Hoi meiden, Even nieuwsgierig naar hoe jullie dat doen. Als mijn man en ik ruzie hebben maken we dat vaak niet eerst goed voordat we gaan slapen. Meestal gaan we gewoon naar bed, zeggen 'slaap lekker' (soms zeg ik uit boosheid geen slaap lekker terug) en gaan we slapen. Ik lig dan soms nog wel heel even wakker en hoop dat hij het nog goed maakt voordat we gaan slapen maar eigenlijk slaapt mijn man al als zijn hoofd het kussen raakt. We zijn allebei best koppig en dat is ook de reden dat we zonder het goed te maken gaan slapen. Mijn man is de ruzie de volgende ochtend alweer kwijt en ik onthoud het altijd. (typisch) Eigenlijk vind ik het wel mooi als ik hoor dat mensen altijd eerst een ruzie uitpraten en pas dan gaan slapen. Bij ons duurt dat uitpraten alleen zo lang... allebei te koppig om toe te geven. Ik ben benieuwd hoe dat bij jullie gaat.
wij gaan nooit met ruzie slapen, zorgen altijd dat het uitgepraat is voor we naar bed gaan.. 1 van de redenen daarvan is dat mijn man smorgens zo vroeg van huis weggaat dat ik hem smorgens niet zie mocht er wat gebeuren onderweg naar zijn werk (klopt het af) dan zal ik me voor altijd schuldig voelen..
mijn man en ik praten het eerst uit. met mijn ex deed ik dat niet, omdat hij heel koppig is (op het extreme af). die koppigheid heeft uiteindelijk de relatie verwoest.
Nee, wij praten dat echt niet altijd eerst uit. Wij weten dat wij, ondanks gekibbel/geruzie, van elkaar houden, maar hoeven niet op dat moment meteen iets uit te praten. Soms mag je best even boos op elkaar zijn, is mijn mening. Het zou voor mij te schijnheilig voelen het dan maar goed te maken omdat het bedtijd is en een van de twee de volgende dag bijv. moet werken. Nee, boosheid mag er zijn en hoeft niet altijd direct uitgepraat te worden. Maar ik ben een (hele!) koppige wat dat betreft. Je maakt iets goed omdat je het echt goed wilt maken, niet omdat je je mogelijk schuldig gaat voelen om een 'stel nou dat-situatie' of omdat het bedtijd is. Ik kan dat ook echt niet. Ja, niet oprecht. Maar daar pas ik voor.
Ligt eraan. Over het algemeen praten we dingen vrij snel uit, maar soms krijgen we ruzie terwijl we al in bed liggen (hoe krijgen we het voor elkaar ) Dan gaan we 'boos' slapen, en de volgende dag is het dan wel over, of we praten het later die dag uit.
Wij gaan nooit met ruzie slapen of weg oid. Je weet nooit wanneer het de laatste keer is dat je elkaar ziet. Klinkt misschien heel zwart maar zo is het wel...
Mijn ouders hadden dit tegeltje aan de muur hangen: "Ga nooit weg zonder te groeten Ga nooit heen zonder een zoen Als je het noodlot zult ontmoeten Kun je het nooit meer doen Ga nooit weg zonder te praten Dat doet een hart zo'n pijn Wat je 's morgens hebt verlaten Kan er 's avonds niet meer zijn"
Wij hebben gelukkig nooit ruzie, maar mocht dat wel zo zijn zou ik het altijd uitpraten voordat we gaan slapen. Je weet nooit wat er kan gebeuren... Wij gaan ook nooit weg zonder zoen, al gaan we maar even een rondje met de hond wandelen haha.
Nee joh, soms krijgen we enkel ruzie door moeheid dan gaan we toch niet nog langer opblijven om het "goed" te praten omdat zijn gedrag te bespottelijk voor woorden is.. Ik zwaai wel even vriendelijk na als hij dan naar bed gaat... Rust tijd voor mezelf, vrouwen tv en even zen.. Heerlijk!
Ik vind wel dat je het moet uitpraten. tuurlijk mag je boos zijn en tuurlijk hou je van elkaar. maar ik vind het een mooi moment om samen te gaan slapen nadat het weer goed is. nou is het wel zo dat mijn vriend vroeg opstaat en dus ook redelijk vroeg slaapt. wakker maken is zo moeilijk. en dan praat ik dus sochtends vroeg met hem voordat die gaat werken. nou zijn wij heel makkelijk samen en hebben veel inlevingsvermogen naar elkaar. dus is het snel opgelost. Maar toch wel spijt dat we niet lekker geslapen hebben. wij hebben een hekel aan ruzie en boos zijn!
Als we ruzie hebben proberen we het wel uit te praten. Soms met pauzes omdat de emoties te hoog oplopen. Soms lukt het gewoon niet om iets uit te praten omdat je beide moe bent en als wij moe zijn komt alles harder aan, is er minder begrip en zijn we wat emotioneler. Dus dan spreken we dat ook zo uit 'Ik ben moe en ik merk dat dit nergens meer toe gaat leiden dus we hebben het er morgen weer over'. Soms kan er dan ondanks alles nog een kusje of knuffel af maar het in bed knuffelen wat vrij standaard is voor ons gebeurd dan niet. Dus ja wij gaan weleens met ruzie naar bed maar wel besproken dat we er de volgende dag weer oppakken. Vaak als we dan weer praten, kijk je omdat je minder moe bent en ook dingen heb kunnen overdenken en verwerken, met andere ogen naar wat de ander zegt.
Wij praten het altijd uit voordat we gaan slapen. 'Ik ben nou eenmaal erg koppig' vind ik een laf excuus. In een relatie vind ik inlevingsvermogen, respect en eerlijkheid heel belangrijk. Je eigen gelijk willen halen en niet willen luisteren naar de ander (koppig zijn) vind ik egoïstisch gedrag.
Dat ik erg koppig ben zegt helemaal niet dat ik niet wil luisteren naar de ander. Ik luister zeker en beschik ook over inlevingsvermogen, maar ik zie iets soms gewoon anders. Zijn visie, mijn visie: en dat is prima, maar daar kan soms irritatie of geruzie uit volgen. Het koppige zit hem er dan meer in dat ik het niet goed ga maken omdat het bedtijd is, ik maak het goed als ik het ook oprecht goed wil maken. Soms wil ik gewoon even in die boosstand blijven. Dat mag in onze relatie, juist omdat wij eerlijkheid, inlevingsvermogen en respect belangrijk vinden. Dan mag mijn of zijn boze of geïrriteerde gevoel er ook zijn, dat hoeft niet altijd meteen uitgepraat en opgelost te worden.
Dus uit het zinnetje "ik ben nou eenmaal erg koppig", haal jij dat iemand inlevingsvermogen, respect en eerlijkheid niet belangrijk vindt, niet wil luisteren naar een ander en gelijk wil halen?? Dat vind ik nou heel knap van je, ahum.