Als ik punctie arts was zou ik weigeren. Zo kun je je toch niet concentreren en serieus met je werk bezig zijn?
Ik zou haar ook niet meenemen. Ik zou mijn zoontje ook niet meenemen en ook mijn moeder of schoonmoeder niet. Dan wordt het helemaal zo vol en ik voel me dan gewoon duf en niet goed om leuk op mijn kind te reageren. Ik heb al genoeg aan mezelf en vind het wel fijn om mijn man tot mijn beschikking te hebben ter steun. Ik vind het ook wel bijzonder dat je kind je op zo'n vervelend moment tot steun moet zijn. Dat zou ik niet bij mijn kindje neer willen leggen zeg maar.... Ik zou dus inderdaad filmpjes meenemen ofzo dat je lieve, leuke filmpjes van haar kan kijken, maar dan kan zijn lekker thuis met oma ontspannen.
Ik ook geen kindje meenemen naar een punctie.. En betreft de punctie. Ik Heb ook echt mega pijn gehad. Ondanks de sedatie. Ik heb dit in een gesprek aangegeven en besloten dat ik een hogere dosis krijg en ze het langer in laten werken. Ik kijk er ook enorm tegen op.. Probeer een gesprek aan te gaan. Geef je angst aan en dat het veel pijn deed. Wellicht kunnen ze dan iets anders proberen? Succes!
Wij hebben 9 iui's en 4 icsi's gehad. Voor ons heel bewust de keus om Door te gaan tot de laatste verzekerde poging en het daar bij te laten. We tellen onze zegeningen en zijn ontzettend dankbaar dat we prinsje wel mochten krijgen.
Ik zei ook meteen tegen mijn man dat het me geen goed idee leek, maar vond het wel heel lief dat hij meedacht Hoe het misschien wat makkelijker voor me zou worden! @Doortje: dat van die filmpjes zat ik inderdaad ook al aan te denken, goed idee! @Bubblez: bedankt voor je reactie, zal in het gesprek van 19 november vragen of ik ook een hogere dosis kan krijgen en dat het langer kan inwerken. Hoe lang hebben ze na het toedienen van de medicijnen gewacht bij jou?
Ik zou het ook niet doen! Het is geen plek voor een kindje, kan beangstigend zijn zoals al eerder gezegd. En ik denk ook dat de arts er niet blij mee zal zijn Ik had vorige week mijn punctie. Voor mij was een vrouw die had ook haar dochtertje meegenomen (zij ging tijdens de punctie met papa even wandelen). In de uitslaapruimte lig je met een aantal vrouwen op 1 kamer (wel met gordijntjes) en ik vond het storend om dat kind steeds te horen. Bovendien kan het voor andere vrouwen kwetsend zijn om babygehuil te horen terwijl zij zelf na zoveel pijn en moeite misschien nog geen kindje hebben.
Dat is het hem, niet.. Ze spoot het in en de echo met naald ging naar binnen.. Volgens hun ging het zo snel. Ja ammahoela.. ik heb de hele punctie gehuild tot de laatste follikel ( ik had er 10) toen werkte de medicatie pas.. Dus dat gaat nu anders. Dat gebeurd mij nooit meer.. Gewoon bellen. Ze horen naar je te luisteren. Succes!
Dit was bij mij ook zo trouwens ... ik kreeg een pilletje, vervolgens die stomme spuit in mijn bil en ik kon zowat direct op de stoel. Ik heb ook echt de hele punctie gehuild en me moeten vermannen om mijn spieren enigszins te kunnen ontspannen. En toen het klaar was en ik in de auto zat, kwam de spuit EINDELIJK aan. Toen ik een tweede keer vroeg om ff te wachten om de medicatie in te laten werken, kreeg ik nul op het rekest ... want schema blablablabla :x Daarna sedatie in Duitsland ... man, wat een verademing..
