Hier hetzelfde gehad als jou, ik ga wel proberen vaginaal te bevallen. Als de ontsluiting weer niet vordert zullen ze sneller een keizersnede doen. Ik heb met beide scenario's vrede. Ik snap dat je het moeilijk vindt dat je niet vaginaal bent bevallen, dat had ik ook. Maar we hebben het wel geprobeerd en we hebben gelukkig onze kindjes gezond en wel bij ons. Mijn gynaecoloog vertelde dat inleiden bij mij bepaalde grenzen heeft, zo mag er niet meer ingeleid worden met een gel en de weeënopwekker niet op full speed omdat je met een litteken in je baarmoeder zit. Die kan scheuren, das wel 1% kan maar toch houden ze dat goed in de gaten. Hij zei ook dat ze nu goed gaan monitoren of het hoofdje goed voor de uitgang ligt en niet weer draait naar een sterrenkijker. Al met al snap ik je vraag heel goed. Maar probeer vertrouwen te hebben in je lijf, je bent al een keer bijna helemaal ontsloten en wie weet gaat het bij je volgende bevalling wel goed. Liefs xx
Ja, ik ben van mijn oudste bevallen met een spoedkeizersnee en van mijn jongste met een vaginale bevalling. Ik ben heel erg blij dat ik het beide heb meegemaakt, ik vond de bevalling van de jongste wel veel mooier omdat ik het bewust heb meegemaakt. (en natuurlijk ook omdat mijn jongste dochter gewoon op tijd geboren is en niet extreem prematuur.)
Ik heb alleen ervaring met een geplande ks, maar wel een vriendin die bij de 1e een spoed ks had en bij nr 2 de keus tussen vaginaal en een geplande ks. Ze heeft om het risico op een spoed ks zo klein mogelijk te houden gekozen voor een geplande ks. Liever dat dan weer die teleurstelling. Het kindje had moeilijke start dus dat was wel een tegenvaller, werd ie alsnog even bij haar weggehouden. Mijn geplande was een mooie ervaring. Kindje gelijk op de borst en niet meer bij me weggeweest, lag op de uitslaapkamer te voeden. Dit was een gentle sectio dus. Een andere vriendin is in hetzelfde ziekenhuis dmv spoedkeizersnede bevallen en zij mocht kindje dus niet bij zich houden. Grote verschillen dus tussen gepland en spoed. Ik praat er nu makkelijk over, heb het helemaal verwerkt, maar dat mijn kindje zo oud was als de jouwe heb ik me vreselijk gevoeld, als een falende moeder etc. Ik hoop dat jouw nare gevoel ook snel minder wordt.
Bij mij ook de eerste en spoed keizersnede bij 5cm ontsluiting. Bevalling werd opgewekt omdat ik zwangerschapsvergiftiging had en hij was een prematuur en dysmatuur kindje wat het niet meer trok. Uit alle echo's blijkt dat we nu een kindje met een gezond geboortegewicht krijgen. Ook was ik met 35 weken bevallen en daar zit ik nu al overheen. Ik ga voor die 75% vond het herstel na de operatie verschrikkelijk. Nu heb ik ook nog een peuter rond banjeren. Zouden ze je wel mogen strippen?
Hiero gelukt !! Eerste bevalling was een spoedsectio onder algehele narcose i.v.m. een navelstreng prolaps. Dit kon natuurlijk niet anders en ben hier ook prima van hersteld. Ook onze / mijn wens was om dit keer (18 maanden later) natuurlijk te bevallen. En dat is gelukkig heel vlot gegaan, wat een ervaring om mee te maken en wat een oerkracht komt er dan vrij. Rond half acht savonds braken de vliezen, na 1,5 uur ziekenhuis gebeld ivm de voorgeschiedenis. Rond 22.00 uur gearriveerd in het ziekenhuis en daar bleek er al 4 cm ontsluiting te zijn. Een ruim uur later 7-8 cm ontsluiting en om 00.30 uur mocht ik gaan persen, 15 minuten later kwam ons tweede wondertje op de wereld. Ik mocht haar zelf aanpakken, wat een geweldige bevalling ! Wauwww!
Jynn, ja ze mogen wel strippen! Hopelijk gaat alles goed en krijg je nu een vaginale bevalling! Hoe oud is je eerste? Hoelang heb jij moeten herstellen van je keizersnee? Ik kan nog geen spijkerbroek aan Elsje wat fijn dat je de tweede bevalling zo goed ervaren hebt! Ik ben nu al jaloers haha. Bedankt dames, het doet me goed te lezen dat het bij vele wel lukt! Ik zou het echt héél erg vinden als het bij de tweede ook een keizersnee wordt.. Ik heb mijn eerste bevalling nog steeds niet verwerkt en vraag me nog steeds af ''wat als....'' Ik vind het ook niet leuk te lezen als anderen gewoon bevallen zijn, of als er iets over op tv komt dan zapp ik gelijk weg.. word echt verdrietig van. Nog iemand hier last van (gehad)?
Ik lees hier ook even mee. Ben bij mijn zoontje uiteindelijk via een ks bevallen, hij lag in stuit en de ontsluiting bleef steken op 4 cm helaas. Hopelijk ligt deze uk straks wel zoals het hoort en mag ik het weer normaal proberen.
