Lieve meiden, Ik ben een tijdje weggeweest. We zijn enkele dagen op reis geweest rond de theoretische geboortedatum van onze meisjes. De reis heeft voor veel afleiding gezorgd maar het is alsof ik een nieuwe klap gekregen heb sinds ik thuis ben. De voorbije weken en maanden had ik mijn kleintjes anders ook nog niet bij mij gehad, maar vandaag de dag was dat zeker zo geweest... Het idee dat mijn leven er in normale omstandigheden op vandaag helemaal anders zou uitgezien hebben maakt het ontzettend moeilijk. Intussen is ook gebleken dat we opnieuw een beetje hulp nodig zullen hebben. Ik ben nu de derde dag bezig met Duphaston om mijn regels op te wekken. Nadien starten we terug met Menopur. Wat hoop ik toch dat we snel een nieuwe kans krijgen op een kleintje... Ik weet dat ik het niet mag doen, maar ergens in mijn hoofd blijft een stemmetje vrezen wat de volgende tegenslag zal zijn. Zal de Menopur deze keer ook helpen? Zal ik geen cysten krijgen? Etc, etc... Ik probeer zsm dit forum ren beetje bij te lezen, maar voor nu dus even een update van onze situatie hier. Liefs, x
@June9: veel sterkte meis! En hopelijk helpt dat beetje hulp voor snel weer een gezond kindje, ik duim met je mee! @bevallen meiden: hoe gaat het met jullie kleintjes?
June, wat blijft het toch een emotionele achtbaan. Hoop dat je met de hulp snel geholpen bent en de toekomst er weer wat beter uitziet. Hier gaat t goed. Mannetje doet het erg goed gelukkig. De andere kinderen zijn ook retetrots. Ik hoor de hele dag 'waar is de baby?' Hij drinkt goed, slaapt vooral overdag goed in zn eigen bedje (als ik hem weg kan leggen ) Hij wordt nu nog n beetje verwend met op mijn buik in slaap vallen. Genieten dus. Dames wat hoop ik dat jullie snel volgen, want het is echt heel fijn. Er staat trouwens een foto in mn album. Bedankt voor alle lieve berichtjes en de overtuigende berichten om te gaan voor de inleiding. Heel fijn advies! En zo blij dat we zijn gaan inleiden.
Heey meiden. Met mijn mannetje gaat het ook goed. Van de week ware we voor het eerst bij consultatie bureau. Hij weegt nu 4803 en is 53 cm Zaterdag hebbe we fotoshoot van joey en ons samen. Gekregen van vriende Hoe gaat het met iedereen? Xx
Binalo, hartelijk gefeliciteerd met jullie dochter!! Wendy, hartelijk gefeliciteerd met jullie zoon!! Wat lijkt het me inderdaad prachtig om je kindje eindelijk vast te mogen houden! Vandaag ben ik ook alweer 27 weken . Ik heb dus nog even te gaan.
@wendy: wat een mooi mannetje! @khloe: fijn dat alles goed gaat meis. @MammaBS: 27 weken alweer....wat gaat het toch hard he? Hier is het momenteel weer heel emotioneel. Ik ben ook ziek, loop al een week met een griepje te rommelen, maar ik denk ook dat ik het te kwaad krijg omdat het gewoon steeds dichterbij 7 november komt. Ik mis mn meisje zo vreselijk erg en had zo gehoopt me iets beter te voelen. Maar het verdriet is zo groot, een jaar later is het totaal nog niet makkelijker dus ik ben bang dat ik de rest van mijn leven zo verdrietig erom ga blijven Wat logisch is, want ze is mijn kind, maar ik vind het ook wel een heel verdrietig vooruitzicht... We gaan in het weekend van 7 november een weekendje naar een huisje met zn drietjes. Vlakbij het strand, zodat we een ballon kunnen oplaten en lekker kunnen uitwaaien. En gewoon even extra veel bij Delilah* stil staan en verder fijne dingen doen als gezinnetje. Ik denk dat we dat dat weekend wel goed kunnen gebruiken. Liefs!
Dais, wat blijft het toch verdrietig. Helemaal rond die speciale data en de weken daarvoor. Hoop zo dat jullie snel weer de positieve kant uit kunnen met betrekking tot zwanger zijn. Het maakt je verdriet om je meisje niet minder, maar wel beter te dragen. Al zullen vooral de eerste maanden vooral afzien zijn. MamaBS, wat fijn, 27 wkn alweer!
