Hoi hoi, Mijn zoon (nu 2 jaar en 2 maanden oud) zegt nog bijna niets. Hij zegt "mama", "tata (brandweer), vúú (vuur), "tra" (tractor), "boem", "die", "nee", "au" en doet enkele dierengeluidjes na. Ik hoor hem bijvoorbeeld wel eens tijdens het spelen "papapapapa" zeggen, maar hij weigert om "papa" te zeggen. Heel raar. Volgens het CB moet hij op deze leeftijd zoveel woordjes kunnen zeggen (en zinnetjes van twee woordjes) en omdat hij dit dus niet kan, ben ik doorverwezen nar de logopedie. Ik weet dat CB ook wel flink kan overdrijven, maar zelf maak ik mij ook wel een beetje zorgen om dit niet-praten... Omdat mijn zoon namelijk niet echt praat, kan hij ook niet duidelijk maken wat hij wil en komt het regelmatig voor dat hij enorm gefrustreerd raakt als ik niet begrijp wat hij bedoelt of wil... Hij begint zichzelf nu zelfs ook te slaan (met vuistjes op zijn hoofd of met zijn hoofd ergens tegenaan bonken). Nu zit hij sowieso wel in zo'n koppigheidsfase maar toch... Taalbegrip is goed, hij maakt ook goed contact met mensen dus ik denk absoluut niet aan onderliggende probleem (ontwikkelingsstoornissen enz. enz.). Heeft iemand hier ervaring mee (zelf ook een late-prater?) en hoe is de spraakontwikkeling bij jullie verlopen?
Ja hier ook een late prater maar wordt meertalig opgevoed. Is dat misschien ook het geval bij jullie?
Ik denk dat het heel goed is om logopedie hier naar te laten kijken, vind het ook zeker niet 'overdreven' van CB. Kans dat je kindje ergens hulp voor nodig is zeer reeel en hoe eerder je passende aanpak vindt, hoe sneller resultaat (in meeste gevallen). Mijn zoon was laat met praten, maar had dus ook een heel scala aan andere problemen, waaronder motorische achterstanden en 'afwijkend' gedrag in sociale omgang en spelen. En zijn taalbegrip was ook niet goed. Daar is later dus een 'goede' verklaring voor gevonden, gezien zijn diagnoses. Ik herken wel de frustraties, dat je elkaar niet begrijpt . Ik heb heel lang geroepen 'Oh, ging je maar praten, dan begreep ik je tenminste!' (helaas in ons geval ging dat niet op. Door autisme begreep ik vaak weinig van wat hij zei, hoe duidelijk hij woorden ook zei) Mijn jongste was een late prater, maar had duidelijk prima taalbegrip. Rond de 2 jaar zat ze zo op het randje van 'moet je hier iets mee?'. Omdat het eindelijk een beetje op gang leek te komen, hebben CB en ik samen afgesproken om het nog even aan te kijken. Ze vertelden mij dat de 'gewone' late praters (waar niets bijzonders mee aan de hand is), typisch alles wel goed begrijpen en tussen 2-2,5 jaar opeens een inhaalslag maken. Dat is wat mijn jongste duidelijk gedaan heeft . Zij heeft in een paar maanden tijd echt flinke sprongen gemaakt en is toen snel naar 3-woordzinnen gegaan en heeft inmiddels een flinke woordenschat (denk ik , weet eigenlijk niet wat de norm is). Een vriendin van mij had een (zeer) late prater met goed taalbegrip (en ook veel frustraties , het bleek een heel pienter mannetje te zijn met een non-verbaal IQ van 160), hij bleek later een probleem te hebben in de taalproductie. Een tijd is gedacht aan verbale dyspraxie, maar uiteindelijk is hij geloof ik uitgeboekt als een ernstige fonetische stoornis. Hij heeft veel moeite om woorden goed/verstaanbaar uit te spreken. Hij heeft hiervoor intensieve gespecialiseerde logopedie gehad en verwachting is dat hij al zijn achterstanden in zal halen, het heeft alleen wat tijd nodig. Wel bijkomend, wat normaal blijkt te zijn bij kinderen met achterstand in taal/spraak, bleek hij sociaal emotioneel ook wat achter te lopen en problemen te hebben met zelfvertrouwen. Daarvoor heeft hij speltherapie gehad, dacht ik. Veel succes!
