Maar het kan niet zo zijn dat wanneer je vanwege gewetensbezwaren o.b.v. geloofsovertuiging moeite hebt om bepaalde taken uit te voeren, verplicht wordt om bv. homosexuele stellen te trouwen. Neemt niet weg dat ik er van overtuigd ben dat juist het christelijk geloof/ God van ons vraagt om mensen te accepteren zoals ze zijn en geen mensen af te wijzen o.b. van wat dan ook...
Nee, niemand verplicht je hier toe. Je maakt zelf de keuze of je dit wel of niet wilt doen. Wil je het niet, dan kan je je functie niet uitoefenen. Want een trouwambtenaar trouwt mensen. Dus ALLE mensen waarin de wet bepaald dat deze mensen mogen trouwen. Kies je er dus voor om dat niet te doen, en er is geen oplossing met de werkgever te vinden, dan ben je zelf verantwoordelijk voor de keuze die je maakt, en ook voor de gevolgen van deze keuze. Kerk en staat zijn gescheiden in dit land.
Eigenlijk niet. Die man wordt niet gediscrimineerd. Je mag jouw geloofsovertuiging toch zeker niet iemand anders opleggen? Dat is vrijheid van godsdienst. Dat jij vrij bent om jouw geloof te beleiden, net als ieder ander maar wel met grenzen(om te zorgen dat andermans vrijheden er niet door beperkt worden). Maar je mag het niet een ander opleggen(daarmee beperk je dus iemand anders zijn vrijheid). Dat doe je dus wel als je mag discrimineren omdat iemand zijn geaardheid niet in JOUW geloofsovertuiging past. Net als dat iemand anders jou niet mag discrimineren om jouw geloof. Over het beledigen, dat vind ik een lastige. Hoewel het namelijk ontzettend onbeschoft is, is het niet strafbaar(of je moet wel heel ver gaan waardoor het smaad/laster wordt) en ook nog eens ontzettend subjectief. Kijk maar eens naar de rel die sommige Christenen maken in Amerika om wat zij noemen "the war on Christmas". Je zult je verbazen waar ze beledigd om raken. Datzelfde kun je in ieder land toepassen wat dat betreft. Om maar even een mooi recent voorbeeld aan te geven; de Starbucks holiday cup. Net zoals dat ik een cartoon ook geen reden vind om zwaar beledigd te zijn tenzij jijzelf als persoon geheel belachelijk wordt gemaakt.
Een verdomd goede advocaat zal de rechter er van proberen te overtuigen dat de werkgever de jongen niets heeft opgelegd, het staat hem immers vrij om ergens anders stage te lopen. Net zo min als dat de jongen de werkgever oplegt de invulling van zijn geloof te veranderen door hem toch aan te nemen ( want daar kan het ook op gegooid worden). Je mag iemand idd niet op zijn geaardheid discrimineren omdat dat niet in jouw geloofsovertuiging past maar je mag in principe ook niet eisen dat iemand zijn geloofsovertuiging aan de kant schuift om jou tegemoet te komen. Hoe je het wendt of keert, dit is niet iets dat in de rechtzaal binnen een half uur opgelost zou zijn omdat de wet vooral een heel groot grijs gebied is. Niets is zo ingewikkeld al dat.
Nja, je leest het verhaal van die vrouw die gewoon wegliep toen ze erachter kwam dat een klant niet getrouwd was.... Dat lijkt me niet "een gevoel". En als ik een half uur sta te wachten om geholpen te worden, omdat de verkoopster de vorige klant zo netjes en vriendelijk helpt, en zich daarna naar me omdraait en mij over hetzelfde product alleen maar een foldertje met de prijzen geeft, maw: zoek het maar lekker zelf uit, dan lijkt me dat ook geen gevoel. Ik kom in elk geval niet meer bij Babypark. Ik vond het geen prettige winkel.
Ik kan best begrijpen dat je Babypark om 1 of andere reden geen prettige winkel vind. Ik ben er ook een keer zeer ongeïnteresseerd te woord gestaan. Maar ik snap niet waarom je gelijk moet denken dat bepaald gedrag van een verkoopster te maken zal hebben met haar geloofsovertuiging? Ik praat het gedrag absoluut niet goed, vindt het ronduit klant onvriendelijk! Maar denk je echt dat ze zo doen omdat mensen een broek dragen of bijv niet getrouwd zijn? Ik snap die denkwijze niet hoor. Als ze aan klanten laten merken dat ze het niet eens zijn met hun levenswijze lijkt het me geen visitekaartje voor zo'n bedrijf om je dan zo te gaan gedragen tegen klanten. Ik denk niet dat hun baas hier achter moet komen, als dat echt zo zou zijn... Als een verkoopster in een winkel mij niet netjes helpt denk ik echt niet gelijk, dat zal wel komen omdat ze me te geteformeerd vindt. Als ik niet gelijk geholpen wordt op een terras komt dat heus niet omdat ze me een ouderwets mens vindt met teveel kinderen. Tenminste... daar ga ik niet van uit. Anyway, ik probeer me altijd netjes te gedragen omdat ik weet dat er op me gelet wordt. Als ik een fout bega wordt altijd mijn geloofsovertuiging er bij gehaald. Mijn kinderen worden door de achterbuurman op hun kerkgang aangesproken als ze in de brandgang krijten. Toen wij nieuw kwamen wonen in onze straat waren de buren bezorgd over het feit dat wij van die streng gereformeerden waren. Zijn ze later gelukkig helemaal van terug gekomen. Hier op het forum heb ik me ook wel eens moeten.verantwoorden waarom ik op zondag op ZP zat. Enz enz. Helemaal niet om zielig te doen hoor, maar soms wordt ik er wel eens moe van. Ik probeer iedereen te behandelen zoals ik het zelf zou willen en vindt het ook fijn als er zo met mij en mijn gezin wordt om gegaan. En niet dat we gelijk gezien worden als die gereformeerden die .... (en dan volgt er een hele lijst ) En, ik weet echt wel dat er bij ons echt mensen zitten die bekrompen kunnen zijn tov hun medemens. En daar schaam ik me echt wel eens voor.
