Uhh nee de woorden die jouw zoontje gebruikt heeft zullen vast niet netjes geweest zijn...maar het kind is 8 en wie zegt ee nu tegen zn eigen kleinzoon dat tie kan opflikkeren??? Echt bizar hoor!
Het was het overigens niet het k woord waarmee hij schold. Mijn moeder heeft kanker gehad en het is hem heel duidelijk dat dat nooit als scheldwoord gebruikt mag worden. Het was k*t en nog iets erachter, dus echt niet best zeg maar. Ik vind ook dat hij daar zijn excuses voor moet aanbieden, maar dat ga ik niet afdwingen en vind eigenlijk dat mijn vader zijn excuses moet aanbieden.
Tussen mijn zoontje en mijn vader had zich niets afgespeeld, maar ik vond de sfeer tussen mijn ouders wel heel kil. Maar goed, ik vind dat geen excuus om zo tegen mijn kind tekeer te gaan en ik snap zijn reactie ook wel. Als je lievelingsopa ineens tegen je schreeuwt dat je op moet flikkeren uit zijn huis, tja, dan begrijp ik het wel (wil niet zeggen dat ik het goedkeur). Ik denk dat ik eerst even met mijn vader ga praten, morgen misschien even als het wat bekoelt is, maar mijn ouders zijn niet zo van het praten en mijn vader gaat sowieso nooit zijn excuses aanbieden, dat heb ik hem helaas nog nooit horen doen.
Hij is vast heel erg geschrokken, en dat weet je vaak niet wat je zegt. Opa is volwassen, dus jou zoontje hoeft echt geen excuses te maken.
Jou vader reageert als een klein kind.... Je zei dat je hem niet terug herkent... Heeft hij misschien iets met zijn gezondheid? Is hij al oud? Ik denk aan iets met de hersenen? Zijn reactie klopt namelijk niet...tenzij hij altijd zo is en misschien sowieso wat onvolwassen.
Ja, dat vind ik dus ook. Stond er ook heel erg verdwaasd bij en ik schrok vooral. Hij is ook echt stapelgek op hem. Sinds hij geboren is ziet hij hem (op mijn vaders verzoek) een paar keer per week. Ik vind dit ook echt heel erg. Ben bang dat die band nu misschien voorgoed wel beschadigd is.
Hij is altijd al wel van het gevloek, gvd rolt daar ook regelmatig door de kamer, maar zoals dit ken ik hem niet. Hij is nog niet heel oud, 68 en lijkt verder in prima gezondheid.
Ik zou bij t begin beginnen. Je zoontje is boos geworden om het eten. Waarom? Wordt hier normaal wel rekening mee gehouden? Je kan nu wel alleen de nadruk leggen op de grote mond van opa, maar ik zou bij t begin beginnen.
Zoontje zou daar zondag logeren, maar heeft al gezegd dat hij niet meer heen wil. Snap ik en accepteer ik.
Mijn vader is een heel lieve man, maar wel wanneer dingen gaan zoals hij dat graag ziet. Tegen schreeuwen/huilen kan hij niet. Praten ergens over doet hij niet. Ik laat het maar even met beloop denk ik. Ben echt wel heel verdrietig over wat er is gebeurd. Mijn moeder wist ook niet zo goed wat ze ermee moest, maar verdedigde gelukkig wel gelijk mijn zoontje.
Zo dan. Ik denk dat ik eerst een enorme tirade naar opa had gehouden en daarna met kind was opgestapt. Opa is degene die zich volwassen moet gedragen, en tegen een kind uitvallen en zeggen dat ie moet oprotten, dat zou hier niet gepikt worden. Opa zou in deze als eerste zijn excuus moeten maken, maar ook zoon moet zijn verontschuldiging aanbieden voor het vloeken (wat niet heel gek is dat ie dat heeft opgepikt, vooral als opa zelf ook met regelmaat scheldwoorden rondslingert). Ze beide maar bij elkaar zetten met de mededeling dat ze het maar moeten uitzoeken zou ik niet doen. Vooral niet als opa zich ineens als een klein kind gaat gedragen, en van mening is dat een kind zich als volwassene moet opstellen.
Nee, bij elkaar zetten is geen optie en eerlijk gezegd was ik te verbaasd om te reageren en zijn we maar gelijk weggegaan.
Ik zou mijn zoontje niet daar neer willen zetten met de taak om het uit te praten. Hij is 8 en moet zich dan tegen over een volwassenen verdedigen. Nee..dan zou ik eerst met mijn vader (en moeder erbij?) gaan praten en daarna samen met zoontje. Ik zou er bij zijn maar mezelf miss iets meer op de vlakte houden.