Ik heb er ook heel lang last van gehad. Ik heb ook een spoedsectio gehad ivm pre eclampsie en kindje dat het erg slecht deed. Ik vond ook dat er erg weinig begrip was vanuit de omgeving. Opmerkingen als, ach wees blij, ze is toch gezond.. Terwijl ik echt mijn gevoel kwijt moest. Was zo teleurgesteld dat ik geen gewone bevalling mee mocht maken. Heb niet eens weeen gehad.. Heb het inderdaad ook een tijd gehad dat ik geen bevalling wilde zien en inderdaad weg zapte. Werd dan zo verdrietig, waarom heb ik dat niet mee mogen maken, dacht ik dan. Nu weer nieuwe ronde nieuwe kansen. Houd er nu alleen wel rekening mee dat het dus toch weer anders kan lopen dan ik hoop. Hopelijk is de teleurstelling dan minder. Maar ik snap je gevoel. Het wordt met de tijd minder, maar is bij mij ook nog niet helemaal weg. Groetjes
Jessie, ik hoop dat je van dit kindje natuurlijk kan bevallen! Heel vervelend dat je er nog steeds last van hebt! Hopelijk kun je het snel een plekje geven. Nog meer dames met ervaringen?
Ik hoop het ook voor je! En ik ben benieuwd naar je ervaring straks. Zou je die hier willen delen als je bevallen bent?
Mijn zus is van de eerste bevallen via een KS en de 2e gewoon. Ik ben ook bevallen met een spoedks. Ik heb alles meegemaakt t/m persen en vacuüm. Maar ze kwam niet verder. En ze kwam in nood. Later bleek dat ze verstrengeld zat in de navelstreng. Bij onze volgende uk hoop ik natuurlijk te mogen bevallen, volgens de gyn is er geen reden dat ik het niet kan proberen. De ks is me niet tegengevallen en ik heb er ook geen moment verdriet van gehad. Maar ik wil graag natuurlijk bevallen, omdat ik dat huid op huid contact wel gemist heb en het herstel van een ks duurt normaal gesproken veel langer en ik heb straks ook een uk van 16 maanden rond lopen. Maar mocht het weer een ks worden, heb ik er ook vrede mee.
Mijn eerste bevalling is uitgelopen op een spoedks en 4 jaar daarna ben ik natuurlijk bevallen. Nu weer zwanger en hoop dat het deze keer ook weer natuurlijk kan.
Bij mijn oudste heb ik een geplande ks gehad ivm een stuitligging. Bij de tweede wilde ik op eigen verzoek ook graag weer een geplande ks. Was de jongste niet meer en had veel last van bekkenklachten. Gyn was daarmee akkoord. Heb het hele vaginaal bevallen-gebeuren ook compleet geblokt, had een foldertje meegekregen van de vk (wanneer te bellen, informatie over weeën, vliezen breken). Was zo ervan overtuigd dat toch niet nodig te hebben, omdat ik toch voor een geplande ks zou gaan, dat ik het foldertje ook niet gelezen heb. De datum voor de ks was inmiddels geprikt en een week voor deze datum braken ineens de vliezen in bed. Even paniek, wie dan te bellen. Zkh gebeld en ik moest komen. De ks zou dan vervroegd gaan worden. In het zkh kwam ik rond 6.00 uur aan en werd aan de ctg gelegd. Ze wilden mijn ks over de teamwisseling van 8.00 uur tillen. Maar de weeën werden erg heftig (al had ik geen vergelijkingsmateriaal wat normaal was, omdat ik nog nooit weeën had meegemaakt). Om 8.30 uur kwam de gyn me vertellen dat we naar de OK zouden gaan voor de ks. Net toen ze de kamer uit wilde lopen kreeg ik persdrang en werd ik getoucheerd. Bleek 9,5 cm ontsluiting te hebben, dus geen OK meer, maar vaginaal bevallen. Enorme paniek, want was ervan overtuigd dit niet te kunnen. Maar moet zeggen toen de kleine man met 4 persweeën er was, ik ook een enorme trots voelde dat ik het toch maar mooi geflikt had.
@Sneeuwmees ,wat een super verhaal! Zelf had ik een spoed ks, mijn eerste reageerde niet goed op inleiden.Dat het spoed was is logisch en ben blij dat alles met de baby goed was. Ks op zich vond ik vreselijk, en herstel daarna duurde heel lang. Zo machteloos voel de ik me. Met de tweede ben ik natuurlijk bevallen. Ik had behoirlij bloedverlies en een knip. Herstel daarna, veel sneller en ik kon met de baby veel meer genieten! Is nig niet makkelijk, ben moe en zo maar wel op de been! Gelukkig niets te ernstigs ...
Vandaag vaginaal bevallen. Wat een hel maar wat een heerlijk herstel.. heb wel 1000 keer geroepen doe maar een kz ben der klaar mee maar blijfr toch een bijzondere ervaring. Spontaan vliezen gebroken. Wel weeën opwekkers gehad. Ook ruggenprik en waar ik de vorige bleef steken op 4cm zorgde de ruggenprik dat ik in een uur en kwartiee van 3 naar 9 ging👍
Ik ga het ook proberen deze keer. Vorige keer werd het een ks vanwege stuitligging en wil het nu toch vaginaal proberen. Ik vind het best eng omdat de kans dat ik ingeleid moet worden groot is. Ik hoop echt zo hard dat het uit zichzelf begint. Wel heeft mijn gyn gezegd dat we vrij laagdrempelig overgaan op een ks als bijv dit kindje erg groot is of weer verkeerd ligt. Ik moet nog helemaal overleggen wat de mogelijkheden zijn qua inleiden na een ks. Mijn vk heeft gezegd dat het heel goed mogelijk is om de vliezen te breken en verder gewoon te wachten. Vaak komt het dan zelf op gang, maar veel ziekenhuizen vinden dit te lang duren en dan is niet te plannen dat de baby overdag komt, en dat hebben ze graag wel. Toch ga ik aangeven dat ik deze optie graag wil proberen, mocht het mogelijk zijn natuurlijk.