We hadden wel een band maar die heeft oma zelf stukgemaakt door iets wat vorig jaar oid gebeurd. Dat is daarna nooit meer hetzelfde geworden. De jongste heeft echt wel een band met haar ondanks 'mij'.
Een kind van 4 kan toch brutaal zijn? Ik vind de woorden van dochter wel brutaal, betekent niet dat jouw dochter een vreselijk kind is? Maar wel dat ik het gek vind dat het allemaal maar tegen oma gezegd mag worden. Zou het nog heel anders vinden als dochter het tegen jou had uitgesproken, dan is het meer iets waar ze mee zit en waarin ze jouw hulp zoekt. Kinderen van vier zeggen soms echt wel brutale en soms ook dingen die ze helemaal niet menen. Mama is bijvoorbeeld stom. Of ik was pas bij een vriendin, en toen werd broertje ook zowat doodgewenst. Nou, 10 minuten later weer helemaal goed. Zoals het op mij overkomt op basis van wat je schrijft(!)heb jij zelf een slechte band met oma, dochter is een lekker pittig ding en ze ging op een tour van oma is stom en jij zat er apetrots naast ( zoals ik jouw allereerste alinea lees van de eerste post). Dan kan ik me gewoon heel goed voorstellen dat oma daarop ook flipt. Zij geeft vervolgens aan een oplossing te willen maar daarin heb je eigenlijk al geen vertrouwen. Oma steekt een hand uit maar kan het nu al niet meer goed doen. En tja, als hoe jouw dochter praat goudeerlijk is en zelfs aan te moedigen, waarom mag zij dat dan wel doen: zeggen dat ze oma minder leuk vind dan oma en oma mag niet eerlijk zijn in haar gevoel in reactie op? Of moet zij zich dan maar inhouden? Wat me nou ook niet wenselijk lijkt. Dus dit is mijn mening vanuit hoe ik het gelezen heb. Als ik dingen verkeerd begrepen heb zou ik dus wel iets heel anders kunnen vinden.
Oooh dus dat mijn dochter zegt dat iemand zn muil moet houden, iemand stom is hoort gewoon bij de leeftijd? Scheelt me een hoop straf
De oma zegt dat ze geen band heeft met de dochter van TS en geeft duidelijk te kennen het zusje veel leuker te vinden. Dat is onacceptabel. Zou jij je kind dan met een gerust het achterlaten? Ik zelf namelijk niet. Ik breng mijn kinderen alleen bij familie en vrienden waar vreselijk veel van ze gehouden wordt, waar ze eerlijk behandeld worden en waar ze zich altijd veilig kunnen voelen. Je kunt een kind niet gelijk stellen aan een volwassene. Een kind mag kind zijn en moet kunnen vertrouwen op de liefde en veiligheid van de 'oppasser'. TS: wat zegt jouw vader over de situatie? En jouw man? Vaak ontstaan misverstanden en is het verstandig om met elkaar om de tafel te gaan.
Wat een kinderachtige reactie zeg Kinderen doen wel eens dingen die niet mogen, ze treuzelen wel eens, ze weigeren wel eens iets te doen. Hoort bij de leeftijd en daar trek je als ouder grenzen. Betekent dus niet dat alles geoorloofd is maar het hoort nou eenmaal bij jonge kinderen. Wat oma doet, is het gedrag persoonlijk opnemen en dan krijg je een verkeerde verhouding.
Nou ze heeft in haar eerlijkheid gezegd dat oma niet kan voorlezen omdat ze dus het halve boek oversloeg... Dat wad bij het naar bed brengen trouwens waar ze altijd voorgelezen wordt. Dan is dat toch juist geen brutale opmerking? Zij merkte dat er iets niet klopte en maakte ervan dat ze miet kan voorlezen! En kennelijk voelt het echt zo dat ze gezegd heeft dat ze niet meer op hoeft te passen als er die dag een aantal dingen voorgevallen zijn. Ze heeft het op en nette manier gezegd vind ik. Omdat opa er morgen bij is laat ik ze wel gaan. Voor alsnog heeft mijn oudste niks gezegd dat ze niet wil. Dit dagje was gewoon een dagje naar opa en oma omdat het herfstvakantie is. Ik ben zelf gewoon thuis.
Ik laat mijn kind al niet achter waar ik geen of geen goede band mee heb.. Dus oma (in ts haar geval) had al niet opgepast.
