Ik vind dat je goed gehandeld hebt. Beetje jammer dat zij nu zo kinderachtig doet. Bij ons is het bellen of niet binnen. Ik doe zelden de deur open als er gebeld word en ik niemand verwacht (tenzij het de postbode zijn uur is) En iedereen weet dat ook. Over dingen kopen zou ik me niet druk maken. Ik zou dan in zo'n geval als jij het niet mooi vind maar zij toch perse iets wil kopen gewoon samen overleggen. 'Goh, deze vind ik niet zo leuk maar deze bvb wel' dan kan zij zich toch belangrijk voelen om het te mogen kopen en is het toch jouw smaak. Zo doe ik het bij mijn moeder ook (hoewel wij vaak dezelfde smaak hebben)
Ik wil alleen maar even zeggen dat ik hier ook altijd de slechterik ben als het om schoonfamilie gaat. Mijn vriend neemt het altijd automatisch voor zijn familie op en ik zal het wel gedaan hebben..
Opvallend hoe vaak schoonmoeders van die lange tenen hebben. Ik denk dat ze vaak ook moeite hebben om hun 'prinsje' af te staan. Ze zoeken gewoon de grenzen op, net als kleine kinderen . Uiteindelijk gaat het erom dat hun oude vertrouwde situatie een nieuwe vorm moet krijgen. Dat is natuurlijk lastig, maar minstens zo lastig voor de andere personen in 't verhaal.
Je hebt helemaal gelijk. Daarbij komt dat jij het hebt geprobeerd om te lossen toen je met haar een gesprek apart had. Zij nam dat verkeerd op en nu is je vriend aan zet. Wij overleggen altijd en uiteindelijk los ik dingen op met mijn ouders en mijn man met zijn ouders.
Dat heb ik haar ook al voorgesteld om samen te overleggen als er een kadootje voor Camille moet gekocht worden (ik weet dat ze graag nutteloze kado's koopt, of onaangepast voor haar leeftijd). En ook omdat onze smaken verschillen, zij is 70, ik 30, normaal dat we niet dezelfde smaak hebben). Maar ook deze vraag wil ze niet respecteren. Daarom ook dat ik bijna niets meer van haar verdraag. Zelfs mijn eigen moeder overlegt met mij wat ze voor Camille wil kopen.)
Dus als jij een probleem hebt met je schoonmoeder en je doet je beklag bij je vriend, moet jij het zelf maar oplossen met haar omdat hij zijn handen er niet vuil aan wil maken? En als zij een probleem heeft met jou en zij doet haar beklag bij jouw vriend, dan wordt hij boos op je omdat jij haar hebt weggejaagd? Niet eerlijk he. Dan had hij ook moeten zeggen: Ma, als jij een probleem hebt met Daphnev85, moet je het met haar oplossen. Laat het gaan voor nu. Ik zou tegen je vriend zeggen dat het nu lijkt alsof hij partij trekt en dat je open staat voor een gesprek. Maar zij is degene die is weggelopen op hoge poten met flinke woorden, dus zij moet dat ook terugkomen ook openstaan voor een gesprek. Haar reactie is te vergelijken met een pubermeisje. Als zij zomaar je huis binnenkomt en naar boven gaat, zou ik meteen een slot op de deur zetten. Op alle andere bemoeienissen zou ik reageren met: Oh, daar zal ik eens over nadenken. Jas te koud? Ik zal er naar kijken. Schoenen te klein? Bedankt voor je interesse. Ik neem het mee Komt ze er op terug? Dan zeg je dat je er over hebt nagedacht, maar dat je toch van mening bent dat het goed is op jouw manier. Dan kan ze niks meer ertegenin brengen, want je hebt er immers goed over nagedacht.
Deze zal ik zeker gebruiken in de toekomst! Was er zelf nog niet opgekomen op het zo aan te brengen. Dank je!
