Hallo Iedereen.. Ik moet het toch even van me hart, wou er eerst niet een topic over beginnen maar moet het toch even kwijt... Ik zit namelijk midden in een miskraam,na de eerste echo bleek er geen embryo te zitten wel 2 zakjes, na een week weer een echo zat er opeens wel een embryo,dus weer afwachten..ik was het ziekenhuis nog niet uit of de hell brak los: bloed, het is in gisteren losgebroken bloed, stolsels en het vruchtje was ik na een uur bloeden al kwijt, nu nog steeds heftig bloed verlies en weeën,een hele emotionele gebeurtenis.. Nu komt het volgende ik ben altijd heel eerlijk geweest tegen vriendinnen en familie over mijn zwangerschap heb het meteen verteld voornamelijk omdat het ZO gewenst was en ik over de taboe sfeer heen wou, nu het misgegaan is moet ik mijn vriendinnen en familie ook inlichten natuurlijk, ik heb hier geen moeite mee, veel van hun zijn meelevend en vinden het heel erg...Maar nu komt het: 1 vriendin van mij zei tegen mij als ''troost'': Het is maar goed dat je het verloren bent want kinderen kosten zoveel geld Ik wist even niet wat te zeggen, reacties als: het komt wel weer, of je bent nog jong of vertrouw in god (waar ik mij ook dood aan erger) had ik verwacht maar over geld?...al zou het me een miljoen kosten ik zou er alles aan doen om mijn embryootje weer terug te krijgen in mijn buik, en ja kinderen kosten geld dit wist ik van te voren al... Ik had dit echt niet verwacht van haar en heb nu een afkeer gekregen tegen haar ook omdat ik steun nodig heb en ze meteen over haar eigen problemen begon bv hoe het haar ergert dat er zoveel vluchtelingen naar NL komen, vond haar meteen heel erg onsympathiek en heb het gesprek afgekapt, wat moet ik hier nu mee? Hebben jullie ook zoiets meegemaakt? en hoe reageerden jullie? ben er echt even versteld van...denk je iemand te kennen... xoxo
Zo'n soort reactie heb ik gelukkig nooit gehoord maar ik heb wel gemerkt dat mensen die het zelf nooit hebben meegemaakt niet goed kunnen begrijpen hoeveel pijn het doet! Ik zou je vriendin duidelijk vertellen hoe je erover denkt, klinkt niet echt alsof ze het begrijpt
Ow wat een enorm nare reactie zeg, bah. Wat ik zelf een nare vind is; "wees blij dat het is misgegaan, anders had het waarschijnlijk zwaar gehandicapt geweest". Dat snap ik ook wel, maar ik had toch liever een (gezonde) baby gekregen. Wat me ook gestoord heeft is dat een collega me een appje stuurde drie dagen nadat we gehoord hadden dat het hartje gestopt was en daarbij alleen vroeg naar iets over het werk terwijl ze het wist en we ook nog eens op vakantie waren. Ze had toch op zijn minst even kunnen vragen hoe het met ons ging. Maar zolang je het niet meemaakt denk ik dat je nooit echt weet hoe groot de impact is van een miskraam. Hopelijk zullen er heel veel mensen dan ook nooit achterkomen.
wow wat hard. Gelukkig voor haar weet ze niet waar ze over praat. Tegen mij werd door de arbo arts gezegd dat ik maar moest gaan sporten (toen ik net een curretage had gehad vanwege een partiële mola).
