Och jee, situaties met schoonouders zijn altijd zo vervelend! Wij wonen direct naast elkaar, feitelijk onder hetzelfde dak (2 onder 1 kap). Toen onze oudste was geboren stonden ze ook geregeld aan de deur om even te kijken. Ik werd hier zo kriegelig van dat ik ze er zelf op heb aangesproken en gelukkig hebben ze dit goed opgevat! Ze kwamen nog steeds langs maar niet 3x op een dag en ook niet elke dag. Ik vind dat jij je zeker niet vervelend moet voelen omdat jij je grenzen aan hebt gegeven. Ik vind ook niet dat jou vriend perse dit had moeten aankaarten maar als hij geen partij wil kiezen moet hij dus ook niet mee gaan in zijn moeders verhaal. Ik zou nog eens met je schoonmoeder gaan praten en allereerst aangeven dat ze ontzettend welkom is maar dat ze gewoon even moet aanbellen ipv zo maar binnen lopen. Én ze kan nu een beetje koppig zijn maar dat waait vaak ook wel over. Ze is gewoon een ontzettend trotse oma die haar kleindochter graag ziet, dan is het vervelend om te horen dat dit te vaak is.
Wij hebben zelfs bij mijn schoonouders in de straat gewoond, en het bleef heel netjes met laten weten als we bij elkaar kwamen zelfs al hadden we een sleutel van elkaar. Ik zou zeker niet toegeven. Jij vindt dit een belangrijk punt en je doel is om haar dit duidelijk te maken zodat dit in de toekomst beter gaat. Laat haar er maar even over nadenken. Wanneer ze ziet dat ze haar kleinkind minder vaak ziet gaat ze vanzelf wel anders denken, maar dit heeft tijd nodig en waarschijnlijk langer dan jij zou willen of denken. Ik heb dit ook meegemaakt en nu gaat het aardig, sommige dingen moesten gewoon gebeuren en uitgesproken worden.
Zou heey... Elke dag of zelfs drie keer per dag je schoonmoeder over de vloer? Dat zou bij mij ook niet gebeuren, no way! En dit voorval, ik snap zeker dat het je te ver gaat. Ik zou met je partner om tafel gaan en jouw mening en gevoel hierin heel duidelijk maken. Hij is bij en met jou en met jullie kind jullie moeten een geheel zijn en het zou mooi zijn als vanuit die positie jullie ouders hierbij betrokken kunnen zijn. Ik vind dat je partner er zich heel makkelijk vanaf maakt. Dus ik zou echt heel duidelijk zijn. Misschien daarna eens met je schoonouders en jullie twee om tafel, de wensen en ideeen uitleggen (je vriend zou dit moeten doen). Werkt het niet, tja dan niet. Ik weet zelf hoe moeilijk het kan zijn. Schoonouders, maar ook een partner die niet reëel naar zijn ouders kan kijken. Dat heeft hier jaren geduurd en pas nu na 12,5 jaar samen zijn, ziet mij man pas langzaamaan het werkelijke probleem. Sterkte en zeker voor jezelf op blijven komen. En als je vriend er niets aan wil doen, je schoonouders wegblijven, tja waarom zou jij dan nog wel moeite moeten doen.
Jij heb gelijk qua privacy. Ik vind dat jouw man je hierin hoort te steunen. Wel vind ik het belachelijk dat zij cadeautjes moet overleggen. Als zij nou iets wil geven, dan mag dat toch. In deze situatie geeft ze het voor haar eigen goede gevoel. Jullie mogen beslissen of ze het draagt. Je kan best zeggen dankjewel. Je had toch niet zo gek hoeven doen, maar wat lief dat je aan Camille denkt! Want dat vind ik echt lief en dat mag je best waarderen. Zij is veel te bemoeierig, MAAR wil ook gewoon gehoor geven aan hoe trots ze is. Het is jouw dochter, maar het is ook HAAR kleindochter
Zijn wij schoonzussen?? Ik denk dat wij een schoonmoeder delen... Ik heb deze situaties ook gehad, zover dat ik dus mijn telefoon niet meer opnam en dat ik de luiken aan de voorkant dichthield, sleutel in het slot. (Achterom kan hier niet, gelukkig). 2 weken nadat wij onze zoon waren verloren, kwam ze hier haar beklag doen over hoe een slechte schoondochter ik was, het ergste uit haar leven etc... Ik heb haar het huis uitgezet en tot vandaag (en de rest van mijn leven hoop ik!) geen contact meer. Heerlijk rustig! Mijn man en dochter komen daar eens per week. Dus wat ze graag wilde, mijn dochter nog meer claimen heeft voor haar negatief uitgepakt. Ik was hier ook de boosdoener, op een gegeven moment was ik dat zo zat dat ik mijn man gevraagd heb met wie hij liever in een huis zou wonen?? Dan mocht hij gaan en lekker bij zijn moeder intrekken. Hierna ging het goed.. Ik vind trouwens dat jouw man hier met zijn moeder over moet spreken, het is nl zijn moeder van wie jij 'overlast' hebt!! Succes hiermee.