Ik zal wel zo ongeveer de enige zijn die het eigenlijk helemaal zo raar niet vind. Want: als jij iemand aan wilt nemen als werkgever, of dat nu in dienstverband of een stageplek is, wat onder andere ook heel belangrijk is, is of iemand in een team/binnen je bedrijf past. Als dan het merendeel zwaar Christelijk is en zich dus niet kunnen vinden in de leefwijze van deze student, is het best logisch dat hij niet aangenomen wordt. Je moet ook bij een sollicitatie aangeven m/v, maar een werkgever die vind dat een man (of vrouw) meer in zijn plaatje past, neemt vervolgens ook iemand aan van de gevraagde sexe. Maar omdat je het niet weet, maalt er niemand om. Deze werkgever is gewoon eerlijk. Als hij er een andere draai aan had gegeven, had er niemand om gemaald. En laten we dan eerlijk zijn: deze student had binnen dit bedrijf gewoon niet op zijn plek gezeten, dus is het helemaal geen ramp dat hij iets zoekt dat meer bij hem past. Ik ben overigens zelf ooit eens (bijna) niet aangenomen bij een gereformeerd bedrijf, omdat ik weigerde mijn werkzaamheden in een rok te doen. Niet omdat ik dat normaal erg zou vinden, maar was voor deze functie niet passend. Dus zelf geweigerd. Later hadden ze er over vergaderd en "mocht" ik wel in een broek, maar heb ik zelf vriendelijk bedankt. Zo'n bedrijf past gewoon niet bij mij.
Maar waarom zou dat een samenwerking in de weg staan dan? Nogmaals wat zijn dan de bezwaren? Hij is homo, wat voor last hebben deze mensen hiervan?
Dat heeft te maken dat hij zondigt. Niet zozeer omdat mensen hem niet aardig, leuk of lief zouden vinden. Puur omdat hij in de ogen van God zondigt. Overigens hebben deze mensen er waarschijnlijk geen moeite mee dat hij homosexueel is. maar omdat hij praktiserend homosexueel is. Dat is een wereld van verschil omdat hij bij het één bewust zondigt en bij het ander de zonde bewust afwijst.
Nou idd, ik snap dat dus ook niet?! Hij zal zelf wel interesse in die winkel hebben gehad, anders zou hij daar niet solliciteren neem ik aan. Ik vind het in ieder geval wel discriminatie. Zijn homo zijn heeft helemaal niks te maken met zijn kwaliteiten als evt stagiair. Dat dit anno 2015 nog voor moet komen zeg, belachelijk gewoon.
Nee, het heeft er ook niks mee te maken, maar waarschijnlijk dus wel dat hij, doordat zijn levenswijze totaal anders in elkaar steekt dan die van de andere werknemers, niet "in het team past". Wat overigens dus gewoon een goede reden zou zijn om hem niet aan te nemen.
De manier waarop je in het leven staat is anders. Daar kun je lang of kort over discussieren, het IS gewoon zo. De werkgever keurt het af (en waarschijnlijk de rest van het team ook), terwijl deze jongen juist heel blij is met zijn vriend (ga ik maar van uit). Dan krijgt hij scheve blikken van zijn collega's als hij vrolijk op maandag verteld wat hij en zijn vriend allemaal gedaan hebben in het weekend. Misschien gaat hij wel stappen in de nacht van zaterdag op zondag, dus zaterdag na 0.00 uur thuis, als het dus zondag is. Iets waar de gemiddelde zwaar Christelijk persoon ook niet vind kunnen. De verhouding begint dan al scheef en ik kan mij best voorstellen dat de werkgever hier niet op zit te wachten. Niet voor deze jongen en ook niet voor de rest van de werknemers.
Maar waarom is dat zo mamabri? Als je homoseksueel bent dan ben je toch niet ieder weekend aan het stappen, dat is echt een vooroordeel. Voor hetzelfde geldt zit deze jongen ieder weekend op de bank.
Nee, natuurlijk niet. Heb ik ergens ook maar gezegd dat ik het ermee eens was dan? Umm 85 stelde een vraag die ik beantwoord heb.