Tja, maar weer eens een topic over mijn dochtertje. Slapen is nog steeds een ding en gaat dus meestal niet zo goed. Al lang niet meer zoals het is geweest, maar nog steeds de meeste nachten niet doorslapen. Ze is ondertussen 3 jaar en 4 maand en we hebben vanalles geprobeerd. Voeding, kinderarts, osteopaat, homeopaat, natuurgeneeskundige, alternatief persoon met aardstralen, manueel therapeut... Nu kreeg ik de tip om naar een 'energetisch persoon' te gaan. Maar ja, gaat dat dan wel werken? En naar wie dan? Dus wat zijn jullie ervaringen in het alternatieve wereldje? Heb je iemand die je zou adviseren en zo ja wie? Mag ook per pb.
hier ervaring met slapen en eczeem: - osteopaat: zeker geholpen - mesoloog: vind ik niet erg geholpen - kinderhomeopatie.nl nog niet geweest maar zeker goede ervaringen van naasten gezien - wiegelroede: huis is gemagnetizeerd, extra bakstenen op meterkast maar geen verbetering) - kinderfleusteraar: onzin Mening kinderarts: ze is zulk kind. Invloed van te veel hersenactiviteit snachts, deels gewennigheid, deels eczeem probleem ook zie je niet het soms blijft dus als kind daaran had lang last van gehad snachts. hiet inslapen goed, ze wordt wakker pas snachts 1 a 4 x per nacht. Als we op rijd zijn dan terugkeggen/aai genoeg maar als we al slapen komt ze al bij ons. Extra grote bed en dekbed enopzich overleven we het wel.. O ja ik hoorde laatst dat kinderen die als baby lastig hadden: huilbaby/reflux/kma/probleem met bv/fv etc die dus snachts niey doorsliepen in begin blijven dat dus houden later. Geen idee of dat klopt maar hier wel dus zo: pas met 5ek werd oorzaak van haar meeste huilbui gevonden ervoor was het rampzalig met borstvoeding/slapen/huilen.
Weet wat het is. En toch wat hier heeft geholpen was toen kind 3.5 was ik duidelijker naar mijn kind ben geworden in de nacht slapen wij. Alleen als je naar de wc moet of even een snelle knuffel nodig heb kom ik en voor de rest niet meer. Dus wat strenger geworden. En weet echt wat het is tot 3.6 zeker hier een elke nacht wel een wakker kind gehad. Ben niet zo voorstander van alternatieve dingen wel ben ik meer van het wat meer aan pakken van het kind. Op een normale manier dat wel. Ze is 3 geweest en gaat echt steeds meer begrijpen en zal er als ik jouw was ook mee aan de praat gaan. De rest kost geld en ja leuk is het niet maar accepteren heeft vaak beter geholpen dan allerlei oplossingen zoeken en vinden. Ooit slapen ze wel door hopen wij dan. O ja en ik maakte het mij zelf echt wel makkelijk kind lag naast mij. En kind slaapt door na 3.5 jaar heerlijk voelde me gewoon een ander mens woorden slaap gebrek dat breekt je op op een gegeven moment.
Ik denk vaak dat onze dochter hooggevoelig is en dat veel problemen daardoor ontstaan. De kma was zeker een ding, nog steeds reageert ze snel op dingen. Nu had ze laatst een dag en nacht buikgriep en sindsdien is haar ontlasting weer ontregeld... (Heel dun). Maar daarnaast is haar gevoeligheid denk ik ook altijd een ding geweest. Maar dat zie ik nu meer en meer. Toen nog niet zo. Maar dan nog had ik niks met de adviezen gekund, want vele instanties zien graag dat je je kind in een ritme drukt en laat huilen. Dat washoe dan ook niet onze methode. Maar goed, wij reageren erg op elkaar en dat werkt vast ook niet mee. Maar ik zou graag zien dat er wat veranderd, want het is zo lastig voor ons allemaal. De dingen die jij noemt heb ik min of meer allemaal gehad. Alleen geen kinderfluisteraar. Wat moet ik me daarbij voorstellen?
