Wij hebben het zondag (zaterdag was sint en een verjaardag en moesten we het zelf nog even laten bezinken) kort met onze dochter besproken en het jeugdjournaal gekeken. Juist omdat ik dacht ik wil dat ze dit vban ons hoort en niet op school. En inderdaad is het gister op school besproken icl de vlag halfstok en 1 minuut stilte. Hoe graag we onze kinderen ook willen beschermen we kunnen ze niet wereld vreemd maken
Veel reacties, dank je wel! Ik blijf het dubbel vinden, ik weet dat kinderen onder elkeaar ook praten. Dan snap ik dat je het liever zelf verteld. Maar ze zijn zo jong, zeker de kleuters. Ze kunnen hier toch niks mee? Ik had het wel fijn gevonden als school van te voren gamild had, wat ze hier mee gingen doen, zodat je hier thuis op in kan spelen. Ook al is het de werkelijkheid, voor nu zou ik heel graag de angst nog weg willen nemen. Over een paar jaar vind ik het anders....
Het zou wel fijn zijn Misschien dat ze dan later andere (vredelievendere of misschien juist niet?) beslissingen zouden maken. Jammer dat het altijd bij speculatie zal blijven.
Snap ik maar ik had juist zoiets als ik het zelf vertel weet ze hoe het zit,. als ze slechts geluiden ervan opvangt gaat ze wellicht haar eigen verhaal ervan maken. Maar kleuters vind ik ook nog wel echt jong hoor en onnodig. Mijn dochter is 7, groep 4 en kijkt dagelijks jeugdjournaal
Als andere kinderen op school er over praten, dan kan je het toch niet stil gaan houden voor je eigen kind? Dl is gelukkig nog maar 2, maar ik moet al uitleggen dat ze die kapotte vliegtuigen wel weer gaan maken ... Denk dat een kind van 5 nog wel meer ziet, om zich heen, in de krant etc.
Mja of gewoon opgevangen op straat... Wij zaten in de bus naast een paar oubers die het er over hadden. Op typische luidruchtige pubermanier. Dan wil ze toch weten hoe dat zit. En waarom die ene puber het zo stom vond dat er een andere puber "free palestina" heeft gegild tijdens de 1 minuut stilte... Kindertjes zijn (helaas...) niet doof.
Weet je: ieder kind is anders en ieder groeit ook op in een eigen omgeving. Onze zoon is 5, zit in een klas met 5-7 jarigen. Er is bij hun gewoon niet over gesproken. Niet door de juf en niet onderling. Als het niet ter sprake komt, vind ik bij zulke jonge kinderen dat de juf het er ook niet over hoe te hebben. Laat het gewoon bij de ouders of ze het wel of niet vertellen. Als je verwacht dat de kans erg groot is dat je kind er wel wat van meekrijgt, dan snap ik dat je het liever zelf vertelt. Maar zolang jouw kind opgroeit in een omgeving waarbij het niet bij ze binnenkomt, vind ik niet dat je door de keuzes van anderen 'gedwongen' moet worden om je kind hiermee te belasten. Laat ze dan lekker in hun eigen belevingswereld laten. En bij mijn zoon en de kinderen in zijn omgeving zit die eigen belevingswereld gelukkig 'vol' met Sinterklaas. Ik vind echt niet dat je zulke jonge kinderen 'wereldvreemd' houdt / maakt door nog even niet te vertellen dat er mensen zijn die er doelbewust op uit zijn andere mensen pijn te doen, te vermoorden, bang te maken. Ik vind dat je niet tegen kinderen moet liegen (nou ja, voor Sinterklaas maak ik een uitzondering). Maar er zit nog een wereld van verschil tussen 'niet liegen' en 'alles vertellen'. Wat je vertelt moet kloppen, maar je mag dingen weglaten. Je hoef niet te vertellen over aanslagen. Je hoeft niet te vertellen over vluchtelingen die verdrinken. Je hoeft niet te vertellen over aids of verkrachting of hongersnood of vliegrampen of ... Kinderen kunnen die ellende helemaal nog geen plek geven. We kunnen dat zelf amper! Waarom zou je zulke jonge kinderen daar,we belasten, in plaats van ze een onbezorgde jeugd te gunnen? Als ze er in hun eigen wereld mee te maken krijgen, is het vroeg genoeg. Je hoeft niet ook nog eens al het leed uit de rest van de wereld bij ze naar binnen te stampen.
Tupp; ondanks dat mijn dochter in groep 5 zit en wij beeust wel iets hebben vertelt (zodat het geen eigen leven gaat leiden enzo) Was sinterklaas toch echt het belangrijkste in de klas. Vriendinnetje had wel dr schoen gezet met een wortel maar niet gezongen en dus ook niks gekregen. Dat was echt een heel stuk belangrijker dan 132 doden in parijs. Hele de klas moest zich ermee bemoeien en gaf tips en trucs om volgende keer WEL wat te krijgen. En de nachtmerrie vannacht.. Ging over een gemeen elfje. Niks aanslagen of de spannende film die we zondag keken. In een kikker worden getoverd... Dat is pas erg Wij waren er natuurlijk "wel" blij mee. Tussen aanhalingstekens.. Ik heb liever dat ze gewoon slaapt namelijk. Maar ben bovenal blij dat het niet in dr onderbewuste blijft hangen en daar een hoop tobben en spanning veroorzaakt.
Mijn dochter weet ook niks. En gisteren was ze niet op school. Moesten naar de oogarts. Wel heeft ze wat opgevangen. Het meeste nieuws heb ik gevolgd via mijn mobiel. En zaterdag gewoon sint intocht zitten kijken. Voor de rest staat de tv vaak op nick jr. Gelukkig. Mijn oudste wist het direct vrijdag avond en heeft even mee zitten kijken. Hij was nog wakker om 22 uur. Maar ja hij is wel 15!
