar voor zijn. Is dat komend jaar of volgend jaar dat zien we dan wel.