Hoi dames, Ik heb een dochter van bijna 4 en een dochter van bijna 1, mijn man is altijd heel duidelijk geweest 2 was voor hem genoeg. Ik heb juist weer duidelijk aan gegeven dat ik er graag 3 wil maar dan bijv. pas als de jongste naar school gaat. Nu heeft mijn man aangegeven dat hij toch nog wel een derde wil maar dan NU. En nu blijf ik maar twijfelen, ik heb bij beide kinderen een makkelijke zwangerschap gehad maar een vreselijke bevalling en zo ernstige ischias na de bevalling dat ik niet zelf mijn kinderen kon verzorgen (ongeveer 3/4 weken) en ook 'liep' met een rollator enz. Beide meiden hebben ook de eerste 3 maanden vrij veel gehuild. En nou weet ik het gewoon niet meer, gewoon er nu voor gaan of helemaal niet? Mijn man wil absoluut geen derde meer over 4 jaar, hij komt zelf uit een gezin met grotere leeftijdsverschillen en heeft dat altijd als heel jammer ervaren. Maar ik ben zo bang dat ik dan niet alle 3 de kinderen de aandacht kan geven die ze nodig hebben. Financiën zijn geen probleem, slaapkamers en liefde genoeg Wat zouden jullie doen?
Zou je graag 3 kinderen willen? Wat als je een gemakkelijke bevalling zou hebben, geen ischias en geen 3 maanden veel huilende baby? Hoe stel je je gezin voor? Zie het eens voor je met 2 kinderen en met 3 kinderen, waar voel jij je goed bij?
Het lastige is ook dat mijn man veel weg is voor zijn werk, dus meerdere avonden per week sta ik er alleen voor. In mijn hoofd heb ik altijd een gezin met 3 kinderen gezien. 2 kinderen voelt niet af. Als ik zou weten dat het nu lichamelijk goed zou gaan en geen huilbaby dan zou ik t zo doen.
Ik wou dat mijn man zo stond te springen Ik zou er nu juist graag nog 1 willen, idd om het leeftijdsverschil Plus ik wil niet over een paar jaar nog steeds in de luiers zitten.. Ik zit nu helemaal in het ritme.. en om dan over een paar jaar weer helemaal opnieuw te beginnen?
Haha had ook nooit gedacht dat hij zich nog zou bedenken! Misschien dan toch maar gewoon loslaten, je weet toch nooit hoe het allemaal loopt. Ik zie alleen altijd en overal weer beren op de weg...
Ik zou volmondig ja zeggen maar ik heb er dan ook vier haha Het is super leuk en gezellig en verveling kennen we niet in huis Maar leuk en gezellig is het niet altijd, met schoolgaande kinderen moet je optijd klaar zijn om ze allemaal aangekleed en wel te hebben voor 8 uur om 08.15 op school te zijn, en 12.00 uur weer op te halen en 13.00 weer naar school brengen en 15.15 weer ophalen Dan heb je nog de sporten en hobby's Ik heb twee kinderen op zwemles op verschillende dagen omdat A en B niet op de zelfde dag is, 2 dochters die naar logopedie moeten een zoon die twee dagen voetbal in de week heeft, en mijn oudste dochter zit op majorette, zo heb ik maandag tot zaterdag al wel vervuld onze zoon zit nu in groep drie en huiswerk ofzo heeft hij niet maar oefenen met wat hij leert vinden wij wel belangrijk, en dan heb je nog de visites naar opa's en oma's die vaak in het weekend gebeuren en zo heb je maar weinig eigen vrije tijd Je hebt oudergesprekken schoonmaak op school soms kun je helpen bij andere dingen op school of de sport vereniging, oppas krijgen voor meer dan twee kinderen is niet altijd even makkelijk Er staat wel weer onwijs veel leuks tegenover, wanneer de 1 heen zwemmen dan