Wat mag ik verwachten van sz en zw

Je hebt niks te verwachten/wensen, hun huis, hun hond, hun regels. Maar dat je dan vervolgens wel grenzen trekt en jouw kinderen zelf ook niet meer willen komen is dan de consequentie die zij moeten aanvaarden. Hopelijk gaat daardoor een belletje rinkelen,zo niet dan is het heel spijtig maar dan jagen zij/jaagt de hond mensen die hun dierbaar zijn weg.

 

Heeft de hond echt gebeten in het oor of was het spelen? Want mij lijkt dat je dan toch de puntjes in het oor moet zien of dat er wat bloed was of zo.
Je sz en zw overdrijven. Net omdat ze een hond hebben moeten ze weten dat honden hun plaats in het gezin of roedel moeten kennen. En dat je hen moet corrigeren als ze te omstuimig zijn met kinderen.
Anderzijds moet er ook een onderscheid gemaakt kunnen worden tussen spelen en aanvallen. Het lijkt me gewoon dat je sz en zw geen grip hebben op hun honden en hun honden als een gelijkwaardig persoon van de familie beschouwen en dat is niet correct. De hond moet zijn plaats weten. Hij moet berispt worden als hij iets doet wat niet mag.
Hier heb ik hetzelfde probleem. Mijn sm en sv hebben een hond die al iedereen in de familie gebeten heeft, inclusief gasten en mijn moeder. Behalve mij en de kinderen. Maar ik ben er ook bang voor. Als ze hem berispen, trekt hij zicht terug in een hoek en gaat grommen... Ze hebben er gewoon bang van. Maar hij waakt wel voor de deur van de slaapkamer als de kinderen daar slapen, hij blaft en komt ons halen als ze wakker zijn (babyfoon hoeft daar dus niet) en hij wil alleen maar met de bal spelen met mijn zoontje. Ik mag de bal gooien, hij loopt me terug voorbij en geeft de bal aan mijn zoontje. We hebben hem ook geleerd hoe hij met honden moet omgaan, dat hij niet mag slaan noch bruuske bewegingen maken, etc. Maar toch... Ik voel me ook niet veilig daar...

 

Springen is heel normaal gedrag voor honden. Als je ze wegduwt zien ze dit als spelen en dus gaan ze door. Wij als mensen vinden het vervelend terwijl het normaal gedrag is. Als honden elkaar begroeten likken ze elkaar in de mondhoeken. Bij ons doen ze dat ook alleen zitten onze mondhoeken wat hoger.

Het beste wat je kunt doen is negeren. Binnenkomen, niet aankijken en vooral niet wegduwen maar armen over elkaar en gewoon doorlopen of de rug toekeren. De hond stopt dan heel snel met springen. Pas als de hond zit of in zijn mand ligt begroet je hem.

Zo leer je hem dat dat gedrag gewenst gedrag is. Je kan beter gewenst gedrag belonen dan ongewenst gedrag straffen.

Onze honden liggen ook op de bank maar gaan er echt wel af als er mensen op willen zitten en gaan dan in hun mand. Het bijten zal niet agressief zijn maar dit moet wel per direct worden afgeleerd. En het klinkt misschien heel raar, maar het beste wat je zwager en SZ kunnen doen is terugbijten. Bijt hij, meteen terug bijten. De hond schrikt zich hiervan helemaal het lazerus en als je dit consequent blijft doen heeft de hond het heeeeel snel door.

Heel belangrijk om te weten:

Honden zien kinderen tot 12 jaar ALTIJD als hun ondergeschikten. Dit is NIET af te leren. Dit komt omdat honden sneller volwassen zijn als kinderen en zichzelf dus automatisch hoger in rang plaatsen. In een roedel zijn zwager en SZ de roedelleider. Hierdoor zullen de honden luisteren naar de kinderen en bijvoorbeeld ook gaan zitten als de kinderen zeggen "zit" en andere commando's opvolgen, Dit omdat de leider aanwezig is.

Maar zodra de leider boven de was aan het pakken is of op de WC zit is de hond de baas in zijn ogen. Daarom moet je kinderen NOOIT alleen laten met honden.

