Hallo dames De titel zegt het al ik heb ineens veel meer schrik voor de 2de bevalling zijn er meer die dit zo hebben? En dit terwijl ik met de eerste zo rustig was Had deze angst ook niet zo verwacht omdat ik in het begin van deze zwangerschap zo uitleefde naar de bevalling Ik ben met de eerste bevallen met 38.0 en de gyn verwacht dit weer zo ivm wat meer vruchtwater dus alles komt ineens O zo snel dichtbij
ik scheet echt 7 kleuren! Ik vond het ineens ZOOOO eng, vooral omdat ik wist wat me te wachten stond door de eerste keer.... De eerste keer heb je nog geen idee, ja je weet dat het pijn doet... maar dat is ook zon beetje het enige. Het werd helemaal eng toen ik ingeleid werd, dan weet je dat het gaat gebeuren. Maar goed, zoals je ziet heb ik het overleefd Uit anders je angst bij je VK, die zal je ongetwijfeld een beetje kunnen helpen om die angst wat te verminderen Het is eng, maar het komt best goed!
Dito!! Vind het echt spannend en kijk er niet naar uit. Tegelijkertijd weet ik dat ik het toen heb overleefd, dus dat ik er nu ook wel weer uit kom Inderdaad omdat je weet hoe het voelt en alles denk ik. Ik had het met de vk besproken en die zeiden dat een tweede bevalling meestal makkelijker is en blablabla. Zal vast, maar ik heb alleen de ervaring van de eerste bevalling...
Hier ging die vlieger wel op hoor Eerste bevalling 11,5 uur waarvan 1,5 uur persen 2e bevalling 3.15 uur waarvan 15 minuutjes persen Maar omdat het persen bij de eerste zolang duurde was ik bij de 2e helemaal in paniek en vroeg dan ook na elke pers of het wel opschoot, of er wat gebeurde.. ik was zo bang om weer zoolang te moeten persen terwijl er amper wat zou gebeuren.(hier heb ik me van te voren niet druk om gemaakt, de paniek kwam pas op dat moment, echt klote want was daar niet op voorbereid en overviel me) Maar achteraf is het reuze meegevallen
Hier hetzelfde! Bij de eerste was ik heel nuchter (miljarden vrouwen doen het, dus ik kan het ook). Maar het deed zoveel meer pijn dan ik me kon indenken, dat ik nu ook echt al opzie tegen de bevalling van de tweede.
Ik vond mijn eerste bevalling echt zo ontzettend goed te doen dat ik eigenlijk niet bang ben voor een tweede keer alleen dan toch weer wel omdat ik mij niet kan voorstellen dat het weer zo zal zijn en dat ik denk dit kan alleen maar slechter.
Ik was voor de tweede bevalling ook bang maar daarna echt niet meer, het ging zo gemakkelijk. Voor de derde had ik dan ook totaal geen angst, had er zelfs zin in. Derde bevalling verliep ook erg snel en goed maar ik kan me de pijn nog zo goed herineren dat ik nu wel bang ben voor deze bevalling. Ik ben zo klaar met de zwangercshap maar bevallen heb ik ook nog niet echt zin in gewoon omdat ik bang ben.
Ja dit dus ik was heel kalm de eerste keer leek wel een waas en nu denk ik oh als dat maar nog een keer kan heb nu zo nu en dan krampen in me onderug en onderbuik en dan denk ik en dit is nog niks waardoor ik mezelf nog meer schrik aanpraat
Ik herken dat wel hoor. Iets met *alles weten maakt ook niet gelukkig* Mijn eerste bevalling was absoluut niet fijn dus zag erg tegen de tweede bevalling op. Daarom wilde ik ook graag thuis bevallen, in bad. Helaas ging dat niet door want om medische redenen ingeleid met 38 wk. Bevalling was heel pittig en beslist niet ongecompliceerd maar niettemin kijk ik er zeer positief op terug. Ik voelde mij gehoord, erkend en gerespecteerd deze keer en dat is een wereld van verschil. Ik wens je een goede bevalling toe!
Ik was juist zo bang voor de 1e bevalling dat ik nu (maar ben pas op de helft) nog rustig ben. Weeën vind ik uiteindelijk wel te doen. Maar dat persen.... Dat voelt zo onnatuurlijk! Ik ben uit angst maar aan 1 stuk doorgegaan.
Ja herkenbaar tot op zekere hoogte. Ik was heel erg bang dat mijn bevalling van de tweede met gebroken vliezen zou beginnen. Waardoor ik dus gelijk op de grond moest gaan liggen. Maakte niet uit waar ik was. Al liep ik in de kruitvat ik moest gelijk liggen omdat de kleine nog niet was ingedaald. Maar gelukkig begon het met weeen en was ik thuis.
Check! Ik heb nog even te gaan, maar als ik eraan denk word ik soms wel wat angstig. Mijn eerste bevalling was echt een makkie: duurde ca. 4 uur, 15 min. persen, nauwelijks pijn gehad. Maar daardoor denk ik nu: dit kan niet nog een keer zo makkelijk gaan...
Hier ook, juist omdat de eerste eigenlijk wel mee viel en vlot ging, op het persen na. Maar ik ben vooral bang dat ik te laat door heb dat het begonnen is en dat mijn moeder er lang over doet voor ze mijn dochter kan ophalen en mijn man met zijn uur reistijd ook nog in de file beland en er dus pas laat of te laat bij is, terwijl ik hem gewoon bij me wil.
Ooh ja da herken ik ook gelukkig werkt mijn man dichterbij ma indd ze moeten op mijn dochtertje komen passen enz en ze zeggen dat de 2de sneller gaat maar goed mijn eerste duurde 21 uur dus zo snel zal het wel nie gaan dat hij met een hoest en een nies eruit is
Haha ja dat herken ik zeker! Komt vooral omdat je de eerste keer niet weet wat je te wachten staat en je dat nu wel weet.. denk ik.. Bij mij is het nu weer anders want het is een tweeling.. dat maakt me wel bang voor de bevalling.. als het al lukt om natuurlijk te bevallen.. Maar ja.. de baby/baby's zal/zullen er toch uit moeten..