oooo yeah wat ontzettend leuk meid je meisje na 2 prachtige knullen, goeie bescherming he 2 grote broers lekker roze shoppen @peppa ik ben heeeel benieuwd of je droom uitkomt
Ja maar je trekt nu 1 zin uit een hele alinea, dat is ook niet eerlijk of wel? Ze schrijft er veel meer bij, maar dat lijk je niet meer te zien omdat je die ene zin zo kwetsend vind. Waar het om draait is dat ook al zijn er ergere dingen op deze wereld, je elkaar niet je eigen pijn op kunt leggen en de ander daarmee beschaamd laat voelen. Dat is het hele punt. We hoeven pijn niet met elkaar te vergelijken en dat doet maagd ook niet in die hele alinea. maar als je die zin zo uit de context rukt, ja, dan staat het al heel anders. Net zoals roddelbladen dat doen. Peppa, ik ga je een pm sturen, hoop echt dat je droom is uitgekomen!!
Ik ben capabel genoeg om een reactie in zijn geheel te zien en de gehele reactie veranderd niets aan het feit dat ik die ene zin die vetgedrukt staat en die mijn inziens gebasseerd is op een heleboel onwetendheid, erg pijnlijk vindt. Dat heeft niets te maken met het uit het verband rukken van een reactie. Daarbij ga ik in mijn reactie ook in op de verdere reactie van maagd. Wellicht heb je dat even over het hoofd gezien.
Nee hoor, ik heb je hele reactie gelezen, die is mij niet ontgaan. Ik denk echt dat je Maagd niet goed begrepen hebt. We spelen hier geen wedstrijdje wie het zwaarder heeft, we proberen hier elkaar te steunen en de tegenstanders (als je het zo wil noemen, ik noem het bekrompen en egoistisch) uit te leggen dat omdat de een verdriet heeft, dat niet betekent dat de ander geen verdriet mag hebben. Dat is net zoiets als tegen iemand die een moeizame relatie met zijn ouders heeft, zeggen dat die dankbaar moet zijn dat ze nog ouders heeft, omdat er mensen zijn die geen ouders meer hebben. Het een is niet erger dan de ander, iedereen mag zijn eigen verdriet, teleurstelling en geluk hebben.
Precies, en vanuit dat verdriet en die teleurstelling mag ik een dergelijke opmerking pijnlijk vinden om te lezen.
Absoluut! Maar dat betekent niet dat je haar meteen naief en onwetend hoeft te noemen. Alleen omdat ze haar ellende niet in haar onderschrift heeft beschreven, betekent niet dat ze niet net zo veel verdriet heeft als jij. Of dat ze naief is. Of onwetend. Of erop uit is om mensen te kwetsen. Je kunt het ook respectvol brengen, of vragen of ze het zo bedoelt heeft. Daar kom je veel verder mee.
Sorry hoor. Kinderloosheid in hetzelfde hokje stoppen als een teleurstelling qua geslacht? Als jullie echt denken dat de pijn van deze situaties van hetzelfde niveau is zijn jullie echt niet wijs.
Precies. @Sifra: Ook ik wil niemand kwetsen. Het gaat er alleen om dat het een niet erger is dan het ander. Mijn situatie is niet te vergelijken met die van jou of van een ander. Daarom heb ik zo mijn teleurstelling en verdriet en jij de jouwe. Dat mag maar je hoeft jouw verdriet niet bij een ander in de schoenen te schuiven of op te leggen. Jammer dat je zegt dat mijn reactie niet doordacht is, naïef en onwetend. Je hebt geen idee in wat voor situatie ik zit.
Iedereen heeft hier zo zijn eigen mening over. Laat elkaar nou gewoon in zn waarde en misschien is het ook niet handig dat als je niet zwanger kunt worden in dit gedeelte van het forum gaat lezen. Ik denk dat er misschien heel wat meer onderwerpen zullen zijn die je kunnen kwetsen of pijnlijk zullen zijn.. Het gaat hier om een bepaald toekomstbeeld, daar kan je nou eenmaal over moeten slikken (of rouwen zoals dat dan hier genoemd is) als dat veranderd. Ik heb een aantal jaar geleden moeten stoppen met mn opleiding. Kan nu niet in de richting werken waar ik zo dol op ben. Daar denk ik echt nog steeds weleens aan. maar dan ga ik anderen daar toch niet op aanvallen als zij dat niet begrijpen of wat dan ook??? Nou zo kan dat dus ook met (aantal en soort) kinderen. En dat de één dat nou erger heeft dan de ander. so be it... Het topic had de intentie om TS een hart onder de riem te steken(vind ik) en het is nu een ontzettend hanengevecht geworden wat toch echt niet nodig is. Laten we nou allemaal even een tandje terug doen en de evt hormonen laten afkoelen...
