@Minty: dankje, hoop zo dat het helpt, ik zal ook voor jou duimen! @Johanna: wachten duurt zeker heel erg lang, pas over een week weten we of we wel of niet een terugplaatsing hebben, ben door de vorige keer nu al zenuwachtig! Fijn dat bij jou alles goed is, hoe ver ben je nu?
Susanne, dat kan ik me voorstellen, ik vind het wachten van je eisprong tot je nod al zo lang duren maar jij hebt daarvoor eigenlijk ook al een wachttijd. Ik ben nu 10 weken 2 dagen. Ik krijg dinsdag weer een echo.. super eng.
Ik heb inderdaad nog veel langer moeten wachten, eerst 26 dagen om te horen te krijgen dat er geen terugplaatsing was en nu weer 19 dagen om te horen of er wel of geen terugplaatsing zal zijn.
Susanne, nog een weekje dan ! Spannend...ik kan geloven dat je erg gespannen bent... Daisykesie, er zijn toch ab's die geen kwaad kunnen voor de zwangerschap? Als je die neemt zit het toch gewoon goed? Succes op het wachtbankje ! Johanna, sinds woensdag geen bruinverlies meer. Dit weekend toch weer aardig wat gedaan. Wel gewoon thuis, maar toch vermoeiend. Nu dus de rest van de zondag rust. Jij nog 2 weken dus voor je uit de officiele gevarenzone bent. Denk je dat je dan ook rustiger zult worden of zit de stress er nu te diep in? Duimen voor de echo dinsdag !! Het afwachten duurt lang, maar eerlijk gezegd ben ik sinds het bruinverlies minder zenuwachtig. Alsof alles nu bonus is. Ik heb ook nog geen echo gepland. Een soort van bijgelovig gedrag merk ik...haha... Ik zit nu op 6 weken. Als ik bij 7 weken nog geen bloed heb, probeer ik een afspraak te krijgen voor bij 8-9 weken. Ik verwacht namelijk dat ALS ik ooit een kloppend hartje te zien krijg, de zenuwen ECHT door de keel gaan gieren. Dus dan kan de periode erna tot aan de termijn echo maar beter zo kort mogelijk zijn...
@Eef: ja, die ab heb ik nu als het goed is ook Bij de apotheek zeiden ze dat ik deze gewoon mocht slikken met een kinderwens/zwangerschap en op internet lees ik ook dat deze gegeven wordt tijdens zwangerschap Maar de doktersassistente heeft me eigenlijk een beetje onzeker gemaakt door te zeggen "kijk je wel uit, want het blijft ab". Ik zei toen al "wat moet ik dan, met een ontsteking blijven lopen? En deze mag toch gewoon?" "Ja, het mag ook wel, maar ik wil het toch gezegd hebben...dus hou er rekening mee". Nou, daar kan ik dus niks mee :/
Ja dat snap ik, jammer dat ze dat er dan weer bij moest zeggen. Mijn gyn gaf mij ook gewoon ab hoor. Ik had baarmoederontsteking in het begin van de zwangerschap (een vorige zwangerschap).
@eef: het zijn vreselijke weken, de weken voor de 1e echo. Het is gunstig dat het nu al dagen rustig is qua afscheiding, maar hoop is inderdaad een gevaarlijk iets in dit soort situaties. Persoonlijk hielp het mij juist om de echo vroeg te doen, daarna weet je waar je aan toe bent, en klopt het hartje wel dan weet je waar al die ellende en medicatie voor door staat. Maar goed iedereen is anders, en dit werkt voor jou. @sussan: nog 1 weekje, spannend! @daisy:succes op het wachtbankje en met de infectie.
Nuage, ik lees af en toe mee dit topic. Ik vind het fantastisch dat dit dus geen part. mola was en je nu een zoontje krijgt! Wat een goed nieuws Ik wilde je graag een vraag stellen over een partiele mola. Ik probeerde je andere topic te vinden die hierover ging maar dat lukte me even niet zo snel. Ik hoop dat ik hem hier even mag stellen. Ik wilde je graag het volgende vragen. Stel je hebt een partiele mola maar je krijgt geen curretage en laat het natuurlijk verlopen. (Dus het weefsel wordt niet onderzocht) Hoe kom je er dan achter dat het een partiele mola was/is? Zouden er dan nog blaasjes te zien zijn op de echo na de miskraam of ben je dan in principe schoon? Want gemiddeld gezien krijg je in NL na een natuurlijke miskraam niet altijd een echo of hcg test. Wat gebeurd er als het weefsel blijft zitten? Ik hoop dat jij dit weet... Alvast bedankt!!