Hoi Nic, Nee echt tweetalig wordt hij niet opgevoed. Maar mijn schoonmoeder spreek dialect tegen hem en mijn schoonvader spreekt een combi van Italiaans en Duits en Nederlands LOL Zij passen drie keer in de week op als ik moet werken. Ik merk wel dat mijn zoon zijn opa echt wel goed kan verstaan ook al gebruikt die soms vreemde woorden (of zelfgemaakte zoals "pfaardsjen" ipv paard). Maar qua taalbegrip lijkt me dit dus wel heel positief.
Hey Kache, Thanks voor je uitgebreide reactie! Ik denk zelf niet aan bijvoorbeeld (een vorm van) autisme omdat hier verder geen tekenen van zijn. Zelf denk ik altijd dat het lijkt alsof het "kwartje" nog niet gevallen is voor hem en hij nog niet echt door heeft hoe praten werkt (ik weet niet hoe ik het goed moet uitleggen haha ) Ik merk wel dat hij sinds twee maanden een aantal woorden bij heeft geleerd. toen ik namelijk met 2 jaar naar CB ging, kon hij alleen nog mama, nee en die. vooruitgang zit er dus wel in. alleen vrij langzaam. Het vreemde is dat hij ook nooit gebrabbeld heeft (hij was ook een huilbaby) en dat hij ook niet echt geluiden imiteert (dus als ik bijvoorbeeld moeeeee zeg, weigert hij dit na te doen). Even afwachten hoe het met logopedie gaat!
Of het de oorzaak is kan ik niet zo stellen, maar het feit dat er dialect en wat gebrekkige taal tegen hem gesproken wordt door de mensen die 3 dagen per week op hem passen zal zeker niet in zijn voordeel werken. Voor 1 dag is dat leuk, maar 3 dagen is wel veel als hij dan de taal niet goed aangeboden krijgt. Ik zou iig schoonmoeder verzoeken voorlopig geen dialect meer met hem te praten en alleen ABN.
Dit inderdaad, want feitelijk wordt hij wel 'meertalig' opgevoed. Belangrijke verzorgers spreken immers geen Nederlands met hem. Op zich is dat prima als jullie wens is dat hij alle 3 'talen' gaat spreken. Dan duurt het proces wat langer, maar hij leert wel meer tegelijk. Echter is de vraag of je wilt dat je zoontje het dialect van je schoonmoeder en het 'verzonnen' taal van je schoonvader overneemt. Zo niet, zou ik daar afspraken over maken. Logopedie zou ik daarnaast zeker doen!
helemaal met voorgaande reacties eens! Er wordt als ik het goed begrijp dus in vier talen (dialect meegeteld) tegen hem gesproken. Dit lijkt me toch 1 van de eerste dingen waar je iets mee kan doen als hij qua taalontwikkeling niet volgens de norm loopt. Twee talen zou voor mij de max van wenselijk zijn.
