Herkenbaar, wegens omstandigheden zullen mijn man en ik maar één kindje kunnen krijgen. Ik voelde vanaf de twee streepjes op de test dat we een zoon zouden krijgen, zo sterk. Ik heb ruim twee maanden met het idee gelopen dat we een zoon zouden krijgen, het was geen drama toen we hoorden dat we een dochter kregen... Maar je hebt gewoon een plaatje in je hoofd dat dan ineens helemaal anders wordt. Dus TS ik begrijp je heel goed. Ik zal dus nooit een zoon krijgen, ook dat is iets wat ik moest leren loslaten. Het goede nieuws is dat je na een paar dagen, of misschien wel weken, helemaal gewend bent. Wij waren ook na een korte wen periode ontzettend blij!! En om eerlijk te zijn zou ik nu niet meer anders willen..
AMEN!!! Rouwen is misschien idd een heftig woord, maar ik denk dat iedereen hier wel wat vriendelijker tegen elkaar kan doen.. Je hebt toch een toekomstbeeld voor jezelf. Bij de eerste was ik er idd van overtuigd dat het een meid zou worden, daar was geen twijfel over mogelijk! maar guess what.. het werd een jongetje, ik heb daar idd even de knop voor om moeten zetten! En nu ben ik weer zwanger en roep tegen iedereen dat ik een jongensmama zal worden! We zullen het zien!
Nee, herken ik totaal niet.. teleurgesteld omdat het een jongetje is?.. Ik ben nu ook zwanger van de tweede, heb al een zoontje.. maar het maakt me echt niet uit wat het is.. een meisje zou leuk zijn, maar een jongen net zo goed! 2 jongens die samen kunnen voetballen, vissen, in bomen klimmen.. heerlijk toch
Waarom mag je niet zeggen dat je het niet begrijpt en raar vind dat iemand teleurgesteld is en het een plekje moet geven? En waarom is dat meteen respectloos of een rot opmerking?
Ik denk dat dit het enige nadelige is aan het geslacht weten zonder je kindje ooit gezien te hebben. Vanaf dat je je kind in je armen hebt denk je toch: ja, jij moest het zijn! En dan is geslacht niet relevant. Ik ben mama van een jongen en een meisje en van de derde wil ik het geslacht niet weten. Het is ook zo magisch, dat alles nog kan, persoonlijk vind ik dat een mooi gevoel. Vlinder, ik vind dat je een aantal mooie postings gedaan heb over verdriet vergelijken, je eigen verdriet etc. Dat niet iedereen dat nog kan zien omdat ze te diep in hun eigen kinderloze pijn zitten snap ik ook, dat is ook zwaar. Ik gun deze meiden ook de kracht om eruit te komen, al is zo'n enorme boos-op-de-wereld periode ook heel herkenbaar. Dat heet rouw...
Ik herken het wel een beetje. Mijn man heeft 2 kinderen uit een vorige relatie , 2 meiden. En ook wij hebben zelf 2 meiden. Ik zou hem zo graag een jongetje willen geven , leuk. En na 2 meiden zou ik dat ook wel leuk vinden. Gisteren in het ziekenhuis dachten ze dat het een jongetje was. Dat gezicht van mijn man was fantastisch! Maar het is nog niet zeker en ik ga vanavond voor een pretecho. Dan zou ik toch een klein beetje teleurgesteld zijn als het niet zo is. Natuurlijk is een meid ook geweldig!