 

Heb je dit niet eens eerder opgeschreven? Het komt mij zo bekend voor namelijk. Vooral dat stuk van op de gang moeten drinken. Hebben ze er in al die tijd nog niks aan gedaan dan? Of zit ik er compleet naast en was dat niet jouw verhaal?

Als het wel zo is,dan was ik gauw klaar met die mensen. Als ze het nu nog steeds niet willen veranderen, gaan ze dat ook nooit doen.

 

Jonge honden zoeken grenzen op, net als kinderen. En als die grenzen niet aangeboden worden, dan gaan ze steeds verder klieren. Een tweede aspect: sommige rassen hebben veel werklust en energie. Als ze die niet kwijt kunnen, dan worden ze ook vervelend. Ik denk dat beide zaken spelen bij je zwager en schoonzus. Zij moeten hun hond opvoeden en goed z'n energie kwijt laten raken, dan zou het prima samen moeten kunnen gaan met kinderen.

 

Als ze geen grip hebben op hun honden gaan de kinderen gewoon niet meer toch, jullie keuze. Ik heb mijn so ook weleens voor de keuze gezet hond in de bench of kleinkinderen niet meer op bezoek, omdat 1 van hun honden dreigend hapte naar ons. Toen ondernamen ze wel actie.

Verder: een pup moet goed gecorrigeerd worden maar springt nu eenmaal. Ik heb zelf een pup van 11 mnd en wij zijn heel streng en ns nog probeert ze een loopje met ons te nemen goede cursus en de baas blijven is belangrijk. Ik sta bijv NOOIT mijn plek af aan een hond, ook niet als eigenaar dat wil. Ik sta namelijk boven alle honden die ik tegenkom, al staat de eigenaar dat soms niet.

 

Hoeveel lopen ze trouwens met hun honden?

Ik heb hier een herder en die heeft veel energie. We gaan er, als de kleine er is, ook mee sporten in de trand van behendigheid, IPO is niet geschikt voor hem.

Ik liep elke dag 2 uur met mijn honden in de ochtend en daarnaast nog 2 keer 20/30 minuten in de middag en in de avond een kwartier. Nu kan ik dat door mijn BI niet meer, maar toch ga ik elke dag met de auto naar het bos en 40 minuten lang met een bal gooien zodat ze hun energie kwijt kunnen. Krijg je totaal andere honden van.

 

Ik vind niet je rare eisen stelt. Mijn schoonouders (tevens oppas van mijn dochter) hebben een 8 maanden oude hond (en nog 2 oudjes van ouder dan 12jaar). De jonge hond is meteen geleerd dat ze niet naar mijn dochter mag happen en zachtjes moet doen. Mijn dochter kan gerust aan de oren of staart trekken (ras is een Amerikaanse Cocker) zonder dat de hond wat doet. Sterker nog, de hond brengt de hondenspeeltjes naar mijn dochter! Zo kan het dus ook. De hond heeft meteen geleerd dat ze rustig moet doen. Wordt ze te onstuimig, dan wordt ze weggehaald bij mijn dochter (desnoods in de bench). En zo kan het dus ook!
De hond moet zijn plaats kennen en dat is dus zeker niet boven die van jouw kinderen, want dan krijg je gevaarlijke situaties. Wel heel jammer dat jouw sz en zw dat niet inzien. Misschien mag je zoontje een hondencursus doen met de hond zodat hij wat meer gezag krijgt?

 

als een hond mijn kind bijt en daar wordt niets tegen gedaan, ben ik heel simpel: ik kom daar niet meer. Mijn kind is belangrijker dan die hond.

 

Honden zijn daar blijkbaar belangrijker dan mensen.
Waarom gaan ze geen leuke cursus doen met hun honden? Baasjes leren hoe ze overlast bij anderen kunnen voorkomen, honden kunnen hun energie kwijt, en liggen daarna in huis netjes te slapen

 

Ik ben geen hondenkenner, maar gewoon met mijn boerenverstand geef ik je groot gelijk! Het lijkt alsof die honden voor hun (in ieder geval je schoonzus) heilig zijn, alsof het inderdaad hun kinderen zijn. En dat iedereen, ook jouw kinderen, moeten wijken voor hun 'kinderen' die alles maar mogen. Niet de hond in de bench/tuin maar je kinderen op de trap. Welkom bezoek!

