Ik lees overal dat er wel hiv in moedermelk zit als de moeder dus hiv heeft. En een beetje bloed in moedermelk zie je niet, moedermelk kan van zichzelf al wat roze zijn.
Dat heb ik dus ook vanuit diverse bronnen vernomen. Dat je een baby wel degelijk kunt besmetten met HIV wanneer er borstvoeding gegeven wordt. Daarom vroeg ik het me ook af..
Hiv kan inderdaad worden overgedragen via bv. Maar het gaat hier om een donorbank, de donors zullen uitgebreid getest worden dus ook medisch. Het is dus echt niet zo dat iedereen maar melk mag doneren.
https://www.amc.nl/web/Het-AMC/Afdelingen/Medische-afdelingen/KindergeneeskundeEKZ/EKZKindergeneeskunde/In-het-AMC-Magazine/De-wederopstanding-van-de-moedermelkbank.htm Je wordt eerst uitvoerig gescreend door Sanquin voor je mag doneren. Zal wel heel wat structureel aanbod moeten zijn wil dit de nieuwe standaard worden.
De screening duurt ongeveer 3 weken, dus het wordt iig uitvoerig getest. Ik heb me willen aanmelden als donor, maar de tijd sie ik wilde doneren was te kort. Anders had ik het graag gedaan. Ik heb kunnen kolven voor onze prematuur, maar anders had ik het sterk overwogen. Bij mij is er meermaals dringend gevraagd om bv te gaan geven. Dat wilde ik eerst niet, ivm slechte en moeizame ervaringen met de andere twee kids.
Maar in het stukje in je link staat al duidelijk dat nog helemaal niet bewezen is dat deze gedoneerde melk beter is dan kunstvoeding.. Juist door het onderzoeken en keuren van de melk na afgifte van de donor.. Ik ben vooralsnog geen echte voorstander...
Maar dit stuk is bijna 4 jaar oud.. volgens mij heeft een nieuw onderzoek uitgewezen dat het wel degelijk verschil maakt
Met alle respect, maar de overwegingen om hier wel of geen voorstander te zijn moeten naar mijn mening overgelaten worden aan ouders van baby's die vóór 32 weken zijn geboren en op de nicu terecht komen. Er is gewoon geen vergelijking mogelijk met een gezond geboren kind en deze zijn ronduit kwetsend.
Ik snap eigenlijk niet waarom moeders geen bv. van een andere moeder willen gebruiken omdat ze niet weten hoe die moeder leefde en wat ze at, maar wel vertrouwen op een koe. Je hebt geen flauw idee hoeveel koeien gebruikt worden voor de melk en waar deze koeien mee volgestopt zijn. Antibiotica, voeding? Krijgen ze überhaupt wel frisse lucht of staan ze de hele dag in elkaar ontlasting in een megastal. Hoe kun je zoveel vertrouwen hebben in deze mega industrie die alleen maar gebaseerd is op winst maken en zo goedkoop mogelijk produceren? Dit is overigens geen verwijt naar iemand toe hoor, maar ik snap dat echt niet. Natuurlijk kan ik mij heel goed voorstellen dat dit psychisch best een lastige keuze kan zijn voor een moeder. Natuurlijk wil je het beste, maar je krijgt misschien zelf het gevoel dat je gefaald hebt doordat je je kindje zelf niet (volledig) kan bieden wat op dat moment het allerbeste is. Dat kan op zo'n moment (lijkt mij) heel moeilijk zijn helemaal icm alle onzekerheid. Maar uiteindelijk zou je toch alles aangrijpen om de kansen van je kleintje ook maar met een klein percentage te verhogen? Los van je eigen gevoel? En dan hoef je van mij daarna echt geen weken, maanden of jaren borstvoeding te geven hoor. Iedereen moet kiezen wat het beste bij jullie past. Maar die eerste belangrijke uren, dagen, weken kun je toch haast niet anders dan alles grijpen wat je kunt om de kansen voor je kindje te vergroten?
Ik denk juist dat het goed is om er wel over na te denken. Je weet immers nooit of je ooit op de Nicu terecht komt als je zwanger bent. Ik had iig nooit bedacht er ervaring mee te krijgen.
Natuurlijk, maar je weet gewoon absoluut niet waar je mee te maken gaat krijgen. Ik heb er ook nooit eerder bij stil gestaan, maar zo had ik van te voren nooit gedacht dat ik als moeder het zou accepteren dat mijn kind bloed van iemand anders krijgt zonder mijn toestemming, dat er suiker in zijn mond gesmeerd zou worden met 2dagen oud, dat hij geprikt zou worden waar ik niet bij ben, dat ie allerlei medicijnen zou krijgen zonder dat wij daar iets over te zeggen hadden enz Dat zijn allemaal dingen waarvan ik absoluut niet mee eens zou zijn als ik een gezond aterm kind zou krijgen. Als je 'gewoon' bevalt is het toch niet eens acceptabel dat een vreemde je kind meteen meeneemt zonder dat je het zelfs gezien hebt? En dat je pas uren kater even door een raampje mag kijken naar je baby?
Dus mijn pre/dysmatuurtje ( die overigens met 35 wk ter wereld kwam ) kan niet net zo ziek worden als een prematuur die voor 32 wk geboren word Sorry hoor maar dit vind ik pas een kwetsende opmerking. Want ja mijn oudste heeft ook kantje boord gelegen omdat hij dus te vroeg was en dysmatuur was. Maar volgens jou heb ik dan geen recht van spreken?
Nee, maar het kan toch ook niet anders. Als ze eerst moeten overleggen, dan overleeft het kind het misschien niet, ongeacht of de ouders het goed of niet goed vinden. Er is gewoonweg geen tijd voor. Je hebt het met een prematuur maar te accepteren, het is niet anders. Ik heb dit overigens ook nooit een probleem gevonden. Ben alleen maar blij geweest dat de artsen mij en ons kind hebben kunnen redden. Maar de discussie gaat hier ook niet over. Het gaat er over dat de mogelijkheid bestaat om je kindjes leven te redden (want er is nu aangetoond dat kinderen met bv minder vaak nec krijgen). En het is niet verplicht, maar het is toch ontzettend fijn dat die mogelijkheid er is? En dat er vrouwen zijn die er bewust voor kiezen om te kolven voor het kind van een ander?
Gedaan en daar staat toch echt dat je het over moet laten aan ouders waarvan kinderen voor 32 geboren worden En ja daarna heb je het over een gezond kind. Maar een prematuurtje van 31 weken kan ook kerngezond zijn.