Misschien moet je niet zo hard roepen dat het verkeerd is en dat hij moet stoppen. Als je het gaat verbieden wordt het interessant, krijgt hij een schuldgevoel als hij het tóch pakt, want zo werkt dat met een verslaving, je kan echt niet zomaar stoppen Als je nou eens stopt met alles halen. En tegen je kind zeg je, bij vragen/zeuren om snoep: sorry, papa vind het veel te lekker, dus we moeten even een tijdje stoppen met snoepen. Dat zal je man ook niet leuk vinden, als je kind niks meer krijgt dankzij hem. Je kan ook een vast snack-moment inlassen. Bijv. bij de koffie een lekkere koek, of bij de film 1 schaaltje chips. Net als bij kleine kindjes met hun fruitmoment of koekje na schooltijd. Als hij besluit heel dat pak koekjes dan leeg te eten als jij weg bent, heeft hij voor de rest van de week niks meer. En visite hoef je niet per se iets voor te schotelen hoor. Zo veel mensen snoepen niet en ik hoef niet per se een koekje bij de koffie als ik op visite ben. Heel kinderachtig, maar als een volwassen vent niet vatbaar is voor een goed gesprek, dan moet het maar zo.
Het eten vsn vleeswaar kan ook passen bij een verslaving. Ik zou vragen of hij gelukkig is. Misschien krijg je dan wat meer inzicht wat hem doet eten. vaak is ongelukkig eten, gelukkig is eten,stress is eten. Hopelijk wil hij anders via de huisarts hulp. Succes!!
Wow. Je kind inzetten in een volwassen issue? Moest mijn man zoiets ooit zeggen tegen mijn dochter, ik zou razend zijn. En allerminst geneigd om samen aan oplossingen te werken.
Een kind snapt niet. Dat het geen snoep meer krijgt toch. Ik had gezegd dat er minder gesnoept moet worden. Hoe je het brengt moet je zelf weten natuurlijk, je moet niet gaan stoken tegen papa nee. Maar aangeven dat er minder of geen snoep in huis komt lijkt mij logisch. Je kan moeilijk papa snoep ontzeggen want het is slecht, maar een kind mag dan wel snoepjes. Ik denk dat een kind de ruzies ook wel meekrijgt. Maar je hoeft de kleine niet tussen pa en de snoepkast in te zetten dat staat er misschien een beetje krom. Zal wel anders in mijn hoofd hebben gezeten dan het nu geschreven staat.
Ik zou geen snacks meer kopen. Je zou 's avonds wat gezonde dingen zoals rauwkost neer kunnen zetten met een stukje worst of kaas erbij. Ook nootjes zijn gezond. Wat is nu zijn lengte en gewicht. Het snoep ed van je dochter idd maar verstoppen. Mijn man snoept alleen de dingen die in de kast liggen. Als er niks ligt pakt hij ook een plak of stuk(je) kaas. Maar dat vind ik geen probleem.
Een kind begrijpt het best. En andersom, waarom je kind zn snoepje ontzeggen omdat papa alles opvreet en zich niet in kunnen houden?
Ik heb dit ook tegen mijn man gezegd. Dat ik bang was dat onze dochter over 10 jaar geen vader meer zou hebben. Dat heeft wel gewerkt en ook toen hij foto's zag van vroeger toen hij een stuk slanker was. Nou was hij zich ook wel bewust van zijn overgewicht. Hij houdt ook wel van een biertje en een snackje. Dat hoeft hij van mij ook zeker niet te laten, maar wel met mate. En hij hoeft van mij echt geen wasbordje hoor, maar gewoon een gezond gewicht. Hij is nu zo'n 2 jaar bezig en is bijna 20 kilo kwijt. Het gaat niet snel, maar dat is ook niet nodig. Het is er tenslotte ook niet in 1 maand aangekomen. Maar hij is echt goed bezig. Hij heeft een manier gevonden die voor hem werkt. Door te sporten en bewuster te eten. Hij is er zelf ook blij mee. Hij merkt dat z'n conditie beter is en z'n buik niet meer zo in de weg zit. TS, Het is natuurlijk wel flauw dat hij jou de schuld geeft. Het is zijn eigen verantwoordelijkheid. Haal ipv snoep gezonde snacks in huis. Bijv. snoeptomaatjes en worteltjes. Dan kan hij toch snaaien, maar op een gezonde manier. En is nog lekker ook!
