Wij hebben het wel laten doen, desondanks zouden wij nooit de zwangerschap afbreken mocht het kindje down hebben. Ik vond de trimosie 13 + 18 veel belanrijker, hiermee is een kindje niet levensvatbaar en zouden we dus ook de zwangerschap meteen afbreken.
Ik wil geen combinatie test, kansberekening is niets voor mij. Mijn partner wil wel. Dat is best lastig, als compromis doen we vandaag een nipt. Liefste sla ik over en doe ik nog steeds niets...
Bedankt voor de vele reacties en dat jullie je toch wel vaak persoonlijke redenen voor het wel of niet testen hebben gedeeld. Wij hebben het er gisteravond mede met verschillende argumenten die we hier gehoord hebben het er nog eens over gehas en gaan het niet doen. Afbreken zouden we niet willen en behalve de nipt ook de vervolg onderzoeken niet. We zouden dus alleen maar in de stress zitten door een dergelijke uitslag. Nogmaals heel erg bedankt
Wij hebben het 3 keer niet gedaan omdat we niet in de onzekerheid wilde zitten. Nu, omdat wij al een groot gezin hebben en meer zekerheid wilden, hebben we het wel gedaan. Ik kom net terug uit het ziekenhuis. Nekplooi hoort onder de 3mm te zijn, vanaf 3.5mm is het verhoogd. Bij mij was hij 3.1 (en op een ander moment 3.3). Dus wel dik, maar niet te dik. Kans voor mijn leeftijd is 1 op 815, bij mij was hij 1 op 520. Verhoogde kans is 1 op 200. Kortom; in theorie geen verhoogde kans, maar ook geen ideale cijfers. Nu zit ik alsnog in de onzekerheid. Het was goed, maar net niet goed genoeg.. Het eerste wat ik zei was; dit was precies de reden waarom ik deze test vorige keren niet heb gedaan. Dus groot gelijk dat jullie het niet doen, ik heb spijt dat ik het nu wel heb gedaan. Gelukkig mag ik over 2 weken terugkomen voor een nekplooi ter geruststelling..
nee, alleen als over 2 weken blijkt dat de nekplooi nog (te) dik is. Hij moet nu gaan slinken. Als op die echo nog steeds een dikke nekplooi is te zien worden we doorgestuurd voor de nipt. Of we moeten het nu zelf gaan doen. Weet niet hoe snel dat nu gaat. Ik moet me gewoon aan de goede kans vasthouden; 1 op 529. Ik google me nu gek naar goede verhalen
Bij de eerste hebben wij het ook niet laten doen, bij de tweede bewust wel. Zouden we onze dochter 'het aan willen doen', om later te moeten zorgen voor een gehandicapt broertje of zusje? De nekplooi was 5,4. Mijn zoon had trisomie 18, niet verenigbaar met het leven, al zou hij al levend geboren zijn dan had hij alleen maar pijn. Artsen hadden er niets aan kunnen doen, alleen het (korte) leven zo minst pijnlijk mogelijk maken. Deze nekplooi hadden ze ook in een andere echo gevonden en dan hadden ze ook actie ondernomen. Maar alleen kaasbereiding gaat er bij mij niet meer in. Regelmatig worden er kindjes met een te dikke nekplooi gezien die je er geen plezier mee doet om ze het leven te schenken. Hoe moeilijk ook. Met een uitslag van 1:100-nog-wat zou ik niet verder onderzoeken als de nekplooi ok is, maar idd zit je dan nog in (misschien) zenuwen tot de 20 weken echo. Voordat je de test last doen, moet je erover nadenken wat je zou doen als je een slechte uitslag krijgt, Vlokkentest, vruchtwaterpunctie, nipt? En dan... (Nipt duurt trouwens meestal 10 werkdagen, gelukkig vaak eerder, voordat je de uitslag hebt. Nipt doen ze niet meer bij een nekplooi van 3,5 of hoger.)
Nee, ik ben 20 en mijn vriend is 26, roken niet, geen vervelende ziektes in de families en leven best gezond. Totaal geen aanleiding om ons ergens over druk te maken!
Wij hebben het niet gedaan. Het is een kansberekening, en daar kan ik zelf gewoon niets mee. Als er een verhoogd risico van 1:200 uit zou komen, heb je het nog steeds maar over 0,5% kans. Daarnaast wilden wij sowieso de zwangerschap niet af laten breken, dus dan wilde ik mezelf niet onnodig de stress van de combinatietest aandoen. Als er echt iets grondig mis zou zijn met de (lichamelijke) gezondheid van de baby waarbij er direct behandeling nodig zou zijn, zouden ze dat op de 20 weken echo ook wel zien.
Bij de eerste twee hebben we dat niet gedaan. Bij deze zwangerschap wel. En waarom? Bij de eerste twee heb ik direct gezegd; nee hoeft niet. En nu twijfelde ik steeds... Mijn gevoel zei dat ik het gewoon moest doen. Natuurlijk geeft het geen garanties en in sommige gevallen een hoop onrust. Gelukkig was bij ons de uitslag in orde. Daarnaast waren wij het over eens de zwangerschap om welke dan reden ook niet te beëindigen. Het was meer waar je je op kan voor bereiden. Niet alleen voor ons maar ook voor de twee kids die we al hebben rondlopen.
Je moet het zo zien: jij hebt met jouw persoonlijke waarden de kans voor jouw leeftijd verbeterd. Dat is positief!
Ja, we hebben er ook niet over getwijfeld. Ik vond het erg belangrijk om zware afwijkingen zo vroeg mogelijk in de zwangerschap te ontdekken en niet pas bij de 20 weken echo. Met 12 weken een zwangerschap afbreken is toch iets heel anders dan na ruim 20 weken.
Je moet jezelf afvragen wat je met de uitslag gaat doen. Als ieder kindje welkom is zou ik de test niet doen. Afwijkingen behorende bij het syndroom van patau en edward kunnen ze vaak ook zien op de 20-weken echo. Het syndroom van down is lang niet altijd zichtbaar op de 20-weken echo. Ik heb er zelf ook lang over getwijfeld. Maar heb de test wel laten doen. Als er iets mis zou zijn wilde ik dat het liefst zo lang mogelijk van te voren weten en niet op het laatste moment en dan halsoverkop een beslissing moeten nemen. Veel succes met het maken van een keus.
Dat google kan ik ne voorstellen, heb je er veel stress van? De kans is inderdaad nog steeds erg klein, maar kan me voorstellen dat het je bezig houdt. Ik duim voor je dat alles goed is!
Heb het deze zwangerschap wel gedaan maar dat was omdat ik hem vergoed kreeg ivm gezondheid van onze oudste. Anders had ik hem niet laten doen, vind het een hoop geld voor een kans berekening.
Wij hebben het wel gedaan ondanks leeftijd van 28 en 33. Ik heb een tante met Down en weet daardoor heel goed wat het van je vraagt. Mijn oma was vroeger thuis dus kon de zorg goed zelf doen en mijn tante is niet lichamelijk beperkt. Maar wij werken en hebben een druk leven. Dat zouden we moeten opgeven en dat zou ik denk ik niet trekken. Wij hebben daarom de test wel gedaan om te zien hoe hoog de kans was. Als deze hoog was zouden we later beslissen wat we gaan doen. Gelukkig was de kans zeer zeer klein en inmiddels in onze zoon alweer 13 maanden.
Wij hebben het wel gedaan en er kwam een risico uit an 1:125..dan kom je in aanmerking voor de nipt test ..gelukkig was alles goed maar wij wilde het wel weten ongeacht onze beslissing van wel of niet zs afbreken