Zo heb ik er inderdaad ook over gedacht. Tis trouwens niet dat we veel sms'en, zo heel af en toe eens en nu wil ze nog eens afspreken. Tja, wat is wijsheid? Moet er nog iets besproken worden !? Ik hebb(achteraf) gezien wel nog wat vragen Maarja zoiets kun je ook over de app doen.
Ik haat deze situatie voor je. Eerlijk waar. Je man heeft zijn billen verbrand maar jij zit nu op de blaren! Is dat het waard? Ik denk dat het een goed idee is om na te denken over wat je wil gaan doen. En dan niet met zijn minnares praten of overleggen want die heeft niets te verliezen, enkel te winnen.
Er zijn zelfs oorlogsvijanden die vriendschappen opbouwen omdat ze beide vanuit twee verschillende kanten slachtoffer zijn van een oorlog. Daarmee kun je jouw situatie een beetje vergelijken. Jij ziet haar volgens mij ook als een 'slachtoffer' van je man. Obv je verhaal zou ik je man nooit meer vertrouwen, het lijkt geen type die trouw aan je zal blijven. Maar misschien heb je een vriendin overgehouden aan deze hele toestand.
Nee die diepe gevoelens die deel ik uiteraard ook niet met haar. T begon er eigenlijk meer over hoe belazerd we ons allebei voelden door hem.... En nee, zij heeft echt niks te winnen. Seks ja, maar ik weet 99% zeker dat m'n man geen relatie met haar wil (heeft hij altijd gezegd ) en met alle respect voor haar, maar wij zijn echt twee tegenpolen dus kan het me ook niet voorstellen eigenlijk.
Wat je het beste kunt doen? Ik denk het contact met haar verbreken. Zo blijft dit stuk open en kun je het nooit goed afsluiten. En ook niet op een goede manier met je man verder.
Ja precies... Dat is een mooie vergelijking maar hier lijkt t wel op. En wat ik met m'n man wil? Ik heb twijfels en t vertrouwen is natuurlijk volledig weg.... Ik overweeg om in therapie te gaan, maar denk dat t niet veel zin meer heeft. ....
Ja , ik wil er van de ene kant zicht op houden, maar van de andere kant wil ik t loslaten maar zo makkelijk is dat natuurlijk niet. Ris een groot bedrijf, dus ze zien elkaar niet dagelijks, zij is nu verhuisd naar een ander kantoor... Maar toch , ze komen elkaar wel tegen in de wandelgangen, of als ze toevallig samen een sigaretje roken buiten...
Dat was het eerste dat in mij opkwam hahaha dat laatste zou ik echt super kicke vinden En wbt je man: hij heeft het bewust weer opgezocht met haar. Dan kan hij linksom of rechtsom lullen, op z'n blote knietjes spijt betuigen en weet ik het wat: hij heeft het bewust opgezocht. Hij heeft twee vrouwen gebruikt en gekwetst tot op het bot. Ik geloof dat hij, als hij mijn man was (en dat is hij gelukkig niet voor hem) een heel groot probleem hebben. Dat zij aardig is, tja, niet zo heel veel mee te schaften toch? Ook zij heeft moedwillig geprobeerd een huwelijk op te breken, een gezin. Ik zou ze elkaar toewensen, lang en ongelukkig, met eeuwige jeuk en te korte armpjes, maar zo ben ik
Natuurlijk zijn ze collega's. Want dat maakt alles nog dramatischer.. zucht. Ik wil je op je hart drukken om je hoofd te gebruiken en te luisteren naar je instinct. Kun je hem vertrouwen? Kun je haar vertrouwen? Deze twee mensen hebben jou dit aangedaan maar het lijkt alsof jij het allemaal wel best vindt? Wat doet je man hieraan? Is het 'sorry, hier heb je een bosje bloemen'? of is het 'wat kan ik doen om dit beter te maken?' therapie? speelt hij open kaart?
Ik ben misschien naïef.. Ik ken haar natuurlijk niet goed, heb haar een keer gesproken en we sms'en wel eens. Bij hem weet ik wat ik in huis had. Een man die mij op handen droeg, voor mij door het vuur ging (we hebben heel veel samen mee gemaakt) maar gewoon z'n lul niet in z'n broek kon houden. Begrijp me niet verkeerd, ik praat niks goed. Zij heeft hem verleid, en hij maakt die keus om daarin mee te gaan. Zij is verliefd op hem, dus ja misschien had ik hetzelfde gedaan: maar niet als ik wist dat hij bewust voor "die ander" heeft gekozen. Dat heb ik haar wel verteld.. Ze heeft zo gejankt toen...ik heb haar woordelijk helemaal afgemaakt toen. En hem heb ik gewoon een paar flinke meppen verkocht (echt waar) en laat ik nu in de tussentijd natuurlijk kruipen. Hij wil in therapie, opnieuw trouwen, belooft me gouden bergen, maar ik wil t liefst naar de tijd voordat we de eerste keer uit elkaar gingen. De man waar ik verliefd op werd... Maar kan dat nog, nu t vertrouwen weg is? Ik kan de gedachte nu nog niet loslaten , kan ook niet met em naar bed ofzo, zit gewoon nog steeds in twijfel. Heb wel een kind van hem en ja hij (was/is) de liefde van m'n leven...
Het eerste wat er in mij opkomt is: Een vos verliest zijn haren niet zijn streken. En ik vind het heel knap dat je hier behoorlijk nuchter overkomt na Zijn"slippertje" Ik had z'n ballen er af gehakt en hem incl haar bij t grofvuil gezet.
Ja het komt misschien nuchter over omdat ik het schrijf, maar van binnen voel ik me zo zwaar klote. Ik heb haar woordelijk helemaal afgemaakt, zodanig dat ze flink heeft gejankt en me bijna smeekte om op te houden. Een klap was ze niet waard geweest want ik heb wel een mooie dochter dus heb geen zin in aangiftes ofzo. En hem? Ja, natuurlijk was ik in alle staten en heb ik hem flink in elkaar gemept. Ik wist helemaal niet dat ik zoiets in me had!!