Ik heb het mijn kinderen niet verteld. Ik heb er helemaal niet over nagedacht ..waarom zou ik mijn kinderen dit vertellen? Ze zijn 4 en 5 en zeker niet in staat het te begrijpen. Ook ben ik blij dat de juffen niks hebben gezegd .
Als ze er zelf niet over beginnen hoef je ook niks te zeggen. Als er tenminste geen oudere broertjes/zusjes zijn die roet in het eten kunnen gooien Blijkbaar wisselt eea per school. Er zijn hier ook basisscholen waarbij b.v. groep 3, 4 en 5 gemengd zijn. Daar zitten misschien als kids tussen die thuis al jeugdjournaal kijken. Ik zou het in zo'n geval wel prettig vinden als de leerkracht het bespreekt.
En dat terwijl het jeugdjournaal eigenlijk pas vanaf 9 jaar is Hopelijk niet tijdens de pauze en met een bevoegde en oplettende leraar.
Precies. En jeugdjournaal heeft ook een item bij nieuwsbegrip, wat ze ook in groep 4 al hebben. En daar gaat het deze week dus over Parijs.
Wij hebben net ingelogd op de site van nieuwsbegrip. Er staan allerlei goede tips om om te gaan met slecht nieuws. De belangrijkste: bedenk goed dat slechte dingen die op het nieuws komen zelden voorkomen. Anders zou het geen nieuws zijn.
tja lastig vind ik dit. ben ook van mening dat je je kind hierin eigenlijk niet kan beschermen en toch heb ik er dit weekeinde niets over verteld tegen haar. Het was al zo spannend met de sint.. Bij de MH17 ramp heeft ze 3 nachten niet geslapen. Toen ik maandag op mijn werk zat kreeg ik een berichtje dat ze 1 minuut stilte meededen op school en ondanks dat ik het eigenlijk heel goed vind dat school dit meedoet vond ik het toch nogal wat voor die kleine kleuters. En ze kwam ook niet naar huis maar moest naar de tussenschoolse en naschoolse opvang ook nog Heb de locatie-manager gemaild dat ik me zorgen maakte. Deze heeft het doorgegeven aan de juf die mij s`avonds ook nog mailde. Ze hebben het uiteindelijk heel summier gehouden voor de onderbouw. Maar ik snap ook wel dat als de bovenbouw 1 min stilte houdt het wat vreemd is als de kleuters over het plein rennen.. dus ze " moesten" er wel wat mee. Snap ik. Mijn dochter heeft er thuis uiterlijk niets meer over gezegd heb wel heel duidelijk gevraagd naar bijzonderheden op school, maar er waren alleen vrolijke verhalen. Ik laat het dus zo Nog even gewoon onbezorgd genieten van de sint.. Wat een vreselijke wereld toch soms
Ik vind dat je je kinderen niet beschermd door niets te zeggen, juist als ze dan iets horen, gaat het bij hun een eigen leven leiden. Terwijl dat niet de bedoeling is. Ook dit soort dingen kan je op hun niveau brengen. Hier is het direct besproken met zoon (net 6) en dochter (bijna 9). Bij vragen uitleggen maar er waren geen vragen. Ze vonden het erg naar voor die mensen en op het jeugdjournaal zeiden kinderen dat ze het wel erg dichtbij vonden komen. Aan de hand daarvan zijn we 's avonds in gesprek gegaan en het is goed zo. Ik denk juist dat als je je kinderen zoveel beschermd dat het uiteindelijk averechts werkt, dat ze op latere leeftijd juist nergens tegen kunnen. Net op bv met de gevaren van internet. Heleboel ouders roepen mijn kind mag niet op internet! Ik leer ze liever de gevaren van internet en hoe ze er mee om moeten gaan, dan dat ze van niets weten.
Hier net zo! Ook wij hadden niks verteld, maar op school kreeg mijn 6 jarige het toch te horen. Ik heb hem ook altijd willen beschermen voor dit soort dingen. Zeker ook omdat hij erg gevoelig is en veel nachtmerries heeft. Nu is het mij wel duidelijk dat ik dit soort dingen met hem moet gaan bespreken. Ik wil het dan ook meteen gaan doen en ik wil dat hij het van ons hoort. Zodat we er over kunnen praten. Toch vind ik het lastig hoor, even goed bedenken hoe je afschuwelijke dingen kunt uitleggen .
ik vertel het doorgaans vrij oppervlakkig... en vraag dan of ze nog meer wil weten. meestal zegt ze dan "nee" en komt even later toch met wat vragen. dat werkt bij ons in ieder geval wel goed. hier ook een zeer empathisch meisje dat snel last van nachtmerries heeft. zeker als het gaat om reëel gevaar... levert dat meestal wel een nachtelijk rondje op. viel deze keer reuzemee... maar toen er gister ineens om de paar minuten politie langs reed terwijl we terugliepen van zwemmen was ze toch wel angstig.. want misschien was er wel iemand vermoord..... gelukkig heeft ze ook vannacht gewoon weer lekker geslapen. dus op de een of andere manier hebben we het toch goed gedaan denk ik het voordeel van het zelf vertellen is dat je precies die eerste indruk die altijd het beste blijft hangen zelf in de hand hebt. en dat niet het dramaverhaal van het schoolplein dat bestaat uit stukjes en deeltjes en dramatisch de eerste indruk vormt. dat is denk ik een praktischere bescherming dan helemaal niets zeggen.