Wij hadden pas een hele irritante collectant van het Diabetesfonds. Was net zo vervelend als zo'n deurverkoper. Dat mens bleef maar door gaan. Ik vind ze allemaal net zo vervelend, collectanten, deurverkopers en geloofsovertuigers. Als ik iets wil dan doe ik dat wel op eigen initiatief, daar heb ik niemand voor nodig
Ik ben ook collectant. Als ik aanbel vertel ik netjes waar ik voor loop. Geven mensen iets dan ben ik blij, willen ze niks geven ook prima. Maar het is wel zo dat je steeds onbeschofter wordt behandeld, alleen omdat je collecteert. Ik doe daar niks mee hoor. Maar vervelend is het wel. Over een paar week weer het MS-fonds.
Die sticker is veel te klein want ze bellen toch wel aan. En dan als je geirriteerd naar de sticker wijst, zeggen ze snel, oh die had ik te laat gezien, sorry! en vervolgens proberen ze toch hun praatje te houden. Dan sla je je zelf toch weer voor je kop, want je wilt die gasten gewoon niet aan de deur en zo voelt het toch alsof je er alweer ingetrapt bent. Hier toevallig afgelopen week 1, zo'n kozijnenboer uit het oosten. Je hoort het al als hij begint te praten. Niks mis met mensen uit het oosten hoor, maar de kozijnenboeren die uit die streken komen, zijn bijna altijd van een provisiebedrijf. Waarom zou je anders helemaal in de randstad gaan zoeken naar klanten als je genoeg klanditie in je eigen omgeving had? Paar jaar geleden waren we er bijna ingestonken, die gast kon met een paar keer drukken op zijn rekenmachientje al zien wat het totaal zou kosten terwijl er nog geen meetlat aan te pas is gekomen om de ramen op te meten. Hier hebben ze trouwens een handje van om ipv op de bel te drukken, maar keihard op het keukenraam te kloppen. Ik schrik me iedere keer een hartverzakking. :x
Dit. Dat is dus ook mijn ervaring. Ik collecteer ook. En ik dring niemand iets op. Ik ben altijd vriendelijk, meestal krijg ik een vriendelijke reactie terug. Ik heb trouwens niet vaak dat mensen niets geven. En niets geven is ook niet erg. Onbeschoft behandelen wel. En dat gebeurt helaas ook
Ja echt niet normaal! Meerdere keren per week staan ze aan de deur hier. Ik heb soms gewoon het gevoel dat ik me moet verdedigen waarom ik hun abonnementje niet wil, zo irritant. Gelukkig kom ik nog steeds weg met: 'sorry, mijn ouders zijn niet thuis' Gewone collectanten, als in de bussen waar ik losgeld in mag doen, die geef ik altijd iets!
Hier doe ik bij collectes altijd open, maar laatst had ik iemand aan de deur die begon over armoede in Nederland en of ik 15 euro per mnd kon missen zodat een kind te eten had. Dus die discussie ben ik even aangegaan. Ik vind namelijk dat je kind altijd op de eerste plaats komt, voor je eigen eten, honden en rookwaren. Helaas is het maar al te vaak zo dat gezinnen bestaan uit hele horde huisdieren, rokende ouders, die in de bijstand zitten en kinderen die weinig te eten hebben. Vanuit de overheid is er genoeg subsidie, qua gratis naar de dierentuin (of andere uitjes), ontheffing afvalheffing etc. Je kan dus best je eigen kind eten geven. Ze bleef maar door gaan. Ik heb echt gezegd, zolang die mensen zoveel bijstand krijgen en toeslagen, geef ik geen geld. Dit is namelijk voldoende om rond te komen en anders doe je echt iets fout. Nou dat zag ik toch echt verkeerd. (ik heb genoeg gezinnen gezien en heb zelf ook van 35 euro per week moeten leven) Ik heb haar vriendelijk bedankt en de deur dichtgedaan.