Nou zo'n reactie heb ik echt niet gehad hoor! En weet je... Dat soort meiden zijn je vriendinnen niet. Dan kan iemand nog niet van kinderen houden, ze kunnen wel met jou meeleven toch? Ik zou daar snel klaar mee zijn
Zeepje3 Ik denk dat ik haar er wel op aan ga spreken als ik toe ben aan een confrontatie nu zit ik midden in een rouw proces, zei is zo'n vriendin die heel veel over haar zelf praat en graag zelf onderwerp van gesprek is zo is zei gewoon, tijdens mijn zwangerschap deed ze ook best vreemd,heel raar, ze zei als maar ''god ik moet wel wennen hoor jij als moeder'' ''ik kan het nog niet geloven'' dat soort dingen..niet gefeliciteerd, terwijl ze wist dat ik al 11 jaar kinderen wou en het heel gewenst was. HP12 Het is dat stukje persoonlijkheid dat mist he? even die vraag hoe gaat het nou met je? sommige mensen denken hard of weten niet hoe het voelt,en die vinden dat je maar moet doorgaan, ik heb er weleens over gehoord dat mensen naar hun hoofd geslingerd kregen als ''wees blij anders was het gehandicapt'' hoezo wees blij? nee ik ben boos! het is oneerlijk en het is iets wat je je hele leven mee zal dragen zelfs een volgende zwangerschap zal niet meer compleet onbezorgd meer zijn,het is en blijft een litteken,ik denk dat de collega die het wist misschien bang was om wat verkeerds te zeggen? die heb je ook namelijk veel kunnen niet omgaan met het verdriet van een ander,alsof je opdat moment aan werk kan denken pfft Lies1611 je moest maar gaan sporten? WTH! weet die lul wel wat het lichamelijk inhoud om een miskraam te hebben? ik kan niet eens een stap verzetten! en ook al zou je gaan sporten, geestelijk verandert er niks je moet er doorheen en een luisterend oor is o zo belangrijk, dat vervelende professionele gedoe van dokters komt ook me neus uit, een beetje menselijkheid kan geen kwaad, erger nog mijn moeder die een miskraam heeft gehad kreeg van het ziekenhuis een beterschap kaart gehad met daarop een foto met een gebroken been met een stempel van het ziekenhuis erin, het is nu om te lachen maar toen voelde het heel onpersoonlijk. Nu ik zelf een miskraam mee maak, en er veel over lees valt het me enorm op hoe vaak het misgaat, al die vrouwen met hun verdriet en rouw, en als maar die goede adviezen, ach je heb er toch al 1? of vertrouw in god, nee god kan me kont kussen heb god gesmeekt om het te laten zitten ben vooral boos op god op dit moment waarom een biefstuk voor me neus houden en wanneer ik het bijna heb het weer van me afpakken? ongelooflijk oneerlijk, ook het gelazer van ach het was nog geen baby...me bloed gaat al koken! Dus als je een doodgeborene heb mag je wel verdriet hebben maar bij een vroege miskraam niet? ik kan er wel een boek over schrijven gelukkig is het merendeel wel erg lief en behulpzaam hoor maar toch zijn het die pijnlijke opmerkingen die blijven hangen. xoxo
Ik ben ook flink klaar met haar, en ik ga haar er ook op aan spreken en het ligt aan haar verklaring of de vriendschap stand houd, ze zei ook dat ze hoopt dat ''het'' (daar bedoelde ze mijn vruchtje mee) en aanhang er gauw uit komt zodat we kunnen shoppen :x dat is niet iets wat je tegen iemand zegt die midden in een verdriet en rouw periode zit.
Lieverd...Ik herken je gevoel heel goed! In mijn omgeving zijn er meerdere die een sterke kinderwens hebben. En ik vertelde het ook vrijwel meteen omdat het gros gewoon weet dat we aan het dokteren zijn voor een 2e kindje. Ik had er dus al een nare smaak van dat er gewoon niet enthousiast gereageerd werd op mijn nieuws dat ik zwanger was. Zó rottig! Alsof het je niet gegund is zeg maar... Laten we het erop houden dat niet iedereen weet wat hij/zij zeggen moet en daardoor gekke dingen roept. Dikke knuffel!!