Krijg nu net te horen van vriend dat schoonmoeder hier vanavond zal moeten langskomen. Ze was blijkbaar vandaag een dagje weg en heeft hier vanmorgen vroeg haar hond gedropt en de sleutels van haar huis. Vriend moest nu onvoorzien weg en heeft haar sleutels hier gelaten. Als sm dus binnen wil in haar huis vnv en haar hond terug wil zal ze dus wel moeten langskomen. Benieuwd hoe dit zal verlopen!
ik moet eerlijk bekennen dat ik best schrik van sommige reacties van leden hier, als jullie werkelijk zo met jullie schoonmoeder omgaan dan kan in enigszins begrijpen waarom jullie niet met haar kunnen opschieten, hier zijn we beide volwassen en praten we dingen uit, maar mijn schoonmama is mij heilig, ze is de mama van mijn man en de oma van mijn kinderen en als zij een paar schoenen voor de kinderen wilt kopen dan vind ik dat alleen maar super lief, sterker nog daar hoeft zij mij absoluut geen toestemming voor te vragen, het lijkt wel of oma en opa tegenwoordig totaal niets meer mogen, ze mogen niet meer genieten van hun kleinkinderen, want overal zijn regels aan gebonden, en mochten ze zich een keer niet aan de regels houden wordt hen het bezoekrecht ontnomen zelfs sorry maar ik vind dat keihard, men moet niet vergeten dat ik mijn kind heb gekregen mede dankzij mijn schoonmoeder, zonder haar had ik mijn kinderen ook niet ik vind dat echt heel sneu om te lezen, want de band tussen schoondochters en schoonmoeders kan zo goed zijn als je enkel maar een beetje los kan laten, choose your battles zeg ik maar altijd. nou ja goed het moge duidelijk zijn dat schoonmama en ik 2 handen op 1 buik zijn
Mamaatjevan5 dan ben ik oprecht blij voor jou. Ik heb t met mijn schoonmoeders (waren er niet zzo veel hoor) altijd supergoed kunnen vinden. Helaas is mijn huidige schoonmoeder ( al 12 jaar ) niet een makkelijke vrouw. Ze is per definitie kwaad op mij en is snel beledigd. Ik sta haar niet in de weg, ze mag komen logeren, ze mag spullen kopen, echt. Maar ik hoef maar A in plaats van B te zeggen en ze is al verbolgen en zwijgt mij dood. Soms 'tref' je t dus niet zo ...ik had veel liever n schoonmoeder getroffen met wie ik graag van alles zou delen...
Ik kan het prima vinden met mijn schoonouders - het zijn schatten van mensen - máár - mijn privacy is mijn privacy en daar ben ik heel erg aan gehecht. Zomaar even binnenvallen zonder belletje is er niet bij. Je kunt best wel even overleggen wanneer je komt (of niet). Stom gedoe. Ik zou me ook echt niet schuldig voelen hierover hoor!
Je bent niet de 'slechte' in dit verhaal, maar ik moet zeggen dat ik het jammer vind dat mamaatjevan5 de enige is die hier zegt dat jij ook kunt proberen het goed te maken. Ze is 70, haar zoon is haar leven en nu heeft haar zoon een gezin en wil ze daar ook bij horen. Ze is 70! Die verandert niet meer. Nee, die badkamer ging echt te ver, maar vanaf nu doe je dan de deur op de knip en zal dat niet meer in de toekomst voorkomen. En ik zou het ook verschrikkelijk vinden als familieleden hier te pas en te onpas zouden binnenvallen (ook van mijn bloedeigen familie). Ze zijn een paar keer langs gekomen toen ik echt geen tijd had, bijvoorbeeld als ik zat over te werken om een deadline te halen en op zulke momenten heb ik ze dan ook niet binnen gelaten. Tegenwoordig bellen ze. Maar je hebt dit jarenlang toegelaten, daarmee is het nu helaas zo ver gekomen dat ze zo vaak langs komt. Door nooit wat te zeggen, komt het nu zo plots voor je schoonmoeder. Je zou kunnen proberen het op een positievere manier om te buigen, geen 'ik wil niet dat je zonder bellen langskomt', maar 'ik wil graag tijd voor je hebben, dus laat het even weten, dan zet ik de koffie klaar'. En natuurlijk een duidelijk gesprek met je vriend dat je in het vervolg wilt dat zijn moeder belt of langs komt als hij er ook is. Hij zit nog aan die navelstreng vast, dus is het zijn taak om dit te regelen.
Ik denk dat voor de meeste vrouwen hier hun schoonmoeder als een heilige is. Je kunt er uuuren tegen l*llen, maar je krijgt nooit een bevredigend antwoord terug. Even een toevoeging: je post doet nu overkomen alsof het vaak bij de schoondochters ligt. Ik denk dat niet. Ik denk dat veel schoonmoeders niet doorhebben dat hun kleine ventje nu een eigen gezinnetje heeft en dat moeders niet meer de allerbelangrijkste in zijn leven hoort te zijn. Die plek moet je minstens delen. Zomaar een huis binnenlopen kán toch niet? En dan nog boos wegstormen omdat de vrouw er wat van zegt? De schoonmoeder is de oudste, had die dan niet d emeest wijze moeten zijn? Het loopt idd hoog op, maar dat het familie is wil nog niet zeggen dat je alles maar moet pikken, zelfs het kinderachtige gedrag toch? Als ik dat bij mijn schoonmoeder zou doen (boos worden en weglopen) dan had ik het ook kunnen bekijken. Waarom andersom dan niet?
