Geen probleem zou je zeggen maar het begint nu een dingentje te worden. Mijn zoontje vind van kleins af aan alles interessant wat wij doen en doet echt alles na. Geef hem een tandenborstel en hij "poetst" zijn tandjes , geef hem mijn borstel en hij kamt zijn haar , geef hem mijn make up kwast en hij kwast zijn gezicht vol haha. Maar ook met speelgoed alles wat wij voordoen probeert hij na te doen. Tot zo ver geen probleem , alles lekker ontdekken en na doen. Het is een vrij slim mannetje begrijpt al best veel en volgens het kdv doet hij ook veel dingen die zijn leeftijdsgenootjes nog niet kunnen of interesse in hebben , dit is eigenlijk vanaf het begin zo geweest. Zijn fijne motoriek is ook heel goed. Maar bijvoorbeeld avond eten wordt nu een drama. Hij is een goede en groter eter. Maar wil dus echt zelf eten. Met zijn handjes vind hij vreselijk , hij vind vieze handen echt vreselijk. Dus hij wilt een lepel of vork. Maar zelf eten kan die dus echt niet. Ik geef hem nu dus een schaaltje met eten en een vork /lepel en zelf probeer ik met een andere lepel en een ander bord bij hem eten naar binnen te lepelen. Dit ging goed tot vorige week. Hij duwt mijn lepel weg en wordt ook echt boos. Trekt zijn schaaltje naar hem toe en gaat zelf lepelen. Gevolg hij eet 3 happen want de rest ligt ernaast. Tuurlijk kinderen eten heus als ze honger hebben maar hij is echt een goede eter en ik kan mij niet voorstellen als hij eerst met gemak een flink bord leeg eet en nu dus amper eet dat hij genoeg heeft. Het is het zelfde met zijn jas aan doen , wilt die zelf doen. Dat gaat nu goed. Maar zijn rits kan die nog niet. Nou ik moet hem echt met geweld vast houden want hij duwt me weg en blijft pielen aan die rits zelf maar dat is echt te moeilijk. Naja schoenen , sokken etc zelfde dit kan die ook al steeds beter maar blijft een gevecht. Ook heeft hij door wat nee is , en daar heeft hij dus flink moeite mee. Gelijk huilen als die iets niet mag , of toch nog even doen. Lijkt me redelijk normaal hoor ik bedoel heel langzaam wordt een dreumes een peuter met eigen wil , maar alles bij elkaar is het soms gewoon pittig. Hij is veder echt heel lief , kan heel goed zelf spelen , maar heeft zown eigen willetje wat ik soms pittig vind. Ik denk wel is hoe moet dat als jij 2,5 bent. Opzich heb ik het meest moeite met het eten. Ik blijf heel kalm en rustig maar hij gaat compleet over de zeik. Wie heeft er tips vooral met het eten ?
Loslaten.... en nu ik het tegen jou zeg klinkt het zo makkelijk haha maar heb zelf een topic geopend hierover. Ik herken jouw verhaal helemaal... Behalve dat mijn mannetje vieze handen heerlijk vindt. Tijdens het koken gaf ik hem in de moeilijke tijd al wat happen, dan schooiert hij in de buurt en kreeg hij al heel wat binnen. Als we dan gingen eten kon hij zelf eten en maakte het niet meer zoveel uit of hij veel of weinig binnen kreeg. Wat ik wel merk is dat plak eten hem super motiveerde. Stamppot of risotto bleef veel makkelijker aan de lepel plakken waardoor hij toch best wat binnen kreeg. En yoghurt deden we met een rietje dan zoog hij het naar binnen, maar nu drinkt hij het, bedacht hij zelf twee handjes aan zijn bakje en dan slokjes nemen. Die eindeloze "strijd" probeer ik te voorkomen door alles wat hij kan, hem te laten doen. Voorbeeldjes die ik nu even bedenk -doppen op tubes die open kunnen klappen in plaats van draaien zodat hij zelf tandpasta kan pakken of kan insmeren. -instappers met elastiek Nou het lijkt nu of hij alles kan haha maar het idee dat hij het zelf doet maakt dat ik hem het laatste beetje mag helpen. Hier duurt alles voor mijn gevoel drie x zo lang, is niet efficient en soms erg onhandig... maar geniet ook van die ontdekkingstocht, want zie ook voordelen van die zelfstandigheid!! Zo eet ik mijn eten wel altijd warm
Weet niet of je zoontje dit wel toelaat, maar wat je kunt proberen is dat jij stukjes aan de vork prikt of eten op een leper schuift en dat hij dit dan kan pakken en kan opeten. Ik heb de laatste tijd standaard 2 vorken bij mijn dochter op haar bord liggen. Als ze de ene pakt om te eten, pak ik de ander om daar weer een stukje eten aan te prikken etc etc. Dan kan hij wel zelf eten, maar beland er ook daadwerkelijk wat in zijn mond.