Als zij niet willen veranderen (ingrijpen, of inderdaad liefst hond in de bench/tuin) dan zou ik ook zeggen van ik kom er niet meer. Niet meer met de kinderen of zelfs helemaal niet meer. Ik bedoel, ze loopt eigenlijk ook gewoon over jou/jullie heen op deze manier door 0 rekening met jullie wensen en veiligheid te houden.

Ik zou een keer met ze afspreken om het door te spreken en duidelijk aangeven dat zij bepalen of ze hun hond wel/niet opvoeden, maar dat het voor jou op deze manier niet gaat zo. En dat er ook normen en waarden zijn om rekening te houden met anderen, bekenden en ook onbekenden met de hondenpoep. Het feit dat ze ondanks de vorige ervaring en advies toch weer aan dit ras is begonnen lijkt ook echt dat ze van niemand feedback/reactie iets aantrekt en dat ze toch alleen haar honden voorop zet, daarna zichzelf en de rest van de wereld past zich maar aan hun aan.

Ik vind je eigenlijk al veel te tolerant, geef je echt gelijk hoor.

 

Mijn jongste is heel erg bang voor honden. Tot aan vervelende toe . Mijn broertje en sz hebben 2 honden, maar die worden naar een andere kamer gebracht als wij komen. Anders ga ik niet, zo simpel ligt het voor mij. Gelukkig maken ze daar geen issue van

 

Ik zou idd niet meer gaan als.de.honden niet gecorrigeerd worden. Maar ik snap dat dit wel heel sneu is voor jouw kinderen.

Offtopic wil ik even mijn waardering uitspreken tegen degenen die hun hond even in de keuken of bench doen als er bange mensen/kinderen komen. Doet mij goed te horen dat er mensen zijn die daar wel rekening mee willen houden.
Ik heb nl een kind met een extreme angst voor honden waarvoor ze ook professionele hulp krijgt. Maar helaas weinig begrip in onze omgeving...zij is dan dus niet welkom want de honden gaan niet weg.

 

ik vindt het niet meer dan normaal om kind/mens en hond apart te houden als er angst is. Sowieso gaat de hond hier op zijn plek als er visite komt bij ons.. Stukje opvoeding vindt ik dat niet meer dan logische

 

Ja dat vind ik ook. Mijn oudste heeft een vriendje die bang is voor onze hond, dus als hij er is gaat ze in de bench

 

Ik sluit me hier bij aan.

In het geval van TS zou ik niet meer op bezoek gaan. Honden kunnen zo vreselijk onvoorspelbaar zijn. Mijn broertje is een keer vol in zijn gezicht gebeten omdat hij op handen en voeten in de kamer zat. En die hond deed normaal nooooooit iets. Sindsdien hou ik mijn kind sowieso een beetje uit de buurt als de hond groter is dan het kind.

 

Dat kan niet en is ook niet toegestaan. Honden staan boven kinderen tot 12 jaar volgens hun eigen idee. Dit is niet af te leren en daarom moet er altijd een roedelleider aanwezig zijn als er een hond samen met een kind in 1 ruimte is.

Als de hond dan iets doet wat niet mag moet de roedelleider corrigeren, en niet het kind. Dat gaat namelijk bijna altijd fout.

 

Mijn kids gingen ook niet meer hoor. Bijtende honden, uit het niets? No way. Of de hond in de bench, of je komt maar hier.

 

Voor mij is mijn hond heel belangrijk. Die gaat voor niemand de schuur in, de gang op of naar boven. Als er visite komt die bang is, houd ik hem wel op schoot.
Mijn hond woont bij mij, dat maakt mijn huis zijn huis. Als er vrienden komen van mijn man die mij niet mogen, ga ik ook niet in de schuur zitten.
MAAR, mijn hond springt niet tegen je aan, bijt je niet en is heel leuk met kinderen. Gebeurd er iets dan corrigeer ik gelijk want ik wil wel dat bezoek zich bij mij op zijn gemak voelt.


In het geval van ts was ik gewoon niet meer gegaan. Houd je je honden niet in bedwang ga ik mijn kind niet op de trap zetten, die houd ik dan lekker thuis. Ik vind sz wel kleinzerig trouwens, huilen om de opmerking van een kind?