Wij hebben hem verteld, dat hij fruit ging eten op school. Dat hij tussen de middag op school ging overblijven en een broodje zou eten, en dat hij dan na schooltijd door de overbuurvrouw opgehaald zou worden. Ik kan het niet duidelijker maken, en daarbij kan ik niet van een kind van net 4 verwachten dat hij zo'n hele dag overziet.... Ik snap niet wat hier fout aan is hoor, maar goed.
jongens zeg het is een kindje van 4 dat te horen heeft gekregen dat hij fruit eet op school, daarna brood eet op school en na school na de overbuurvrouw gaat. Dat is nogal wat om te onthouden. Zie elk ding als een puzzelstukje, hij is een stukje kwijt geraakt (brood eten op school) en heeft het volgende puzzelstukje gepakt en is netjes naar zijn overbuurvrouw gegaan. Tuurlijk is het raadzaam om hem 1 duidelijke regel te geven - als er geen mama, papa etc staat dan blijf je bij juf. (is maar 1 puzzelstukje) Maar dit kun je op geen enkele manier het kind of zijn ouders kwalijk nemen, zulke dingen gebeuren nu eenmaal zelfs als ze ouder zijn, daarvoor zijn er juffen/meesters op school om hun hierbij ook te helpen door b.v te zeggen dat ze moeten overblijven en de juiste kant op te sturen, de kinderen in de rij naar de poort brengen en pas uit de rij halen als de ouder etc er is.
Jawel hoor. Ik was als 6-jarige een echt moeders kindje, wilde alles doen wat zij me zei en het is mij destijds ook overkomen. Met mijn nieuwe klasgenootjes (nieuwe school) naar buiten gedreven, mijn zusje van 4 gevonden op het schoolplein en toen zelf maar de wijk ingelopen, dit was niet de wijk waar we woonden. Als je net op (een nieuwe) school zit is zo'n dag eindeloos, wat je moeder je dan 's ochtends gezegd heeft, tja, dat wil je dan wel opvolgen, maar als dan buiten jou om het scenario niet meer klopt, dan ga je als kind improviseren. Op straat heeft de 7-jarige dochter van een vriendin van mijn moeder ons herkend en mee naar haar huis genomen. Ik had haar niet herkend, maar ben braaf meegelopen. Mijn moeder was uiteraard in alle staten. Niet veel later zaten we op een andere school waar alle kinderen 's middags overbleven.
Schrikken, zeg! Maar ik zou niet meteen het vertrouwen in de juffen helemaal opzeggen, hoor. Ik doe veel invalwerk en kom op veel verschillende scholen. Er zijn er echt maar weinig met een waterdicht systeem. Op héél veel scholen glipt er wel eens een kind tussendoor (grootste nachtmerrie van iedere leerkracht) maar meestal worden ze door een leerkracht/overblijfjuf/ouder 'gevangen' voordat ze echt vertrokken zijn. In principe is er altijd even contact met een ouder en mag een kind niet zelf weg. Maar een juf kan niet 20 kindjes én 20 ouders tegelijk in de gaten houden.
