Dat is inderdaad ook mogelijk! Ik zal het nog eens met mn man overleggen Ik vind het sowieso lastig om te beslissen of ik het wel of niet wil weten van te voren. Het lijkt me juist wel leuk om die verrassing erin te houden. Maar ook heel leuk als je gerichter kan shoppen
Ik vind dit ook weer erg hard. Je weet zelf ook wel dat mensen in bepaalde stressvolle situaties nu eenmaal niet kunnen omgaan met wat in hun ogen 'luxeproblemen' zijn. Dat kun je wentelen in zelfmedelijden noemen, ik noem het liever een rouwproces. Tegenwoordig kan ik het prima in perspectief zien, ben ik het helemaal met je eens dat mensen echt wel een voorkeur voor een geslacht mogen hebben, zonder dat ik die gevoelens nou deel. Maar in het verleden toen ik zwanger was van mijn dochter*, zou een collega van mij opnieuw vader worden, hij had al een zoontje en riep te pas en te onpas dat hij echt hoopte dat hij nu weer een zoon zou krijgen, want meisjes zijn stom. Ik vind die man nog steeds bijzonder onaardig. Mijn meisje* ging dood en hij wilde niet eens een dochter en bij hem gaat alles goed. Mijn verstand kan het nu, 5 jaar later, inmiddels goed loskoppelen. Ik zie echt wel dat zijn voorkeur voor nog een zoon niets te maken heeft met mijn verlies. Maar zoals gezegd, aardig vind ik de man niet meer.
Berte, ik schrijf het idd heel hard. Ik en de andere vrouwen hier hebben het keer op keer uitgelegd wat we bedoelen en keer op keer start de discussie weer. Ja, dan ben ik het op een gegeven moment zat en ben ik ook niet aardig meer. Toen ik zwanger was, was een collega van mij ook zwanger. We waren allebei verrast door de zwangerschap. Ik was blij, zij niet. Bij mij ging het fout en ik zag haar maanden later met haar baby. En toen nog zei ze dat ze niet kon wennen. Ik kon haar wel wat doen! Ik zie haar niet meer, want we werken daar beiden niet meer, maar ik blijf het heel moeilijk vinden hoe zij reageerde en wel haar kind kreeg en ik was zo blij en kreeg haar niet. En toch mag zij voelen wat ze voelt. Misschien had ze wel een PND, misschien was ze heel erg onzeker over haar kwaliteiten als moeder. Wie weet wat er allemaal door haar heen ging? Maar pijnlijk blijft het. Zij wel en ik niet. Dus ik snap je aversie tegen je collega heel goed!
Volgens mij is alles nu wel zo'n beetje gezegd. Vlinder84, lief dat je het voor mij opnam. TS, ik hoop dat je niet al te veel geschrokken bent van de reacties en dat je snel kan wennen aan het idee dat je een jongen gaat krijgen. Succes
ik wilde het bij mijn 4e zwangerschap tijdens de echo weten, omdat ik wist dat als het een meisje weer zou worden ik even teleurgesteld zou zijn, dit gevoel wilde ik niet hebben na de bevalling, want dan zou ik mij schuldig gaan voelen om mijn eigen gevoel, ik wilde na de bevalling kunnen genieten van welk geslacht dan ook die teleurstelling kon ik mooi tijdens de zwangerschap verwerken heeft een paar dagen geduurd en toen was het goed.
Ik ben inmiddels begonnen om de unisex kamer waar de jongens samen gaan verblijven om te toveren tot een echte jongens baby kamer. Hij was paars/geel met een beetje blauw en roze. Ben veel blauw aan het aanbrengen en het roze gaat blauw worden. Houten tafeltje met stoeltjes ook lekker in de blauwe lak. Het blijft wel een echte Disneykamer. Veel poeh en ik maak ook Disney schilderijen. De kleding van mijn zoon die ik vanaf maat 50 bewaard heb is ook bijna helemaal geïnventariseerd en hij heeft zelfs al zijn eigen lade. Binnenkort shoppen voor een nieuw geboorte setje. Ik denk dat ik inmiddels ga huilen als ik volgende week bij de 20 weken echo zou horen dat we een meisje krijgen
Dat zei ik toch niet? Ik vergelijk spierpijn/verlamd zijn met geslacht voorkeur/ongewenste kinderloosheid. daarnaast wat iemand ook al zei: dat mijn dingen niet in mijn onderschrift staan betekent niet dat ze er niet zijn. Ik heb twee kinderen, maar ze zijn niet gezond. Maar als hier wordt gezegd "als het maar gezond is" sta ik ook niet op mijn achterbenen Je kunt het niet vergelijken. Ik weet niet wat mensen in de mmm meemaken, jullie weten niet wat ik meemaak en mensen zonder voorkeur weten niet wat bijvoorbeeld Vlinder meemaakt. Je kunt niet voor een ander bepalen wat ze wel en niet mag voelen.
