Als je smorgens vroeg de trap aan het poetsen bent omdat je peuter wilde zien hoe ver hij kon plassen boven aan de trap...😱 Je zo gewend bent aan wiebelen en dansen met baby in de draagdoek dat je dit ook doet zonder baby. Je eigen moeder ineens uit je strot komt. Als ze zich pijn doen ze altijd bij mama troost zoeken ❤ Je slakken in broekzakken vindt 😕 Je stiekem trots bent op het getekende kunstwerk van je kind. Al is dat op de net geverfde muur... Je naar je man kijkt en nog meer van hem houdt omdat hij zo´n leuke vader is 💘 Je je afvraagt of je ooit nog eens rust krijgt!😴
-als je je bedenkt dat je later met weemoed terug zult denken aan de tijd dat je kindjes nog veilig in de zandbak speelden... -als je net als je op bed zult je zoontje van 1 ineens hard hoort huilen, je bij hem komt en ziet dat hij zich alles behalve fijn voelt en maar van 1 ding stil wordt; lekker tegen mama aan liggen en zo in slaap vallen (aaaah niks mooier... )
Je weet dat je moeder bent als je, tijdens een gezellig dagje winkelen met een vriendin automatisch haar hand vastpakt bij het oversteken!
Leuk topic met veel herkenbare dingen! Normaal let ik er niet zo op en maak ik me er niet zo druk om, maar dit hoort toch niet in de lounge? Ik kan me zo goed voorstellen dat dit heel pijnlijk en verdrietig kan zijn voor de (nog) niet-moeders hier. (Ik reageer niet zo vaak en eigenlijk al nooit om zoiets aan te geven, maar heb dit topic wel gemeld dat het verkeerd staat) (Weet ook niet waarom dit nu precies zo bij mij aankomt en ik me het gevoel van de andere kant opeens zo goed kan voorstellen, zullen de hormonen wel zijn )
Je weet dat je moeder bent; wanneer je met z'n drie staat te juichen omdat de kleine een plasje heeft gedaan op het potje terwijl haar broek nog naar beneden is wanneer je kind meer dan de helft van het bed in beslag neemt door dwars te liggen en je helemaal aan de zijkant ligt
hahaha als je je kind wijsmaakt dat je even weg gaat en ze bij papa moet blijven zodat je boven even 5,5min ongestoord kan douchen voor ze door heeft dat je toch niet echt weg bent.
Deze heb ik ook een keer gelezen... Je weet dat je moeder bent als wanneer de klok een uur achteruit gaat dit niet betekend dat je een uur langer kan slapen.
Dat je nadat de kinderen naar bed gebracht zijn eens heerlijk relax kan douchen, maar dat niet lukt omdat je steeds een kind hoort roepen of huilen (terwijl ze dus gewoon lekker slapen)
Je weet dat je moeder bent als; De buren komen klagen dat je zoon te dicht met zijn vrienden bij hun auto aan het voetballen is. Dat de leerkracht van je zoon belt om te vertellen dat je zoon na de gym onder de douche heeft staan plassen en dat ze na schooltijd de douche mogen schoonmaken. Dat je het boekverslag van je zoon aan het schrijven ben en hij daarvoor een 9 krijgt. Dat je 3 jarige dochter op je schoot zit en in haar broek moet plassen. Dat je het refrein van het zandkasteel aan het zingen ben.
Hier de oudste al de hele week telkens wat later naar bed aan het brengen hierom. Vanmorgen pas 7:45 op daardoor en morgen weer later naar bed en dan zitten we op een uur later dan normaal en als het goed is word ze dan ook op de nieuwe normale tijd wakker(7u).zo deed mijn schoonmoeder het vroeger en tot nu toe werkt het hier ook. On topic, ik praat heel vaak nog over mijzelf als mama:mama gaat je tandjes poetsen,heb je au gedaan kom maar bij mama ect...
Als je al die armpjes weer om je nek voelt... Als je kind hoort zeggen "mijn mama" en dans een heerlijke natte zoen krijgt..
Je weet dat je moeder bent wanneer je om 22.00 uur de fles geeft aan De baby, je daar om 23.00 uur pas mee klaar bent, je om 00.30 wakker word door je derde tot 03.00 en van 03.00 tot 06.30 je oudste die nooit ziek is opeens spugend en aan de diarree naar beneden komt ( hij slaapt op zolder ) en je een heel spoor kunt gaan poetsen, keer op keer en als je denkt dat het niet vervelender kan heb je de twee die tussendoor steeds komt want die heeft last en pijn aan de ogen die opeens ontstoken zijn, en de baby komt wil opeens juist net die nacht elke twee uur de fles
- er een glimlach op mijn gezicht verschijnt om 4:30 's nachts als er 'stiekem' een klein lichaampje tegen je aankruipt en ze zachtjes zegt; ik vind jou zoooo lief mama, ik kom wel bij je slapen... 😍 - je vol trots naar je zelfgebouwde duplohuis zit te kijken. - je door de winkelstraat hand in hand huppelt. - je man met een prinsessenkroon naast je op de bank zit. - de geur van billendoekjes he sowieso aan poep doen denken. - er vissticks op tafel komen - je op een duploblokje stapt 's morgens. AU!