Wat oma doet, is het gedrag persoonlijk opnemen en dan krijg je een verkeerde verhouding.[/QUOTE] Dat doet ze inderdaad ipv dat je er probeert zelf iets mee te doen. Er een geintje van maken dat ze het helemaal goed heeft gezien dat oma wat bladzijdes vergeten is ofzo.
Dit hoorde ik pas afgelopen week! En ik hen er van mijn kind nooit iets van terug gehoord. Dus het zit denk ik nog keer bij oma dan bij mijn kind. Het oppassen individueel is dus ook direct gestopt. Maar ik wil hun opa niet ontzeggen en daar hoor oma wel bij.. We hebben geen ruzie maar we zijn niet elkaars favoriet.
Ik zou er per direct mee stoppen. Dat je een voorkeur hebt vind ik tot daar aan toe, dat je het uitspreekt vind ik echt om te janken. Ik zou er echt zo verdrietig om zijn. Kinderen voelen echt wel aan of ze een niet-favoriet je zijn als.iemand er zo duidelijk in is. Reden genoeg voor mij om te zeggen: we stoppen met oppassen.
We zijn er nu achter dat oma zelf hulp nodig heeft. Vandaag zijn de dames geweest en hebben een leuke dag gehad. Tot oma weer vond dat mijn oudste gemeen lachte en daar wat van zei. Waarom kijk je zo naar me is dan de vraag. Opa heeft niks gezien.. Maar volgens haar doet ze het alleen als niemand het ziet behalve zij. Het moet al een jaar aan de gang zijn. Oma hangt van complexen aan elkaar waarvoor ze nog hulp krijgt. Mi niet de goede en wij hebben sterk het vermoeden dat ons meiske straks het slachtoffer wordt. We hopen dat opa dit in gaat zien en haar zover krijgt de juiste hulp te zoeken. Want dit gaat te ver.
Herkenbaar en wordt er ook verdrietig van. Oma die nu in de vakantie niet op wil passen op onze kinderen maar wel op neefjes en nichtjes. Die zegt dat ze niet de hele tijd politie agentje wil spelen omdat onze kinderen elkaar nog wel eens in de haren vliegen (niets heel geks). Doet pijn...
Oh speelt meer lees ik. Is er een mogelijkheid tot gesprek met z'n vieren (jij, partner, opa en oma) of ziet oma het sowieso niet?
Ik denk dat oma haar anders ziet dan wij... Zoals zij erover sprak dat ze expres heel gemeen kijkt en hoe ze dat uitlegt dat ze niet meer over zich heen laat lopen en dat ze 'op' is. Het klinkt echt niet normaal! Mijn dochter is heus geen schatje maar ik geloof echt niet in het expres gemeen kijken om oma pijn te doen! Dit was trouwens een heel ander verhaal dan dat ze de klik niet voelt en speelt volgens haar al een jaar. Dus toen zou ze 3 zijn. Ik denk dat ze naar een psycholoog moet en haar onverwerkte dingen die terug gaan tot de kindertijd moet gaan verwerken. Want nu mijn kind er bij betrokken is geraakt is voor mij de grens bereikt!
Ja, dat klinkt als mijn sm Die begon dl af te branden op het moment dat ze eenkennig werd als baby (daarvoor was dl zo'n beetje de nieuwe heiland). Heel eng, te zien dat een volweassen vrouw zich zo laat gaan. Wij zijn zelfs samen met haar in relatietherapie geweest, maar ze haakte al vrij snel af (want niemand begreep haar etc). Toen was ik er zelf ook klaar mee.
dus jouw dochter is 'goudeerlijk en oprecht' en oma mag niet zeggen wat ze voelt? Bijzonder zeg, zulke verschillende maten... Ik vind het verdrietig voor allebei dat het zo botst en ik vind het slim van opa om ervoor te zorgen dat ze met zn viertjes afspreken. Oma geeft aan graag te willen werken aan een oplossing, dat is mooi. En daar moet jij je dochter in begeleiden. Dus niet dat gebagatelliseer van 'goudeerlijk en oprecht', want dat is gelul. Wat je dochter zei was zeer brutaal én onaardig. Mijn kind zou dat echt niet moeten doen. Bij niemand niet.
Oh dat klinkt wel ernstig ongezond... Iemand die zich zo verhoudt met een kind van 4 heeft idd hulp nodig.