Ik durf zelfs wel te zeggen dat er ook nog de mogelijkheid bestaat om het kindje op te geven voor adoptie of niet geboren te laten worden. Dit is een one way ticket richting BJZ inderdaad.
Een uitkering en schuldhulpverlening is uiteraard geen reden voor BJZ (waar mijn zusje werkt) om in actie te komen. Wel de omstandigheden, verwaarlozing, ruzie makende ouders waar het kond onder leidt. Er zijn meer kinderen gezond en gelukkig opgegroeid waar ouders schulden van hadden, echter het gedrag van TS en haar vriend zijn beide onacceptabel. Als ze kiest om haar kindje te houden (wat ik ook wel weer kam begrijpen) moet ze wel haar verantwoordelijkheid nemen ten opzichte van haar ongeboren kind. Dat wilt zeggen: relatie uitmaken, alleen verder, hulp zoeken bij familie of anders instanties (er zijn opvanghuizem voor alleenstaande zwangere vrouwen in onstabiele situaties) vandaar uit jezelf omhoog werken.
Als je ervaring hebt met HG dan weet je ook wat het is!!! Beter dan artsen weten wat het is want die ervaren het niet zelf! Buiten dat, er zijn (weet ik uit ervaring) genoeg artsen die geen idee hebben wat het is. Meiden die hier aangeven dat het wel eens HG zou kunnen zijn, geven daarmee aan dat ze daarvoor ook hulp zou moeten zoeken bij een gyneacoloog of verloskundige. Dat is immers in het belang van het kindje en de mama!!! Dus ik zou er beter geen mening over hebben als je het niet zelf hebt meegemaakt. Buiten dat wens ik TS veel wijsheid toe. Het is altijd makkelijk zeggen hoe een ander het moet doen ... Heb daar ook wel mn mening over maar die houd ik maar even voor me. Belangrijkste is dat gehandeld word in het belang van het kindje, voor de volle 100%.
Voor buitenstaanders is het altijd zo lekker makkelijk lullen ... Bah word gewoon kotsmisselijk van sommige harteloze opmerkingen hier ...
Is die laatste zin sarcastisch bedoeld? En HG wordt niet altijd benoemd, meestal niet zelfs! Maar als je zo misselijk bent dat het je functioneren ernstig beinvloed en je zelfs opgenomen moet worden, tja dan denk ik vrij snel aan HG. Gewone zwangerschapsmisselijkheid is misselijk zijn en af en toe braken, HG is een hel. En als je dan ook nog eens niet gesteund wordt, dan is het niet te dragen. Ik geloof dat ik zwaar depressief was geworden als mijn man mij niet zo geholpen had tijdens mijn HG (en andere ellende) zwangerschappen. HG hebben maakt een mens echt wanhopig en ts haar vriend schopt haar nog even verder die put in. Heel ernstig.
Dit is wel zo.. Bij de 1e 9 maand gespuugd en 9x in het ziekenhuis gelegen.. Ik wou het kind eruit hebben en was boos en moe en depressief... Tuurlijk meende ik niks was ik allemaal heb gezegd maar dit is wat HG doet en dan niet de steun krijgen van artsen het moeten knokken in het ziekenhuis... En dan vragen krijgen mishandeld uw man u?! Excuses!!!!!! Heb ze echt uitgescholden hoe ze durfden dus nee artsen steunen je niet en je wordt soms aangezien voor een aansteller en proberen je maatschappelijk werk aan te bieden... En nu geen HG maar migraine en kan niet meer ben moe en op en mijn hoofd doet pijn maar goed ander verhaal
Ik denk dat je het beste even professionele hulp kunt zoeken zoals al eerder is gezegd. Je krijgt hier nuttige tips, maar ook niet zo nuttig commentaar. Daar heb je niks aan. Kun je bij je ouders terecht? Ik denk dat je het verdient om even bij te komen. En je kunt bij de verloskundige vragen of ze je kan helpen met het zoeken naar professionele hulp. Dan ben je het beste uit denk ik meid. Veel succes en probeer toch een klein beetje te genieten van je zwangerschap. In welke situatie je ook zit, zwanger zijn blijft toch altijd heel speciaal.
