Sluit ik me eerlijk gezegd ook wel bij aan als ik weleens lees dat sommigen hier van 50 euro pw moeten rondkomen.
Voor alle dames hier die geen of amper spaargeld hebben. Hoe komt dat dan? Veel tegenslagen gehad, ontslag, foute keuzes? Lijkt me wel erg moeilijk, kan me voorstellen dat dat veel stress met zich mee brengt. Vriend en ik hebben het geluk dat we nog nooit ontslagen zijn, daardoor hebben voordat we kinderen kregen heel veel geld kunnen sparen, omdat we beide fulltime werkten. Maar wij hebben dan ook geen auto, net pas ons eerste koophuis gekocht (34 en 35 jaar) en gaan niet elk jaar op vakantie. Maar alsnog besef ik dat we veel geluk hebben.
Ik ben van 2 verdiener naar 1 verdiener gegaan. Ik werk PT ( krijg hier naar alle waarschijnlijkheid wel een vast contract over 4 mnd dus weggaan is voor mij nu geen optie omdat ik niet weet of ik dat bij een volgende werkgever wel krijg ) wel werk ik vaak meer voor extra inkomen. Ik moet wel kdv betalen mn huur mn vaste lasten. Door de scheiding overgebleven met schulden ( niet enorm veel maar moet wel betaald worden ) ik kom nu dus rond van 50 euro pw. En daar probeer ik her en der nog wat van te sparen maar enorme bedragen dat kan niet want dat is er niet. En het spaarrekeningetje wat ik had is op gegaan aan de mediator inrichten van mn huis ( let wel ik heb een wasmachine van 15 jr oud een droger van 15 jr oud een tv met dikke kont ) en al mn meubels tweedehands. Maar het is wel op.
Ja, scheiden kost veel geld, helaas. Sterkte met de situatie. Hoop dat het gauw beter wordt! Overigens, wij hebben geen droger en geen tv. Dus dat doe je dan toch beter dan wij
Ja de droger moest wel gezien ik gewoon bijna geen ruimte heb om te drogen en het verschrikkelijk lang duurt ( oud huis enorm vochtig)
Je zou ook kunnen gaan sparen om bijv hypotheek extra af te lossen. Dan gaat beetje bij beetje je maandbedrag daar ook omlaag.
2 keer ontslag, een onverwacht kind op komst ( 5jaar geleden) en een man die niet spoort. Alles wat ik probeer op te bouwen en wat ik bij elkaar werk, wordt gelijk weer afgebroken. Scheiden zou mij nekken. Gelukkig geen schulden of achterstanden meer, maar te weinig om van te leven. Een jaar of 7-8 geleden had ik het ook gewoon goed net als anderen hier. Helaas kan iedereen in een bepaalde manier van crisis terecht komen.
Ik probeer echt niet om hier te pronken ermee hoor, ik weet gewoon echt niet wat gemiddeld is. Ik weet ook wel dat er mensen zijn hier die t heel veel minder hebben. Ik heb het ook niet altijd maar makkelijk gehad, ik was 18 toen ik op mijzelf woonde en deed een combinatie van werken en leren, toen kon ik mijzelf toen volledig voorzien, huurhuisje/kamertje, eigen autotje, betaalde alles zelf. Nu heb ik het een stuk luxer en merk dat ik wil blijven sparen, maar t is op een gegeven moment ook wel klaar. Dus daarom mijn vraag, wat is gemiddeld, wat is normaal, wat is nodig
Je kunt toch niet zo zeggen wat gemiddeld is? Dat hangt van zoveel dingen af. Wat voor huis heb je, wat zijn je vaste lasten, wat komt er binnen enz.
Ik heb geen spaargeld van mijn ouders. Die konden niet sparen. Studies zelf moeten betalen. Dus van studiefinanciering en lening rondkomen. En waar mogelijk erbij werken. Ik heb fibromyalgie dus werken naast studie kon niet altijd. Daarnaast kan ik niet meer dan 24-28 uur per week werken. Uwv erkent mijn aandoening niet dus geen aanvullende wia oid. En meer kosten door mijn ziekte Drie keer verhuisd in 17 jaar tijd. Poging gedaan rijbewijs te halen zonder resultaat. Ik heb van 2009 - 2011 in de ww/ziektewet /bijstand gezeten. En zit nu weer in de ww. Ik probeer via kid bam mama te worden en de benodigde zaadjes kosten geld. Na mijn studie ben ik bijna elk jaar op vakantie geweest. Maar dat betaalde ik altijd van mijn vakantiegeld. Meeste (huishoudelijke) apparaten in huis zijn door oma/moeder betaald. Verder leef ik erg zuinig. Bij elke (grote) uitgave denk ik minimaal twee keer na. Ik wil juist de tegenovergestelde vraag stellen: hoe kom je in godsnaam aan 10000 euro of meer spaargeld? Komt het omdat je met zijn tweeën bent? Financiële meevallers gehad of anders?