Amen ☺ Off topic, Mensen reageren nou eenmaal heel anders op bepaalde situaties, en ik heb ook echt wel geleerd daar niet zomaar een conclusie over te trekken. Een goede vriendin en ik hebben in de zelfde periode, en de zelfde duur een miskraam gehad. Onze reacties waren zo anders! Zij zat echt zwaar in de knoop en het heeft echt weken geduurd tot ze weer hersteld was, en ik heb zeker een traan gelaten, maar kon heel snel relativeren. (kanttekening; was net gestopt met de pil, het was de eerste poging, dus waren nog niet heel lang bezig, vriendin idem) Ik heb wel weer heel veel last gehad van de nasleep van 2 maanden. Kort daarna vertelde mijn schoonzus dat ze stopte met de pil, en hoewel je het dan niet wilt zijn, en je het meest wenselijk gedrag wilt vertonen, moest ik toch wel even slikken, hoewel ik ze het geluk van de wereld gun. We zijn jammer genoeg nou eenmaal allemaal mensen en hebben allenaak onze tekortkomingen als je gaat kijken naar het meest ideale. Ik vind en vond het verschrikkelijk dat ik zo jaloers was, en was bang dat het bij mij fout bleef gaan terwijl we altijd graag kinderen wilde hebben, en dat het bij hun meteen goed zou gaan, terwijl ze heel lang geen kinderwens hadden. Dan komt blijkbaar toch dat egoisme de hoek omkruipen, en hoe snel je het ook weer weg duwt.... Het is er toch een moment geweest. (ik heb het ze trouwens geen moment misgunt, verre van dat zelfs) On topic We hadden beide geen echte voorkeur qua geslacht, wel vonden de meeste mensen me eerder een jongensmama en zijn er ook mensen geweest die een " jammer uitte toen ze hoorde dat het een meisje was. Zelf heb ik altijd het gevoel gehad dat het een meisje was, dus als het een jongetje was geweest had ik even moeten omschakelen, maar meer omdat zijn gevoel me bedrogen zou hebben.
Dat mag wel, maar het is niet waar ts om vraagt. Omdat TS op zoek is naar begrip en lotgenoten. Je kunt begrip tonen zonder het met TS eens te zijn. Alleen jammer dat sommige reacties niet op die manier geschreven zijn.
Helemaal met je eens!! En zoals sommige zeggen ik snap dat niet dat je het hebt !! Ik snap en geloof niet dat je geen voorkeur hebt, Gezondheid staat op 1 daar twijfel ik niet aan !! Dat is standaard dat je dat wilt.. Zeikers pfff open dan dit topic niet !!
Hoi, Snap het wel hoor, anderen zijn ook teleurgesteld maar houden dat voor zich, dat mag immers niet. Je moet heel blij zijn dat je een kind krijgt enz. Dat is natuurlijk helemaal waar en je zult vast je best doen niet teleurgesteld te zijn maar ondertussen is het gewoon wel zo, je kunt een gevoel proberen te negeren maar het is er en kan toch niet zomaar verdwijnen? Bij onze eerste wist ik zeker dat we een jongetje zouden krijgen, droomde vroeger van 3 jongens. Toen bleek het bij de 20 weken echo een meisje te zijn, heb er echt aan moeten wennen. Nu bij de tweede wist ik zeker dat het een meisje zou zijn, ik wilde opeens graag 2 meiden, leek me geweldig. Nu blijkt het een jongetje te zijn, haha. Al die mooie meidenkleertjes op MP gezet met pijn in het hart. Maar nu lijkt het me geweldig om een jongetje te krijgen. Het komt vast wel goed!
Heb eigenlijk stiekem een beetje zitten lachen hier.. wat een hormonen! Mama's toch! Ik denk dat de meeste moeders graag een dochter willen en de meeste papa's graag een zoon. En als er al eentje is dan gaat de wens meestal toch naar het tegenovergestelde geslacht. Erg gek vind ik dit niet. Dit geldt natuurlijk niet voor iedereen. Zelf heb ik een zoontje na veel gedoe om zwanger te raken en ook te blijven. Nu ben ik weer zwanger en krijgen we een meisje. Stiekem was ik erg blij. Was niet minder blij geweest met nog zo'n mooi ventje, weet immers dat ik die erg goed kan maken haha. Maar toch anders. Nu mag ik ook m'n barbies voor de dag halen en haren vlechten. Het is nu eenmaal anders dus helemaal niet vreemd om er een gevoel bij te hebben.