Hier een jongeman die nu pas echt lekker begint te praten. En hij is nu 3,2 jaar... Begin dit jaar dus bijna een jaar geleden ben ik met hem naar logopedie gegaan. Hij vond het erg leuk maar praten ho maar. Hij begreep wel alles en kende alle dieren geluiden, papa, mama, huis, thuis en dat was het. Woorden als 'bal' kwamen zijn mond niet uit. Wel was hij gefrustreerd, vaak tijdens het spelen met andere kinderen of zijn zus en dat uitte hij in bijten en krabben. Een vreselijk lastige tijd was dat. We hebben hem laten testen bij het audiologisch centrum om gehoorproblemen uit te sluiten. Echt voor het uitsluiten en dat je dan, mocht het praten uitblijven, je al bij het audiologisch centrum bekend bent. Hij was nog geen 3 maar deed een test voor 4-jarige en ouder. Zonder enige uitleg vloog hij door de testen heen, niets aan het handje was het resultaat. Een psychologische test was niet noodzakelijk, hij had daar al laten zien dat het een pienter mannetje was en er eigenlijk geen enkele belemmering was voor het niet praten. En toen tijdens de zomervakantie in Italië kwamen er op eens meer woorden uit. En daarna ging het snel, nu zingt hij liedjes soms halve zinnen en soms echt de liedjes helemaal. Praat in gewone nette zinnen en er komen woorden uit waarvan ik niet weet waar hij die vandaan heeft haha. Soms zijn woorden nog een struikelblok zoals appelsap. Maar na 3x voordoen in delen is dat ook klaar. Ik had niet het idee dat er wat mis met hem was. Meer dat hij heel veel in zich op nam en daardoor zijn hoofd te vol en niet goed wist waar hij moest gaan beginnen met praten. Dat merk ik nu ook nog wel eens wanneer hij wat wil vertellen. Dan zie je hem denken welk woord moet ik gebruiken, hoe moet ik mijn mond doen om die klank eruit te krijgen. Moet eerlijk zeggen dat ik dat ook wel een interessante ontwikkeling vindt. Ik snap je bezorgdheid helemaal, volg je gevoel.
Het verhaal van Kache herken ik helemaal van onze oudste. Prima taalbegrip, maar gewoon laat met praten. CB zag geen reden tot zorg en met 2,5 ging het ineens heel hard. Hij is nu bijna 5 en praat prima (en veeeeel ). Wat scheelt is dat hij geen frustratie had, hij kon zichzelf altijd heel goed non-verbaal uiten.
Hier ook een late prater, met 2j en 8 maand naar logopedie, daar ging hij niet echt vooruit, met 3j,8m naar kentalis (speciale school voor kinderen met communicatieve problemen) en daar ging het in rap tempo vooruit en nu zit hij op een kentalis basisschool en het gaat heel goed, we hopen dat hij over een paar jaar naar regulier kan, want ook John begreep en begrijpt gewoon alles en is verder een pienter ventje, maar die spraak zat hem wel dwars, uiteindelijk had hij een geheel eigen taal, dat is er nu gelukkig uit.
Maar dit kan er wel voor zorgen dat hij later is met praten. Ook dialect is in principe een tweede taal. Dat zou ik bij een eventueel gesprek met logopedie wel aangeven.
Mijn zoontje van vier was ook heel laat. Met twee jaar waren t een aantal woorden. Hebben ons er helemaal niet druk om gemaakt. Toen hij drie was kwamen er ineens hele zinnen uit zonder logopedie. Nu praat hij de oren van onze hoofden hahaha. Heeft alleen logo gehad voor zijn tong, die hield hij niet goed achter zijn tanden. Das nu bijna verholpen door goede oefeningen. Zijn broertje is daarintegen supersnel met praten, zo zie je maar hoe dat verschilt