Dat mensen in zon situatie niet eerst even de tijd nemen om alles op een rijtje te zetten echt heel erg, voor t kind en de toekomst. Het begint al slecht....ik vind het ronduit vreselijk dit. Ik zeg er verder weinig over want ik kan nog wel even doorgaan en hou het nog netjes....zucht. Ik denk dat je idd zelf een huisje moet gaan zoeken en apart moet gaan wonen om zo een leuke woning te vinden. Dit wordt nooit wat zo en denk dat je dat wel weet. Succes en sterkte.
Dat slaat dus echt nergens op! Sorry maar ik kan me hier heel kwaad om maken. In een instelling van BJZ word je standaard al emotioneel verwaarloost. Er is een te kort aan pleeg gezinnen en vaak zelfs een tekort aan instellingsplekken waardoor kinderen die niks gedaan hebben in de jeugdgevangenis maar worden geplaatst. Vaak word je lange perioden hier een nachtje geplaatst en dan daar een paar dagen. En zo zwerf je met je spullen van instelling tot instelling. Je hebt geen idee wat je zegt! Het zit vol met kinderen die zich rot voelen en dit botvieren op elkaar. Drugs word veel gebruikt om het hoekje. En als je een meisje bent dat niet stevig in je schoenen staat dan ruiken ze dat en maken ze er zoveel misbruikt van als ze kunnen. Het vermogen om zich op een normale manier te hechten word verkloot. En dat is de basis van elke omgang. Ik moet dagelijks leven met de trauma's die ik in de instellingen heb opgelopen en niet ervoor. Veel jongeren uit die periode waar ik nog wel wat over hoor zijn verslaafd geraakt, dakloos, tienermoeders, suïcide of crimineel. Er zijn maar weinig succes verhalen. TS moet dr ballen bij elkaar rapen en zorgen dat ze zelf (met hulp) een huis enzo regelt. Wat ze dan met die lapschwans van een vent doet moet ze zelf weten. Als ze zelf maar het heft in eigen handen neemt. Hij mag toch geen huis regelen, nou mooi zorg dat het enkel en alleen op jouw naam staat. Als hij zich als een kind blijft gedragen dan kan ze hem er nog uit gooien of niet binnen laten. Erkennen zou ik niet doen. Daar zou ik ook de touwtjes in handen houden.
Wel grappig om te zien hoe deze topic de topic van de dag is maar TS zelf al 2 dagen niet meer reageerd.. ik denk eerlijk gezegd dat advies geven verder ook niet zal helpen. Wat ik uit haar verhaal kan opmaken zijn ze gewoon te jong en naïef geweest en dat zullen ze nog wel blijven. Ik hoop alleen voor de kleine dat die er niet onder gaat leiden..
Ergens hoop ik dat ze geschrokken is, en nu zit na te denken over de reacties... Sommige reacties zijn te hard maar ik denk wel dat ze het nodig heeft om wakker te worden. Dat ze niet reageert betekend niet dat ze niet mee leest.
Ik hoop ook voor haar dat dit haar wakker schud! Maar ergens betwijfel ik of het haar wel wat doet deze reacties want als de situatie waar ze in zit haar niet eens wakker schud..
....of ze durft gewoon niet. Zoveel meiden hebben haar helemaal afgekraakt, voor slechte ouder uitgemaakt, een kleuter, etc. Ik zou dan ook geen zin meer hebben om te reageren, of om uberhaupt te lezen. De adviezen waren goed, maar de manier waarop was erg hard. Ik ben wel erg benieuwed wat ze gaat doen, dus ik hoop dat we ooit nog een topic van haar voorbij zien komen.
Nou, inderdaad. Als er een hele lading hysterische vrouwen begint te gillen over jeugdzorg en pleeggezinnen, zou ik reageren verder ook lekker achterwege laten. Mijn hemel.. Sterkte TS! Ik zou echt eens contact opnemen met het FIOM, daar zitten ze er echt om je te helpen, zonder je meteen af te schilderen als domme meid die verkeerde keuzes heeft gemaakt en er allemaal instellingen bovenop te zetten. Jij kan dit, met hun hulp gaat het écht goedkomen!
