Ik had eerder de indruk dat disaro een heel bijzonder beeld heeft van regulier onderwijs. Op zich wel prima, maar wel jammer dat dan zo'n beeld uitgedragen wordt als feitelijk.
Ik heb bij de oudste gekozen voor Montessori. De buurtscholen vielen af. De ene had last van veel onrust onder de kinderen. Veel gepest en gejen op het schoolplein. Natuurlijk een mooi pestprotocol, maar dat hielp niks. Ook de communicatie naar ouders die hun kinderen er al hadden viel soms tegen (beloftes niet nakomen). De andere buurtschool was heel streberig, kinderen van armere gezinnen worden met de nek aangekeken door andere ouders, kinderen en zelf sommige leraren. Nu zijn wij geen arm gezin, maar dat is voor mij niet een goede basis van een katholieke school. Daarna verder gekeken. Freinet was het gebouw er donker, en teveel nadruk op de taal. Montessori liepen we binnen en ging mijn oudste direct zitten spelen. Hij voelde zich helemaal thuis. Qua spelen hadden ze een bouwhoek en een poppenhoek, een zandtafel. Verder de tafeltje in groepjes waar je werkjes aan kunt doen. Alleen wat wij werkjes noemen is voor hun ook spel. Ook veel zelf gekozen en vrijwillig. Ze hadden daar ook veel tijd om de sociale ontwikkeling van mijn zoon te sturen, ze durfden het cognitieve wat te laten zitten omdat hij dat wel kon. Daardoor mocht hij dingen overslaan als hij energie nodig had in moeilijke sociale situaties. Juf heeft hem echt de ruimte gegeven daarvoor. Het heeft hem van een erg verlegen peuter tot een zelfstandige 8-jarige gemaakt. En het gaat nog steeds beter. De jongste gaat er ook heen, hopen dat het voor hem ook zo goed bevalt.
Hier een gewone openbare school. Eerst een christelijke school omdat ik beetje religie wel fijn vond. Maar mijn zoon vond het bidden maar stom en de liedjes ook. Uiteindelijk na een conflict over iets heel anders naar een andere school en toen wel expres voor openbaar gekozen. Mijn voorkeur zoh uitgaan naar een jenaplan school. Maar die heb je hier niet in de buurt. Onze school is wel een school met heel veel aandacht voor kunst en cultuur. Dat vind ik eigenlijk niet zo boeiend. Maar het zorgt wel voor dat er een fijne sfeer heerst op school. Omdat het qua leraren en ouders veel linkse, kunstzinnige hippies aantrekt. En daar voel ik me heel prettig tussen. Het is namelijk wel een redelijk witte school en mijn kinderen zijn halfbloedjes.
Nou ja zo denk ik niet helemaal hoor. Mijn ene dochter heeft op een kleuterschool gezeten met in de klas een kring een mooi groot speelhuis en 2 keer een groepje met tafeltjes en nog een computerhoek een bouwhoek en op de gang nog een timmertafel. Was hartstikke leuk en niks mis mee. Maar de montessori waar ik keek was echt de hele klas vol met groepjes en er kon verder niks meer bij, dat schoot bij mij gewoon verkeerd klaar. Hier op school is het lokaal bijna leeg waar ruimte is om hutten te bouwen en te spelen. Dan staat er nog een grote tafel waaraan de kinderen knutselen en samen eten en thee drinken, ze spelen ruim een uur buiten en op dinsdag en donderdag gaan ze de hele ochtend naar de natuurspeeltuin. Er is hier geen digibord, geen televisie, en er worden echt geen letters geleerd. Hun leren goed hun motoriek te gebruiken door middel van naaien enz.