Precies, het voelt alsof het niet gegund is zeg maar, ik begin me zelfs zelf te verwijten dat ik een drama queen ben omdat ik het er zo zwaar mee heb, ik wil al sinds ik 18 ben aan een kindje beginnen en heb toen ook gehoord dat ik pcos had en het daarom maar niet lukte (het werd verergert door overgewicht, na 80 kilo afgevallen te zijn,kwam mijn menstruatie terug en lukte het nu wel in 1 poging) ik had mij er toen bij neer kunnen leggen dat het misschien niet voor mij was weg gelegd maar nu na 11 jaar is het toch gelukt eerste zwangerschap en meteen eerste miskraam het is allemaal nog zo nieuw, en het heeft mijn moeder wens alleen maar vergroot en ik weet dat ik wel meer kansen krijg hopelijk en dan weet ik ook beter wat me te wachten staat. Heb me vaak afgevraagd toen wat is erger een miskraam of nooit zwanger kunnen worden, ik zeg nu omdat ik ervaring heb met beide: een miskraam...Niet zwanger kunnen worden is ook naar en voelt als falen als vrouw zijnde maar een miskraam is een ander soort pijn. Ik moet nu nog alleen eelt op me ziel krijgen het is nog zo vers, ik zit in me eigen verdriet en tolereer alleen mensen die hetzelfde hebben meegemaakt want die weten hoe het voelt dat verlies, ik heb ook heel veel steun op dit forum en heb gelukkig geen last van hoera!! zwangerschaps berichtjes of zwangere vrouwen op straat wel denk ik goh, ik was nu 10 weken geweest zou je al wat kunnen zien of hoe had het er nu uit gezien etc Ik wil graag mij uiten ben geen binnen veter maar merk dat bij vrouwen die geen kinderen hebben of die wens ook niet hebben die mij niet helemaal begrijpen. ik heb niemand in mijn omgeving die een kinderwens heeft of kinderen heeft, wat dat betreft sta ik er alleen voor, gelukkig heb ik een enorm lieve moeder die mij erg steun...en weet wat een miskraam is (2 voor mij en 2 na mij meegemaakt).. Je ziet het, weer een heel verhaal het zit best diep bij mij Ik laat het cometaar van mijn vriendin effe bezinken, het is ind onwetendheid xoxo
Het lijkt wel alsof je vriendin zich totaal geen houding weet te geven. Alsof je iemand na een miskraam even opbeurt door te roepen dat je snel samen op jacht gaat naar een nieuwe broek. Het is maar goed dat er ook mensen zijn die snappen waar je doorheen gaat en begrijpen wat ze vooral niet moeten zeggen. Houd je daar maar aan vast en laat de rest voor wat het is. Ze zijn de energie die nog overblijft in deze periode echt niet waard.
Dat klopt, ik ga me energie niet aan verspillen maar neemt niet weg hoe bot mensen kunnen zijn,het lijkt wel of ze zich niet kan inleven,nou heb ik een geschiedenis met haar ken haar al 7 jaar, ze is heel erg op haar eigen gericht als ik problemen heb reageert ze dus zo en als zij problemen heb en je bent er niet voor dr dan ben je meteen tegen haar, heel vermoeiend en kan ik nu niet hebben ik ga het contact nu even verminderen en zal zeggen dat ik tijd nodig heb,er zijn heel veel mensen die mij wel heel veel steunen ook hier op het forum dat doet me goed! xoxo
Ze weten ook echt niet waar ze het over hebben! En velen met hun! Hier ook klant van de gyn en MK nummer 2... en ik maak het in mijn werk mee dat mensen ongewenst zwanger zijn door maar 3 minuten op een piemel te zitten. Nou...die geef ik ff door aan een collega! Spuug je gal maar lekker hoor... Oh trouwens: bloed hier nu... ben benieuwd of 't gaat losbarsten.
ach toch verdome rood bloed? bij mij begon het losbarsten met rood bloed en daarna kwamen de stolsels en vrij snel het vruchtje, wat vreselijk dat je toch weer moet meemaken, hier ook nog bezig, de weeën zijn soms zo erg dat ik ze weg moet puffen en ik moet kraamverband dragen en die is vol na een uur wat een hell dit,dat zo'n klein embryootje zoveel ellende kan veroorzaken. Ik wil wel iets zeggen het is misschien te vroeg of te snel om dit te zeggen, maar mocht het doorzetten de miskraam, stop bij elk wc bezoek even een stuk wc papier voor de uitgang waar het water zit, mocht je de vrucht verliezen op het toilet, kan je hem/haar oppakken in plaats wat ik heb moeten doen eruit vissen met een soeplepel dat was een naar gezicht, vloog allekanten op en ging een beetje uit elkaar,daar wil ik je voor behoeden, je zei ook dat je veel bloed verwacht misschien is het handig om staalpillen in huis te hebben. Doe rustig aan en ik denk aan je xoxo
Hey meid. Gisteren voelde het alsof het echt ging gebeuren. Pijnscheuten in de buik toen ik mijn dochter in bad deed en een poos daarna bloed. Slijmerig bloed. Dat voelt dan direct alsof een kraan open staat maar tis dus puur dat slijm dat dat gevoel suggereert. En vanochtend nog een beetje. Ik heb inderdaad maar steeds met papier geveegd Uit angst dat het vruchtje in de pot zou ploppen. Nu dus weer van bruin naar bijna niets meer... Dus 't blijft vaag! Ik ga zometeen naar de apotheek. Daar heb ik celstof onderleggers besteld. Je weet maar nooit. Dan kan ik teminste enigszins ontspannen in bed liggen zonder angst om het hele bed vuil te maken. Maar voor nu lijkt het dus weer gestopt.
