Mijn zoon van 5 is altijd een heel opgewekt kind. We zijn in Juni verhuist en dit heeft hem heel goed gedaan, hadden veel overlast van buren enz. Hij is ook heel graag thuis en vindt zijn kamer enz geweldig. Hij is heel blij met zijn zusje en verteld mij tig keer per dag dat ik zo lief ben. Hij gaat al vanaf 3 jaar hele dagen naar school in Belgie en gaat ook heel erg graag. Toch is hij de laatste 2 a 3 weken heel erg gevoelig. Hij huilt om het minste of geringste. Hij is bv in December jarig en hij moet dus voor sinterklaas, kerst en zijn verjaardag wat uitkiezen. Ik heb wel al iets maar wilde weten wat hij heeeeeeeeeeeeeeeel graag wil. Dan gaat hij huilen en zegt dat hij het niet weet. En niet weet waar hij het dan moet opruimen. Ik vindt het heel erg moeilijk omdat hij zelf niet weet waarom hij zo verdrietig is dan. Is het de leeftijd, is het een fase wat is het?
Ik herken het van mijn bijna 4 jarige dochter. Ze heeft het al een tijd gehad, maar lijkt soms een sprongetje te maken in ontwikkeling en is dan heel kwetsbaar. Eigenlijk net zoals ze als baby en dreumes last van sprongetjes hebben.
Mijn dochter reageert zo als ze niet helemaal lekker is, soms is het een aankondiging van echt ziek worden.
Nog geen herkenning maar wat fairy zegt kan ik goed in meegaan want ik merk dat hier ook nog steeds sprongetjes zijn zoals bij baby's en dreumesen. alleen is hij hier dan gewoon vervelend voor enkele dagen Vind het wel verdrietig om te lezen. Lekker veel knuffelen en even niet meer vragen wat hij graag wil hebben, is nu misschien een moeilijke vraag omdat er zoveel feestdagen zijn in korte tijd en hij in een sprongetje zit. je kan hem wel zeggen dat als hij iets weet hij er een tekening van kan maken. Dus lekker tekenen wat hij graag wil hebben en als hij ermee afkomt gerend kan je over die tekening praten op een leuke manier. Maar niet pushen. Maar geen ervaring mee dus totaal geen idee of dat een goede tip is
Sydneys dank je wel meid!!! Fuddey hij is pas ziek geweest. helaas hebben beide kids dat van hun mama gekregen dat ze vaak zien zijn. Hij is ook best opstandig. En dat ben ik niet gewend. Ik wilde toch ook eens met de juf praten, alhoewel hij eindelijk graag gaat.
Is de leeftijd. Wel al snappen dat er van alles staat te wachten met verjaardag en sinterklaas etc, maar er dan verder eigenlijk nog weinig mee kunnen dan vooral een hoop spanning opbouwen. Ik zou dus verjaardag en sinterklaas niet teveel aandacht geven en lekker zelf iets uitkiezen qua kado's. Ziek zijn/worden/verkoudheden helpen hier meestal niet echt bij.
Hier gebeurt het als het bijna vakantie is, zoals gisteren, of als de decembermaand eraan komt, als zijn verjaardag eraan komt etc. Als alles maar gaat zoals het altijd gaat voelt mijn 6 jarige zich prima. Maar zodra er iets staat te gebeuren, wat anders is dan het normale schoolritme, dan wordt hij sneller huilerig. Vaak probeer ik hem te laten benoemen wat hem dwars zit, maar meestal weet hij het niet, maar als ik dan benoem dat ik denk dat hij toe is aan vakantie of dat hij sinterklaasfeest een beetje spannend vindt, dan valt er vaak een last van hem af en zegt hij:' Ja, dat is het mam!' en dan gaat het al meteen beter.
vermoeidheid, pesten op school, ziek zijn, saaie lessen op school waren voor mijn zoon de redenen om zo te reageren. de school neemt dat wel erg serieus en past zijn lessen vaak aan als hij zo verdrietig rond loopt. dus wel in de gaten houden en zeker met de juf praten. gewoon vertellen wat er thuis speelt.
Toevallig is de oudste griepig, het gaat nu beter. Maar ook ineens piepen miepen dan vraag ik wat er is, en dan weet hhij het niet... dat t misschien in de weg zit, weet het ook niet, soms best moeilijk.