Amdaa, eerlijk gezegd denk ik dat deze moeders een soort fase doorgaan. Vaak loopt het wel weer los, is ook m'n eigen ervaring. Ik kreeg ook dingen te horen als dat ze me het huis uit zou gooien als ik een hoofddoek zou gaan dragen e.d maar uiteindelijk ben ik dat toch gaan doen zonder dat dat gebeurde. Discussies over het geloof hebben we nu na al die jaren amper omdat daar toch alleen maar irritaties door komen. Maar zolang we dat vermijden gaat 't best.
Ik vond die ene moeder met die grote mond (ben zo slecht in namen..) ook wel een beetje erg hoor. Ze nam, van wat ik tot nu toe heb gezien, het geloof van haar dochter totaal niet serieus, en dat vind ik best erg voor dat meisje eigenlijk. Toen had die Braziliaanse moeder wel een punt vond ik: wacht maar, je kunt willen eisen en verbieden wat je wilt, als dit de keuze van je kind is, ga je vanzelf stapje voor stapje mee verder. Die moeder is duidelijk al een stuk verder in de acceptatie denk ik.
Zou best kunnen als ik de tijd neem valt alles reuze mee ben ik in-emotie dan zul je dat vaak ook terug zien in mijn manier van schrijven. Heb ook echt officieel last van een stemmingsstoornis. Met borderline persoonlijkheid.s kenmerken. De verzamel naam is NAO met borderline kenmerken. Persoonlijkheidsstoornis. Dus kan kloppen wat jij zegt. Zo gaat het soms ook dan ben ik reuze alert en het ander moment een warboel. Dus ja haha gek eigenlijk. Dat stemming.s probleem dat je dat ook terug ziet in mijn schrijven. Ben in elk geval lekker gezellig gek hoop ik Sorry idd offtopic.
Ook off-topic trouwens maar ik keek even naar de link van het programma en ik dacht dat die Arie Boomsma van de EO was? Ik heb geen TV zelf, dus zal wel een hoop gemist hebben.
Nou dit. En ja, het is vast ook wel heel moeilijk voor haar om te accepteren dat haar dochter in een niqaab loopt. Ik zou daar ook moeite mee hebben, maar het wel accepteren. Ben blij dat mijn ouders "gewoon" accepteerde toen ik bekeerde. Mijn vader had er wel moeite mee (is overtuigd atheïst en tegen kerk in het algemeen) Mijn moeder stond en staat, ondanks dat zij protestant is en héél erg tegen het katholicisme, wel achter mijn en mijn oudste zoon's keuze. Mijn moeder is trouwens mijn meter (doopgetuige), mijn oudste zoon is mijn peter
Ik ga het even bekijken, ben zelf in 2005 bekeerd. Moet op voorhand zeggen dat dit soort programma's voor mij vaak een beetje tegenvallen. Elmo, cultuut en geloof zijn voor mij echt niet verweven. Ik ben ook niet bekeerd om me aan te passen voor mijn man.
Gisteren gekeken en hoop toch echt dat deze meiden niet teveel als naieve meisjes worden neergezet zoals veel mensen bij bekeerde moslima's voor ogen hebben. Ik ken veel bekeerlingen en dit zijn stuk voor stuk ontzettende sterke vrouwen waar ik enorm veel respect voor heb.
Maar veel moslims verwarren cultuur en geloof natuurlijk wel met elkaar, dat zie je in jouw schoonfamilie bijvoorbeeld vast ook wel. Zal dan met Hindoes net zo zijn dus ik begrijp Elmo wel. En dan is het voor een buitenstaander, met weinig kennis over het geloof, al helemaal onduidelijk wat nou geloof is en wat cultuur.
Bij mij wordt er vaak ook automatisch vanuit gegaan dat ik door mijn man (of nog erger: vóór mijn man!) ben bekeerd. Terwijl ik hem pas jaren later leerde kennen. En dat ik de kleren die ik draag moet dragen van hem, enzovoort.
