Het is al va 2 jaar maar nu erg sterk en met alles. Het valt mij op en andere moeders zeggen dat het niemand doet of deed bij die leeftijd van hun kids. Ik vraag mij af waaraan het gerelateerd is? Zelf vind ik dat en mensen die dat horen iets van autistisch maar ze is verder geen autist hoor ze is te sociaal, te slim, te goed emotioneel en doen in balance. Wel ze heeft altijd voorsprong gehad in motoriek (erg grote), ze denkt ook anders (ze slaat stappen over) misschien heeft dat met hoe ze denkt te maken? Misschien is ook gewoon "normaal" en kindjes en moeders die ik ken doen dat gewoon niet, maar de andere wel. Ik ken natuurlijk niet 100 kinderen of zo. Ik spraak laatst iemand van wie zoon autistisch is en dat vind hij een "piek autisme" maar hij kon zelf het niet plaatsen want naast dat heeft ze niets verder. Het zijn voornamelijk 3 dingen: 1. Getal 2. Ze is van jongst af ermee bezig: wil altijd alles 2. Maar mocht ik 1 van 2 koekjes geven aan iemand anders is ook goed met uitleg waarom. Ze hoeft ook niet 2 vorken of 2 bekers etc. Als ze ziet cijfer 2 ze begint zeggen "twee, twee twee " tot je dat bewestigt. Ze telt ook "raar" vind ik, met vingers ze pakt met andere hand aanelkaar aantaal vingers van de andere hand zeg maar. Nou ja twee toyotas of 2 hetzelfde kleur of 2 mannen in 2 witte jassen op straat en haar dag is gemaakt) 3 ook etc maar 2 is echt top) 2. Ze wil alles hebben zoals het hoort. Stel zet je koffie en zet kopje op tafel voor jezelf zonder lepel ze raakt helemaal in paniek en gaat lepel halen. Lukt niet gaat ze door tot ze die krijgt en eenmaal gekregen: blije zucht, ze knikt "ja" voor zichtzelf en gaat verder met spelen. Maar goed met alles: dit hoort daar deze hier, ons huis is altijd netjes ze ruimt alles op ook dat iets bijvoorbeeld handdoek of pop moet netjes liggen zonder vouw of kreukels. En kapot iets of boek die gemaakt is met tape ze wordt helemaal overstuurd van.. (Maar dat was al sinds ze baby nog was). Ook bijv. op glijbaan weet ze dat het op de buurt gaat en kan helemaal in paniek raken als iemand voordringt. Ze weet ook precies achter wie gaat wie etc. 2. Ze "past" dingen. Gister voor het eerst bieb gegaan.. Haar hersens ontplofden volgens mij want we hebben honderden boeken en tja bijna elk boek "past" die we thuis hadden. Ze bleef als bezetende boeken halen, herhalen "past, past thuis, past past". Of buiten zit ze iemand lopen en stel heeft hij witte shirt en ze ook dan past het ook uiteraad We kunnen bijna geen boek lezen thuis want elk dier "past" aan haar schleich collectie. Ook al 100x gelezen met dieren bij etc ze moet per se elke keer het "passen". Laatst werd het nog gekker want houten fietsje in boek "pastte" en ze moest per se naar de gang en ze tilt haar houten fiets en hij moet per se op de afbeelding on boek Nou goed natuurlijk alle toyotas passen ook we kunnen straat niet uit het "past"(hebben toyota"), ook past vaak iets wat ze al maanden terug deed of had etc. Nou ja goed ze heeft wel extreem goede geheugen etc en we weten niet anders dus we "passen" alles mee maar ik wil weten doen meer kinderen dat?
Ik herken het (gelukkig) niet, lijkt mij erg vermoeiend voor het kind zelf. Klinkt haast wat dwangmatig in bepaalde dingen. Oh, wacht. Onze jongste moet altijd op 1 bepaald plekje op de bank zitten: een lijn tussen twee zitdelen in zeg maar. Is echt haar plekje die 'streep'. Is wel zeker in mindere mate aanwezig in vergelijking met jullie dochter, maar voor mij klinkt het niet echt als normaal kindergedrag. En eerder als dwangmatig handelen in bepaalde situaties.
Ik herken sommige dingen wel deels. Jongste dochter wil ook altijd haar roze vork of roze beker want anders wordt ze boos. Haar baby born moet altijd met gestrekte armpjes naast het lijfje liggen.Ze wordt ook boos wanneer ik de armpjes naar voren strekt haha. Dat van die getallen en passen herken ik niet. Ze is momenteel wel heel erg bezig met baby's en kan continue herhalen dat zij ook een baby'tje is geweest en dat ze in de wagen ging liggen met een speentje en dat ze lekker in de box ging spelen. Iedere baby die we tegenkomen moet uitvoerig worden bekeken en dan komt weer het hele verhaal dat zij ook als klein baby'tje is geboren haha Dat verteld ze ook tegen wildvreemden. Van mijn andere 2 kinderen kan ik het me allemaal niet meer zo goed herinneren maar die zullen ook wel hun eigenaardigheden hebben gehad. Het klinkt bij jouw dochter wel allemaal erg dwangmatig en lijkt me zeer vermoeiend. Is het iets wat jij of je man ook hebben of hebben gehad als kind zijnde? Autistische kinderen zijn inderdaad ook wel erg gehecht aan vaste rituelen want dat herken ik van mijn neefje. Die kon bijv helemaal uit zijn dak gaan als de aardappelen tegen het vlees lagen of als zijn lego iets verschoven was maar daar speelden natuurlijk nog veel meer problemen.
