tja ieder zn mening toch...ik vind het dan weer ontzettend overdreven om voor een kindje van 1 jaar of ouder een speen mee te nemen overdag. Dat over die strijd snap ik niet zo. Hier een 2 jarige die ontzettend gehecht is aan zn speen, maar vanaf een maand of 10 weet hij niet beter dan dat die in bed blijft. Dat hoeft echt geen strijd te worden hoor...zo jong dan is het gewoon aanleren. en om nog maar niet te spreken over de stand van de tandjes en de spraak van veel kindjes die lang overdag met een speen gelopen hebben.
Precies! Daarom bepalen we dat gelukkig allemaal zelf en kunnen we prima inschatten wanneer het tijd is om afscheid te nemen van het speentje
Het valt mij op dat de mensen die zich het felste uitspreken tegen de speen, ook bijna allemaal aangeven dat hun kindje OF geen speen wilde, OF ze een erg makkelijk kind hebben. Hier is de speen in principe alleen voor boven, of in een situatie dat mijn zoontje zich onveilig voelt. Ik merk wel dat ik er makkelijker mee ben dan bij de oudste. We houden meestal rekening met zijn ritme. Maar toch moet de jongste moet zich ook wel eens voegen naar de oudste, waardoor we bijvoorbeeld wel eens niet thuis zijn op de tijd van zijn slaapje (dagje dierentuin bijvoorbeeld). Als hij dan moe wordt, grijp ik toch naar die speen. Idd om hem stil te houden. Hij gelukkiger, ik gelukkiger, omstanders gelukkiger. Rond zijn tweede jaar wil ik stoppen met de speen.
Dat denk ik ook een vriendin van mij zei ook altijd: het ligt puur aan de opvoeding! Tót ze haar tweede dochter kreeg, een doerak en driftkikker tot en met. Toen heeft ze ook gezegd dat haar uitspraak van toen inderdaad niet klopte. Wat de stand van tanden betreft: mijn tandarts zei: als ze gaan wisselen hoeven ze pas echt van de speen af. Toen mijn oudste met de speen stopte stonden zijn melktanden een half jaar later normaal en was niet meer te zien (volgens de tandarts) dat hij een speen had gehad. Voor spraak is het inderdaad niet handig maar niets onoverkomelijks. Wat ik vervelend vind: de moeders hier die vroeg de speen hebben afgeleerd/nooit hebben gegeven kunnen zich doorgaans niet voorstellen dat er soms situaties of kinderen zijn bij wie dat anders is. Door dit soort vooroordelen zou ik soms willen dat de beperkingen van mijn kinderen zichtbaar waren..
Mijn zoontje is ook wel eens moe buitenshuis hoor En ja, dan is hij zeer ongelukkig en is het een groot drama. Het is een jongen met temperament, zoals ze bij het kinderdagverblijf zo mooi zeggen Niets mis mee, maar ik ben buitenhuis dan héél blij als ik toevallig een speen in mijn tas heb gegooid (zit er niet standaard in). Anders is het een lange worsteling voor we thuis zijn. Dat is niet fijn voor mij én niet voor mijn zoontje.
Het beoordelen van wel of geen speen. Wel of geen fles wel of geen knuffel. Wel of geen duim/vingers. Zoon nooit speen gehad. Dat vond hij te walgelijk voor woorden. Dochter speen tot 9 maanden maar die bleef wat langer aan haar fles verknocht. Dat duurde tot 3.5 jaar! Ja idd kans op slechte tandjes en ja dat was dus hier ook zo> ( de kaaskiezen er buiten gelaten ) daar kan niemand iets aan doen. Zelf geduimd tot mijn 15!!! Nu als ik hem maar ziet of proef die duim brrr wat ik er ook lekker aan vond. Geen idee. Speen thuis peuter kleuter moet kunnen je kan het wel doen met grenzen stellen.Knuffel halen we maar weg toch?? Nee hoor laat maar lekker liggen! Beide kinderen sliepen met knuffel zoon nu niet meer dochter nog steeds.!! Slechte tanden heb dus geduimd tot 15 jaar. Mijn tanden zijn rechter dan recht!! Oeps jok een beetje onder een verschoven achtertand maar die kant van mond werd er niet geduimd. O ja en de vloerbedekking vond ik ook prettig. Wat ik zelf weet van toen en nu het gaf mij als kind een rust. Was dus ook een droom,ig kindje, Dat is het dus het geef kinderen troost warmte het kan een kind gerust stellen. Een kleuter met een speen overdag hoeft niet maar wil het in bed nog wel wat is er mooier dan je veilig met iets voelen. Veel dingen wennen kinderen echt wel af. Dat duimen tot 15 is misschien wat extreem maar er zijn nog zat volwassenen die nog wel duimen. Dat zie je alleen niet.!