Ja hier nog een! Is misschien maar goed dat het niet goed gegaan is want je eerste is ook nog zo klein ( kind 10 maanden in die tijd ) naderhand een competieve muts die blijf vragen is het al raak en maar nee blijve zeggen, ja je kan beter je lichaam tijd laten herstellen het is ook allemaal te snel.. Waar bemoei je je mee!?
Hey wat verdrietig dat het niet goed is gegaan... Al die opmerkingen die mensen kunnen maken ken ik allemaal en je hebt er niet veel aan. Je wilde een gezond kind dus nee je bent niet blij dat het 'beter is zo'. Of 'kinderen kosten toch te veel geld'...Wie zegt zoiets na n miskraam? Toen ik achter de missed abortion kwam verkeerde ik in complete shock. Ik was nog niet bekend met het wereldje van zwangerschappen dus ik dacht dat n miskraam meteen op gang kwam met bloed en krampen, je weet wel zoals in films. Dus na 2 goede echo's was die slechte echo n klap in mn gezicht en ik was ongelofelijk verdrietig dus zocht ik steun. 2 vriendinnen wisten dat ik zwanger was en eentje reageerde meteen heel betrokken. De andere reageerde met n appje van 'oh wat vervelend' maar dat ze niet kon bellen want ze zat in de trein op weg naar gezamenlijke vrienden waar ik ook mee in een groepsapp zit. En n halfuur later krijg ik via die chat een hele jollige foto van haar waarin ze superveel plezier hadden. Ik lag op dat moment zo verdrietig op bed, doodsbang voor die tabletten om n miskraam op te wekken, dat dat me heel erg geraakt heeft. Ik ben sinds dat moment bijna niet meer met haar in aanraking geweest want voor mijn gevoel klopte dit niet, ook al weet ze niet wat t precies inhoudt om het mee te maken. Precies wat je zei, het is dat stukje persoonlijkheid wat ontbreekt....
He wat vervelend dat het mis is gegaan en dat je vriendin zo'n rare opmerking heeft gemaakt. Ik zou haar op een moment dat jullie met z'n 2en zijn vertellen dat je het als kwetsend hebt ervaren, en haar vragen wat ze er mee bedoelde/waarom ze het zei. Misschien ook uitleggen dat je op dat moment meer behoefte had gehad aan steun, en dat haar opmerking dat niet was. En tsjah, mensen zeggen helaas de domste dingen na een miskraam. 'Bij die en die ging het na 20 weken mis, DAT is pas erg' (ehhh ja ik vind dit nu echt even heel erg), 'Wees blij want het zou toch een gehandicapt kind zijn', 'Je lichaam was er blijkbaar niet aan toe' en meer van dat soort dingen waar je echt niets mee kunt. Ik las laatst ook een titel op een tijdschrift, een stel dat de zwangerschap liet afbreken wegens downsyndroom en zei 'was het maar een miskraam geworden'. Toen dacht ik ook wel even: ik begrijp dat je een heftige keus hebt moeten maken, maar dat een zwangerschap volledig tegen je wil in uit zichzelf word afgebroken is ook echt geen feestje hoor...
Haha een kaart met een gebroken been.. achteraf is het beter dan niks maar op het moment zelf denk je echt.. had ik maar een gebroken been ipv dit.. Wat betreft de arbo arts.. het was nog een vrouw ook! Ik was vooraf blij dat ik een vrouw kreeg maar goed. Het is een dooddoener maar met de tijd kun je er wel beter mee omgaan hoor. En wie weet wat de toekomst brengt! Ik ga voor je duimen!