Heey meiden Hoe gaat met jullie? En de zwangere onder ons, hoe gaat met jullie? @hiero, hier gaat het goed. Joey is al weer 5weken. Hij is heel rustig, huild aleen als echt eten wilt of vieze luier heeft. Maar. Mag niet klagen, tijd gaat zo snel. Xxx
Hallo allemaal, Ook ik ben een mama van een overleden kindje. Ons dochtertje is met 23 weken in mijn buik overleden. Zij had een chromosoomafwijking. Het is nu een jaar geleden dat ze geboren is. Ik mis haar verschrikkelijk erg. Mijn man en ik hebben afgelopen maand besloten om boor een 2e kindje te gaan. Ontzettend leuk, maar ook spannend. Ik hoop dat het snel raak is. Dat wachten maakt mij erg verdrietig. Het liefst was ik al snel na de bevalling weer zwanger, maar mijn man trok dit nog niet. Ik zal hier af en toe meelezen denk ik en misschien ook wel vragen hebben. Ik mis in mijn omgeving soms wel begrip. Weinig mensen weten dat we voor een tweede gaan, maar een vriendin zei laatst ook al: maak jezelf niet gek. Ze vond dat ik er te gefocust op was. Ik denk dan: hoe kan ik dat niet zijn? Mijn meisje had hier nu bij me moeten zijn. Aan alles voel ik dat ik mama ben, maar wel een mama met lege armen. Een tweede kindje is niet om ons meisje te vervangen, dat kan ook niet. Maar ik zou zo graag willen zorgen. Liefs van mimi
Lieve Mimi. Ik begrijp je gevoel. Ook al heb ik er al 3 rondlopen...toch nog dat lege handen gevoel na onze laatste miskraam. Wens je dat je nu snel zwanger mag raken. Liefs.
Hi mimi, wat je schrijft is zo herkenbaar. Ons dochtertje is overleden aan een genetische afwijking. Ook ik worstel met de liefde die ik niet kwijt kan omdat mijn handen leeg zijn. Ik zag dat we in dezelfde NOD-lijst zitten hopelijk word je snel zwanger.
Welkom Mimi, wat erg van je dochtertje en dan ook nog onbegrip van vriendinnen... Moeilijk he. Ik denk en hoop dat je hier wel erkenning zult vinden. Lijkt me ook erg lastig als je hebt moeten wachten omdat je man er niet aan toe was (wat ik wel weer begrijp natuurlijk). Fijn dat jullie er nu weer voor gaan. Ik ben mijn dochtertje* verloren met 38.5w zwangerschap, "zomaar". Ze was dysmatuur maar dat is niet herkend en wrsch ben ik te lang doorgelopen (zonder controles). Drie mnd erna was ik weer zwanger maar dat werd een ma. Toen volgden onderzoeken want het was mijn tweede miskraam. Dus een verplichte pauze. Vreselijk vond ik het! Maar het heeft me wel goed gedaan want toen ik, 11 mnd na Noa* weer zwanger werd, merkte ik wel dat ok wat "rustiger" was dan ervoor. Ik krijg medicatie ter preventie van.... Het zijn bloedverdunners. We krijgen nu een zoontje. Ik voel me nu wel goed en kan zelfs ook genieten. Soms vind ik lastig dat mijn verdriet/rouw om Noa "verandert". Voel me dan schuldig of zo. Omdat ik doorga met mijn leven? Heel raar, soms wil ik weer in diepe rouw zijn en helemaal alleen met haar bezig. Ik heb een dagboekje waarin ik aan haar schrijf en aan min kleine man. Dat is wel fijn. Hij beweegt lekker veel, ik heb het idee meer dan Noa. Jongens he Alles gaat wel okay hier. Soms wat gedoe met werk/financiën, pfff, maar man en ik komen er samen wel uit. Zondag vliegen we voor een week naar Nederland, Centre Parcs met ons ouderlijk gezinnen hun familie. Zo leuk! Iedereen zegt dat het heel koud is!? Warme kleren uit de kast dus. Khloe wat heerlijk dat alles zo goed gaat. Heb je de fotosessie al gehad met jullie drieën? Zou graag de foto's zien! Wat een makkelijk manneke heb je. Geniet lekker. Hoe gaat het met de rest hier? Knuffels van mij
Iez klopt! Aankomende maand weer en afgelopen maand ook. Ik heb even opgezocht wat jouw kindjes hadden. Heftig zeg! Hebben jullie kans op herhaling als ik vragen mag? Wij niet... Het was volgens de artsen domme pech. Foutje in de genen. Conejita heftig verhaal! Ik las dat je in Spanje woont. Is de zorg daar tijdens een zwangerschap veel anders dan in Nederland? Fijn dat je je zoontje voelt bewegen. Ik hoop dat wij dat ook snel mogen meemaken met een nieuw wondertje. Ik ben soms zo bang dat we misschien nog wel een mk krijgen of dat er toch weer iets fout is. Ook al hebben wij net zo veel kansen als alle andere stellen zei de arts. Het is al spannend om zwanger te worden, laat staan alle controles die we straks krijgen.