Dat is wel heel slecht zeg! Bedoelde eigenlijk de punctie met een hogere dosis medicatie, maar ik begrijp nu dat je die nog moet komen? Ik had zo'n 30 a 35 follikels dacht ik, daarom duurde het ook zo lang en werd de pijn alleen maar erger. Viel bijna flauw van de pijn, het was echt niet vol te houden! Maar ja, stoppen is natuurlijk geen optie. Helaas kwamen daar maar 11 of 12 goede embryo's uit, waarvan de eerste 2 van de 10 follikels goed ontdooiden (de tweede kwam Eva uit voort), maar de laatste 8 dus niet. We hebben 19 november een gesprek met de arts en dan ga ik dit zeker aangeven, want dit trek ik echt niet nog een keer! Bij mijn ziekenhuis wachten ze trouwens wel even na het geven van de medicatie en het systeemplafond ging heen en weer, dus het werkte echt wel, maar het was bij lange na dus niet voldoende. Zie daardoor nu al op tegen de punctie niet misschien niet eens meer dit jaar is.
Heel erg zeg! Bij ons wachten ze wel even, maar blijkbaar was de medicatie toch niet krachtig genoeg, ik verging nog steeds van de pijn. Ga dit in het gesprek op 19 november met de arts ook zeker aangeven, wil die vreselijke pijn echt niet nog een keer!
Strijkkraal. Duitsland lijkt mij ook een verademing haha. Maar nu nog 1 keer in nl proberen Ik heb het aangegeven. Zij kon in de computer niet vinden dat er iets mis was gegaan. Ze kon wel zien dat ik vaak was bijgespoten. Ik krijg de volgende keer meer verdoving en het moet langer inwerken. En ze gaan mijn goed vragen hoe ik mij voel voor ze beginnen. Ontspannen was voor mij ook moeilijk. Ik begon zelfs te hyperventileren. Dus moest ook flink op mn ademhaling letten. We beginnen volgende week weer dus na sinterklaas punctie. En ik hoop maar dat die minder pijn doet. Vergeleken bij de punctie wqs de rest peanuts...
Wat erg dat het bij jullie zoveel zeer deed Ik kreeg een roesje van antropine, dat wordt in twee keer toegediend omdat je lichaam het niet kan verwerken als je het in 1 keer krijgt. Is bij alletwee mijn puncties goed gegaan. De laatste keer deden de laatste twee follikels wel zeer maar niet zo pijnlijk als jullie beschrijven. Ik loop in Gent trouwens.
Voordat de vorige punctie begon was ik best ontspannen omdat ze hadden gezegd dat ze betere pijnstilling hadden, maar gaande weg kreeg ik steeds meer pijn en moesten ze zelfs halverwege even stoppen omdat het echt niet meer ging. Ik kon inderdaad ook heel moeilijk ontspannen door de pijn, ging ook hyperventileren. De arts zei toen heel hard: focus! Ik kon dat mens wel wat aan doen, ik kon me echt niet focussen door die helse pijn. Uiteindelijk is het natuurlijk wel goed gekomen, ik mocht na de punctie ook bijkomen zolang als nodig was, dat was wel heel fijn. Hopelijk willen ze me nu toch extra pijnstilling geven of mag ik zelf thuis al iets slikken oid.
Nog even ter aanvulling/ verduidelijking. Ik heb een sedatie gehad door de anesthesist. Ik ben daarvoor ook geweest voor een intake. Daar is mijn hart en longfunctie bekeken bloeddruk lengte en gewicht om de juiste medicatie te kunnen bepalen. Tijdens de punctie heb ik voor mijn gevoel geslapen en werd ik na 3kwartier wakker op de uitslaapkamer. Het verschil met narcose is dat je zelfstandig ademt en je niet helemaal onderbewustzijn bent. Je kunt dus nog reageren op vragen van de artsen. Na t lezen van andere reacties denk ik dat dit aan gezien word voor narcose maar dat is het dus niet.
Bij mijn ziekenhuis kan je kiezen. Of helemaal niks, of pijnstilling of pijnstilling icm met een roesje.
Ik had helemaal geen last van de punctie gehad ik kreeg verdoving en bij mij ziekenhuis bieden ze hand massage aan als je aan de beurt ben is medicatie ingewerkt en van de hand massage word je er super relax van ik.viel bijna in slaap kon me ogen amper open houden dus voelde er niks van .Ging daarna zelf met me man mee om ze weg te brengen want te terug plaatsing gebeurd weer in de vumc in Amsterdam .