Nou Maria, kom op nou! Alleen omdat een ander geen kinderen kan krijgen, betekend niet dat wij geen wens mogen hebben voor een bepaald geslacht. NIEMAND zegt dat het even erg is, NIEMAND zegt dat het een erger is dan het ander. Wat gezegd wordt is dit: iedereen heeft recht op zijn eigen gevoelens, verdriet, geluk, ellende etc. Ik word er zo moe van dat er steeds mensen voorbij komen om te rellen en wentelen in zelfmedelijden. In het begin vond ik het nog een interessante discussie, maar nu blijven we maar in cirkeltjes gaan. Het lijkt wel of er een bepaalde slag vrouwen is die gewoon boos wil zijn en uit wil halen, om zich af te reageren. Bah bah bah!
Even als voorbeeld, maar toen ik net mijn dochter verloren was, kreeg ik een berichtje van iemand, zogenaamd om me een hart onder de riem te steken: je weet in elk geval dat je zwanger kunt worden. WTF?! Dat zij nu worstelde met vruchtbaarheidsproblemen, betekent niet dat ik mij dan beter voelde dat ik in elk geval zwanger kan worden. Ik reageerde terug met: als dit het resultaat is van tenminste zwanger kunnen worden, dan hoeft het van mij helemaal niet. Geloof me, ik was op dat moment liever compleet onvruchtbaar, dan dat mijn kind haar leven moest geven. En al de andere dooddoeners die ik heb gehoord: gelukkig ben je nog jong, gelukkig waren ze er op tijd bij (ja want doodgaan tijdens de zwangerschap is beter dan erna, dan kent niemand haar tenminste nog, behalve ik, haar moeder natuurlijk dus rouw ik fijn in m'n eentje). En nu weer: gelukkig heb je al 2 kinderen, dus als het niet meer lukt is het niet zo erg. Nou ja, you get the picture, de onzin die mensen uitkramen is onvoorstelbaar. Stop met anderen de les te lezen, stop met je eigen verdriet te dumpen op een ander. Thuis zeggen wij vaak tegen elkaar: als ik een sneetje in m'n vinger heb en jij breekt je been, ja dan weten we allemaal dat het gebroken been meer pijn doet, maar ik voel nog steeds mijn sneetje!
Vlinder ik ben het helemaal met je eens. Hier heeft het heel lang geduurd eer er een tweede mocht komen. Had de hoop zelfs al een beetje opgegeven. Maar hoe vaak mensen dan niet zeggen je hebt er in ieder geval een. Ja dat weet ik ook wel, maar dat neemt niet weg dat ik heel verdrietig was dat het niet lukte om nog een kindje te krijgen. En natuurlijk is het voor mensen die helemaal geen kinderen kunnen krijgen misschien nog erger, maar ik voelde ook veel verdriet. En ja nu ik een keer zwanger ben heb ik toch een lichte voorkeur. En zo is het nou eenmaal. Zo voel ik het. Moet ik mijn gevoel dan maar wegstoppen omdat ik alleen maar blij mag zijn dat ik toch nog zwanger mocht worden?
Ik ga maar niet in op de hele discussie die hier gaande is.. Maar ik wilde wel even zeggen dat we het hier van allebei de kanten begrijpen. Ikzelf ben met allebei de geslachten blij en heb totaal geen voorkeur. Maar mijn man daarentegen, die wil graag een zoon (zoals zoveel mannen) en is bang voor een teleurstelling. Wij zijn ook nog aan het bedenken of we het geslacht wel willen weten voor de bevalling. Mijn man geeft nu aan dat hij het liever niet wil weten omdat hij denkt dat hij dan een teleurstelling zou voelen als het een meisje is, terwijl dat vlak na de bevalling totaal overschaduwd wordt door de hele bevalling en het gevoel dat je een kindje hebt gekregen. Ik denk dat allebei de kanten goed zijn. Iedereen voelt wat hij of zij voelt en dat is prima. Volgens mij is een forum zoals deze ook bedoelt zodat iedereen zijn mening/gevoel kan geven (en daarbij in zijn waarde wordt gelaten). Ik ben het ook helemaal eens met het doorbreken van het taboe, dat mensen een voorkeur voor een geslacht hebben. Dat hebben volgens mij meer dan de helft van de mensen!
Zoals je uit de reacties kunt lezen, rust hier best nog een groot taboe op....voorkeur hebben voor een geslacht. Je mag wel hopen op een zwangerschap en je mag wel hopen op een gezond kind maar niet op een jongen of een meisje. Zelf vind ik helemaal niks mis met een voorkeur voor een jongen of een meisje. Soms heb je nu eenmaal ergens een gevoel of een bepaald beeld bij. Natuurlijk kun je dan ook een gevoel van teleurstelling hebben. Puur gebaseerd op verhalen om mij heen heb ik wel eens het idee dat een meisjeswens bij moeders veel dieper zit dan een jongenswens. Wellicht omdat ze zich meer met een meisje kunnen identificeren? Ik hoop van harte dat het gevoel zal afnemen!
Ik ken iemand die om dezelfde reden het geslacht ook niet wilde weten. Toch hadden zij bij de geboorte een soort van teleurstelling. Wanneer je het geslacht eerder weet, zou je er nog aan kunnen 'wennen'...is wellicht ook iets voor te zeggen