Ook al zijn ik en mijn ex al jaren uit elkaar, ik heb op en af nog steeds contact met zijn moeder. Deze vrouw heeft mij met open armen ontvangen toen mijn ouders het contact met mij verbraken en met op straat hadden gezet. Ook in de jaren die volgden was ze meer een moeder voor mij dan mijn biologische moeder. En zij vond in mij een dochter die ze nooit gehad had. Toen het in haar relatie niet goed ging nam ze mij in vertrouwen, en andersom gebeurde dat ook. Voor sommigen heel apart, maar voor ons was het heel normaal. Het brak dan ook haar hart toen ik besloot bij mijn ex weg te gaan, ook al had ze het zien aankomen aangezien het al ruim 2 jaar niet goed ging. Ik heb ook altijd veel voor haar gedaan, omdat ik dat wilde maar ook omdat ik haar altijd dankbaar ben geweest voor wat ze voor me gedaan heeft en dat graag wilde laten zien. Zo ging ik met haar mee naar doktersafspraken maar verraste haar ook regelmatig met een bos bloemen, dagje weg of een lunch. (I.v.m herkenning kan ik niet teveel details noemen maar laat ik het erop houden dat ik niet wil weten hoeveel geld hieraan opgegaan is Inmiddels ben ik 4 jaar samen met mijn man. Hij is vanaf dag 1 op de hoogte van het contact tussen mij en de moeder van mijn ex. Dit is ook nooit een probleem geweest, het contact is ook een heel stuk minder inmiddels omdat ik naar een andere stad verhuisd ben. We sturen elkaar nog wel berichten via sociale media, maar dat is zeker niet dagelijks of wekelijks. Soms gaan er ook weken voorbij zonder een bericht, maar we weten dat we altijd bij elkaar terecht kunnen. Ik zelf ben blij met het contact zoals het nu is, mijn man helaas steeds minder. Zeker sinds we kinderen hebben is hij heel negatief over het contact. Hij vind dat het tijd is om verder te gaan met mijn leven en haar te zeggen dat onze wegen scheiden. Om hem te citeren is het "niet normaal om na zo een lange tijd nog altijd met je verleden bezig te zijn en eigenlijk gewoon vreemd om contact te hebben met je ex schoonmoeder". Ik vraag me af of dat zo is. Is het vreemd, volgens jullie, dat ik zo nu en dan contact heb met haar? Zelf vind ik het, gezien de situatie toen, niet heel gek dat ik haar nog graag spreek. Ik probeer te begrijpen waarom mijn man dit wel vind, maar bij hem vang ik bot. "Het is gewoon vreemd." Dat is het antwoord wat ik krijg. Sorry voor het lange verhaal maar ik zit er al heel de avond over na te denken en zou graag jullie mening horen.
Ik heb ook nog goed contact met mijn ex-schoonmoeder, ze is tenslotte de oma van mijn dochter (ik kan uit je tekst niet opmaken of dat bij jou ook zo is..). En overigens heeft zij zelf ook nog steeds goed contact met haar eigen ex-schoonfamilie, terwijl zij al 30 jaar gescheiden is
Vreemd? Nee, ongebruikelijk misschien. Maar ii denk dat jullie haar ook niet zozeer meer moeten zien als je de moeder van je ex, maar inmiddels als een goede vriendin. Tenzij dankzij haar het gesprek steeds over het verleden en jouw ex gaat, dan kan ik me voorstellen dat het storend is. Als dat niet zo is zou ik hem proberen duidelijk te maken dat jullie een eigen relatie hebben opgebouwd die losstaat van jouw ex. Het is ook niet eerlijk om iemand die er altijd voor je was en is zomaar te laten vallen omdat dat zou 'horen'.
Ondertussen is zij je 'ex-schoonmoeder' niet meer: ze is een vriendin! Beetje vreemde houding van je man, tenzij hij bang is dat jij door dit contact misschien weer voor je ex zult vallen? Evengoed heeft hij zich niet te bemoeien met jouw vriendschappen, mits ze je niet negatief beinvloeden.
Precies hoe ik er ook over denkt. Het is een vriendin. Ze staat eigenlijk los van je ex. Al hebben jullie elkaar dankzij hem leren kennen. Het lijkt wel of hij zich bedreigd voelt op de een of andere manier.
Heeft je ex een nieuwe relatie? Hebben jullie samen ook kinderen? Ik denk dat velen hier zich als schoondochter niet erg geaccepteerd zullen voelen als hun schoonmoeder nog goed contact heeft met de ex van hun man... (Heb daar zelfs verschillende topics over gezien op zp) Dit overigens onafhankelijk van hoe je ex-sm hier zelf in staat. Als zij ook oma is van je kind is het overigens wat meer sociaal geaccepteerd om contact te onderhouden. Ik heb zelf ook een geweldige sm en denk dat wij ook contact zouden houden. Ex van mijn schoonbroer komt bijv nog wekelijks op de koffie bij de oma van mijn man. Maar als hij een nieuwe (prille?) relatie heeft zou het me niks verbazen dat dit gevoelig ligt bij veel schoondochters.