Ik ben vandaag voor een vroege geslachtsbepaling geweest. Het is eeeeeeeen.... *tromgeroffel*..... Ze had iets meer moeite om het duidelijk om de foto te krijgen, want baby lag lekker met de navelstreng tussen de benen en was nogal aan de actieve kant. Maar a.d.h.v. wat ze heeft gezien zegt ze 99 % zeker te zijn. We krijgen een dochter
Waarom dan? Ik gooi 'm gewoon weg hoor, als dat kind niet aan mijn verwachtingen voldoet, ik wil een perfect kind en anders niks (domme reacties kunnen domme antwoorden verwachten LEEEESSSS dit topic eerst)
Haha ik durf het nog niet te geloven hoor, omdat het zo lastig te fotograferen viel en het er op sommige kiekjes twijfelachtig uit ziet. Maar zo op het grote scherm, als dat verdomde navelstrengding even opzij vloog, zag ze al duidelijk de streepjes en er was in geen velden of wegen een uitsteeksel te bekennen. Oooo en mijn placenta ligt grotendeels bovenaan. Voor het mooie kon het nog iets omhoog zei ze, maar ik ben allang blij dat dat kreng niet voor de ingang ligt. Daar waren ze in het ziekenhuis nl. wat benauwd voor.
Ik vind de tweede foto onduidelijk, kan er niks van maken. Maar die eerste foto is wel echt een meiske hoor Kan me voorstelen dat je het niet kan geloven! Heb je iets anders gedaan voor deze conceptie? Ben je bv wat afgevallen, veel gesport oid?
Ja het was balen, want ZE (ik kan er maar beter aan gaan wennen) lag ook nog eens met der billetjes zowat in de placenta en daarna begon ZE (hihihi) zo te bewegen dat een duidelijke foto lastig te schieten was. Maar bij de tweede foto zitten de twee streepjes zeg maar rechts horizontaal.
Ik hoopte bij mijn 2e zwangerschap op een jongen, Ik heb ook een meid van 7. En ja hoor een jongetje dus ik was wel heel blij
Ueh... ik reed redelijk fanatiek paard. Wat ik bij mijn zoon dan weer niet deed. Rond de periode van conceptie had ik moeite om mijn ei te bepalen, weet ik wel. Maar om en nabij die periode was ik lekker vakantie aan het vieren. Pilsje, hapjes enzovoorts.
Ik heb me altijd een echte meisjes mama gevoeld. En ik was er echt van overtuigd dat we 2 meiden zouden krijgen. Dus toen ik te horen kreeg dat de 2e een jongen was, heb ik daar best even flink aan moeten wennen. Iedereen was enthousiast dat we na een meid een jongen kregen. En voor mij voelde dat niet zo. Na een tijdje was ik eraan gewend en vond ik het ook geweldig om een jongen te mogen krijgen. Ik heb de meest heerlijke knul van de wereld, hahaha. En toch heb ik al die tijd nog stiekem een meisje erbij gewild. Maar we waren het er allebei over eens dat we het bij 2 kinderen zouden laten. Aangezien ik geen makkelijke zwangerschappen heb gehad. Nu ben ik toch weer zwanger (ongepland ) en om de een of andere reden is mijn voorkeur ineens verdwenen. Mij lijkt het mooi om deze keer niet van te voren te weten of we een jongen of een meid krijgen. Alleen mijn man wil het wel graag weer weten.