Ja het breekt je zeker op, daarom wil ik ook zo graag dat er wat veranderd. Mijn dochter heeft al vele perioden bij ons geslapen. Dat hielp ook amper tot niet. Enige verschil was dat ik er niet uit hoefde voor haar. En in een periode van hopeloosheid, wanhoop, oververmoeidheid, hebben we haar ook heel streng en consequent benaderd. Ze was toen ruim 1,5 geloof ik. Maar na bijna drie weken lang snachts huilen en laten huilen na onze vaste handelingen, was er totaal geen verbetering. Dus ik had best wel spijt dat ik het gedaan had, want eigenlijk past dat helemaal niet bij ons. Natuurlijk hebben we wel regels en grenzen waarin we consequent zijn. Dat heeft ze ook wel nodig. Maar ze heeft ook heel erg de bevestiging, liefde, aandacht, tijd, hulp nodig. En praten, ja uiteraard doen we dat. Ze kan zelf slecht aangeven wat er is, waarom ze roept, enz. Het is en blijft lastig! Maar hoe dan ook is ze mijn lieve kleine meisje.
Bedankt. Ik heb het gezien en gereageerd! Ik denk ondertussen ook dat het een combi is van vele dingen. Mijn gevoeligheid, die van haar, onze reacties op elkaar en ja wie weet is ze wel heel erg mijn spiegel...... Hoe dan ook moet er iets veranderen, want ik ben hier niet gelukkig mee. En erger nog: ik denk dat onze dochter er ook vaak last van heeft.
Heb je nagedacht dat ze last heeft van buik wellicht? Je heb het over ontlasting etc. Probeer probiotica. Dochter had die van mesoloog gekregen en na 2mnd was buikpijn avond/nacht over wat zeker hielp met slapen. Juist door slechte weerstand (griep, verkoudheid) kan het echt goed helpem ook dus dat je heb het over kma nasleep daar probiotica is ook erg goed voor ook eczeem etc. Goed lijkt mij proberen waard toch? Wel moet je sterkere nemen bijv solgar of dermocare of orthica etc. En wel veranderen elk halfjaartje. Dochter slaapt al lang bij ons deels nacht en het verschil tussen haar wakkergedrag zie ik erg goed: als ze buikpijn had toen of eczeem of nu en dat ze wakker is voor water of gewoon. Soms wordt ze ineens wakker zit rechtop of gaat lopen en zegt iets na van knuffel of speelgoed. Dus blijkbaar zit dat in hersens wat haar wakker maakt: is voldoende dan geven of zeggen waar is die. En bij medische wakker zijn ze is dan heel anders wakker en lastiger terug in slaap te krijgen. Bij verkouden/neus/keel/ziek ze is helemaal overstuurd snachts
Piccolina, waar kun je zulke probiotica kopen? Ik denk dat mn zoon ook vaak last heeft van zn buik (ook 's nachts...nooit echt vaste ontlasting, maar dan word er peuterdiarree genoemd) Ook wel gevoelig voor omgeving, maar misschien kan ik hem met probiitica ondersteunen
Probiotica krijgt ze al van orthiflor. Bij de da gekocht, kan online ook. En ja haar buik speelt ook regelmatig op. Pijn/ spanning...? Het is moeilijk te zeggen.
Ze is geen 1.5 meer. Met drie kun je echt iets meer op je streepjes gaan staan echt hier werkte het. Was het gewoon echt zat. Dat was het keerpunt. Redelijk kan je soms dan niet meer blijven. Ik in elk geval niet. Ook kinderen kunnen over grenzen heen gaan. Heb soms echt wel eens gestaan nu slapen. Klaar over en uit. En heel gek daarna ging het echt beter. Ja schrok van mama. Leuk nee. Effectief ja. Op een gegeven moment is het klaar. Buikpijn oké ik geef kus op je buik wil je warme kruik of glas melk prima. Maar wij gaan direct weer slapen. Het is iets door breken en ben er van overtuigd. Dat naast een lieve moeder zijn kinderen ook gebaad zijn met je hebt nu gewoon weg te luisteren. Liggen en uit met de pret. Huilende kinderen daar kan ik ook niet tegen. Soms echt waar doe je goed aan. En weet zeker bij de meeste gaat het over. En toch hamer ik er op door. Consequent zijn betekend niet streng zijn maar ook je grens als ouder aan geven. Mits er niks medisch speelt natuurlijk.