je voelt je nogal aangevallen door mijn post en dat vind ik jammer. Ik probeer het nog te verduidelijken...nee een kind kan zo'n hele dag niet overzien, daarom is vertellen wat er gaat gebeuren niet voldoende en daarom zeg ik dus een heel duidelijke regel: geen mama/papa is terug naar de juf! Ja ik vind de school/juf fout omdat zij blijkbaar een systeem hanteren dat niet veilig is. Hier qua weggaan een waterdicht systeem...tussen de middag komt de overblijf juf in de klas en zet de overblijvers apart aan de tafels. De juf/meester laat dan alle kinderen uit die naar huis gaan. Alle kleuterklassen grenzen aan een plein waar wij als ouders staan en hebben een achterschuifdeur. De schuifdeur gaat maar een klein stukkie open (precies breed genoeg voor 1 kleuter) de leerkracht kijkt welke ouder hij ziet en laat 1 voor 1 de kinderen naar buiten. Ik ken ook een school waar de leerkrachten met een hele sliert kleuters door de school moet om vervolgens voor de school te gaan staan en te zien welke ouders er zijn....ik vind dat onbegrijpelijk maar goed. Als jij gaat werken geef je je kind in goed vertrouwen af en verwacht je dat er op gelet wordt. Dat snap ik echt wel. Maar zo'n regel als: geen mama, terug naar juf! heb ik niet 1 keer tegen mijn dochter gezegd maar wel 100 keer. Ondanks de feiten dat: - ik thuis ben dus altijd op tijd op school kan staan en er dus ook altijd zelf sta - school dus een waterdicht systeem heeft wat dit betreft - mijn dochter een grote scheiterd is en niet eens bij de juf weg zou gaan. Ondanks dat alles heb ik haar dat nog tot in den treure op het hart gedrukt. De juffen zijn nl ook maar mensen, mensen die de verantwoording hebben over een hoop kleine mensjes. En ik ben zelf geen juf maar het lijkt mij soms loodzwaar. In het algemeen (dus niet specifiek over dit topic) vind ik dat er soms heel makkelijk geroepen wordt: tja dan had de juf maar beter op moeten letten...die mensen maken zeker geen fouten op hun werk?? En ja hoe groter de verantwoording des te groter de gevolgen van de fout. Of je nu cassiere, vuilnisman, advocaat, chirurg of juf bent.
Waarschijnlijk omdat niet alle vierjarigen zoals jouw dochter 'schijterds zijn die toch wel bij de juf blijven'? Ook ik heb mijn zoon meer dan 100 keer uitgelegd dat bepaalde dingen niet mogen, maar hé, laat die van mij nou een extreme eigen wil hebben en geen angst zien? En nee, hij is geen uitzondering met een afwijking...
Bij ons op school zou dit ook echt makkelijk kunnen gebeuren. De kleuterklas loopt naar buiten op het binnenplein, er staat 1 leerkracht bij het hek en de rest kijkt een beetje rond.. vervolgens wurmen zo'n 90 kleuters zich tegelijk door het hek naar buiten... Maar in de klas van mijn zoontje zitten nu 31 kinderen.. er zijn gastouders die op het plein staan.. er zijn opa's en oma's en tante's en buurvrouwen die kinderen ophalen.. het is toch ook gewoon niet te doen om dat allemaal te onthouden als leraar zijnde? Ik verwacht dat ook eigenlijk helemaal niet.. ik vertrouw ook echt op de afspraak met mijn zoontje dat hij binnen het hek blijft zolang hij mama niet ziet. Hoe doen ze dat dan op andere scholen, kan daar de leraar dat echt allemaal onthouden dat Jantje op maandag naar de gastouder gaat en op dinsdag naar oma en woensdag naar papa?
Sommige scholen hebben deuren van de klas naar het plein. Dan wachten de kids gewoon in de klas tot de juf iemand ziet/spreekt die voor dat kindje komt. Andere scholen hebben een afgesloten hek om het kleuterplein en dan staat een leerkracht bij dat hek wat alleen op een kiertje open gaat voor 1 kindje als iemand dat kindje komt halen, dat soort systemen. Op de school van mijn kinderen kan dat ook niet hoor. Ik heb ze ook 100x op het hart gedrukt om in ieder geval altijd op het schoolplein te blijven en terug te gaan naar de juf als er iets was en ze mij niet konden vinden...
Natuurlijk zijn juffen ook gewoon mensen en maken ze dus ook wel eens een fout, dat betekent niet dat je ze er niet op aan mag spreken of dat je de verantwoordelijkheid ineens bij het kind zelf moet leggen. Het gaat hier over een kind van vier! Daar kun je soms 100x tegen zeggen 'geen mama, dan niet van het schoolplein af', soms halen ze zich iets in hun hoofd en doen ze gewoon niet wat ze al 100x gehoord hebben. 'Goh, de juf brengt me naar buiten, dan is het vast tijd om naar de buurvrouw te gaan! Hmmm, ik zie haar niet. Nou ja, ik weet de weg wel...'