Meevaller uit de verkoop van het oude huis Erfenis Elke maand sparen en weinig uitgeven aan extra's Niet op het randje van de maximale financiële ruimte leven (bijvoorbeeld niet de maximum hypotheek die we zouden kunnen krijgen) Nu moet ik zeggen dat ons spaargeld de laatste 3 jaar flink geslonken is, maar ons huis kan er weer een flink aantal jaren tegenaan. Ik geloof dat we alleen de muren niet hebben vernieuwd . Dus het is nu wel weer tijd om wat extra op het sparen te gaan letten.
Wij hebben maar een paar honderd euro aan spaargeld. We zouden graag meer sparen maar dat is op dit moment niet haalbaar. C heeft een regenboogrekening waar elke maand 15 euro naar toe gaat. En eens per jaar zullen wij daar een groter bedrag naar storten. 100euro p.m vind ik behoorlijk wat. Maar als je het missen kan lekker doen .
Hier ook 15.000 spaargeld. Net nieuwe auto, alles in huis verbouwd dus het gaat de goede kant op. Hoe we aan zoveel spaargeld komen? Gewoon door hard te werken? Wij werken allebei 4 dagen en hebben een huis gekocht dat we allebei alleen kunnen dragen, mocht dat ooit nodig zijn. We hebben niet gekozen voor onze tophypotheek bijv. Ik vind het zelf bijzonder dat je als aanstaande mama geen spaargeld hebt.... Zeker in zo'n gezondheidstoestand lijkt me dat heel vervelend, zo kun je toch ook niks voor een kind kopen?
Wij werken allebei op HBO-niveau, hebben 4 jaar scheef gewoond in een heel goedkoop huurhuis en we zijn van nature super krenterig. Dat laatste wil zeggen dat we vrijwel alles tweedehands kopen: meubels, kinderkamer, kleding, fietsen, auto, apparatuur. Naast de gewone baan werk ik soms nog wat extra in de avonduren (workshops geven), we hebben een boodschappenbudget, gaan maar 1x per jaar een week/midweek met vakantie (in het voorseizoen) en we zijn zuinig met energie. Maar het kost ons geen moeite, we hebben nog nooit het gevoel gehad dat we iets tekort kwamen. We hebben allebei niks meegekregen van thuis en we hebben ook allebei studieschuld. Desalniettemin konden we onlangs een huis kopen en veel aan laten opknappen.
Sorry maar ik vind de uitspraak door hard te werken zo raar. Omdat iemand geen 10.000+ spaargeld heeft betekent het toch niet dat iemand niet hard werkt? als je net rond komt hoeft dat toch ook niet te betekenen dat je alleen maar op je gat zit. En het is niet dat ik jaloers ben oid, maar omdat je niet zoveel kan sparen wil het niet zeggen dat je dan niet hard werkt.
Heel simpel: beide net genoeg verdienen om rond te komen en alle extra's gaan naar zaken die op dat moment belangrijk zijn (auto, opknappen huis, vakantie (geen luxe all inclusief maar gewoon budget kamperen)). Er blijft gewoon niks over om te sparen. Wat ik vanuit mijn ouders heb meegekregen is opgegaan aan rijbewijs en studie. Vriend heeft niks van z'n ouders gekregen.
Ik zou zorgen dat je genoeg hebt om minimaal een half jaar tot jaar je vaste lasten te betalen als je onverwachts zonder inkomen zit. Eindeloos doorsparen vind ik persoonlijk trouwens niet zonde. Grote bij elkaar gespaarde bedragen kan je weer ergens in investeren. Daar kan je dan weer winst uithalen en opsparen waardoor je misschien over een paar jaar wel je droomauto of droomhuis kan kopen.