Als ik chocola koop voor een taart oid dan verstop ik dat ook anders is het gelijk op. Mijn man is overigens niet te zwaar
Mijn man kan er ook wat van. Als ik snoep of iets in huis haal, gegarandeerd dat het allemaal binnen no-time op is. Dus ik haal het gewoon niet in huis, alleen sporadisch een keertje in het weekend. Ach en als hij dan zo nodig een plakje kaas wil snaaien, dat moet hij zelf weten, zijn eigen verantwoording. Ik ga echt niet de papiertjes natellen die in de vuilnisbak liggen of de plakjes kaas die nog wel in het pak zitten.
Als mijn man een stukje kaas van het blok afsnijdt hoor ik dat meteen. Ik hoor nl dat hij een mes pakt en de verpakking van de kaas. Dan zeg ik alleen maar, snij je niet heel de kaas kapot?
Ik snap het nooit zo goed eigenlijk: als hier een vrouw zou komen vertellen : "mijn man vindt me te dik, controleert de papiertjes in de vuilbak, vindt dat ik dringend op dieet moet" Dan denk ik dat HEEEL veel forumleden anders zouden reageren, niet zo begripvol en zeker geen tips geven aan de man om die vrouw nog meer aan te zetten tot op dieet gaan... Ik zou het als vrouw niet fijn vinden als mijn man mij zou controleren... Ik zou het wel fijn vinden als hij samen met mij de strijd zou aangaan, samen gaan sporten, samen gaan wandelen, samen gezond eten maken en voor mij een fruitsalade zou maken als ik even zin heb in een snelle snack... Maar zeggen dat iemand te dik is vind ik altijd grof...
nou dat snap ik niet...als hier iemand kwam vertellen dat tie alles op eet wat er in huis is zodat man en kind geen broodbeleg meer hebben...nooit.iets voor visite hebben liggen omdat ze alles opvreet zou ik hetzelfde zeggen.
Serieus? Iemand vragen of hij wel nog om je geeft of om je dochter omdat hij veel snoept of snackt? Oh man, dan zie ik mijn man echt niet meer graag hoor! Ik snap ergens je bezorgdheid wel: maar heeft hij aanleg tot... of heeft hij een te hoge bloeddruk... Geloof me vrij bij mij kwam de klik pas toen de huisarts echt aangaf wat het gevaar was van een te hoge bloeddruk... Wat mijn mama en papa ook maar zeiden... (ik was toen nog stukken jonger)
Ja maar als een vrouw dat hier zelf kwam toegeven, erkent ze al een stuk van het probleem... De vraag was: hoe zou je reageren als een vrouw hier kwam vertellen: "Mijn man vindt me te dik, vraagt zich af of ik nog wel om hem geef omdat hij vindt dat ik te veel snack. Gisteren had ik wat zoutjes genomen en hij had de zak in de vuilbak gevonden en heeft me daarover aangepakt maar hij had deze wel gekocht." Hoe zou je dan reageren? (want de man ziet het probleem niet in dus als je even naar zijn kant van het verhaal kijkt is dit vrij hard van topicstarter...)
Als ik niets in huis haal, denk bijvoorbeeld aan fruit, snackgroente, kleine krentenbolletjes etc. dan begint mijn man ook aan het broodbeleg. Als ik hem zou confronteren met en zakje pepsels uit de vuilnisbak, dan lacht hij mij echt uit. Kom op zeg, het is een volwassen vent geen kind.
Dat moet hij zelf weten. Ik kan er alleen voor zorgen dat zijn snaai gedrag zoveel mogelijk gezond is door gezonde dingen in huis te halen. Maar het blijven mannen en de meeste kunnen gewoon niet de dag doorkomen met 3 maaltijden en fruit, het zijn gewoon snaaiers...
Ja mannen eten veel, de mijne ook.. maar gewoon rotzooi zitten vreten en ongezond leven en te dik zijn vind ik niet echt aantrekkelijk.
Volgens mij helpt er iets van zeggen zeker niet... het werkt juist averechts iemand moet het zelf zien en zelf willen wil er wat veranderen... dat geld voor drugs en voor eetverslavingen... het is zijn eigen verantwoording... je kan hoog en laag springen werken doet het toch niet...
Nou ja...als het zo is.... Dan kun je maar beter gewoon de waarheid zeggen. Eenmaal lang veel te dik geweest kan betekenen dat je er daarna altijd last van kunt hebben ( net als roken...op lange termijn blijvende schade) Kun je beter voorkomen dan genezen... Ts, er moet een knop bij hem om...en dat moet bij hem zelf vandaan komen. Je kunt wel je zorgen uitspreken en met feiten komen waarom het slecht is om teveel aan te komen... Hoe langer hij blijf door eten en niet gaat sporten hoe dikker hij wordt en hoe moeilijker hij het er weer af krijgt.