Ik zou het eerst even laten bekoelen, zeker voor je zoontje. Mijn zoontje en opa hebben afgelopen zomer 'ruzie' gehad. Mijn vader had een situatie verkeerd opgevat/gezien/ingeschat (weet het even niet juist te benoemen) en mijn zoon is daar gelijk met een grote mond op ingesprongen. Ik was er niet bij, maar ze hebben even flink geknetterd met z'n twee. Het verschil is wel dat mijn zoon gelijk zei dat hij een te grote mond had gegeven en dat hij daar wel spijt van had. Maar hij vond ook dat opa te ver was gegaan en hij opa nu dus niet meer leuk vind. Na een week vroeg hij of hij het met opa goed mocht maken. Ze hebben samen gepraat (met z'n tweeen even alleen) en toen was het klaar. Beide excuses aangeboden. Maar goed, in dit geval vind ik de reactie van je zoon begrijpelijk (al had ik hem idd wel een standje gegeven over zijn taalgebruik), maar je vader is volwassen en had überhaupt niet zulke taal uit mogen slaan. Maar misschien zit er wel meer achter wat je uiteindelijk aan je zoon uit kan leggen, waarom opa zo uit zijn slof geschoten is. Ik zeg niet dat het dan goed te praten is, maar misschien is het dan wel begrijpelijker.
Oh wat herkenbaar! Schoonmoeder belde me vanmorgen wil niet meer oppassen omdar ze steeds strijd heeft met de oudste. Voorbeeld is het niet (meteen) op willen hangen van haar jas, commentaar geven bij het voorlezen (ze bracht haar naar bed en sloeg een paar pagina's over). Dochter van 4 zei tegen haar dat ze niet kon voorlezen omdat ze bladzijdes vergat en dat ze de volgende keer niet meer hoefde te komen. Ik heb ivm werk en het niet zo via de app of telefoon willen bespreken nog niet teruggekoppeld maar ze belde dus vandaag dat ze er niet van sliep en mijn oudste niet aan kan.
In zo een situatie hoop je nooit te komen. Ze zijn beiden te ver gegaan maar jou zoontje gaf een reactie op de uitspatting van opa. Hij heeft zich dus alleen maar verdedigd in mijn ogen. Schelden niet netjes maar ik begrijp jouw zoon volledig. Hopelijk kunnen jullie het nog uit praten. En hopelijk kan hun vriendschap en flinke klap verdragen en heeft het even tijd nodig.
Na je vorige reactie.s Jij bent op gestaan omdat opa zij dan maar mijn huis uit. Jou zoon gaf commentaar op het eten op een niet gezellige manier. Opa reageert jij reageert mee? Komt voor je zoontje op wat te recht is? En jullie gaan weg en je zoontje geeft een scheld woord. Wat ik verder lees in je verhaal jouw vader is een man die het op zijn manier graag ziet. En waarschijnlijk is hij ook nog van een generatie dat je als kind je ( bek moest houden aan tafel en eten wat de pot schaft) 68 zelfde leeftijd ongeveer als mijn vader. Mijn vader was ook best vervelend tijdens het avond eten altijd en nog is het geen makkelijke man het moet gaan zo als hij het wilt en het liefst precies zo hoe veel strijd ik daar al niet om gehad he. Ook van een generatie praten met kinderen doe je niet in elk geval je dient maar te luisteren en tegen spraak is meteen kop in de wind. Denk dat daar ook een punt in zit. Het is wel belangrijk als je kind aan tafel bozig zegt ik moet dat niet vind ik niet lekker dat jij dan zegt dat is niet fijn maar we doen het er even mee. Had hij wat anders op zijn bord verwacht ? Ben zelf ook niet streng wat betreft het eten maar niet iedereen is zo of reageert zo. Jouw vader zit fout idd maar denk je dat je het hem nu nog kunt wijs maken. Misschien je moeder nog? Klinkt ook als een beetje stijfkoppig die pa van je. Maar kun je je vader veranderen? Zal je het kunnen doen inzien of is het praten tegen een betonnen muur. Als je zoontje komt met sorry hoop ik dat je vader wel dat accepteert en daar bij zegt ik zat ook fout. Zal die dat doen?
Eens met de meesten hierboven. Opa is de volwassene toch?? Wat een uitspraak zeg voor een opa naar zijn kleinkind. tuurlijk is je zoons schelden niet goed te praten, maar hij is acht en leert nog. Je zou denken dat opa wel uitgeleerd is qua manieren....
Kind kan inderdaad excuses aanbieden voor het scheldwoord maar opa is toch de persoon die de eerste stap moet zetten en excuses moet aanbieden vind ik.
Het spijt mij zeer, maar dat vader van een generatie niet zeiken is, is allemaal leuk en aardig, maar dan leert hij maar dat de nieuwe generatie anders is, ik zou mijn kind dus nooit aanleren maar te schikken naar de oudere generatie onder het mom ach hun denken zo dus accepteer het maar, nee mijn kinderen leren normen en waarden maar als opa zegt opflikkeren moet hij geen respect terug verwachten.