ik zou eerder niet gaan door mijn peuter dan door mijn baby mijn dochter is heel makkelijk kan goed tegen prikkels mijn zoontje kan echt wel even stilzitten maar op drukke kerstdagen in een overvol restaurant waar je extra lang moet wachten kan ik nu al vertellen dat het bij ons dan geen succes word voor zowel hem als ons elk kind is anders je kan het zelf het beste aanvoelen
Lekker meenemen en kijken wat er gebeurd. Je zit er echt geen uren. Zo wennen ze nooit ergens aan als je niet een keer probeert. Hier in Portugal neemt iedereen de kinderen van baby af aan al mee naar restaurants.
Met zo'n jong babytje zou ik ook niet gegaan zijn. Mensen hebben altijd wat te zeuren, dus dan maar een overbeschermende betuttelende moeder. IK ben de persoon die met een huilbaby zou zitten en niemand anders. Voor mij zou dat de hele avond verpesten en structuur op die leeftijd is belangrijk in mijn ogen. Zo heb ik het ook altijd met zoonlief gedaan en hij is nu 2 en is gewoon makkelijk in het meenemen.
Mensen die zeggen dat ze er maar aan moeten wennen en die hun kindje wel overal mee naartoe konden nemen, hebben waarschijnlijk geen huilbaby gehad, of een makkelijke slaper. Lekker makkelijk praten. Want dat ligt echt niet alleen aan dat ze eraan wennen. In het begin deed ik dat ook, want iedereen zei: "dan wennen ze aan het geluid, dan wennen ze aan weg zijn tijdens slaapjes en worden ze makkelijk van". Nou, dat resulteerde in een baby die 10-12 uur per dag huilde. Ze sliep niet in de maxicosi, ze sliep niet in de wandelwagen. Na het invoeren van rust en regelmaat, had ik binnen een paar dagen een ander kind. En pas nu is weggaan wat makkelijker. En ja, mijn leven draait dus om haar slapen. Maar ik ken mijn kind het beste. Ik pak haar niet bij elke kik op, en ze huilt regelmatig 5 minuutjes bij het naar bed gaan. Dus nee, ik ben niet een moederkloek die haar kind telkens bij zich heeft hangen. Ik word er schijtziek van dat mensen dan maar zeggen: daar wennen ze wel aan. Nou, niet elk kind dus. En ik heb geen spijt van hoe ik het gedaan heb door veel thuis te zijn. Dus TS: kijk naar je kind, en waar je jezelf prettig bij voelt, dat is waar het om draait in mijn ogen.
Mijn dochter kon niet tegen een drukke omgeving en dronk niet bij veel omgevings geluid en gind zeker niet slapen. Die zou ik dus zeker niet meenemen naar een restaurant toen ze zo klein was. Mijn zoon heeft veel minder last van omgevingsgeluiden en die is wel eens meegeweest naar een restaurant terwijl hij nog geen jaar oud was. Kijk naar je kind, als je denk dat die daar niet drinkt en niet slaapt dan ga je toch niet uit eten? Blijf je dit jaar gezellig thuis. Mijn kinderen kunnen nu gewoon mee naar een restaurant hoor, dat wennen aan een drukke omgeving kan ook als ze wat ouder zijn, onzin dat dat allemaal het eerste jaar moet. Het eerste jaar zou volgens mij gewoon om de baby moeten draaien, gewoon kijken wat een baby aankan en niet overprikkelen
Ik zou het niet doen. Als je er nu zo tegenop ziet, dan maar even een paar jaar het op een andere manier. Hier zou het met geen van 3 kinderen goed zijn gegaan, inmiddels lukt het wel weer, maar de jongste is ook al ruim 3. Ik zou schoonouders thuis uitnodigen, is toch ook gezellig?
Mijn kind kan prima mee uit eten. Maar met kerst in een overvol restaurant no thanks! Niet leuk voor ons, voor hem en zeker niet voor andere gasten. Terwijl hij aan tafel blijft, goed mee eet en gewoon 'lief' is.