En de rest vd meiden hier, ik lees af en toe mee en hoop zo dat iedereen snel (weer) een kindje in zijn armen heeft. Het is jullie zo gegund! Dit topic, hoe moeilijk ook, heeft mij echt gered toen ik erdoorheen zat twee jaar terug en dankzij alle info en een bezoek aan Gent uiteindelijk een lief kindje gekregen. Nu zijn helaas de miskramen weer aan bod, wat een hel. Nu was ik bijna 11 weken en weer is het mis. Kben mezelf soms even niet meer. Heel vreemd, een vriendin van me is net begonnen met ivf en zij is er best goed onder zegt ze. Maar ik, na steeds zwanger zijn, hormonen, misselijk, miskraam (en dan weer gigantisch bloedverlies en pijn) weer opnieuw beginnn etc. Ga er helemaal aan onderdoor. Een aanslag op mn lichaam vind ik het. Of in ieder geval alsof ik ook in de mmm zit oid. Nou meiden, het is niet makkelijk. Ik wens jullie allemaal mooie zwangerschappen toe!
Dank je!! Volgens mij is de kans dat een partiële mola uit zichzelf loskomt nihil. Dan kan je dus nog kiezen voor pillen maar dan zou ik denken dat de kans op restweefsel erg groot is. En na pillen krijg je dacht ik altijd een controle echo. Als er mola weefsel in je lichaam achterblijft en je lichaam krijgt het niet zelf opgeruimd dan hou je zwangerschapssymptomen (want je hcg daalt niet), wordt je niet ongesteld - maar kunt wel bloedverlies en buikpijn krijgen - en uiteindelijk zal het zich uitzaaien en krijg je klachten door de uitzaaiingen. Dat is vaak in de longen en het hoofd. Weefsel wordt na curettage ook niet altijd standaard gecontroleerd. Er is dus ook kans dat partiële mola's inderdaad gemist worden. Bij een succesvolle curettage op zich is al het weefsel weg alleen mis je dan dus alle nacontroles.
Skye, ik hoop dat het jou ook snel gegund is. Hier: voel mezelf zo'n sukkel. Ging er weer helemaal in geloven. Dacht gister zelfs misselijk te zijn. Had er zo'n vertrouwen in. Vanacht wakker geworden van het bloedverlies. Wanneer leer ik nou eens dat ik na bloedverlies geen hoop meer moet hebben?
Skye, het is ook heel zwaar, zeker niet minder dan de "gewone" mmm. Soms denk ik wel eens dat het zelfs zwaarder is omdat je wel zwanger raakt en het dus niet los kunt laten, en de hoop elke keer opzet waarna je weer een slag krijgt met de mokerhamer. Maar dat zal wel onzin zijn want als je een kindje wilt kun je het niet loslaten en het is gewoon allemaal even kl@& en zwaar. Wat heb je toen voor behandeling gekregen in Gent? Was er iets gevonden? Hoeveel miskramen heb je gehad voor je kindje en erna? Sterkte met de laatste. 11 weken is al zover opweg!!
Schoon ondergoed aan moeten doen ja. M'n zoontje werd precies wakker op dat moment dus ik ook. Het bed is schoon gebleven gelukkig. Het was gewoon goed rood. Geen krampen maar het werkt daarvan binnen duidelijk wel.
Wil je niet gewoon zekerheid en weer hcg laten prikken of een echo? Zou gek worden van deze onzekerheid!
Nu heb ik wel zekerheid hoor. Vorige week zat er geen bloed in de baarmoeder dus dit is gewoon een miskraam.
Aah dat is balen Eef! bah! Je wordt wel heen en weer geslingerd zo zeg! Ik weet eerlijk gezegd niet of ik rustiger wordt als ik het eerste trimester door ben. Ik hoop het wel want ik wil zo graag genieten, maar ben wel heel bang dat dit kindje ook ziek is net als onze zoon dus als de zorgen over een mogelijke miskraam voorbij zijn maak ik me waarschijnlijk daar weer druk over... maar wie weet... misschien verbaas ik mezelf