Tja ik had/heb ook zulk dochter ze wil/wilde alles zelf doen, ze kan ook dat als ze weet dat ze kan dan doet ze ze wil ook alles op bepaalde manier en ze doet ook alles zoals het hoort. Ik moest al vroeg haar "los laten" en haar mening leren respecteren. "Ze weet heel goed wat ze wil en niet" zo werd ze altijd overaal bestempelt va geboorte op cb/ha/ka etc. Ik laat haar alles zelf doen maar ik vraag eerst altijd en overaal - wil je hulp of zelf? Als je hulp wil of kan niet moet je zeggen help ik je graag. Ze deed ook en doet motorisch dingen waar je denkt: oei die valt of mensen vragen hoe ous is ze: ze klipt en swingt zelf erg hoog staand op schommel sinds ze 2 jaar is etc. Maar ik heb geleerd haar vertrouwen en gevallen/pijn- eigen leermomentje. Zonder vallen is geen succes. Dus ik zou hey zo laten) met 2. 5 nu is ze erg zelfstandig: kiest kleding zelf en voor ons, kleed zichzelf volledig aan van knopjes tot ritsen, strikt schoenen en ritst laarzen, zelf handen wassen, afvegen en naar wc gaan (doet deur op slot dicht, zelf alles etc- lekker makkelijk dus Met eten is gewoon hier met 1 jaar begonnen zelf dus ja at en dronk ze zelf en ze moest zelf maar uitvinden hoe. Ik was altijd het drifting voor ik zag dat iets niet lukt dan haal ik uit situatie
Dat deed ik ook met mijn dochter en werkte best goed. Een tijdje dan... Het is even tobben totdat hij het echt goed zelf kan. Eten dat goed plakt aan de lepel werkt inderdaad ook wel, ik maakte de pap in die tijd met zoveel brinta dat het meer weg had van cement. En kwark is ook een goeie, als je de volle neemt zitten daar ook gelijk flink calorieën in. Verder calorierijk eten, aardappels bakken in plaats van koken, dat soort dingen. Dan krijgt hij met die paar happen toch nog wat binnen. En anders nog een boterham uit het vuistje als hij echt slecht gegeten heeft.
Thanks dames voor de tips !! Is inderdaad gewoon even zoeken. Gister hadden we een soort pasta prutje en dat ging eigenlijk aardig goed. Kind minder gefrustreerd en mama blij dat hij gegeten had Is ook alleen met avond eten omdat hij de rest prima kan eten zelf... Veder is het ook een stukje loslaten mijn kleine man wilt gewoon graag groot zijn en heeft een sterk willetje
Herkenbaar pluisje, het is net alsof ik een verhaal over mijn dochtertje lees. Ze wil alles zelf, ook dingen die ze nog niet zelf kan... Ik wil haar dan graag helpen als het niet lukt, maar dat mag niet. En doordat het haar zelf niet lukt wordt ze gefrustreerd. Een lastige fase, vind ik. Je moet veel geduld hebben en veel tot 10 tellen 😉 Ik weet ook niet zo goed hoe ik soms moet handelen, ik probeer zelf altijd wel rustig te blijven en haar zoveel mogelijk zelf te laten doen.