Hier gekozen voor een oecumenische school. Reden: school scoorde al jaren het beste van alle scholen in de buurt en daarnaast hadden we een goed gevoel bij/ in de school. Dochter zit in groep 3 en zoon in groep 1 en over het algemeen zijn we nog steeds tevreden met onze keuze. Ouders worden veel bertrokken bij het onderwijs, thema's en er worden veel leuke activiteiten georganiseerd. Minpuntje is dat de school niet zo goed om kan gaan met kinderen met een andere leerlijn. Dochter was bijv. het laatste half jaar helemaal uitgekleuterd... Ze wilde niet meer in de poppenhoek of weer een tekening maken, ze wilde lezen en opdrachtjes maken.... Juf kon daar maar moeilijk mee omgaan. Jammer, er zijn toch genoeg uitdagende taakjes te bedenken voor kleuters die rijp zijn voor groep 3.
Wat ik mij trouwens af vraag, hoe kan je nu bij een 4 jarige al inschatten wat voor onderwijs bij ze past? Is toch niet altijd zo gemakkelijk, kleuters ontwikkelen zijn nog enorm.... Zoontje van een vriendin zit op een jenaplan shool, eerste 2 jaar ging het helemaal prima, tot groep 3. Groep 3,4,5 zaten samen in een klas, haar zoontje voelde zich enorm "geintimideerd" door de kinderen uit groep 5 en werd erg onzeker. Hij heeft bijna het hele jaar niets in de klas gezegd en vond school maar stom. Nu in groep 4 gaat het gelukkig wel iets beter..... Eigenlijk kies je als ouder denk ik voor iets wat je zelf aanspreekt....?
Deliana: wij hebben onze dochter meegenomen.. En ze heeft ook inspraak gehad. Natuurlijk hebben wij gekozen uiteindelijk. Op meer redenen dan enkel hoe de school voelt. Maar dochterlief mocht daar absoluut ook haar zegje over doen.gelukkig waren we het met zn 3-en eens.... Anders hadden wij uiteindelijk toch gekozen wat ons het beste leek. Overigens zie ik op onze school regelmatig kinderen komen en gaan van/naar een andere school in de buurt. De oorspronkelijke keuze blijkt uiteindelijk dus niet altijd de beste. En ik vind het verschil tussen de kleuterklassen en groep 3 en hoger... Soms erg groot. Ook qua hoe leerlingen en leerkrachten met elkaar om gaan. Dan is het ook niet zo gek dat na de kleiterklas... Een andere school ineens toch beter lijkt.
Dat niet alleen. Je doet doorgaans ook al je kinderen naar dezelfde school. Terwijl ze niet allemaal dezelfde karakters hebben. Dus echt helemaal afgestemd op elkaar dat lijkt me niet mogelijk.
Ik zag bij mijn oudste heel erg dat hij in zijn ontwikkeling soms erg stil stond, maar dan dingen ineens snel leerde en weer helemaal bij/vooruit was vergeleken met leeftijdsgenoten. Ook is hij qua sociale ontwikkeling in zijn peutertijd niet echt sterk. De montessori kon op allebei de vlakken goed bijspringen, omdat er gewoon ruimte is voor zijn eigen ontwikkelingslijn. En omdat sociale veiligheid in de klas 1 van de basisprincipes is van montessori. Zorg voor een veilige en stimulerende omgeving en de kinderen leren vanzelf.. Dat heeft zich goed bewezen.. Sociaal is hij prima bij en cognitief zit hij bovenin. Mijn tweede is een ander kind. Sociaal erg sterk, cognitief ook goed bij voor een 3-jarige. Maar ook voor hem is er een goede plek, omdat ook hij zijn eigen leerlijn kan volgen. Ik zie zoveel verschillende types kinderen voorbij komen en sommigen lijken wel vast te lopen (drukkere, minder zelfstandige kinderen). Maar je ziet ze in de jaren vanaf de kleuters richting bovenbouw steeds sterker worden in hun zwakke kanten door de individuele aandacht. Ik zie eigenlijk vooral ouders die problemen hebben met de leerwijze, omdat je de kinderen leerkracht veel samen laat oplossen en je soms geen idee hebt waar je kind nou precies staat. Maar daar heb ik geen probleem mee. Als ik de school niet vertrouw, zou ik mijn kind er ook niet moeten achterlaten