Dingen anders zien of een andere mening hebben is niet koppig. Ook boos zijn of verdrietig zijn is niet koppig. Ik vind het egoïstisch als iemand koppig is in een relatie/ruzie. Het maakt dingen onnodig moeilijk. Als ik koppig zou zijn (wat ik in sommige situaties best ben hoor) dan vind ik dat dat iets is wat ik wil veranderen aan mijzelf, en niet iets dat ik gebruik als excuus 'ik ben nou eenmaal koppig'. koppig koppig bijv.naamw.Uitspraak: [ˈkɔpəx] 1) als je je wil of je mening niet gauw loslaat Voorbeeld: `koppig volhouden dat je gelijk hebt`Synoniemen: vasthoudend, hardnekkig
Wij hebben nooit ruzie. Zou niet met ruzie willen slapen, Maar zou ook niet wakker willen zijn met ruzie.
Tja, hoe bedoel je het dan? Je zegt letterlijk dat je niet naar iemand willen luisteren en gelijk willen halen (koppig volgens jou) egoïstisch gedrag vindt. En dat terwijl er in je definitie niks stond over niet willen luisteren en gelijk willen halen. Maar je eigen mening niet loslaten en vasthoudend zijn. Totaal iets anders dan niet willen luisteren en gelijk willen halen.
Ik ken de definitie van koppig hoor Ik laat mijn mening ook niet snel los en ik ben een volhouder daarin haha. Als peuter werd ik door een psycholoog al bestempeld als iemand die erg goed weet wat ze wil en volhardend is. Lastig, maar het kan ook voordelen hebben. Persoonlijk snap ik niet waarom het egoïstisch zou zijn om in een relatie of ruzie koppig te zijn.. Ja, het kan dingen onnodig moeilijk maken en heel lastig zijn. Maar het is niet per definitie egoïstisch. Want ik kan mij wel inleven in een ander en die ander mag zijn eigen mening ook hebben, maar ik blijf vaak bij de mijne (en dat is soms helemaal niet negatief voor de ander). Ik wil ook helemaal niet van mijn koppigheid af: ik vind het een lastig, maar ook hele fijne eigenschap. Maar goed, het ging over het goedmaken voor het slapen gaan. En zoals ik al aangaf: nee, dat doen wij dus niet altijd.
Ik zette de definitie erbij omdat ik wou aangeven dat koppigheid in het geval van ruziemaken niet erg positief is. Ik bedoelde het niet neerbuigend Vooral het onnodig moeilijk maken is mijn punt. Soms verschillen meningen en dat is prima (daarom hebben mensen ruzie), maar het niet los kunnen laten door koppigheid om het goed te maken voor het slapen gaan vind ik dan een negatief effect van koppigheid. 'ik wil niet toegeven', dat heeft niet alleen effect op je eigen slaaprust maar ook op die van je partner. Ik vind dat dus egoïstisch gedrag. Uiteraard staat iedereen vrij om te doen en laten in een relatie. Ik gaf mijn mening hoe ik het zie en hoe ik het niet wil in mijn relatie met mijn vriend.
soms gaan we helaas wel met ruzie slapen.. we praten het dan niet altijd uit en dat komt eigenlijk doordat we allebei niet toe willen geven maar dan is de ruzie vaak door een kleinigheidje ontstaan wat helemaal opgeblazen wordt en daar komen dan ook nog wel eens ouwe koeien bij kijken.. maar we worden wel makkelijker in onze eigen fout naar elkaar toe te geven dus daar zit wel vooruitgang in..
Dat ligt er natuurlijk ook aan hoe je er beiden instaat. Als mijn man en ik ruzie hebben slapen we desondanks beiden prima. We kennen elkaar al jaren en vertrouwen elkaar volledig, we weten toch van elkaar dat het wel goedkomt. Hier is de nachtrust heilig.
Je gelijk halen is dan toch een effect van koppig zijn? Want je wil niet afwijken van je mening of gevoel op dat moment. Dat je partner er slecht slaapt omdat jij niet wil toegeven of juist wil vasthouden .. dan is dat toch egoïstisch?
Waar maak je dan ruzie om? Serieus, ik snap het niet. Hier nooit ruzie. Kan iemand een voorbeeld noemen waar je zo boos op elkaar wordt?
+1 Ik ga ook wel eens boos de deur uit. Dan ben ik zo kwaad dan moet ik juist even afkoelen. Bij ons kan uitpraten nog wel eens tot meer heftige discussies leiden. Maar wij zijn dan ook beide nogal temprament vol.
Wij hebben eigenlijk nooit ruzie. Wel eens een meningsverschil, of we zijn chagrijnig op elkaar, maar dat duurt nooit lang. Ik kan me niet herinneren dat het ooit langer dan een half uur heeft geduurd. Wij gaan dus ook niet boos slapen. Niet bewust, maar het komt nooit voor.
Meningsverschillen, verkeerde communicatie, teleurstelling, verwachtingen, gewoon chagrijnig. Kan allemaal uitlopen op ruzie(tje). Hoelang zijn jij en je partner al bij elkaar? Hebben jullie echt nog nooit ruzie gehad?
Wij zijn 10 jaar bij elkaar waarvan 8 getrouwd. Meningsverschil hebben we wel eens natuurlijk. Maar leidt hier nooit naar ruzie. Verkeerde communicatie, teleurstelling, verwachtingen, lokt hier geen ruzie uit eigenlijk. Chagrijnig is hij nooit, ik soms. Geeft ie me een extra knuffel. Snauwen elkaar nooit af dan of zo. Ja ik weet het niet. We hebben het beste met elkaar voor, en als je dat in je achterhoofd houdt, dan leiden dingen die fout lopen/gaan niet tot ruzie. Dan weet je toch, de ander bedoelt het allemaal goed. Zo gaat het hier tenminste. En echt nog nooit ruzie gehad. Nooit elkaar uitgescholden. En nee, we hebben geen saaie levenloze relatie hoor.
Hier ook het beste met elkaar voor en we weten dat het weer goedkomt, maar ja hoor, we maken knallende ruzies soms. Vaak om niks, maar we zijn beide soms gewoon niet heel makkelijk.