nicole1987 :O dus in andere worden er moet maar een tijdslimiet tussen zitten want anders is het te zwaar? dat maak je toch wel zelf uit? ind wat een bemoeial..Mocht ik 2 kinderen willen dan zou ik ook niet een lange tijd er tussen willen hebben zitten dit is iets persoonlijks en niemand behalve jijzelf kan zeggen of het te vroeg is.. skye81 Wat naar dat jij het ook heb moeten mee maken het is niet niks :/ het ongeïnteresseerde van je vriendin duid vooral op onwetendheid zei zit in een andere fase van haar leven, maar ik vind het echt niet normaal om foto's te sturen van haar feest gedrag terwijl jij in bed een miskraam zit aftenwachten daar zou ik ook heel snel klaar mee zijn, waar is dat stukje sympathie en menselijkheid gebleven? (Ik zie in je banner dat je 10 weken zwanger bent geweldig!!! gefeliciteerd!!! <3) itakepictures'Bij die en die ging het na 20 weken mis, DAT is pas erg'' YUP die heb ik ook gehoord, natuurlijk is dat erg maar het verdriet blijft hetzelfde we willen tenslotte hetzelfde: moeder worden, zwanger zijn heet niks voor niks in ''verwachting'' je verwacht een kind en dat wordt bij een miskraam hoe vroeg of laat ook verstoord...en een kind weg laten halen vanwege downsyndroom dat is ieders eigen keuze (ik zou het niet doen), maar wensen om een miskraam?...Bizar!!!! En ik heb het contact verbroken met deze ''vriendin'' ik had contact met haar opgenomen en vertelt dat het me gekwetst had en ik meer medeleven had verwacht en niet over materialistische dingen zou beginnen...zegt ze tegen me zonder antwoordt te geven,behalve een zucht en ''tja''sorry,het is toch zo?..en ze ging verder: ''je bent toch een honden mens? waarom neem je geen hond erbij?'' toen was ik er klaar mee, ik heb al 2 honden en hoeveel ik ook van ze hou, die nemen niet het verdriet weg van een miskraam (erger nog tolereer ze niet eens in me buurt, geen zin in schattig ''ah kom maar bij vrouwtje'', gaat nu wel weer beter hoor maar de eerste dagen leefde ik in mijn eigen wereld) en vervangen ook zeker niet een baby die je draagt en baart...wat krijgen we nou zeg...Heb gezegd dat ze in een hondendrol kon stikken (en nog wat onvriendelijke worden) en de hoorn erop gegooid :x ze heb de boodschap begrepen ze heeft me meteen van FB verwijdert en probeerde later met een sorry weer de vriendschap aan te halen no way dat ik daarop in ga, de gezegde: je leert je vrienden pas kennen als je ze nodig heb..En eerlijk gezegd ben ik blij dat ik van dr af ben ze was erg vermoeiend en zuigde als vriendin alle energie van je weg.... Vind het bizar wat mensen als steun betuigingen allemaal zeggen Dit is zover de domme opmerkingen die ik gehoord heb deze week: Vertrouw in god Waarom neem je geen hond? Waarom ga je niet adopteren? Kijk naar wat je wel heb in plaats wat je niet heb..kinderen zijn ook niet alles Kinderen kosten geld Jij kan te minste nog doen wat je wil met je tijd Je krijgt hang tieten Er komen wel meer kansen Het was nog ''niks'' Het is beter zo anders had je een gehandicapt kind gehad Een doodgeborene is erger Nu doe je moeite voor een kind en later steken ze een mes in je rug Heb je nog steeds pijn? ik dacht dat een miskraam maar 1 dag duurde..bloeden ''floeps'' baby eruit en klaar.. Nu ik het zo op schrijf vind ik het bizar eigenlijk, maar die van die vriendin over dat het geld kost was het toppunt voor mij..Vreemd dat alle lieve en goede betuigingen in het niets vallen bij die nare xoxo
Ik snap je helemaal hoor Hotsiflots! Al die opmerkingen die je opsomt...zucht. Goed ook dat je je vriendin hebt geconfronteerd. Mijn ervaring is dat ik in de tijd vd miskraam heel veel steun van mijn hondje heb gehad. Die had door dat ik niet lekker in mn vel zat en ik heb veel met haar gewandeld en gezellig samen filmpje kijken op de bank ( nou zij slaapt dan maar je begrijpt wat ik bedoel). Mijn herstel verliep echt vlotter. Mijn man had ook veel steun aan haar. Na de miskraam ben ik vlot zwanger geraakt van mijn dochtertje en die ziet onze hond ook echt als n soort zusje Dus betrek je honden er gezellig bij zou ik zeggen. En nu ben ik alweer zwanger vd tweede. Het is allemaal goedgekomen ondanks dat ik heel bang was na de miskraam dat t niet meer zou lukken, was t vertrouwen n beetje kwijt,..was netgens voor nodig. Dankjewel voor je felicitatie en ik weet zeker dat we jou hier binnenkort ook kunnen feliciteren! Veel sterkte met de komende tijd en met het verlies, het komt allemaal goed.