Tuurlijk had opa dat niet zo moeten zeggen, maar ik vraag mij wel af op wat voor manier zoontje boos was over het eten. Ik vind het zelf ook vreselijk als er kinderen klagen over eten en vooral als het klagen is. Dus kan mij voorstellen dat als jouw zoon er zelfs boos om word dit misschien in het verkeerde keelgat is geschoten, maar dit betekent niet dat opa maar zo mag reageren. In mijn ogen, mogen beide hierop aangesproken worden.
Maar dat is het punt, mijn zoontje vroeg mij wat we thuis gingen eten, we aten dus niet bij mijn ouders. Ik vertelde het hem en hij reageerde boos naar mij toe. Het was helemaal niet aan mijn vader om zich in de eerste plaats ermee te bemoeien.
Lastig om zo te oordelen. Ik denk dat ik al ingegrepen had bij het begin. Mijn zoontje had niet zo hoeven zeuren om het eten. Ik zou daar al van hebben gezegd dat hij dat normaal kan vertellen en als hij het niet wilt kan laten staan maar niks anders krijgt. Vader had absoluut niet zo mogen reageren. Daar had ik zeker wat van gezegd en mijn kind opgepakt en gegaan. Maar dat vervolgens mijn kind opa daarna nog ff uitscheld zou bij mij ook te ver gaan. En vind het ook geen exuus om zo te reageren naar een opa ook al schrik je van zijn reactie. Ik zou vader opbellen met de vraag of we kunnen praten en de reden van het gedoe te kunnen achterhalen. Ik zou er niet te lang mee wachten want daar word het vaak niet beter van
We zaten niet aan tafel, we aten gewoon thuis. En mijn vader is inderdaad wel van die generatie, maar ik vind zelf dat dat niet uit moet maken. Respect moet van beide kanten komen, niet alleen omdat je ouder bent. Mijn vader veranderen gaat niet meer gebeuren. Als mijn zoontje zijn excuses aanbiedt, zal hij het zeker accepteren, maar hij zal nooit zelf zijn fout toegeven. Daar zit nu een beetje mijn pijnpunt. Gebeurd is gebeurd, hoe vervelend ook, maar het gaat niet gebeuren dat mijn zoontje de enige is die het boetekleed aantrekt, terwijl mijn vader misschien nog wel veel fouter bezig was.
Ingrijpen in het begin was niet mogelijk, ik kon mijn mond niet eens zo snel opendoen, toen had mijn vader al gereageerd. Dit alles speelde zich af in misschien 10 seconden. Normaal had ik inderdaad zelf wel ingegrepen, maar die kans kreeg ik niet.
Als jouw zoontje daar niet voor voelt zou ik hem absoluut niet dwingen om zijn excuses aan te bieden. om wat je zelf al zegt: opa kan de hand niet in eigen boezem steken en alleen maar wachten op een ander. Als je dat toch zou doen lijkt het me een kwestie van tijd voordat een andere situatie zich voor gaat doen. Wat ga je dan doen?....
Je vader ging echt te ver, maar je zoon ook; tijd om even samen te gaan zitten en het te benoemen. Desnoods jij eerst met je zoon en daarna met je vader, en pas daarna je zoon en je vader samen.
Mijn man had sowieso zoon ook al een flinke uitbrander gegeven voor zijn taalgebruik en ik wil er ook niet constant over doorgaan. Ik denk dat hij nu zelf wel weet dat hij fout zat.
Wow, daar zouden mijn oren ook wel van gaan klapperen. Ik vind het bizar dat je vader als volwassen man zo reageert, als er nota bene niet eens tegen hem gepraat wordt. Ik zou zelf eerst met je vader in gesprek gaan, vragen waar dit vandaan komt en aangeven dat je dit niet accepteert. Daarna zou ik bij je zoontje aangeven dat je van opa een excuus verwacht, maar ook van hem terug naar opa. Hierna zou ik ze het samen laten oplossen (maar er wel bij blijven).
beide fout maar je vader een volwassen man die tegen een kind zegt dat het moet opflikkeren zou ik echt niet zomaar pikken wat een taalgebruik
ik ben er niet bij geweest.. maar... je kind in een kind. Wat opgevoed wordt, begeleid wordt, fouten mag maken en daar samen met een opvoeder een les van mag leren.. Je vader heeft dat achter zich. Hij zit in een fase dat je mag verwachten dat hij de oudste en de wijste is. Een volwassene die ruzie heeft met een kind vind ik ronduit ordinair. Hij mag boos zijn, excuses verwachten, maar zijn liefde en volwassenheid(!!) moeten onvoorwaardelijk zijn.
