Nou ligt dus absoluut aan je kind. Ons zoontje heeft vorig jaar kerst twee dagen alleen maar gekrijst. Nu waren wij niet uiteten gelukkig want ik heb alleen maar rondjes gelopen met hem. Vreselijk! En nee ik ben geen moeder met een jengelig verwend kind dat altijd zijn zin krijgt en die nooit meer de deur uit gaat. Absoluut niet. Maar met mijn zoontje ging zoiets het eerste half jaar niet. Huilde, sliep niet, Nu is hij 14 maanden en zou ik het wel doen, al is dat eigenlijk lastiger omdat hij nu om 19 echt moe is. Dus wat dat betreft is zon uk makkelijk als ze lekker ik de wagen kan slapen! Jij kent je kind het beste als het kan absoluut doen. Evt met escape mogelijkheid 😉 Als het niet zo voelt dan niet doen!
Lekker thuisblijven. De andere gasten en de bediening zitten in een stampvol restaurant echt niet te wachten op een huilende baby! Een rustig plekje is dan echt niet meer aanwezig. Vanwege de drukte, duurt het ook langer voordat je eten geserveerd krijgt.
Het lijkt mij vreselijk... Maar het ligt aan je kind. Mijn dochter was heel snel overprikkeld en dat heeft ons haar eerste jaar een doodvermoeiende kerst gegeven. Wij zijn voor het eerst met haar uit eten geweest toen ze bijna 7 maanden was. Ze heeft alleen maar gehuild. Na 3 kwartier ben ik naar huis vertrokken en zodra ik het restaurant uit was, was het goed. Ik zou ook een gezellige middag + avond thuis voorstellen met lekker eten. Je kunt zelfs catering laten komen, dan hoef je nauwelijks wat te doen maar heb je wel de rust voor je dochter
wij zijn 2 jaar geleden uit eten geweest met de kerst hadden toen een grote groep en 2 baby's bij ons 1 van 5 maanden en 1 van 2 maanden en het ging super ook de oudere kinderen waren perfect in toom te houden, de ouders van de baby's zaten aan de zijkant van de tafel de wagens stonden dan eigenlijk naast hun, die baby's hebben op een fles na de hele avond geslapen de oudere kinderen lagen behalve die van ons natuurlijk ook gewoon te slapen over de stoelen, geen onvertogen woord gevallen (onze oudtste slaapt niet zo makkelijk overal kan zichzelf goed wakker houden) En als het niet gaat ben je toch ook zo thuis?
Ik zou gaan. Wel op voorhand vragen voor een tafel in een hoek ofzo, en op een plaats waar je het speelgedeelte goed kan zien zodat jullie zoontje kan spelen. En aangeven dat als het echt niet gaat dat jij eerder naar huis gaat. Met dat in je hoofd ben je zelf ook rustiger en heb je meer kans dat het goed gaat. Wokken is max 3u toch? Dat valt wel goed mee.
Als jij er tegenop ziet zou ik het niet doen. Jij kent je kind het beste. En als je je alleen maar druk maakt wordt het ook geen gezellige kerst. Die van mij hield ook echt niet van drukte. Ook al zei ik vantevoren dat ik haar overal mee naartoe zou slepen en dat ze dan vanzelf zou wennen. Bij mijn dochter ging dat verhaal in ieder geval niet op. Mijn schoonouders zeiden ook altijd dat ik me niet zo druk moest maken, maar puntje bij paaltje was ik degene die de hele avond met een huilende baby zat en zonder eten naar huis ging. Andere kant is dat als je niet uit eten gaat, je moet koken en weer troep hebt etc...
Ik zou niet gegaan zijn. Ik zou er al tegenop zien en zo er geen lol meer in hebben. Vooral niet met kerst want dan is alles al zo overvol. Laatste keer dat we met kerst uit eten zijn geweest was onze zoon bijna 2. Ging super goed. Alleen de dingen er om heen niet maar goed nu met onze dochter erbij blijven we thuis. Gaan liever een keer wokken oid als het rustiger is.
Mijn idee van kerst is om gezellig en relaxt de dag met familie door te brengen. Zou dus echt geen zin hebben in een restaurant waar ik niet relaxt kan genieten van het eten. Omdat en de baby meestal huilerig rond die tijd en mijn peuter heus niet de hele tijd rustig naast mij zit en ik daar druk mee ben. Nee mijn voorkeur gaat er niet naar uit. Dan doe ik het voor de ander. Voor mij hoeft het niet.