Vitaminestore heeft handige info, rewiew, tips en je mag zelf vraag stellen. Mijn oudste kreeg toen Nutramin flora balance 2mnd lang dat was genoeg tot herstel darmpjes ze kreeg eindelijk na 1.5 geen buikpijn meer. https://m.deonlinedrogist.nl/pervital-kids-flora-balance-capsules-60st-p-40860.html Mijn jongste krijgt nu darmocare infantis. Mijn oudste krijgt nu Solgar 40+ en beide krijgen extra vitamine e en omega (gla) ivm eczeem(huidherstel). Die probiotica doet erg goed bij mijn jongste ivm flesvoeding en andere gla en vitamine e is meer preventie eczeem en bij oudste sinds we die geven geen eczeem plekken meer. Ik zie zoiezo dat het erg helpt alles tegen verkoudheid en aanleg op luchwegeninfectie bij oudste.
Je moet even kijken of je andere probiotica kan/moet geven want elk heeft andere stammen. Deze heb ik van homeopaat gekregen op mijn vraag over probiotica tijdens zwangerschap en bij baby: "Er is inderdaad heel veel probiotica op de markt. Goede merken vind ik: Orthica, Bonusan, Vitals, AOV. Het blijft lastig je via de mail een advies te geven.... Soms test ik bij mensen wel 10 verschillende probiotica's uit om de juiste te vinden. Ik merk dat ik een lichte voorkeur heb voor Bonusan omdat dat een Nederlands merk is. Jij zou de Darmocare Pro kunnen nemen (bij zeangerschal) en je dochter na haar geboorte de Darmocare Infantis. Krijg je klachten nadat je met de Darmocare Pro bent gestart.... dat kan omdat de goede bacteriën als het ware de 'foute' eruit aan het vechten zijn... dus heb eve geduld, maar na 1,5 week moet dat beter gaan. Als dat niet zo is dan denk ik dat je echt via een onderzoek moet kijken welke probiotica voor jou het best is." Ik weet nog dat solgar erg goede is en ze hebben veel combi's bij diverse klachten/prefentie. Ik heb hun email geschreven rechtstreeks met vraag over specifiek huidklachten/eczeem en ze hebben mij duidelijk informatie gegeven over onderzoeken en combinatie suplementen en hoeveel bij welk leeftijd etc. Verder dan dat weet ik eigenlijk niet wie je kan helpen. Misschien gewoon accepteren dat en leren meeomgaan? Wie weet wat ze heeft en wellicht niets maar gezien wat jij schreeft denk ik zelf dat "breken" niet de optie is. Ik zou zelf mijn dochter dat niet aan willen doen al heeft ze deze nacht niets maar volgende nacht wel eczeem of pijn of gewoon ons willen bij hebben. Dochter ook niet erg knuffelig overdag, erg zelfstandig en zowat heeft ons amper nodig:/ snachts dan voel ik handje die pakt mijn arm en omhelst mee haar lichaam. Dat heeft ze nodig en zo laat ze zien dat ze ons nodig heeft..
Heel eerlijk, echt dit! Wij hadden het niet zo extreem als jij het beschrijft en ik leef erg met je mee want het is heel moeilijk. Bij ons was het in vlagen. Net weer een vlaag gehad en het enige wat werkte was streng zijn. We hebben haar dus wel laten huilen (daar heb ik veel mensen door over me heen gekregen in mijn topic, dat snapte ik wel hoor). Dit werd echter na een dag al veel minder, iets van een kwartier. Als je maar wel consequent bent en telkens uitlegt hoe het zit. Wij zeiden 'grote meisjes slapen in hun bed 's nachts' en dat herhalen. Maar het zit 'm naast 'woorden' vooral ook in handelen. Dit is iets wat heel persoonlijk is maar bij ons was dit 'het leren zelf in slaap komen'. Mijn dochter is namelijk onzelfstandig, kan bv. niet goed alleen spelen en hangt erg aan ons. Ik heb er daarom voor gekozen om overdag heel veel te knuffelen en aandacht te geven en ook voor het slapen gaan en dan is het klaar. Het was bij haar echt een vorm van aandacht vragen. Wat heel legitiem is voor een klein kind maar er zijn ook grenzen. Je bent uiteindelijk ook maar een mens. Even om het niet al te zwart wit te maken. Dit zou bij een kind waarbij niks aan de hand is, na enige tijd toch een gedragsverandering moeten geven. Je moet het wel even de tijd geven (misschien wel enkele weken). Mocht dit niet werken dan is er misschien wel iets (medisch) aan de hand maar het klinkt mij meer in de oren als een patroon/wisselwerking.
