...........................en dit is precies wat jouw schoonmoeder wil. Ruzie tussen jou en jouw man! Laat je dat toe? Ze krijgt precies waar ze jou wil hebben! Pas je op?
Dit dus, ze heeft precies voor elkaar gekregen wat zij wilde. Jij en je man hebben hier nu dus onenigheid over en madam gaat een gat in de lucht springen als hij zaterdag komt zonder jou want dan weet ze dat ze aan het zegevieren is. Nee ik zou gewoon meegaan, hoe moeilijk dat ook zou zijn
Dit en wat als ze ziet dat jullie kindje ook op jou lijkt? (lijkt me zeer waarschijnlijk namelijk) wat zegt ze dan? Is hij het volgende slachtoffer?
wat erg hè dat er zo'n ontzettend nare en kwetsende mensen zijn die er ook nog van genieten. Helaas zit ik in een soort gelijk schuitje.. als je man zaterdag wilt gaan prima zonder jou en zonder kind. ik zou ook niet willen dat mijn zoon bij haar is.. ik zou me veel te gek lopen maken war ze dan tegen me zoon zou zeggen etc... Heel veel sterkte. . ik kan je als tip geven. blijf met je man praten .. anders lopen jullie dadelijk spaak
Wat moet ze dan? Over zich heen laten lopen en daar op de bank gaan zitten terwijl ze alles pikt, of het risico lopen dat er dáár een enorme ruzie ontstaat omdat ze het niet pikt, maar haar man er vervolgens weer niks van zegt, zodat haar schoonmoeder daar live toeschouwer van is? Ik zou me écht te goed voelen om daar nog over de vloer te komen en om, zoals TS zelf al zegt, een toneelstuk te spelen.. Dan heeft haar schoonmoeder haar misschien waar ze haar hebben wil, maar uiteindelijk draait het daar toch wel op uit als je een man hebt die niet in wil zien wat er mis is met z'n moeder, tenzij je inderdaad de rest van je leven alles wilt slikken..
je man dit topic laten lezen en als ze haar kleinkind wil zien kan ze zelf langskomen maar 1 verkeerde opmerking en zeggen dat het welletjes is zo
Ooh wat ontzettend naar zeg. Klinkt als een afschuwelijk mens. Ik heb ook een schoonloeder. Mijn man en ik zijn ruim 12 jaar samen en het komt nu nooit meer goed. Er is veel gebeurd, ook heel veel kleine dingen. Het onderhouden van contacten kan ze niet, maar ze verwacht wel allemaal dingen van ons. Interesse tonen in de kleinkinderen is er nooit geweest. Het is aantrekken en afstoten. Ze verdraaid woorden waar je bij staat en dingen lijken in haar hoofd een eigen leven te leiden. Ze heeft al drie keer voor langere periode het contact verbroken. De laatste keer was definitief zoals ze zei. Schoonvader is een schijtluis en komt niet op voor zijn kinderen terwijl hij vaker heeft laten weten het met ons eens te zijn. Deze laatste keer was een ruim jaar geen contact en ik had besloten dat ik ze niet meer wilde zien, wat er ook zou gebeuren. De kinderen kenden hen helemaal niet en zeker niet als opa en oma. Ze waren 1 en 2,5 toen ze hen voor het laatst gezien hadden. Dus ik vind dat we hen daarin moeten beschermen. Wel(/geen/wel/geen contact kun je hen niet uitleggen. Of ik wil ze er niet aan bloot stellen. Mijn man begreep mijn punt en we spraken dat dus ook af. Als hij wel nog een poging wilde doen, was dat zijn keuze. Mijn man is er verdrietig over, al heeft hij ze ook vaak de waarheid gezegd. En ineens kreeg mijn man weer een mailtje na ruim een jaar: ze wou weer contact en wat is het toch wat ze verkeerd doet........ En ja hoor, daar ging mijn man weer...... Ook hebben wij in de afgelopen jaren vrij veel ruzies daardoor gehad. Als je er verschillend over denkt is het heel moeilijk. Hij heeft niet geleerd een echte mening te hebben en wordt gewoon erg gemanipuleerd door haar. Maaaaaaaar... Nu ineens was hij het er niet meer mee eens en wilde de kinderen er in de toekomst toch bij betrekken. Ik vind dat zo egoïstisch want na 12 jaar weet ik echt wel 100% zeker dat ze het contact weer gaat verbreken. Ondertussen zijn wij mede door vele andere dingen met relatietherapie gestart. Dit verhaal kwam aan bod en daar kreeg ik bevestiging wat betreft m'n schoonmoeder: klinkt als iemand met borderline. Dat had ik al zo vaak gezegd. Eenmaal thuis hebben wij nog flinke ruzie gehad en een dag later leek het allemaal te dalen bij mijn man. Hij zag voor het eerst in dat ze echt ziek is. Dat het biet veranderd, maar dat hij dit moet gaan verwerken. En een manier moet vinden om het aan te kunnen, want contact verbreken vind hij nog steeds geen optie. Ik herken je verhaal en gevoel heel goed. Ik weet hoe zwaar het kan zijn, zeker als je niet volledig gesteund wordt door je man. Maar heel veel praten en misschien met een buitenstaander erbij kan echt verheldering geven. Pas als jullie een manier gevonden hebben ermee om te gaan, dan pas kan het rust geven tussen jullie. Als het eenzijdig blijft niet. Sterkte!
Dit inderdaad. Ik zou mij zelf denk ik ook harder op gaan stellen richting mijn man. Als hij het ook niet ok vindt, waarom pikt hij het dan? Waarom ben je dan niet samen een front/blok tegen dit bizarre gedrag? Nee, bij zo'n (schoon)moeder zouden zowel ik als onze kinderen nooit meer komen.. Dag, lekker voorbeeld voor kinderen. Als man wil gaan, zou ik dat ook niet echt ok vinden in zo'n situatie, want ze praat echt verschrikkelijk over jou. Dat het wel zijn moeder blijft begrijp ik prima, maar iemand die zo praat over jouw eigen vrouw: wow, daar ga je toch niet voor je plezier op de koffie?
Precies.. Zulke onzin is dat trouwens; '..maar het blijft wel z'n moeder' (of welk willekeurig familielid dan ook). Ik zie echt niet waarom een beetje van hetzelfde DNA of een bloedband een vrijbrief zou zijn om je te gedragen als een gruwelijk mens.. Ik denk dat het mij nog verdrietiger zou maken als m'n man er niets aan doet en z'n moeder gewoon vrolijk op blijft zoeken ondanks alles, dan wanneer m'n schoonmoeder zulke dingen zegt..
Nou, inderdaad dat zou mij ook heel veel meer pijn en verdriet doen. Want ik zou met hem samen oud willen worden, met een ander familielid hoef ik niet perse iets te maken te hebben. Helemaal niet als diegene zo over mij praat. Dat zou echt het einde van die familieband zijn, wat mij betreft. Doelde er ook niet op dat het een vrijbrief is voor wat dan ook, maar meer dat ik wel inzie dat het voor hem misschien lastiger is zich los te maken, helemaal omdat hij dit van kleins af aan waarschijnlijk al zo meekrijgt (dat negatieve en claimerige). Maar die navelstreng knip je toch zo door als iemand zo over jouw levenspartner praat. Nou ja, dat zou hier wel zo zijn. Ik heb ook zelf een tijd geen contact met mijn ouders door de dingen die zij zeiden. Nu is dat weer helemaal goed, maar toen was het echt klaar.
Zo herkenbaar dit:x. De mijn verdraait altijd mijn woorden in negatieve zin en dan vult ze zijn hoofd altijd als ik er niet bij ben. Vaak ook ruzies over gehad. Mijn man ook niks/durft ook niks te zeggen tegen haar. Vermoeiend gewoon. echt advies heb ik niet dus ik lees mee