blijf ik ook in het zwembad met de andere kinderen en dan gaan we samen tekenen en bestellen wat te drinken, soms stiekem een lekker bitterballetje erbij, op school helpen is super leuk en de kinderen vinden het geweldig dat mama er is om bijv met de kerstbakjes te helpen, Ik vind het geweldig om zo druk te zijn met de kinderen maar ik ken ook iemand die dacht oh wat leuk een groot gezin dat doen we even, maar zo werkt het niet, het is niet makkelijk, en je moet er echt all in voor gaan, deze moeder is het allemaal teveel, schreeuwt alleen maar, noemt ze dom en achterlijk als ze iets niet snappen, ze moeten om 18.00 uur naar bed en heeft de puf niet meer om ze in de avond nog een verhaaltje voor te lezen omdat ze overdag zo druk is, En dat is ze ook echt hoor, dat ben ik ook, maar ik denk wel dat je moet kijken naar hoe je er nu in staat... Voel je je al druk ? Heb je nu al moeite om de puf op te brengen om bijv elke week naar het zwemmen te gaan of een boekje voor te lezen ? Dan word dat met een derde alleen maar meer en zwaarder, dat doe je er dan niet zomaar even bij. Maar persoonlijk zou ik er zo voor gaan, het is in mijn beleving echt geweldig
@Hippo 89 Dankjewel voor je uitgebreide reactie! Ik kom zelf uit een gezin van 4 en heb ook gezien dat het voor mijn moeder niet altijd makkelijk was. Dus 3 zou voor mij dan wel de max. zijn Ik werk nu nog 20 uur per week maar we hebben al afgesproken dat als er een derde komt dat ik dan stop met werken omdat ik het voor mezelf anders echt veel te druk vind. En je hebt inderdaad gelijk qua drukte met zwemles, clubjes, school enz. 2 kinderen vind ik nu prima te doen, en zoals het nu gaat het heb ik ook nog wel de tijd en rust voor nog een kindje, en voorlezen natuurlijk
Wij hebben er ook drie. Ja, het is druk, maar ook super leuk. Ik vind het dan wel weer fijn (hoewel absoluut niet zo gepland) dat er zoveel tijd tussen de 2de en derde zit. Ik maak het nu voor de laatste keer echt bewust mee. 2 kids op elkaar (hebben we ook gehad met 1 en 2) is toch echt een prakkie pittiger, vind ik. Ik werk nu ook niet en dat vind ik erg fijn. Want er zijn veel dingen naast school te doen en mijn wasmand raakt echt nooit leeg
Ik heb er drie en ik ben eerlijk, ik vind het zwaar. De baby wordt 's nacht regelmatig wakker en maakt genoeg herrie om de middelste wakker te krijgen en die slaapt ook niet gelijk door. Zit ik dus vaak S nachts net een zombie met twee kleine kinderen. Vanochtend was de tweede 5 uur in de ochtend klaar wakker en maakte op haar beurt de baby weer wakker, grrrr. Inderdaad zwemles van de oudste en ballet van de middelste en de baby overal naar meesleuren. Dan heb ik nog niks verteld over het naar school brengen en ophalen. Was hou ik niet meer bij en loopt wel vaker uit de hand. De oudste twee gingen voor de derde er was dagelijks in bad, maar daar begin ik echt niet meer aan. Ik ben DOODOP. Niet alleen fysiek, nee vooral geestelijk. Wat dacht je van de herrie en drukte van drie kinderen tegelijk. Net herfstvakantie achter de rug nou pff, ik ben blij dat ik nog leef. Oudste twee constant ruzie en de baby zat in een sprongetje, dus de hele dag jengelen en krijsen. En lawaai is het laatste waar ik tegen kan. Ik wil je niet afschrikken maar gewoon open en eerlijk zijn. Het is