Ik vraag me trouwens ook iets af misschien heel naïef maar dat meisje in niqaab, hoe leert zij een man kennen om mee in het huwelijk te treden? Ik kan me voorstellen dat als je connecties hebt vanuit je familie, dit dan makkelijker gaat, zij heeft die connecties waarschijnlijk niet. Zijn er echt mannen die door zo'n gewaad heen kunnen kijken (figuurlijk)? Wat als je bijvoorbeeld een man leert kennen op internet, en dus op karakter valt en vervolgens dat gewaad uit gaat tijdens je huwelijksnacht en er iemand onder zit waar je je totaal niet tot aangetrokken voelt, wat dan?
ja, maar dat is hier net zo goed. Mijn man komt uit een RK gezin, dus iedereen gaat er vanuit dat wij (zoon en ik dus) daarom RK zijn geworden. Mijn schoonzus zei tegen mijn moeder "dat dat ook wel logisch was", makkelijker met opvoeden van de kinderen etc. Mijn moeder heeft er niets op geantwoord. als je het me niet vraagt, dan toch niet? zijn maar weinig mensen die weten waarom ik RK ben geworden, mijn ouders, mijn man, oudste zoon, jij (islah dus), de rest vraagt er niet naar. En gaat er zo maar vanuit dat ik dat vanwege mijn man heb gekozen.
Precies, het stigmatiseert de gedachte dat het vooral meisjes zijn met een vervelende/instabiele jeugd die zich naïef storten op een avontuur wat hen gelukkig moet maken. Die zullen er ongetwijfeld veel zijn. Ik zou ook zo graag de sterkere, evenwichtige bekeerde moslima's zien.
Binnen de Islam wordt het aangeraden om naar elkaar te kijken in je verlovingsperiode, dus een vrouw mag/moet ook haar niqaab af doen in het bijzijn van haar eventuele huwelijkspartner. Overigens leert zij een man waarschijnlijk ongeveer op dezelfde manier kennen als moslima's die alleen een hoofddoek dragen denk ik.
Maar vinden jullie het meisje in niqaab dan niet heel sterk? Ik vind dat juist in deze tijd, in dit land, als je dat durft om in niqaab over straat te gaan, om tegen de wens van je moeder in, hem toch openlijk durft te dragen iemand best sterk. Ze moet waarschijnlijk steeds voor haar eigen geloof uitkomen, zichzelf verdedigen en haar hoofd omhooghouden, terwijl iedereen om haar heen heel neerbuigend over haar denkt (denk ik tenminste) Puur omdat zij geloofd dat de manier waarop zij zich kleed goed is en welgevallig in Allah 's ogen. Dan ben je in mijn ogen een sterke vrouw hoor!!
Oh, ik zie dat juist heel anders! Grappig hoe mensen aan de hand van dezelfde beelden te hebben gezien een totaal ander idee over een persoon kunnen hebben. Ik zie* een beschadigd of in de war meisje. Totaal niet een sterk meisje. *Voorzover je haar ziet dan hé Net als dat meisje dat moest huilen bij het horen van de term allah.
Aan de dames die zich op latere leeftijd bekeerd hebben: Is er ergens een topic waarin jullie uitleggen waarom en hoe jullie bekering is gegaan? Of willen jullie dat hier delen? Ik ben daar eigenlijk wel heel erg benieuwd naar. Ik ben voor mijn werk (en ook gewoon omdat ik heel erg geïnteresseerd ben in andere mensen, geloven en culturen) vaak in gesprek geweest met oa autochtone moslima's maar ik blijf het fascinerend vinden. Ik begrijp dat je een godsdienst mooi kunt vinden en dat het je aan kunt spreken, maar ergens moet je een 'geloofssprong' maken en zeggen: 'ja, ik geloof dat dit het woord van God is' (in in het geval van de Koran ook nog het letterlijke woord van God). Naar dát moment ben ik zo benieuwd. Wat trok jullie over de streep?