Ik lees vaak reacties van jou waar ik het niet mee eens ben, maar dit is zo waar! Als je je eigen verdriet een plekje hebt gegeven, laat je je niet meer zo gauw kwetsen door anderen. Dat dat ongelooflijk moeilijk is, is logisch, maar ik vind niet dat iemand die echt niet de intentie heeft om anderen op hun hart te trappen (TS formuleert m.i. echt heel voorzichtig) het dan verdient om zulke reacties te krijgen.
Ik vind dit een mooi draadje zeg! En dat had ik gisteravond niet verwacht, ook zeker gezien de reacties die in het verleden op soortgelijke posts geplaatst werden. Zou het taboe dan toch minder worden? En iemand schreef over de reacties van anderen op je kinderen. Dat herken ik dus ook heel erg en maakt het er echt niet makkelijker op. Mij wordt regelmatig gevraagd of we nu voor een meisje gaan. of zelfs grappen over dat ik alleen maar jongens kan maken Heel pijnlijk als je een meisje had en verloren bent. En dat mag dus blijkbaar wel, iemand raken op hun kinderen. Maar zelf die wens duidelijk hebben mag niet? Terwijl ik denk als we dit bespreekbaar maken, er meer begrip is dan je zou verwachten. Daarom: super draadje dit! Ik zou bijna een draadje starten in het zwanger worden gedeelte, over het verwekken van een zoon of dochter specifiek. Maar daar zijn veel mensen op dit forum nog niet aan toe denk ik. Wat denken jullie? Is daar behoefte aan?
Ik had "gehoopt" op een meisje. En toen ik hoorde dat het een jongetje was, was ik ook wel teleurgesteld. En ik heb er echt een tijdje aan moeten wennen. Maar nu hij er is zou ik geen ander kindje meer willen.. Het is het allerleukste liefste mooiste schattigste jongetje wat er is (samen met zijn grote broer dan) en ik heb ook altijd geweten dat dit zo zou zijn. Daarom wil ik het de volgende keer ook niet weten. Ik ben namelijk nooit teleurgesteld geweest doordat ik dit kind mocht krijgen, maar alleen door het meisje wat ik niet zou krijgen.. Is naar mijn idee totaal iets anders.
Persoonlijk zou ik het heel interressant vinden om te zien od er dus inderdaad invloed uitgeoefend kan worden. Net zoals bij de sims dat veel appels eren een meisje geeft. Maar ben bang dat dat verkeerd gaat vallen hier op zp.
Er is dacht ik al een topic over geweest. Weet het niet zeker, kan ook een ander forum zijn geweest. Maar goed het is een beetje als met baker praatjes. Werkt voor geen meter XD. Dit jongetje heeft tot de bevruchting 6 dagen ongeveer weten te overleven. Terwijl meisjes zaad dat termijn zou kunnen halen en jongenszaad dan al dood zou zijn. Daarbij hoorde ik trouwens nog een keer een vreemde opmerking van iemand. Dat sommige vrouwen niet in staat zijn een bepaald geslacht te dragen. Ik vraag me af in hoeverre dat uit de wetenschap of ook uit de fabeltjes krant komt.
Hoewel ik dit zelf totaal niet heb, omdat ik geslacht zo onbelangrijk vind, begrijp ik het wel een beetje denk ik. Het is meer een beeld dat je in je hoofd gevormd heb en waarvan je dan afscheid neemt. Niet om te vergelijken, maar dat vond ik precies het moeilijkste aan een miskraam. Ik had een beeld in mijn hoofd van mijn toekomst met een baby, mijn toekomst als mama. Toen ik een miskraam kreeg was dat allemaal weg, ik kon ook niet terug naar mijn oude toekomstplan. Toen heb ik besloten om alleen nog te genieten van zulke beelden, voorstellingen en dromen en deze los te laten op het moment dat ze ingehaald worden door de realiteit. Ik vind het nu bijvoorbeeld heerlijk dat ik niet weet of ik een jongetje of een meisje krijg. Ik kan nog van beide dromen de komende 3 maanden. Wat het ook wordt, het is waarvan ik gedroomd heb.