Je verhaal is moeilijk te lezen. Ik herken heel veel van je verhaal, van mijn familie. Een neefje aan mans kant heeft autisme en dit komt echt overeen. Ik zou er toch eens een test aan wagen hoor.
Ik vind het ook wel wat dwangmatig klinken...nu hebben alle peuters dat wel iets (die van mij tenminste wel ), denk ik, maar zodra het een kind echt in de weg gaat zitten is het niet goed natuurlijk.
Hoeft natuurlijk helemaal geen punt te zijn, maar dat ligt er ook wel een beetje aan hoe je er mee omgaat en of het stabiel blijft of juist erger wordt. Anders zou het voor mij als ouder niet echt fijn voelen. Met een bepaalde vork/lepel eten, ik denk dat heel veel volwassenen ook een vrij vaste beker hebben bijv. Maar ik weet zelf hoe het is om echt dwangmatig bepaalde dingen uit te voeren: bij mij moesten dingen echt in een bepaalde volgorde, alles moest even zijn en ik mocht alleen opgeteld op het getal 14 uit bed en gaan slapen (van de digitale klok). Dat voelde fijn en als het anders liep voelde ik me er echt niet happy bij. Die manier van controle voelde voor mij erg fijn na ingrijpende gebeurtenissen. Ben er nu in die mate vanaf, dat ik niet eens meer een digitale klok nodig heb en gewoon kan slapen etc., maar het dwangmatige was echt niet fijn: het slurpt energie. Zou het dus zeker in de gaten houden en ook eens kijken of je bepaalde dingen kan minderen/veranderen. Gewoontes en vaste rituelen zijn fijn, maar als het dwangmatig wordt kan dat heel vermoeiend zijn.
Het traphekje moet dicht! Moet! Als we naar beneden gaan moet het traphekje boven toch dicht. mijn autosleutels moeten op hun plek liggen! Hij legt ze er neer als hij ze ergens anders tegenkomt. Denk dat hij het beu was dat ik die dingen altijd kwijt was dus best handig
Om heel eerlijk te zijn snap ik het hele verhaal niet helemaal? Tenminste ik vond het moeilijk te lezen. Hoe oud is je dochter eigenlijk?
Heel lastig te lezen inderdaad. Maar gaat je dochten naar een psz? Daar kun je best goede vergelijking maken door bijv eens met de juf te praten?
Ja wat jullie kinderen hebben heeft ze ook; hek moet dicht etc) Nee ze heeft daar of we geen last van. Is wel iets wat we grappig vinden en haar eigen. We moeten gewoon daar tijd voor nemen (met boeken lezen bijvoorbeeld), veel geduld hebben en haar idee raden. Nee stoornissen of dwang zit niet in familie (hb wel), ze is ook zeg maar "ok" als je uiegt waarom zo en niet anders of met enige krijsverzet. Ikzelf zoals ik zie het niet als dwangmatig iets, eigenlijk op kdv en psz hebben ze nooit iets over gezegd. Ze zeiden wel: erg slim, erg sociaal, erg stout/lief etc gewoon dus normale dingen.
Maar dat ze erg slim is doet toch niets af aan eventueel dwangmatig handelen? Dat doe je niet alleen als je 'iets mankeert' of minder intelligent bent
Haha sorry ok raak soms de draad kwijt als ik iets schrijf (nl is niet mijn moedertaal Ze is 2.5. Gaat naar kdv allang en psz maandje al. Nee op cb/kdv hadden ze het eens over hb of mogelijk erg slim. Op psz hebben ze niets over want zulk kind willen ze zien: ze speelt, doet mee, deelt, helpt, praat, knutselt, lacht/ deelt niet/deelt wel, luistert en niet gewoon doodgewone peuter etc. Maar op psz een maand is nog te weinig zeg maar. Ze is ook tweetalig. Maar wat ik schreef is ook niet continu hele dag hoor is maar momenten maar wel elke dag
Nee klopt ik zeg ook niet dat het reden is. Ik denk reden is dat ze allees herinnert zich waardoor ze steess dingen wil bewestigen/herhalen voor herinnering of zo. Maat ik ben geen expert ik heb geen idee of dat bij specifiek haar hoort (net als hek dicht of beker zelfde hebben bij andere kindjes) of/combi leeftijd of iets is wat ze leuk vind of of etc. Daarom vraag ik of meerdere kindjes dar hadden. Ze is voor de rest echt peuter naast dat "past" en tellen. Het is ook zo dat het niet altijd zo is of hele dag. Wel altijd als op tv olifant is gaat ze gelijk zoeken waar die van haar is en op tv zetten maar als het aap is en die heeft ze niet dan doet ze niets mee want het "past niet" dan. Daarom in mijn ogen heeft dat met geheugen te maken O ja ook goede: haar loppfiets moet altijd bij fietsrekken insteken in speeltuin of winkel etc ook is die verderop of ziet ze hem niet fiets hoort daar. Hond moet aan hak etc ze wijst op en het moet gewoon zo. Of gisteren zegt ze bang zijn voor gruffalo thuis. Ik vraag waar is die dan. Ze wijst op plek in kamer: weer 2 vingers aan elkaar en zegt: daar staan 2 gruffalos klein (links) en groot (rechts). Ben bang. Ok prima ik zeg: hallo gruffalos!!..ze zegt erg zacht: nee mama, stil.ze slapen... En vandaag precies wijst ze weer op en ook precies 2 en links klein rechts groot.. Maar wel dus TWEE!
