Ik had een heel lang stuk getypt maar ik heb het weggehaald. Ik kan me echt frustreren om de reacties van sommige vrouwen, laten we het op de hormomen gooien. @TS ik begrijp je wel. Ik hoop zelf ook nog ooit moeder te worden van een dochter om lekker samen mee te tutten en haartjes te vlechten etc., zijn al mijn bewaarde barbies ook nog ergens goed voor
Mevrouw zuurtje, maak jij er even niet een te groot drama van? Zoals je hier leest, zijn we allemaal dolblij met onze 'foutjes' Enneh als je nog beter gelezen had, had je ook gezien dat er vrouwen meeschrijven die verlangen naar een zoon. Anders nog iets? Nee? Mazzel!
Voor de meiden die graag willen blijven kletsen over dit onderwerp, zonder door een aantal madammekes bekritiseerd te worden, hebben jullie behoefte aan een (besloten) forum over dit onderwerp?
Nou dat was ik dus eerst...manlief huilde van geluk omdat hij een meisje kreeg (droom van hem) en ik moest heel erg wennen aan een meisje...maar inmiddels dus intens gelukkig misschien bij ons omgekeerde wereld.
Ach nee niet doen!! Laat ze lekker zeuren en zeiken, ik lach er alleen maar om en vind het kansloos wat ze doen.
Je hebt gelijk hoor! En het is eigenlijk wel beter dat we hier blijven ook, hopelijk hebben andere vrouwen steun aan dit draadje door mee te lezen en/of schrijven
Ja precies ze willen gewoon het niet anders bekijken dat het niet om het mensje wat in ons groeit gaat maar om het toekomst beeld wat zelfs sommige al hebben sinds hun kind en dat heeft niks te maken met kindje zelf
Soms is het lastig om het verschil tussen niet willen en niet kunnen te zien. Kortzichtigheid maakt een mens er niet mooier op. Wat is er toch gebeurd met als je niks goeds kan zeggen hou dan gewoon je mond.... Met je eigen mening kan je nooit de mening van een ander bepalen. Dat is gewoon dom.
Ik vind je reactie onzin. Ik heb al een zoon, krijg er nog 1 bij. Heb al een dochter. Ik ben een meisjesmoeder en geen jongensmoeder. Heb echt moeten slikken toen ik te horen kreeg dat ik er nog 1 bij kreeg. Ik ben gek op mijn zoon, maar hij is druk, lomp, sloopt alles en is ontzettend lief. Ik hou van hem. Gaat met dit kleine wormpje ook gebeuren. Ik maak in liefde absoluut geen verschil tussen mijn beide kinderen. Inmiddels gewend aan het idee van een 2e jongen en van mij mag hij komen. Ben erg benieuwd naar hem. Maar mijn droomgezin is een gezin met 3 meiden. Dat gaat helaas niet gebeuren en heb ik al een heerlijke kattenkop, waar ik iedere morgen ruzie mee maak bij de kleding kast. ( meer strijd mee heb als mijn zoon) ( echt een papa's meisje). Maar toch het is een meisje- meisje. Dat is zo herkenbaar en leuk. Nu worden er veel meiden in onze omgeving geboren en kan ik voor hen roze shoppen. Dan voel ik toch wel een lichte steek van jaloezie. Rouw noem ik het niet, want zo voelt het niet. Maar wel als een voorkeur of een droombeeld in je gedachten.
Ik herken het gelukkig ook niet. Mijn vriend ik wouden altijd graag 2 en mocht het zo zijn van beide 1. Toen we eenmaal voor een 2e gingen maakte het ons niets meer uit. We waren blij dat ik weer zwanger mocht raken en zouden hoe dan ook klaar zijn. Voor ons zou het leuk zijn van beide 1 voor onze dochter zou een zusje leuker zijn. Wennen aan het idee moest ik sowieso of het nou jongen of meisje is, meer omdat het het dan nog echter maakt, gericht shoppen, praten over het broertje of zusje ipv baby. Hier hebben we dus al een dochter en we krijgen nu een zoon. En nogmaals het maakte ons echt niets uit. Het heeft allebei voor en nadelen. En onze dochter is trots dat ze een broertje krijgt ondanks ze alleen maar over een zusje sprak.