Ja, het is allemaal heel heftig en verdrietig. Bij ons is idd kans op herhaling bij elke zwangerschap 25%, v.w.b. de ziekte van mn dochtertje. Er is ook herhalingskans op vroeggeboorte. Maar NEC is gelukkig geen genetische afwijking, dus daar hoeven we in principe niet bang voor te zijn, tenzij een volgende baby weer zo vroeg geboren wordt. Wat een geruststelling dat er bij jullie geen herhalingskans is, als is het wel heel verdrietig dat je dochtertje getroffen is door deze 'pech'. Maar dat biedt in ieder geval wel hoop voor de toekomst voor jullie. Je hoeft niet de last te dragen dat je volgende kind het ook krijgt (al zul je het misschien toch wel spannend vinden). Ik hoop voor je op een spoedige en gezonde zwangerschap.
Dank je wel iez. Ik neem aan dat je dan ook streng onder controle staat? Wij helaas ook. Vanaf dag 1 moeten we vaak voor echo's langs komen. Ons meisje had naast haar chromosoomafwijking veel vocht in haar lijfje en nekplooi. Zoals de artsen zeggen: jullie hebben nu eenmaal een kindje meteen afwijking en dan sta je streng onder controle. De eerste 24 weken zullen wel spannend zijn, maar hopelijk kunnen we er tzt ook van genieten. Ik wens jou ook een gezonde en voorspoedige zwangerschap!
Bedankt mimi. hmmmm vwb de controles. Omdat we grote kans op vroeggeboorte hebben zijn we idd onder controle bij het zkh. Maar dat begint pas vanaf week 10 en niet eerder. En meestal is dat dan 1x in de 2/3 weken. Ook nu we kans lopen op een kindje met een genetische afwijking zal ik vast niet meer controles krijgen. Want wat er ook gebeurd we zullen nooit vrijwillig voor een zwangerschapsafbreking kiezen dus allerlei testen en monitoren heeft dan bij ons om die reden iig geen zin. Dus de zwangerschap zal in die zin spannend blijven tot het einde. Aangezien deze ziekte zich op elk moment kan manifesteren, dat kan vroeg zijn in week 18, maar dat kan bijv. pas week 33 of later zijn. Maar onze kinderwens is zo groot dat we er alles voor over hebben en ook de risico's en de spanning. Als mn PCOS gaat opspelen kom ik trouwens wel eerder onder controle, maar dat is dan meer omdat ze me gaan helpen met zwanger worden. Vooralsnog heb ik zelf een eisprong zonder extra hulp, daar ben ik echt blij om. Waarom had je dochtertje veel vocht (als ik vragen mag)? Stond dat los van de afwijking of was dat een gevolg van de afwijking?
Het is inderdaad afwachten of het goed gaat. Hier ook... Ik zal de extra controles wel fijn vinden omdat het vocht van ons dochtertje met de weken meer werd. Aan de verdikte nekplooi zagen ze dat er wat 'mis' was. Het vocht wat later ontstond kan gekomen zijn door een hartafwijking (niet te zien op de echo), slecht werkende nieren of Lymfen. Wat zijn jouw klachten bij pcos? Ik heb zelf ook Eem onregelmatig cyclus. Tot nu toe met behulp van ovulatietesten mijn ei gevonden. Ik ga voor ons duimen dat het dese ronde goed mag gaan!
Oh wat lastig dat ze niet hebben kunnen vaststellen wat de oorzaak was. Maar zoals je zegt, het is heel fijn om onder controle te staan, volgens mij kun je daar toch iets van rust krijgen. vwb pcos. Als ik geen eisprong heb ik een hele lange cyclus. Bijv 2 of drie maanden. En ik heb begrepen dat je dan soms wel een eisprong hebt maar dan van een eitje die niet te bevruchten is. Omdat je eitje niet groot genoeg wordt zegmaar. Maar nu zijn m'n cyclussen kort genoeg gem.32-33 dagen dan is m'n ei gewoon altijd laat rond cd 17-19. Als je twijfels hebt kun je je laten checken bij de gyn. Ze kunnen het met de echo meteen zien. Want dan zien ze een heleboel cystes in je eierstokken. Maar met positiviteit voorop gaan we ervoor toch.
Ik ben van de zomer bij de gyn geweest. Hij had het niet over pcos. Wel zei hij dat ik bij mijn hele lange cyclussen, 40 en langer, waarschijnlijk geen eisprong heb. Daarom gebruik ik ook ovulatietesten. Heb een inwendige echo gehad, verder was alles goed zei hij. Gebruik jij ook ovulatietesten? Ik ga vrijdag weer beginnen. Als ik uit ga van mijn gemiddelde, 35 dagen, dan zit ik nu op dag 11 van mijn nieuwe cyclus.