Je zegt zelf dat je het autistisch vindt klinken en dat mensen die dit horen dat ook vinden. Dus waarom je het telkens gooit op intelligentie...? Ook kinderen die intelligent zijn, ook bovengemiddeld, kunnen autistisch zijn. Ik zou het zeker ergens aankaarten. Want als je steeds heen en weer moet rennen omdat het moet 'passen' bind ik dat best dwangmatig klinken. Dat zij er zelf de ernst niet van inziet is niet gek voor een kind van 2. Dat heeft dan weer niks met intelligentie te maken, maar met het onderontwikkelde brein van een kind an sich. Zodra ze een olifant ziet op tv en niet meteen op zoek gaat naar haar olifant, zou ik tevreden zijn. Zodra ze een olifant op tv zoet en ze maakt aanstalten om te zoeken, zou ik haar meteen op dat moment afleiden. Hoe reageert ze dan? Gaat ze iets anders doen of laat ze jou staan om eerst naar haar olifant te zoeken.. Dat zou ik proberen
Ik zeg wat ik denk hoor ik mag toch mijn mening over hebben? Juist omdat ik haar 24/7 zie al 2.5 jaar lang overigens heb ik wel bij kdv gepolst over maar ze verklaarde mij voor gek want het is zeker niet autistisch of raars of anders aan haar juist wel probleemlose kind. Op psz ga ik niets vragen ik wil dat ze zelf eerst het bekijken. De mensen die dat horen/zien zien het ook maar eenmalig is niet zo dat ze gaat steeds uur lang passen of zo. Ze vinden het voral slim en oplettend van haar ook dus op kdv komt ze met paraplu bijvoorbeeld binnen, ziet ze nog eentje liggen: zegt ze: ", het past past!! Past!!" Waardoor juf zegt: o wat goed van je het past inderdaad! Het is hetzelfde erg slim van je! Wat ik net had bedacht dat het wellicht heeft ook te maken bij haar dat ze weinig dingen noemt ze kan goedpraten in 4-5 woorden zinnen maar ze noemt papaplu geen paraplu dus als ze zou zeggen ipv "past" "die paparlu is hetzelfde van wat ik heb" zou anders zijn toch? Of wellicht zou ze ipv steeds fysiek passen dingen op elkaar gewoon zeggen: deze olifant heb ik ook! Hij zit in de kast of zo iets dus. In bieb waa gewoon te veel boeken die ze thuis had en zeis gek op leest 30-35 boeken per dag.. Haar hersens konden het niet aan) toen kwam nog jongetjes met loopfiets wat ze ook thuis heeft Afleiden werkt ook of als zelf begingt met bewestiging in woorden dat het "past". Soms verzet ze zich en moet die enige dier vinden.
Ik herken het allemaal wel. Incl. passen (en hier ook meten haha ). Het is gewoon de wereld ontdekken/ordenen. Kan me herinneren dat ik als kind ook eindeloos nadacht over welke kleuren bij welke getallen pasten etc etc. Gewoon voor de leuk. Ik heb Dl wel beetje bijgestuurd: ze mag alleen haar eigen spullen ordenen. Waar mijn lepeltje ligt, bepaalt mama namelijk graag zelf. En als ze tijdens voorlezen blijft ze inmiddels wel zitten, of ze betrekt me meer bij haar 'matching', want eindeloos wegrennen om dingen aan te wijzen mag op zich best, maar dan gaat mama even wat anders doen (of ik at stiekum haar koekje op intussen haha).
Ha dat doen we ook haha soms wissel ik boek om terwijl ze zoekt iets komt ze terug verbazend soort van waar is die gebleven die "gepaste dier" Maar goh eingelijk kind die ook "past"!
En ik zie het ook wel bij andere kids in de zandbak hier. Ze herkennen het ook van elkaar, is wel schattig.
Mijn dochter heeft ook wel eens dat als ze bijvoorbeeld Nijntje kijkt, ze dan op zoek gaat naar Nijntje en dan heel blij naar de tv en haar Nijntje knuffel kijkt. Misschien klinkt het bij jouw dochter zo dwangmatig omdat ze continu het woordje 'past' roept. Ik denk dat het inderdaad anders zou zijn als ze gewoon zou zeggen hee die heb ik ook, of het is hetzelfde ofzo?