Nee ik zou niet lekker zitten. Maar ik heb zelf ook geen behoefte aan uit eten met kerst. Ik vind het niet knus en veel te druk. En ik zou me echt verschrikkelijk voelen als mijn baby loopt te krijsen terwijl andere gasten ook van hun kerstdiners proberen te genieten! En daarnaast, met een man uit de horeca voel ik me verschrikkelijk bezwaard om uit eten te gaan met kerst omdat ik het zelf altijd verschrikkelijk vond als hij met kerst moest werken. Of dat nou wel of niet bij je werk hoort, ik vond het echt niet leuk. Maar dat is een ander verhaal
Ik zou zeker geen rekening houden of een huilende baby vervelend is voor de bediening, dat is gewoon risico van het vak voor hun. Qua andere klanten, het is altijd het vervelendst voor de moeder! Iedereen heeft het over een stampvol restaurant, 2 tafels verder horen ze het al niet meer. Je weet niet eens of je kleine gaat huilen en je hebt je hele familie mee, genoeg mensen om de kleine te entertainen
Je moet het denk ik nu al niet zo moeilijk maken voor je eigen. Gewoon gaan en gaat het echt niet meer dan ga je gewoon weg.
Ik zou ook echt niet gaan, wij hebben het ook gedaan met onze dochter en het was een regelrechte ramp, die wokrestaurands proppen ze overvol en ondanks dat er plek voor de wandelwagen zou zijn, was dit er niet, het was er bloedheed en ontzettend druk en lawaai en kwam er op neer dat we eerst in de kou in de rij moesten staan en daarna zat ik met een huilende baby in de hoek. Misschien kun je overleggen om naar een normaal restaurant te gaan, dat zou ik met een volgend kindje wel willen proberen, maar naar de wok, nooit meer met kerst!
Eens! Als het kan is het super. Mijn dochter trok op die leeftijd de drukte bij de families al niet. En dat wisten we van tevoren, het was een huilbaby. Daar ga ik mijn dochter, mezelf en andere mensen daar niet mee belasten, daar wordt niemand blij van. Dus wij hebben toen thuis lekker gegeten. En mijn dochter is nu een hele sociale meid die zich makkelijk aanpast aan de situatie. Ze is absoluut geen jengelig kind geworden. Mijn advies dus: kijk naar je kind en naar jezelf. Kun je er tegen als je in een restaurant zit met een kindje dat continu huilt? Dan is het geen probleem. Ik kon dat toen niet. Maar ik kijk niemand er op aan die het wel kan/moet.
Kijk of je een rustig plekje kunt vinden om de fles te geven. Daarna even kort wandelingetje om in slaap te vallen?
Ach joh, mensen hebben altijd wat te zeuren, neem je je kind mee en gaat het huilen, dan ergeren zich er aan, jij bent er waarschijnlijk alleen maar druk mee, laat je het thuis, dan ben je weer een moeder die zich aan haar kind aanpast en zou het zich later niet kunnen gedragen in een restaurant. Jij kent je kind het beste, als jij daar geen zin in hebt en alleen maar gespannen daar zit, dan zou ik het niet doen. Denk je dat het wel losloopt, dan vraag je een tafel in een hoek ofzo, waar het wat rustiger is. Overigens, wat wij vaak deden toen ze nog klein waren, is kiezen voor een uitgebreide lunch ergens i.p.v. diner. Is vaak rustiger en de kinderen zijn dan meestal ook niet zo moe of jengelig. Gelukkig begrepen onze families dat allebei, kozen daar ook zelf voor.
Ikzelf heb onze kleine meid pas mee uit eten genomen vanaf ongeveer 1 jaar. Daarvoor vond ik het belangrijk dat ze 's avonds rust had en in haar eigen bedje kon slapen. Ik zou het dus met 5 maanden niet doen. Nu gaat ze regelmatig mee uit eten en een makkelijkere kind bestaat niet
Doe vooral waar jij je goed bij voelt, is dat thuis blijven dan zou ik thuis blijven, is dat in een restaurant zitten Doen!
Inderdaad een hydrofiel over de kinderwagen en terwijl je met je ene hand je mie naar binnen propt met de andere hand wiegen. Of een draagdoek zodat ze lekker dicht bij je ligt. Ze zal als ze moe is heus gaan slapen, extra voeding mee. Mijn tip, probeer haar niet nu al helemaal afhankelijk te maken van structuur, dan snijd je later jezelf al helemaal in de vingers.
Ik heb ze vanaf het begin altijd meegenomen. Hierdoor slapen ze altijd en overal. En dat is zo handig! Hoer gaan ze dus gewoon mee uit eten als het niet anders kan (laat ze liever bij de oppas zodat we zelf gewoon lekker met z'n tweetjes kunnen, maar bijv met kerst of op vakantie is dat geen optie) Zou het dus gewoon doen. Een baby van 5 maanden kan nog zo flexibel zijn.
Elk kind is anders. Onze dochter was en is nog steeds een droom... die blijft nog steeds 3 uur aan tafel zitten zonder te jammeren! Ons zoontje daarintegen? Een regelrechte ramp. Maar dit weerhoud me niet, toch even te proberen. Ons gezelschap weet als het niet gaat, dat we vroeger weggaan.