Ik heb 2 kinderen...als je het zo wil omschrijven 1 makkelijk en 1 "moeilijk" kindje maar beiden mochten ze geen speen overdag hoor.
Oef, ik zou dit kunnen lezen als een heel beledigende (en vreselijk naïeve...) opmerking, alsof ouders met 'moeilijke' kinderen daar zelf schuld aan hebben, maar zo zal het vast niet bedoeld zijn...
Ik denk dat het er meer om ging dat Bella aangeeft dat het door de ouders komt als ze een makkelijk kind hebben. Een uitspraak waar ik het niet mee eens ben. Natuurlijk kun je een kind helpen, stimuleren en sturen, maar karakter is gewoon aangeboren, makkelijk of moeilijk.
Een karakter is aangeboren, maar de manier waarop je ermee omgaat kies je zelf. En ik zie bij mensen die ik ken en ook een "pittig" kind hebben net als ik om het maar netjes te zeggen. Dat zei er vaak voor kiezen om de strijd maar niet aan te gaan of juist op een manier die averechts werkt. Ja het kost mij bij mijn zoon 100 keer meer energie dan bij mijn dochter..maar moet ik hem dan maar meer zn zin geven...nee hoor dat vind ik onzin. Dezelfde regels gelden voor allebei.
Klopt, maar dat wil nog niet zeggen dat het daarmee ineens wel vlekkeloos verloopt. Ik word ook echt letterlijk niet goed van die ouders die denken dat het gedrag van hun kind alleen een product van hun opvoeding is. Te erg.
Eerlijk? Als mijn zoontje rustig in een buggy zou blijven zitten met een speentje in zijn mond, zou ik het denk ik nu nog wel willen proberen. Ik was/ben geen voorstander van speentjes, alleen mijn oudste had er eentje en die mocht hij inderdaad alleen tijdens het slapen. Maar een speen is geen vergif en als een baby/dreumes/peuter daar nu behoefte aan heeft en die ouders vinden dat goed, om welke reden dan ook, wie ben jij om daar over te oordelen? Net zoals de buggy. Mijn oudste 2 hebben na hun 2e verjaardag eigenlijk nooit meer in een buggy gezeten. Mijn jongste zit daar, nu bijna 3,5 nog wel in. Had ik bijna 4 jaar geleden ook niet gedacht, maar soms lopen dingen niet zoals jij ze in gedachten hebt.
Ik heb een temperamentvolle baby. Maar dat betekend helemaal niet dat je strijd hoeft te hebben. Natuurlijk zijn er dingen waar je niet omheen kan. Maar met een beetje vooruit denken en manipuleren kan je ook een eind komen. Maar het is ook maar net wat een ouder normaal vind of niet. Behalve duidelijke grenzen waar je niet overheen moet gaan vind ik het absurd om van anderen te verwachten dat ze dezelfde dingen als jij/een ander belangrijk vinden. Sorry maar dat vind ik een beetje narcistisch.
Dat is eigenlijk precies wat ik bedoelde. Karakter is aangeboren en als ouder probeer je op te voeden/te sturen/te stimuleren. Het werd nu even breder getrokken dan de spenen kwestie. Het ging puur om de uitspraak dat een ouder vindt dat het aan hun eigen opvoeding/verzorging ligt dat ze een makkelijk kind hebben. Waarmee voor mijn gevoel indirect wordt gezegd dat het dus ook je eigen schuld is als je een pittig kind hebt.
Moet iedereen lekker voor zich weten vind ik. Het gaat wel over voor ze 18 zijn 😉 En met praten heeft het weinig van doen. Mijn oudste was verslaafd aan dat ding tot een jaar of 2 en kletse de oren van ons hoofd al heeeeel jong. Jongste nooit geen speen of duim gehad, wilde hij niet. En heeft nu een spraakachterstand...
Het blijft altijd nature vs nurture. Maar omgedraaid is het ook weer niet zo dat als je een pittig kind hebt dat dat alleen aan temperament zou kunnen liggen. Maar daar is als ouder al niet altijd een goede analyse van te maken dus laat staan als buitenstaander. Helaas word er zo veel binnen kaders gedacht, dat er wel wat 'mis' zou moeten zijn als het er niet binnen past. Terwijl dat complete onzin is.
zowel mijn neefje als nichtje hadden dat ding ook constant in de mond en allebei slissen ze behoorlijk dus het heeft wel degelijk met praten te maken