Niet tof, maar kan gebeuren. Super goed leer moment voor jouw zoontje en voor de juf. Zouden dit soort dingen constant gebeuren ander verhaal maar zulke incidenten horen denk ik ook gewoon een beetje bij het opgroeien. Vooral gebruiken om over te praten, zo leert hij ervan, zonder zulke ervaringen is het allemaal zo abstract voor een kind van die leeftijd.
De voordelen van een kleine school... Dochter is drie en wordt wisselend opgepikt door papa, mama, oma, tante, opa of een ver familielid. En ja, de juf van mijn dochter kent hen allemaal, en weet dat ze allen bij mijn dochter horen. Ik vind het wel wat dat sommigen hierboven opperen dat het de schuld is van de ouders dat het kind niet terug naar de juf ging. Dat mannetje is vier jaar. Niet iedereen heeft perfect gedrilde kinderen hoor...
Hier een grote school maar de klassen zijn niet heel groot, de juf weet precies wie de kinderen op zou kunnen halen. Bij familie van mij zou een moeder van een vriendinnetje het meisje ophalen, maar die moeder was het vergeten en dat meisje stond alleen buiten de school en kon niet meer naar binnen. En dat is een kleine school. Ze is toen naar bekenden gegaan en ze was ook al 6, maar toch, dit moet toch niet kunnen.
Als juf maakte ik aan het begin van het schooljaar een lijst en daarop zette ik door wie het kind op welke dag werd opgehaald. Na een paar weken was deze lijst niet meer nodig, maar altijd handig als een andere leerkracht voor mijn groep stond. Dit is als leerkracht en als ouder mijn grootste nachtmerrie! Ik vind het als leerkracht prettiger als kinderen uit de klas worden opgehaald, want dan is het risico dat er eentje tussendoor schiet veel kleiner. Het mag uiteraard niet gebeuren! Van kleuters en vooral van net 4-jarige kun je niet verwachten dat ze dit soort dingen niet doen. Degene die zei dat het ook de schuld van de ouders is, daar ben ik het niet mee eens. Je kunt het wel 100 keer zeggen en soms doen ze het toch vanuit een impuls. Mijn zoontje luistert heel goed maar toch was ik hem ineens kwijt toen hij nog even op het schoolplein mocht soelen. Had hij ineens bedacht dat hij zelf wel naar huis kon lopen en ik er achteraan zou komen. Uhm nee en ik heb even goed met hem gesproken erover. Hij zit in groep 3 inmiddels. ik zou er een goed gesprek met leerkracht en directeur over hebben en ook uiten dat je vertrouwen even weg is. Laat hun maar met oplossingen komen. Groetjes Suzanne
Hier ben ik het mee eens. Ik snap degene(n) die zeggen dat het voor een gedeelte ook de verantwoordelijkheid van de ouders en het kind is ook wel. Het zet mij ook wel aan het denken. Onze dochter zit inmiddels in groep drie en het ophalen werkt nu anders dan bij de kleuters. Tijd om weer met onze dochter te bespreken wat te doen als ze niemand ziet staan om haar op te halen.
Hier ook grote school en geen hele kleine klassen.. Maar toch heeft de juf dat prima in de gaten hoor. Bovendien zit de deurkruk dusdanig hoog dat de hele onderbouw niet bij de deurkruk kan. Toch liep er laatst iemand uit groep 3 weg. En die wist dondersgoed dat dat niet mocht... Heeft eerst gevraagd of de concierge hem naar de bieb wilde brengen in het bovenbouw-gebouw.. (Daar zit de deurkruk op normale hoogte) en is daarna doodleuk naar huis gelopen. Moeder was onwijs boos natuurlijk... En wiens schuld het was? Dat maakt eigenlijk niet zo uit. Wat wel uit maakt is dat het de verantwoording van de school is.
Wat schrikken zeg! Weet je zoon wat overblijven is? Wat dit inhoud? Dat je dan dus niet naar huis gaat maar op school gaat eten? Want als je zoon duidelijk wist dat hij ging overblijven, dan had hij niet het plein op gegaan lijkt mij? Wat een schrik en wat slordig van de juf!
Mag ik even een applaus?? Het is Tuc wederom gelukt om een discussie uit te lokken in een forum!! Jeetje je hebt er echt een gave voor he?