Nou mijn band is gewoon goed met mijn schoonmoeder maar vind wel dat je als opa en of oma gewoon even netjes met de ouders overlegt als je wat wilt kopen. Want wat heeft een kind aan een 4e paar schoenen ( bijvoorbeeld ) als ik zelf al een paar schoenen heb gekocht dan is het dus zonde dat ze het alsnog koopt, kan ze dus net zo goed even vragen of we het nodig hebben. Daarnaast hoeft mijn schoonmoeder het ook echt niet te flikken om zomaar ineens binnen te stappen, even een belletje van te voren vind ik niet meer dan normaal. Dit geldt trouwens ook gewoon voor mijn eigen moeder hoor, gewoon even overleggen met ons als je wat wilt kopen en van te voren even bellen als je langs wilt komen. En ja het is de moeder van mijn man en ja het is de oma van mijn kleinkinderen maar waarom is even een belletje te moeilijk? Kleine moeite toch? Zie het al voor me, lig je lekker romantische te zijn met man op de bank komt ineens schoonmoeders binnen Sorry maar dat vind ik dus echt niet kunnen. OT: TS ik vind jou dus totaal niet de schuldige. Vind je vriend/man ook erg raar reageren. Eerst moet je het zelf oplossen en dan krijg je de volle laag als zij ineens niet meer komt? Weird. Laat haar lekker in dr eigen sop gaar koken zou ik denken. Wat een moeilijk persoontje zeg.
Amen! Mijn schoonmoeder betekent heel veel voor mij! Ze verdiend eigenlijk gewoon de titel moeder, ipv schoonmoeder! Ik ben heel dankbaar dat ze in mijn leven is!
Mijn mening? Je vriend moet even een paar ballen kweken en die confrontatie aan gaan,ik verbaas me keer op keer weer hoeveel zwakke mannen er toch zijn (wat ik vaak lees op ZP dan). Met wie woont hij nou samen met jou of met zijn mammie?? En je schoonmoeder moet even kappen met de gebeten hond spelen. Je hebt je keurig netjes verwoord en voor jezelf opkomen is niks mis mee!! Ik heb nu zelf eindelijk een fijne band met mijn schoonmoeder en thank God werkt ze gewoon en heeft een druk leven dus ze zal nooit onaangekondigd op de stoep staan. Daarnaast respecteert ze mijn privacy, wat jouw schoonmoeder ook niet doet blijkbaar.
Ik kwam vroeger héél goed overeen met mijn schoonmoeder. Tot dat onze dochter er is gekomen. Dan is plots alles veranderd. De 1ste dag na mijn bevalling belde ze om 6u30 'smorgens al om te weten hoe het met de kleine ging. Omdat zij altijd vroeg opstaat vond ze dat een normaal uur om te bellen. Ik zeg ook niet dat ze niets mag kopen voor mijn dochter, alleen heb ik graag dat er overlegd wordt. vb, zij wil graag kleren kopen van petit bateau of Jacadi. Maar die merken zijn heel duur, en ze groeit er zeer snel uit. Het zijn ook merken die haar niet goed gaan, mouwen te lang of voeten van de pyjama te groot. We spreken hier toch wel over minimum 60 voor een setje. Dus heb ik haar meermaals heel vriendelijk gezegd dat die merken echt niet nodig zijn voor zo'n kleintje, ik ben al heel blij met een setje van de c&a of de h&m. Maar ze koopt het toch, en dan klaagt ze dat ze geen geld heeft op het einde van de maand om inkopen te doen. tjah... Nu ja, ze is net weer weg, de sleutels en haar hond komen ophalen. Ze was héél kil, met moeite een goeieavond maar is er toch in geslaagd om op te merken dat Camille haar pantoffel scheef zat en dat ze er héél moe uit zag. Jah, geen wonder, kind is ziek en heeft koorts. En hoorde me ook uit waar haar zoon zat en met wie... Kortom, een positief weerzien!