Dank je wel voor jullie reacties! Zelf zie ik haar ook meer als vriendin. Over mijn ex spreken we vrijwel nooit. Toen we net uit elkaar waren hebben we het er een keer over gehad maar dat was dat. Verder bracht ze me alleen op de hoogte toen mijn ex vrij snel een nieuwe relatie had en ze niet wist hoe ze daar mee om moest gaan. We hebben toen duidelijk afgesproken om niet over mijn ex, en alles wat met hem te maken heeft, te praten. Buiten dat ze me liet weten dat ze oma werd houd ze zich hier ook aan. Mijn ex heeft dus kinderen, maar niet met mij (gelukkig). Bang hoeft mijn man ook niet te zijn dat ik naar mijn ex terug ga of wil. Dat heb ik hem meermaals duidelijk gemaakt. Ik noem haar ook geen oma naar onze kinderen toe of zulke gekke dingen. Mijn man vraagt ook niet of ik het contact verbreek maar ik weet dat hij een vreugdedansje zou doen als ik dat wel zou doen. In deze weet ik echt niet of ik dat moet doen. Aan de ene kant wil ik niet dat mijn man er zo mee zit maar wil ook een goede vriendin niet kwijt.. Moeilijk!
Mijn huidige schoonouders zijn beiden overleden, dus daar kan het niet vandaan komen. Ik heb hun ook niet gekend en heb dus geen band met hun gehad.. Daarom vind ik het zo lastig te begrijpen. Als mijn man zijn moeder nog had geleefd dan had het contact tussen mij en de moeder van mijn ex wel anders geweest denk ik.
Het kan daar juist wel (onbewust) vandaan komen. Je man zou dit soort contact misschien zelf ook wel willen hebben met zijn ouders, maar helaas kan dat niet meer of met iemand die de ouderrol vervuld. In die zin is het dan toch (ik denk onbewust) wat van jaloezie.
Ik snap jouw partner wel, want ook al heb jij een persoonlijke band met je schoonmoeder, ze is een van de meest directe linken met jouw ex. Ik zou dat toch ook niks vinden,als mijn man nog contact zou hebben met de moeder van zijn ex. Zeker als het contact zo minimaal is als jij schrijft, is het het dan echt waard om spanningen in je relatie te krijgen.
Had zelf een hele leuke ex-sm, waar ik dus helemaal geen contact meer mee heb omdat ex dat niet trok (en ja, dan respecteer je dat maar). Jammer, maar als iemand er echt moeite mee heeft dan maar niet.
Na het lezen van jullie reacties snap ik het wel wat meer van zijn kant. Ik denk niet dat het jaloezie is want een echte moeder-dochter band is er niet meer. Het is nu vriendschap met als enige detail dat ze dus de moeder van mijn ex is. Bang hoeft ml echt niet te zijn, dat weet hij ook echt wel en dat is hij ook niet. Zo komt hij ook niet op me over. De relatie met mijn ex was geen leuke tijd (op de beginperiode na) en mijn man weet hier aardig wat vanaf. Om die reden alleen al zou ik never nooit meer met mijn ex samen willen en kunnen zijn. Tevens woont hij nu in het buitenland, dus in de buurt is hij ook niet. Het is puur en alleen dat ml het vreemd vind. In zijn beleving neem je afscheid van iedereen die met je ex te maken heeft als je uit elkaar gaat. Maar als hij toevallig zijn ex schoonvader tegen het lijf loopt drinkt hij ook gerust een biertje met hem (dat gebeurde een jaar geleden). Hij zoekt dan weliswaar niet uit eigen beweging contact maar gaat het ook niet uit de weg. Zo zie ik het contact met de moeder van mijn ex ook, zo nu en dan is er wat contact maar we lopen de deur niet plat bij elkaar. Ik besefte me, toen ik mijn man tegen kwam, dat het contact wel sterk minder moest worden want ik begreep ook wel dat het niet heel gewoon is om regelmatig met je ex schoonmoeder op stap te gaan. In die zin ben ik voor mijn gevoel hem 'tegemoet' gekomen. Ik bespreek met haar ook geen relationele problemen, dat vind ik niet gepast. Ze vraagt er ook nooit specifiek naar, alleen hoe het hier bijvoorbeeld gaat. Toen ml geopereerd moest worden vertelde ik haar dat wel maar wenste ml geen beterschap uit haar naam (wat ze wel gevraagd had). Ik probeer er dus, voor mijn gevoel, een goede balans in te houden. Wellicht is het beter om het contact te verbreken maar dat zou ik heel jammer vinden, ik zou daarmee wel een vriendin verliezen.
Ik zie geen enkele reden waarom je dit zou moeten doen. Het lijkt me meer je man die hierin een stap zou moeten zetten en het zou fijn zijn als hij over het 'vreemde' gevoel heen kan stappen en jou een goede vriendschap gunt. Dat hierdoor spanningen ontstaan vind ik aan hem om mee aan de slag te gaan en niet aan jou.