Wat een rotsituatie zeg! Ik snap eerlijk gezegt ook niet waarom jullie nu voor een kind hebben gekozen? Menig ander zorgt eerst voor een stabiel leventje, zo zorg je er juist voor dat het nog meer in onbelans raakt. Een kind nemen is niet zomaar wat en je moet rete sterk in je schoenen willen staan om ook nog je studie af te krijgen.. je noemt wel dat tegen de tijd dat de baby geboren word jullie klaar zijn maar.. meid! Word wakker.. dat wil niet zeggen dat je de 40 wkn gaat halen en of je dan misschien met 20 wkn wel bedrust krijgt etc etc.. hoe wil je je atudie dan klaar krijgen. Al met al wens ik jou..succes met alles en hopelijk groeit je/jullie kind zonder problemen op.
Inderdaad geen slimme keus, had eerst je zaakjes op orde gemaakt. Helaas is dat nu te laat, en groeit er een nieuw leven die niks aan deze situatie kan doen! Aan de moeder en vader de taak om daar wat aan te veranderen zodat dit kindje ook een eerlijke kans krijgt. Het zal vast veel liefde krijgen, maar met alleen liefde kom je helaas niet ver in deze wereld.. Zet hem op, je weet waar je het voor doet! Neem je verantwoordelijkheid als moeder! (En vader) Heel veel succes, en hopelijk een goeie toekomst voor jou en je kindje.
Ja toch, ik vraag me af waar kinderen nou pesten van leren. 😧 Dit maakt mij nou zo boos he, niemand kent haar persoonlijk en helaas kan niet iedereen maar altijd sterk zijn. Zelf heb ik last van agoraphobia en social anxiety disorder maakt mij dat 'zwak', ja mischien wel, betekend dat ik het niet verdien om een kindje te hebben? 😐 Ik hoop dat het goed komt voor jou. Mischien iemand in vertrouwen nemen in joun buurt die jou kan helpen om alles op een rijtje te zetten als je er zelf problemen mee hebt. Als je geen familie of een goede vriendin hebt die je daar mee helpen kan mischien een decaan ofzo die kan jou dan weer doorsturen naar iemand die jou kan helpen.
Gut gut gut...volgens mij zoek jij de topics gewoon uit alleen om iemand af te zeiken en bang te maken.. Ts, geen ideale situatie zo maar dat begrijp je zelf ook wel. De enige tip die ik je kan geven is zo spoedig mogelijk een eigen leven opbouwen samen met je baby. Heb je geen hulp van je ouders of familie? Ik wil je veel sterkte en succes wensen! Ondanks de nare situatie waarin je je bevindt, vind ik wel dat je je realiseert dat dit zo niet kan en ik vind het knap dat je je vasthoudt aan je principes.
Ik heb verbaasd dit topic meegelezen maar niet gereageerd omdat ik veel nogal kwetsend vind. Wat bereik je met commentaar geven op de beweegredenen van deze kersverse ouders om voor een kindje te gaan? Maak je daarmee een zwangerschap ongedaan? En bij mijn weten is een kind altijd nog het beste af bij de eigen ouders. Mits de situatie verbetert. Ze zullen snel volwassen moeten worden, verantwoording moeten leren nemen voor hun eigen leven en dat van de babe. Daar hebben ze hulp bij nodig. Lieve TS. Het leven van jouw kindje is nu het belangrijkste. Ik hoop dat je een goed vangnet hebt van ouders en vrienden die je met deze situatie willen helpen. Haal je diploma, denk na over de toekomst van jou en je baby en ga wat doen met de hulp die jullie nu zoeken. Het is niet de vraag hoeveel je om je vriend geeft. De vraag die jij jezelf moet stellen is of hij goed gaat zijn voor jou en je kleine gup. Als je antwoord daarop "nee" is, maak dan de juiste keuze. Succes