Nogmaals een openbaar forum waar iedereen zijn mening mag geven. Om een tegengestelde mening dom of kortzichtig te noemen zegt meer over de domheid van de persoon zelf. Het trouwens een heel saai forum worden als iedereen het met elkaar eens zou zijn. Dan waren we ook snel uitgepraat😉
Oooh mijn excuus! Natuurlijk mag jij hier zeggen dat wij liever iets anders hadden gehad dan onze eigen kinderen! En ons vertellen dat we het hebben verpest omdat we een ander geslacht kregen dan we op hoopten! Natuurlijk mag je ons en onze kinderen op die manier beledigen en kwetsen! Nee, in dat geval: blijf vooral meekletsen hier, je berichten worden echt ont-zet-tend gewaardeerd Dat dit een openbaar forum is, betekent niet dat je bijdragen altijd nuttig en gewenst zijn. Je mag het best met mij oneens zijn, maar ga het niet zo persoonlijk spelen. Want dan kun je de bal hard terug verwachten.
Rot dat je je er nu zo over voelt meid. Ik kan het me best een beetje voorstellen dat je teleurgesteld bent omdat je nu niet gaat ervaren hoe 'het andere' in dit geval meisje zal zijn. Zoals ik het lees ben je teleurgesteld dat het geen meisje is, niet teleurgesteld omdat het een jongen is. En dat mag best toch, je had die droom en als dat dan niet uitkomt kun je teleurgesteld zijn. Ik ben zelf mama van een jongen en meisje tweeling en krijg om de haverklap te horen "een jongen en meisje, wat een rijkdom" en "ben je gelijk klaar" dus er zijn veel mensen die toch die wens / dat "ideaal"beeld hebben van hoe het later zal zijn. Zelf ben ik echt een meisje meisje en in die zin vond ik het ook erg leuk om een dochtertje te krijgen, maar in de praktijk maakt het eigenlijk geen verschil, ze zijn allebei even schattig en leuk natuurlijk! Ik voel me wel bevoorrecht om het allebei mee te mogen maken. Ik vind het persoonlijk wel wat ver gaan als mensen gaan manipuleren om een meisje of jongen te krijgen.. Ik denk altijd "het is zoals het moet zijn" en nu is het misschien niet wat je had verwacht of voorgesteld maar als je eraan gewend bent sta je er vast anders in. Alle gezinssamenstellingen hebben immers wat bijzonders
nou dan heb je toch niet helemaal goed gelezen, want ik wilde na 3 meiden niets anders dan een zoon en toen de 4e ook een meisje bleek ja was ik ook teleurgesteld want ik wilde dolgraag een zoon het gaat niet om het kind of uberhaubt om 1 enkel geslacht, het gaat om een droombeeld dat je heb, sterker nog het heeft 0,0 te maken met het geslacht ansich want toen ook de 4e dochter geboren werd hield ik daar net zo veel van als de eerste 3 dat gevoel is echt niet anders, en ja toen mijn zoontje geboren werd eerlijk waar hield ik niet meer van hem dan van mijn dochters. het gaat niet om liefde of houden van je kind het is geen verkeerd geslacht of verkeerd kind, je leest het echt heel krom hoor, het is een droombeeld waar je afstand van doet niet van de liefde voor je kindje want die is er echt wel ongeacht het geslacht. om een beetje te vergelijken je bent jarig en je mag zeggen wat je wilt hebben daar hoop je dan op maar helaas je ouders kunnen dat niet betalen dus krijg je iets anders, dan ben je toch iets teleurgesteld, dat je het cadeau daarna prachtig vind neemt niets weg aan je verwachting van iets.
Wauw, je hebt wel een leuk onderwerp uitgezocht zeg! Hihi. Maar ik durf best mijn mening te geven hoor.. Ik kan me de teleurstelling goed voorstellen. Misschien is het voor sommigen een te heftig woord en lokt dat weer heftige reacties uit, maar wat je kunt voelen is inderdaad.. teleurstelling. En dat zegt niets over hoe je als mama voor je kindje zal zijn, het zegt niets over hoe je als mama naar het kindje zult kijken, het zegt alleen iets over een droom die je in duigen ziet vallen. Veel mannen willen graag een zoon, veel vrouwen willen graag een dochter en als het allemaal even mee zit, dan willen we er in ieder geval van beide 1. Mijn man en ik hoopten ook op het één. Maar toen zei mijn gevoel het ander en mijn man ging zich toen gevoelsmatig ook instellen op dat ander. Toen kwamen we bij de verloskundige en nam ze een kijkje, en was het toch wat wij oorspronkelijk gehoopt of gedacht hadden. Op dat moment voel je gewoon een beetje teleurstelling. Je STELT je namelijk ergens op in, het blijkt anders te zijn en dan is het toch eventjes wennen. Uiteindelijk komt het er inderdaad op neer dat het ideaalbeeld wat je hebt bij het hebben van een jongen of meisje, vaak toch niet uitkomt. Mijn moeder dacht romantisch te kunnen shoppen met haar dochters, maar.. de dochters zijn daar nooit zo weg van geweest en bij de eerste winkel begonnen wij al te mekkeren dat we naar huis wilden. Mijn vader wilde lekker klussen met de jongens, maar de jongens waren meer geïnteresseerd in buiten spelen en ik, zijn dochter vond het timmeren en bouwen dan wel weer erg leuk. Ik vind het juist goed dat mensen even kwijt kunnen dat ze zich zo voelden. Wanneer je dat 'teleurgestelde' gevoel hebt, dan voel je je als moeder even heel erg slecht. Maar je kunt je zo voelen, en dan kan je het maar beter even kwijt zijn toch. En aan alle moeders die nooit teleurgesteld waren, wat lijkt me dat fijn zeg! Twee jongens of twee meiden is inderdaad ook erg mooi. Plus bespaart weer veel geld, dat is weer de praktische kant.
