Oké, ik heb een luxe probleem... Ben net aangenomen als leidinggevende aan een team waar ik nog moet gaan starten. Het is een baan met leuke, fijne collega's waar ik een stap kan maken in mijn persoonlijke ontwikkeling, maar waar mijn hart niet sneller gaat kloppen van de inhoud. Nu verscheen er afgelopen week een vacature voor een team waarbij de inhoud heel veel raakvlakken heeft met mijn oorspronkelijke opleiding. Megaleuk dus en ik word als serieuze kandidaat gezien (ben even gaan babbelen) maar daar zijn minder leuke collega's en minder ruimte en begeleiding voor persoonlijke ontwikkeling. Zou jij solliciteren?
Ik ging voor de baan waar je nu voor bent aangenomen. De inhoud kan je vaak op veel manieren leuk maken. De andere dingen die je noemt niet zo makkelijk.
Het ligt eraan. Als er ruimte is voor ontwikkeling maar de baan zal nooit zo uitdagend worden als de baan met de minder leuke collega's, zou ik toch voor die tweede gaan. Die collega's leer je uiteindelijk ook kennen. Als je sneller tevreden bent en een minder uitdagende baan ook prima vindt en je je niet snel zal gaan vervelen, zou ik kiezen voor de baan met de leukste sfeer.
Moeilijk. Is er een verschil in loon en afstand woon-werk? Die zijn voor mij ook belangrijk in zo'n overweging.
Moeilijk. Als ik naar mezelf kijk: in mijn studententijd had ik een bijbaan, waarbij de collega's belangrijker waren dan de inhoud. Nu heb ik een baan, waarbij ik minder te maken heb met collega's en waar ik de inhoud leuker vind. Het ligt denk ik ook aan de hoeveelheid contact met je collega's. Leidinggevende staat wel heel goed op je cv ook. Ik denk dus dat ik voor het eerste zou gaan.
Optie 1. Als je baan hebt met een leuk team en ruimte voor ontwikkeling, dan kun je ongetwijfeld je werk 'vormen' voor meer uitdaging.
De tweede baan is ook als leidinggevende, had ik er even bij moeten zetten. Contact met collega-leidinggevenden is belangrijk, omdat we samen de koers van het werk bepalen (ik werk bij een grote gemeente).
Ik zou dus wel voor de inhoud gaan. Collega's zijn belangrijk, maar ook die kunnen vertrekken of minder leuk zijn/blijken dan je dacht. Het hoeven geen vrienden te worden. En ontwikkeling heb je zelf in de hand hè. Af en toe een training of cursus, dat zal een werkgever niet snel weigeren lijkt me.
Dit. Maar ik ben zelf dan ook echt een type die gaat voor de inhoud (ik ben beleidsadviseur ). Persoonlijke ontwikkeling kun je zelf ook de regie op pakken. En als de banen bij dezelfde werkgever is, heb je toch dezelfde opleidingsrechten? Of zie ik het verkeerd? Je moet zelf je hart volgen.
Ik heb jarenlang gedacht dat mijn leuke collega's belangrijker waren dan de inhoud van mijn werk. Ben heel blij dat ik tot inkeer ben gekomen. Sinds ik werk doe wat ik echt leuk vind ga ik met zoveel plezier naar m'n werk. En ook hier zijn leuke collega's. De "minder" leuke zie ik als een uitdaging naar mezelf, het trekt me uit m'n comfort zone.
Ik zou sowieso solliciteren. Word je altijd weer wijzer van en misschien kom je er in het proces achter wat beter bij je past. Willen ze je niet aannemen heb je sowieso een prima baan en anders kun je altijd nog kiezen.