Je vader had in deze situatie de volwassene moeten zijn en die reactie in moeten slikken, helemaal omdat je aangeeft dat de situatie begon tussen JOU en je zoontje en helemaal niets met hun te maken had. Hij had jou, want JIJ bent de ouder, de kans moeten geven om tegen je zoontje op te treden. Ik zou eens met hem gaan praten over waarom hij zo heftig tekeer is gegaan. En ik zou dan ook aangeven dat je zoontje al op zijn donder heeft gehad voor zijn gedrag(ik neem aan niet alleen voor het schelden maar ook voor het boze schreeuwen), dan kan hij het gesprek ook niet daarheen sturen. Pas als werkelijk duidelijk is wat hem dwars zit kun je denk ik de situatie tussen zoontje en zijn opa oplossen, omdat het dan ook uit te leggen is naar je zoontje waarom opa zo reageerde. Overigens vind ik wel dat in het goedmaakgesprek tussen opa en zoontje beiden hun excuses aan moeten bieden.
Ik zou zelf met mijn vader in gesprek gaan. Als mijn dochter iets tegen mij zegt wat notabene gaat over iets in ons huis dan heeft mijn vader zich daar niet mee te bemoeien. Mijn kind, mijn opvoeding. Mijn kind de deur wijzen is al helemaal not done en daar zal ik mijn vader flink op aanspreken. Het schelden naar opa toe mag ook niet en daar zal wel een sorry voor gezegd moeten worden.
Ik ben er niet bij geweest maar zo te lezen luste je zoon het eten niet gaf hier op een luide manier commentaar over wat opa verkeerd viel. Ten eerste wat opa deed is niet netjes maar was niet gebeurt als je zoon zo ondankbaar had gereageerd. Het is aan jou om je kind op te voeden maar bij ons is het zo dat hij moet proeven en dan moet bedanken voor het eten maar het niet zijn smaak is. Hij had het niet om in zijn hoofd te halen om te gaan schelden. Wat opa ook riep je zoon is heel respectloos om zo tegen een ouder iemand een familielid te reageren. Mijn kind had zijn excuses moeten aanbieden en had de rest van de week straf gehad. Mijn neefje heeft dit soort buien ook en als ik af en toe hem zie maak ik me zorgen en schaam ik me ook diep. Hoe kun je dit toe laten als ouder.
Helemaal eens. Je zoontje van 8 geeft op zijn manier opa een weerwoord, niet goed, wel begrijpelijk. Hij begrijpt nu ook dat hij fout zat. Ik zou zeker je vader aanspreken op zijn gedrag tov je zoontje; niet normaal dat hij zo gaat staan schreeuwen tegen een 8 jarige. Prima dat hij een rot bui heeft, maar dat hoeft hij niet op zijn kleinzoon af te reageren. Daarna ook nog eens roepen dat hij niet meer op hem wil passen is bovendien behoorlijk onvolwassen.... Ik vind dat je vader een gesprek met je zoontje aan moet gaan, hij is tenslotte de volwassene! Seven zijn excuse aanbieden voor het feit dat hij uit zijn slof schoot lijkt mij vrij normaal (je zoontje zal dan ook vast sorry zeggen voor het scheldwoord).
Nou ten eerste waren we niet aan het eten, maar vroeg mijn zoontje mij wat we thuis zouden gaan eten. Hij werd daarop boos op mij en mijn vader ging zich ermee bemoeien, zo is het begonnen. En zomaar respect omdat iemand ouder is vind ik niet nodig, respect moet je verdienen en als je als volwassen man je zo laat gaan tegen een kind ben ik dat respect wel even kwijt.
Nou thuis nogmaals met zoontje gesproken en hij is het met mij eens dat wat hij heeft gezegd niet kan, hij wil zijn excuus daarvoor wel aanbieden, maar "alleen als opa ook sorry zegt". Tja, dat schiet niet echt op natuurlijk, maar ik begrijp het wel. Ik ga zaterdag eerst maar even alleen langs mijn vader en dan even kijken hoe het gaat.