Je maakt het beeld van jou hier niet intelligenter op. Er staan weet ik veel hoeveel berichten op dit topic waar uitgelegd word waar de teleurstelling om gaat en jij lijkt het maar niet te snappen. Over of jij teleurgesteld zou zijn mag je prima een mening hebben. Maar dat je gaat menen dat de anderen daarom minder van hun kind gaan houden of dat het uberhoupt betrekking heeft op het kind dat er komt is echt van de zotte! Dat is geen meningsuiting maar belediging en dat is totaal iets anders. Misschien dat je dat ooit zal snappen. Daarbij ken je de moeders niet die je bekritiseerd en toch moet je zo nodig een oordeel hebben. En dan ben je beledigd als je een opmerking terug krijgt. Ja dit is een openbaar forum. En ja ik maak jou reactie uit voor dom. En in mijn opinie heb je nog geen enkele intelligente opmerking gegeven om daarop terug te komen.
Ik snap het moeten schakelen wel. Wij zouden het ook bij twee laten en toen er een tweede zoon op komst bleek, moest ik even slikken bij het idee dat ik nooit een dochter zou hebben. Wel vond ik het fantastisch voor mijn oudste zoon en toen hij er eenmaal was, was ik zo allemachtig verliefd op hem en bleken het beide echte mama-knuffelkonten te zijn, heerlijk! Kon/kan hem echt niet meer 'Andersdenken', dit mannetje moest er gewoon zijn en ik voelde me een echte jongensmama. Goed, einde lofzang We gingen toch voor een derde en alhoewel me een broertje voor mijn zoons leuk leek, wilde ik toch de kans op een meisje ietwat vergroten: niet op de dag van de eisprong aan de slag en magnesium-calcium slikken. Na drie miskramen hoopte ik vooral op een gezond kindje, maar dit leek me onschuldig. Het bleek een meisje te worden en toch moest ik weer even schakelen Inmiddels is ze er en ze is fantastisch en ik ben net zo verliefd als ik op haar broers ben. Kortom ik snap je teleurstelling, voor je gevoel is een optie definitief afgesloten, maar aan de andere kant voorspel ik dat je straks intens gelukkig zult zijn met je stoere duo.
(Lichte) voorkeur niks mis mee. Maar het wordt een obsessie voor sommige vrouwen hier. Methodes toepassen om zelf voor god te spelen. Mijn god, hoe ver wil je gaan? En vind je het gek dat mensen gaan denken dat het kind van het ongewenste geslacht dus ongewenst is als er allerlei methodes toegepast zijn om perse een dochter/ zoon te krijgen. Belachelijk ook hoe fel mensen hun mening over een teleurstelling geaccepteerd willen zien, terwijl ik denk dat de meeste mensen zich er gewoon niet (of tot op zekere hoogte) in kunnen vinden. Typisch ook dat ik steeds dezelfde namen van forumleden voorbij zie komen. Nogmaals (lichte) voorkeur niks mis mee, maar als het een obsessie is en je leven dermate beïnvloedt lijkt dat mij niet heel gezond.
Ik zou mijn zoon ook niet willen omruilen hoor Ook al ik toen graag een meisje wilde. En nu er weer een zoon op komst is zitten daar zoveel voordelen aan. Kleding die ik bewaard heb die ik kan hergebruiken. Ze verschillen 16 maanden dus ik hoop dat het ook leuke speelmaatjes worden. Het geld kan besteed worden aan uitgebreidere speelsetten ipv ook nog speelgoed die meisjes vaak leuk vinden. Kleding vaker nieuw dan tweedehands. Ik vermoed dat het kiezen van uitjes makkelijker zal zijn. En we hebben een twee slaapkamerwoning en hoeven nu dus niet te verhuizen (ik ben geen fan van een jongen en meisje een kamer laten delen). Toch is het jammer dat ik het niet mee mag maken hoe het is om een dochter te hebben. Maar ja misschien had ik dat andersom ook gehad als ik twee dochters zou hebben.