Hier ook een zeer late prater! De woorden beginnen wel steeds meer te worden en het is allang niet meer op één hand te tellen; maar toch vind ik het wel jammer als ik die ukkies van vriendinnen hoor kletsen. Het lijkt me zo leuk om goed met hem te kunnen kletsen. Maar ach, het komt vanzelf. Hier is het taalbegrip ook vrij goed en hem mankeert niets aan zijn oortjes. Gewoon laat. We zijn ervan overtuigd dat hij straks in één keer losbarst. Verleden week ging het ineens hard; vier nieuwe woorden erbij. Dat terwijl hij verleden jaar nog geen 4 woorden in totaal zei. Dus dat gaat gewoon goed. Het ergerlijke is dat hij nu zijn eigen gebarentaal heeft ontwikkeld. Dan gaat hij bij je staan en wijst hij op zijn eigen handje. Als je dan niet weet wat hij bedoelt wordt hij onwijs kwaad. Zo kwaad dat hij zichzelf op de grond laat vallen en gigantisch gaat schreeuwen. En wat denk je? Naar zijn handje wijzen betekent: "Mama, mag ik nog een koekje?". Serieus; had dat in het mama-handboek geschreven ofzo. Hij maakt het communiceren zo wel erg moeilijk
Overigens; hier de volgende woorden: papa, mama, dierengeluiden (zoals boe, beeeh, tok tok, miauw, hiihiiihiiiihiii, woef, en nog een aantal), boot, dank, alkaaar (kusje erop - al klaar), zooooo, opa, oma, *naam tantes en oom*, ja, nee, op, uit, iets (fiets), toto (auto), tuig, ogel (vogel), DOE (dat betekent kom, vraag me niet waarom), die, dinke (drinken), auw, tadddaaa. En al zuchtend en steunend zei ik vanmiddag op de fiets: jaajaaaaa. Waarbij hij dan op dezelfde toon 'jaaajaaaa' terug zegt. Daar moet ik telkens wel erg om lachen. Wanneer hij mijn klanken nabootst (zooo, al klaar, taddaaa). Ook zingt hij zijn lievelingsliedjes mee. Wanneer Bruno Mars zingt, zingt mijn mannetje mee. Ook is hij een fan van the mom song Allereerst omdat hij William Tell zo leuk vond met Overture. Daardoor ben ik overgegaan naar liedjes met tekst. Dat probeert hij ook mee te zingen. Het is nog steeds allemaal heel karig; maar hij doet het wel
Mijn dochter is ook erg laat. Ze is nu 2 jaar en 8 maanden, kent wel heeeeeel veel woorden, maar maakt nog geen zinnen. Frustrerend als je ziet dat andere kindjes van haar leeftijd al hele gesrprekken kunnen voeren. Niet dat ik het die andere kindjes en mama's niet gun, maar gewoon omdat ik het zelf ook graag wil met mijn dochter. Mijn dochter wordt trouwens 2-talig opgevoed. Wij zijn sinds 2 weken gestart met logopedie. Die zeggen dat 2-talig opvoeden niet moet uitmaken voor de spraak/taal ontwikkeling, maar vreemdgenoeg zeggen ze in Duitsland (mijn zusje woont er), dat dat juist zorgt voor later praten. Ik probeer mijn hoop te halen uit de vele verhalen dat hun kindje ineens in volzinnen ging praten. Voor sinterklaas ga ik dit als cadeau vragen
Hier ook een late prater. Mijn dochtertje is 3,7 jaar en volgt al een jaar logopedie en er is een verbale ontwikkelingsdyspraxie vastgesteld. De laatste paar maanden gaat haar actieve woordenschat ineens heel goed vooruit. Ook kan ze nu zinnen maken tot 9 woorden. (de volgorde van de zinsbouw klopt nog niet helemaal maar ook daarin zit vooruitgang ) Ik hoop dat de logopediste binnenkort de test wil herhalen ben zo benieuwd.
Wij hadden ook een handboek idd, maar dan niet gebare, maar met rare woorden die hij zei, zo van: zegt hij dit, dan bedoelt hij dat
hier nog zo eentje.. Die zei tot hij 2,5 was vrijwel niks, alleen "auto" wat hij uitsprak als "aakoe", papa en mama... dat was letterlijk alles! Toen ook gestart met logopedie. Hij is nu ruim 3,5 (4 in maart) en het gaat super! Maakt inmiddels lange zinnen, waarvan de volgorde nog niet altijd klopt, maar dat gaat steeds beter. Bepaalde letters zijn nog moeilijk voor hem, hij vervangt "moeilijke" letters door een H. Daar werken we hard aan en dat gaat ook elke dag een beetje beter. Hij mag gewoon naar een normale basisschool! Dat hadden we een jaar geleden echt niet verwacht. Overigens was zijn taalbegrip wel prima in orde. Ik merk dat hij nu sociaal veel beter in zijn vel zit. Maakt veel makkelijker contact. Voorheen bleef hij vaak rond mij hangen, ging niet zelf op onderzoek uit of contact maken met andere kinderen. Als we nu naar de speeltuin gaan, gaat hij meteen kijken waar er kindjes zijn waar hij mee kan spelen. Binnen drie minuten ben ik hem "kwijt" en is hij op pad met kinderen van zijn leeftijd met wie hij hele verhalen deelt. Heerlijk om te zien!