Dankjewel Piccolina! Hier kan ik echt wat mee! En dat het evt ook helpt tegen andere 'kwalen' is alleen mooi meegenomen! Voor mijn zoon ook ander soort hulp gevonden door een vriendin die wat meer met spirituele zaken bezig is. Soms zei mn zoon soms dingen waar je kippenvel van krijgt. Op verschillende foto's van hem zijn ook veel lichtgevende 'bollen' te zien. Google maar eens 'orbs' Door daar wat meer inzicht in te krijgen is er 's nachts ook meer rust gekomen
Bij mijn zoon gebruik ik de mir-methode. Ik kreeg het tegelijk van verschillende personen te horen dat dit zou helpen. MIR-Methode: Mentale en Intuïtieve Reset | Officiële Website Het liedje/spreuk heb ik een beetje aangepast. Mijn zoon vindt het fijn en mooi. Daarnaast heb ik een flesje gekregen met ren vloeibaar goedje wat helpt om je af te sluiten en daardoor de rust hebt om makkelijker en beter te slapen. Ik heb het idee dat het wel helpt.
Ik snap dat je door de computer heen niet kan zien hoe ik ben, maar consequent zijn ben ik zeker wel. In onze omgeving denk ik dat de meeste mensen dat zullen beamen. Maar wanneer ik te streng oid ben, werkt dat voor mijn dochter juist averechts. Ik weet dat er mensen zijn die het anders doen, maar ik ga geen methode van een ander aannemen als ik of mijn kind zich daar niet goed bij voelen. Ik zie het in mijn naaste omgeving ook op twee hele verschillende manieren, die beiden echt niet bij ons passen? Beide gezinnen hebben ook een heel gevoelig kindje en de ene laat haar dochter enorm zwerven vind ik. Ze krijgt zoveel keuze en kan zoveel bepalen dat het haar last brengt, is mijn mening. Maar de ander is juist heel hard en streng, vind ik. Dat meisje wordt naar mijn idee niet echt gehoord, doordat hun belangen soms belangrijker lijken. Zij moeten daarin zelf weten wat ze willen, maar beide heel verschillende manieren passen beiden niet bij ons. Ik denk dat wij er een beetje tussenin zitten. Onze dochter krijgt keuze en mag bepaalde lijnen bepalen. Maar er zijn zeker regels en grenzen en dat weet ze. Juist doordat ze de vrijheid krijgt met bepaalde dingen en keuzes, kan ze onze grenzen ook makkelijker accepteren. Ik snap ook dat er mensen zijn die zeggen: ik doe het zus en zo en al mijn 2,3,4 kids doen nooit moeilijk (met slapen oid), maar die kinderen zijn niet de enige versies die er bestaan. Mijn dochter is zichzelf en een methode van een ander die op al die eigen kinderen werkt, werkt niet altijd voor een ander. En heel streng hebben we zeker geprobeerd en soms is het mij ook echt teveel. Maar daarna gaat het echt niet beter met haar, maar wordt ze alleen maar onzekerder. En dat wil ik niet, want veiligheid vind ik altijd nog belangrijker. Maar ik snap ook zeker wat je bedoeld hoor. Ik ben het daar ook deels mee eens hoor. Maar ik lees het als een vrij harde manier (emotioneel gezien) en dat zou mijn dochter te kort doen. Dus daarom nog steeds zoekende naar wat echt goed werkt.
Wat ik zei hebben we dat dus zeker geprobeerd en ook al was ze nog maar 1,5 jaar, na bijna drie weken zou er wel enig resultaat moeten zijn geweest. Achteraf heb ik er alleen maar spijt van, want de psycholoog van haar gaf toen aan dat ze dacht aan separatie angst. Dus ja, dan is dit wel het slechtste wat je kunt doen. En ja ze is nu verder en ouder, maar dat doen we absoluut niet meer. Dat betekend niet dat ik altijd binnen 3 sec bij haar sta of nooit eens eerst streng/duidelijk probeer toe te spreken hoor. Maar structureel avonden of nachten laten huilen, nope gebeurd niet meer. Dat was echt een actie ontstaan uit oververmoeidheid, machteloosheid en ik denk ook de oordelende omgeving.