echt niet zo leuk en gezellig als het lijkt. Aan de andere kant wordt het steeds makkelijker nu de jongste bijna 1 jaar is. Ik denk dat ik pas echt begin te genieten als de jongste 1 jaar is, zo over twee maanden. Kortom, heb absoluut geen spijt van de derde. Het eerste jaar van de jongste is zo zwaar dat je regelmatig denkt 'waar ben ik aan begonnen', maar het wordt steeds makkelijker, leuker en dus gezelliger. Ik ben blij met mijn keuze voor m'n derde. De oudste twee zijn gek op haar en als ik me bedenk hoe gezellig wij het later nog gaan hebben et z'n allen bijv. op vakantie, dagjes uit, picknicken of nog veeeel later als ze later met hun gezinnetjes ons komen bezoeken. Met feestdagen lekker druk en gezellig aan tafel, smeltttttt. Het gaat niet alleen om nu he, het is ook een investering in een gelukkige toekomst
Ja ik kan me voorstellen dat het zeker het eerste jaar heel zwaar is met 3 kindjes. Voordeel is dat mijn oudste dan naar school gaat en we wonen echt 5 minuten van de school af. Zwemles is 1x per week een uurtje en de jongste (dan middelste) hoef ik nog nergens naar toe te brengen. En net wat jij zegt Alev84 ik zie het dan wel als een investering in de toekomst. Ik kom dus zelf uit een gezin van 4 en ben echt gek op mijn broers. 2 kinderen voelt voor mij gewoon niet af.
Hier sinds 5 maanden verrijkt met onze derde dochter. En inderdaad wat ALeV85 zegt is waar; best pittig. Zeker met bijvoorbeeld zoiets als nu de wintertijd waar ze erg veel last van heeft de afgelopen 2 nachten, gecombineerd met mijn avonddiensten....weinig slaap is een understatement haha. Maar het weegt voor mij lang niet op tegen alles wat het brengt. We zijn allemaal zo gek op haar. Onze oudsten maken er graag een sport van om haar op te vrolijken als ze huilt. Dat scheelt ook wel weer stress bij ons omdat wij dan rustig iets als koken kunnen doen. En dan inderdaad het vooruitzicht van later, met z'n allen spelletjes spelen op zaterdagavond een familie film kijken of met kerst aan tafel (kneuterig hè haha). Wel zit er bij ons tussen nr 1 en 2 18 maanden en tussen 2 en 3 zit nu 4 jaar. En ook ik vind dit wel heel prettig. Vond de oudsten 2 toch wel een stuk heftiger zo jong nog allebei. Ik snap jouw punt hierin dus wel heel goed. Hoop dat nr 3 het ons niet kwalijk neemt als ze dadelijk groter is haha. Als ik niet zou werken zou een nr 4 zelfs ook nog denkbaar zijn, zo leuk vind ik het. Maar goed, stoppen kan echt niet, dus voor ons blijft het bij 3......denk ik ....
wij hebben ook een tijd getwijfeld,, vooral om het leeftijd verschil. onze oudste wordt in januari 8 en jongste wordt in dec 6 jaar. maar nu we om zijn denk ik dat het ook wel fijn is dat er zo groot leeftijds verschil tussen zit ze hebben hier continu rooster op school heerlijk, ik vond de stap van 1 naar 2 best wel heavy maar van niks naar 1 baby vond ik zwaarder dus ik ben benieuwd hoe ik het ga ervaren als we een 3 kindje mogen krijgen
Nou we hebben besloten om er toch nu maar voor te gaan. Je weet uiteindelijk toch niet hoe het gaat lopen en ik snap mijn man ook wel dat hij er niet weer een hele tijd tussen wil hebben. Voor mij geeft het wel veel rust dat ik dan stop met werken, is toch wat relaxter weer. Daarnaast kan ik als het nodig is veel hulp krijgen van mijn moeder.