Ben voor om kinderen gewoon mee te nemen. Bedtijd met de feestdagen doe ik niet aan. Maar ik kan mij best voorstellen dat je niet in een super druk lopend buffet wil gaan zitten. Dat kan ik mij eigenlijk best levendig voorstellen. Druk warm. Kijk ik ben zelf hier makkelijk in. Kind op schoot en kijken dan de ogen uit. Zo heb ik het altijd gedaan. En even de buurvrouw aan stoten papa oma opa kind even schoot hoppen. Als je zelf eten gaat pakken. Maar zo ben ik en ik besef dat niet iedereen dat kan. Ze is bijna vijf maanden toch kan ze al een klein beetje zitten. Misschien een klein uurtje in de kinderstoel met voldoende ondersteuning een buik drager dat ze kan kijken? Zou juist meer problemen hebben met een lopende dreumes die zijn het snel zat in een kinderstoel. Sla het anders idd dit jaar over volgend jaar weer een nieuwe jaar. Dan is ze groter wel dan een peuter die waarschijnlijk loopt. En ik ben niet jouw mijn kinderen zijn niet jouw baby.s dus. Jij weet zelf het beste wat je wel of niet moet doen.
Maar hierbij ga je dus uit van een "makkelijke baby". Die van mij zouden op die leeftijd de hele avond hebben zitten krijzen, zeker in die drukte.
onze dochter was 3 maand met het kerstdiner. Ik zou gewoon aangeven niet naar een wok vreetschuur te willen gaan ivm de drukte. Wij ging naar een restaurant waar je gewoon a la carte kon eten en waar ze mx 5 tafels tegelijkertijd lieten zitten. Dan is het niet zo druk, niet zo rumoerig en geeft het een stuk minder prikkels. Daarnaast hadden we natuurlijk een heel groot entertainment team aan tafel zitten. De tijd werd netjes op haar ritme afgestemd zodat ze net gevoed was en ik dus niet daar hoefte te klungelen met de bv of in een hokje moest gaan afkolven. Een beetje familie snapt wel dat kinderen structuur nodig hebben. Vooral die kleintjes.
Mee eens hoor, dat hoort gewoon bij de ontwikkeling en het karakter. Niet iets wat je op die manier aanleert of stuurt bij een baby van een paar maanden. Bij mijn kinderen is het ook vanzelf goed gekomen .
Wij gaan op kerstavond uiteten, wel naar een wokrestaurant. Ons zoontje is dan 4 maanden dus we gaan het zien . Nemen in ieder geval gewoon de wagenbak mee met de dooky erop zodat hij hopelijk gewoon lekker slaapt.
Ik zou het niet doen. Maar dat komt omdat ik al WEET dat ik de hele avond met een zeurende baby op schoot zit die wil slapen.. Ze wil alleen in haar bed met stilte om haar heen
Een 5 sterren restaurant is niks met kinderen maar juist een wok of iets dergelijks is prima te doen. Mijn Kids gaan vanaf baby af aan gewoon mee. Weten zich ook prima te gedragen. Soms lastig omdat zoon niet tegen anders dan normale ritme kan maar ga het daardoor niet uit de weg. Juist met doen leren ze.
Zijn er dan baby's die op die leeftijd een uur rustig in een stoel zitten rond te kijken? De mijne destijds alleszins niet. Om maar te zeggen: niet alle kinderen zijn hetzelfde. En ik zou dit absoluut niet gedaan hebben. Heel jammer, maar ik heb ook geen zin om uren aan een stuk mijn baby te proberen te pleasen op een plek waar ze sowieso volledig uit haar doen zou zijn.
Precies. Niet alle baby's kunnen het aan. Een baby hoeft zich niet aan te passen, andersom wel. Mijn dochter kon ik echt niet meenemen, ik zou haar heel veel stress bezorgen en dat is het nooit waard. Mijn zoon sliep de eerste maanden ook niet in een wagen (reflux) maar kon ik vanaf een maand of 6 wel makkelijker meenemen. Hij kan ook wat beter tegen een uurtje slaap minder. TS: als je het idee hebt dat je dochter er slecht tegen kan, niet doen. Als je een kind hebt dat makkelijk weg te leggen is in een wagen zonder gehuil, dan zou ik gaan.
Je bent al de tweede die mij aanhaalt. Dacht eerst reageer niet meer, In mijn laatste zin staat. (En ik ben niet jouw mijn kinderen zijn niet jouw baby.s dus. Jij weet zelf het beste wat je wel of niet moet doen.) Misschien is die zin wat onduidelijk. Ik bedoel daar mee te zeggen. Ik ben niet jouw! Mijn kinderen zijn niet jouw baby.s. Dus je weet zelf het beste wat je wel of niet moet doen. Ik bedoel dus ik kan niet voor t.s uit maken wat ze wel of niet moet doen. Ik geef alleen aan wat ik wel en niet deed.