Ligt eraan waar het over gaat. Mijn man, mijn beste vriendin of mijn moeder. En sommige dingen aan niemand . Maar ik heb gelukkig niet echt grote geheimen.
Het ligt er een beetje aan waar het over gaat. Mijn man of moeder. Ik deel nagenoeg alles met mijn partner. Daarom is het juist mijn partner, omdat ik alles eerlijk tegen hem kan zeggen. Als iemand zegt dat ze een groot geheim heeft wat ze nooit met iemand kan/zal/wil delen dan denk ik altijd dat diegene iemand vermoord heeft ofzo (zal natuurlijk niet zo zijn maarja zulke scenario's flitsen dan door mijn hoofd) kan me haast niet voorstellen waarom je het anders met niemand wilt delen. Als je iets heel ergs hebt meegemaakt waar je veel verdriet van hebt dan lijkt het me juist een opluchting en deel van de verwerking om het aan iemand (desnoods een psycholoog, dus onbekende) te kunnen vertellen. (Althans dat is mijn persoonlijke ervaring)
Ik deel bijna alles met mn man. Er is niets in mijn leven wat verborgen moet blijven. Denk dan idd ook aan moord of een andere misdaad.... Maar mocht ik eens flink over de schreef gaan, dan zou ik dat ook eerlijk vertellen. Geheimen kosten mij teveel energie. Het enige wat ik weleens als geheim heb, is wat iemand mij in vertrouwen heeft verteld. Daar houd ik mijn mond over.
Ligt nogal aan het geheim... Als het iets persoonlijks is, iets dat over mij gaat, dan praat ik daar wel met goede vriendinnen over. Dus ook als m'n huwelijk niet goed loopt. Maar als het bv te maken heeft met iets persoonlijks van mijn man, dan vertel ik dat niet door, maar kan ik wel praten over mijn gevoelens. Ik heb geen geheimen die tegen me gebruikt zouden kunnen worden. Ik heb wel vriendinnen die iets in vertrouwen hebben verteld, dat hou ik dan natuurlijk ook voor me.
Afhankelijk van het geheim... Als je niet wil dat een geheim verklapt wordt, vertel het dan niet. Op die manier loop je nooit enig risico wat dat betreft. Als het iets redelijk onschuldig is zoals eh, even denken, *chantal heeft een nieuwe lover, vet grappig man - werd tijd na haar laatste keerl* deel ik dat wel met mijn partner. Maar is het echt iets kwalijks of iets wat een ander kapot kan maken of een hoop ellende bezorgd weet ik het, dan gewoon niet. Mijn geheimen (waarvan ik er niet veel heb gelukkig, want ik vind dat niet nodig) bewaar ik gewoon zelf. Dat gaat een ander niks aan; mijn partner inclusief. Sommige dingen kun je gewoon beter geheim houden. Ik ben voor 95% een open boek; dus geen moeilijk gedoe hier. Ik heb ook eigenlijk geen zin in geheimen.
Mijn man. Daarnaast een paar vriendinnen. Afhankelijk van het onderwerp. Ik heb niet veel geheimen eigenlijk...
Ik deel het met niemand. Als je geheimen deelt is er altijdeen mogelijkheid dat de andere persoon het door verteld. Daar waag ik mij niet aan. Daarintegen deelt wel iedereen geheimen met mij. En die bewaar ik en gaan mee mijn graf in
Mijn man en mijn vrienden/vriendinnen. Met de een bespreek ik dit, met de ander dat. En met m'n broer.
Ik heb niet echt geheimen, maar ik zou ze ook niet zo gauw delen, denk ik. Ben niet zo'n prater. Ik sta zelf volgens mij wel bekend als iemand bij wie je je geheim kwijt kunt, want ik praat echt nooit nooit nooit mijn mond voorbij. Als iemand mij vraagt om iets voor mezelf te houden, vertel ik het ook niet aan mijn man of zo.
Geheimen vertel je aan niemand. Maar het suggereert dat er een soort stiekem randje aan moet zitten. Ik heb zelf wel dingen die privé zijn, die niemand behalve mijzelf aangaan. Maar geheimen... nee.
Mijn zusje. Lang niet alles, maar als ik iets toch wil delen is zij degene bij wie dat kan. Zoals toen ik besloot alleenstaande moeder te worden. Zij was de enige die overal van wist. Geheimpje van ons samen
Ik kan echt Alles tegen mijn beste vriendin vertellen, en denk ook echt dat zei wel Alles van me weet, geen geheimen.
Als ik het moet delen met mijn man maar dan is het meer iets waar ik mee zit. Als het echt geheim is dan blijft het geheim, dan blijft het dus bij mij. Ik laat sowieso niks los over ons prive leven, of dat nou goed of slecht is. Goede vrienden kennen ons natuurlijk beter omdat ze bij ons thuis komen.