Ik heb 3 redelijk zware bevallingen gehad, kon de eerste 6 weken ook echt niet voor mijn gezin zorgen, maar die tijd gaat ook voorbij Het is druk, er is altijd lawaai en soms heb ik het ook helemaal gehad Maar baby nummer 3 was niet de makkelijkste van de 3, maar wij waren wel een stuk makkelijker! Daarom was de babytijd bij baby nummer 3 een stuk relaxter. Niet door de baby, maar door ons. Omdat we wisten dat de nachtelijke avonturen voorbij zouden gaan, dat de tijd dat ze nog bij je op de borst kunnen slapen, voorbij gaan. We hebben er zo ontzettend van genoten! Hier is het juist andersom, man zou nog wel een 4de willen, ik niet! En aangezien ik vetorecht heb Nee hoor, van een kindje krijgen kan je nooit spijt hebben, van het niet doen wel!
Ik heb er ook één van 4 en één van net 1 en zou op dit moment niet aan een 3e moeten denken. Ik heb makkelijke zwangerschappen en bevallingen gehad en de jongste was een zeer makkelijke baby (oudste normaal). Verder hebben we het financieel goed genoeg en in dit nieuwe huis zelfs nog twee kamers over. De reden dat ik er nu niet aan moet denken is dat ik juist zo geniet van het feit dat steeds meer kan en alles weer makkelijker wordt. Een kleine baby is zo'n handen-, maar vooral schemabinder. Altijd rekening houden met die slaapjes en voedingen en elke keer zóóóveel spullen meenemen als je gewoon een dagje wegwil. Pffff, ik vond het altijd zo'n gedoe. Ik houd er juist heel erg van om veel weg te zijn en veel te ondernemen en dat is gewoon niet zo praktisch met een baby . Na de eerste had ik echt even een "makkelijk" jaar (lees: jaar waarin de oudste geen baby was ) nodig voor ik weer toe was aan een tweede en nu zou het net zo zijn. Als wij jonger waren geweest zou ik een 3e misschien wel gewild hebben over een jaartje of 2. Ik vind 3 jaar leeftijdsverschil ideaal, maar ik vind mn man en mezelf te oud om over 2 jaar weer zwanger te worden.
Je laatste opmerking van dat je van een kindje nooit spijt van krijgen vind ik echt een mooi opmerking! Mijn man is al druk aan het kijken naar een andere auto, hij heeft er echt zin in, nooit gedacht!
Wij zijn nog jong en zouden makkelijk nog 2 jaar kunnen wachten maar ik snap mijn man ook wel, dan zijn we net weer gewend aan dat de meiden zelfstandiger zijn en dan beginnen we weer overnieuw. Plus als de oudste 6 /7 is bij een derde gaat ze naar zwemles/sport, en de tweede naar de peuterspeelzaal dus dan ben je helemaal druk met de hele dag heen en weer rijden.
Dit stukje ervaar ik nu precies zo, al zitten we nog vol in de 'heftige' tijd met de gebroken nachten en ritme zoeken enzo. Maar ik geniet enorm, ondanks dat ze niet een 'tevreden' baby is.
En voor mij was het gewoon duidelijk, ik zag mezelf met 3 pubers aan tafel zitten . En die babytijd, ach, die is zo snel voorbij
Overigens vraag ik me bij een derde altijd af of ze dan allemaal wel net zo'n goede relatie zouden hebben. Dit zal ongetwijfeld per gezin verschillen, maar mijn beste vriendin op de middelbare had twee zussen en zij (de middelste) viel altijd heel duidelijk buiten de boot. De oudste en jongste waren heel close en zij hing er maar een beetje bij. Hierdoor zou ik ook eerder geneigd zijn een even aantal kinderen te willen, maar ja 4 is wel weer heel veel . Maar het kan natuurlijk ook heel anders gaan. Het ligt waarschijnlijk ook aan hoe ouders ermee omgaan en in hoeverre je de band tussen alledrie stimuleert. Als ik nog heel jong was geweest, dan waren we misschien wel voor de 4 gegaan. Maar dan zou ik er wel een fulltime nanny bij hebben genomen .