Ik heb niet alles gelezen. Ik denk dat het prima is als ouders en kinderen onaangekondigd bij elkaar over de vloer komen, maar niet 3x per dag (heeft ze geen eigen leven?) en met gebruik van de deurbel. Stel nou dat dochter onverwachts vroeg sliep en jullie van de gelegenheid gebruik maakten, zou ze dan ook ineens in de slaapkamer staan? 😱
bedankt dames voor alle reacties. Toch even verduidelijken, sm heeft geen sleutel en er hangt geen bel bij ons aan de deur. Het is hier kloppen en wachten tot we opendoen. ivm met dat vakantie topic, wij zijn uiteindelijk niet op skireis vertrokken met sm, maar zijn deze zomer met z'n tweetjes naar Mallorca vertrokken. Dus hier heb ik mijn slag wel thuis gehaald. Weet niet meer wie het was maar er was iemand die zei dat ik gisterenavond misschien wel toenadering kon zoeken ipv bot te zijn. Ik ben helemaal niet bot geweest. Ik deed zo normaal mogelijk en wachte haar reactie af. Ze is hier maar 5 minuten binnen geweest. Ze geeft inderdaad wat ze wilt als kadootje, en ik/wij beslissen wat ze draagt. Maar als mijn dochter om de 2 minuten valt doordat de voetjes van haar pyjama te groot zijn dan doe ik die liever niet aan. Heb ik haar ook uitgelegd, maar ook dit komt niet goed aan. Is ze dan boos hierover, jammer dan, maar ik had haar meerdere keren gezegd dat ik die merken liever niet had. Wie niet horen wil,.... Een goed gesprek met partner is heel moeilijk. Hij is nogal eigenwijs en heeft een duidelijk standpunt. Ik woon bij hem in, gratis, en hij heeft graag dat alles volgens zijn regels verloopt. Hij heeft nogal moeite om zich in te leven wanneer de situatie niet strookt met zijn overtuigingen. Als ik zo iets wil bespreken moet ik het echt met fluwelen handschoentjes aanpakken.
neen, ze is op pensioen en heeft geen familie, buiten haar zoon. Dochter gaat nu sinds 2 weken 3 dagen per week naar de kinderopvang en ik hoorde sm tegen een kennis zeggen dat ze zich rot verveelt thuis sinds Camille naar de kinderopvang gaat.
Ehh, ben jij zijn partner of inwonende schoonmaakster die hij zo nu en dan een verzetje geeft? Dit vind ik dus niet normaal in mijn ogen. Je woont SAMEN. Dat je bepaalde dingen zoals bv huishouden en kosten deelt, ok dat is ieder voor zich natuurlijk, maar wat jij beschrijft is te gek voor woorden.
Ik heb ook twee uitersten meegemaakt. Mijn exschoonmoeder zie ik nog steeds, komt ook aan met kleine kadootjes voor mijn dochter. Ben bij haar thuis eigenlijk 'groot' geworden. (Van 16 tot 22). Mijn mans moeder daarentegen is echt een vreselijk gemene vrouw! Het is 8 jaar goed gegaan en heb ik haar getolereerd en ben ik altijd beleefd gebleven en toen was het op! Helemaal klaar mee. Het is idd de moeder van mijn man en de oma van mijn dochter. Maar van mij helemaal niets!!! Je moet het meegemaakt hebben, denk ik dan.
Het meest rare aan het hele verhaal vind ik dat jij van mening bent dat je gratis bij jouw man in woont!!
Oh jee dat is echt vreemd to! Ik heb geen inkomen en mijn man betaalt alles, maar thuis regel ik de boel en ben ik in principe de baas. (Klinkt erger dan het is, we liepen er anders tegenaan dat we teveel 2 kapiteins op 1 schip hadden) Je moet samenwerken, als twee gelijken. Niet dat 1 domineert de ander omwegen moet bedenken om wat invloed te hebben.
Wat een trieste situatie als je van mening bent dat je relatie zo in elkaar zit. Dan zou ik toch liever alleen staan en mijn eigen boontjes doppen. Verschrikkelijk.
tja, voor mij is het ook geen ideale situatie. Maar het is wel zo. Ik zit zonder werk, heb voorlopig een uitkering. Ik doe gratis zijn boekhouding, betaal de bootschappen en betaal alles voor onze dochter. Zo probeer ik toch mijn steentje bij te dragen. Maar als we dan een discussie hebben krijg ik dan te horen dat ik niet werk en dat alles hier van hem is. Wat kan ik daar dan tegen inbrengen? In principe heeft hij gelijk. Mijn maandelijkse kosten voor het huishouden wegen niet op tegen de kosten die hij heeft (vb, afbetaling huis en bedrijf)...
Jouw partner heeft wel ongezonde ideeën wat een relatie aangaan betreft. Een huishoudster en oppas voor jullie dochter zou voor hem duurder uitvallen in de maand. Hier thuis is niets van mij of hem, wij zijn samen en alles is van ons. Ons inkomen is ook van ons samen. Ik ben bij mijn man ingetrokken en had zelf bijna niets. Het voelde in het begin wel vreemd en niet als mijn eigen huis. Inmiddels voel ik me hier helemaal thuis en is het ook ons huis ondanks dat de meeste spullen er al stonden.
hij heeft helemaal geen gelijk! weet je wat een huishoudelijk hulp kost? of een boekhouder? of een nanny? sorry hoor, maar de verhoudingen lijken mij hier helemaal scheef. mijn ex was ook zo. ik mocht zijn huis opknappen en verbouwen, maar in een ruzie was alles ineens van hem. daar werd ik heel onzeker van. en daarom is hij nu mijn ex. ik heb echt een bloedhekel aan zulke mensen. het maakt mij echt woest. niet over je heen laten lopen! wie denkt hij wel dat hij is???? machtsmisbruik heet dit!
Ik kan me nog herinneren dat jij ooit een topic had over de narcistische trekken van je man. Ik vraag me echt af hoe je het doet, hoe hou je het vol? En dan iets "winnen" wat betreft de vakantie, het lijkt me zo zwaar voor je en al helemaal met die leuke trekjes van je schoonmoeder. Ben je zelf wel gelukkig met hoe je leven nu is? Ik hoef denk ik niet meer te zeggen dat ik het niet eens ben met jouw man..
Hier sluit ik me bij aan. Als hij zo over je denkt...dan zou ik als jou was per direct ontslag nemen.