Ik lees hier al een tijdje mee met de bevallingsverhalen. Voor mij komt het nu ook erg dicht bij. (even een korte achtergrond informatie; het gaat gelukkig erg goed met me, alleen een hele actieve baby, hij is al ingedaald, en ligt sinds de 20weken in de juiste (zijn favoriete) positie.) Mijn voorkeur gaat uit naar een poliklinische bevalling omdat ik in een appartement woon, klein en krap dus, ook voel ik me fijner en veiliger in een omgevingen van professionals. Ik raak alleen ligt gefrustreerd als ik verhalen lees van andere dames die ook ik het ziekenhuis willen bevallen, vooral wanneer het begint; dat je weeën begonnen zijn, en belt naar de verloskundige, die komt dan kijken, en dan zegt ze dat ze over een tijdje weer terug komt om te kijken. Of je belt, en ze zeggen "kijk het even aan en bel maar over een uurtje terug"... Dit zijn voorbeelden maar het gaat er om dat ze het zo lang mogelijk uitstellen om je in te checken. Ik snap dat het soms nog lang kan duren als je weeën begonnen zijn, maar het steeds laten terug bellen en een aantal keer komen kijken ed. lijkt me echt enorm vervelend... Ik zie het niet zitten om pas in het kliniek ontvangen te worden wanneer het echte werk begint... Dat lijkt me dus echt geen pretje... Ik zou gewoon direct naar de kliniek willen wanneer ik echte pijn ervaar. Is het raar dat ik me hier druk om maak? Hoe ervaren jullie dit? Hoor ook graag de meningen van dames die het op deze manier is overkomen.
Ik ben twee keer poliklinisch bevallen. De eerste keer had ik al 8cm en kon ik meteen door naar het zh. De tweede keer kwam de vk en had ik 3cm. Toen heeft is ze idd weer weg gegaan en na een uurtje terug gekomen. Toen had ik 5 cm en mocht ik naar het zh. Ik vond het niet vervelend. Heb je het al met je vk overlegd? Misschien kan je wel eerder naar het zh. Maar ik kan ook wel begrijpen dat zh zo kort mogelijk een bed en personeel bezet willen hebben
Had je zelf geen keus? Vragen ze niet aan je "wat wil jij, als je wilt kunnen we naar het ziekenhuis?" En als ze dat zouden vragen, wat zou jij dan willen? Thuis blijven of naar het zh? Mijn vk zei op het begin bij een van de eerste echo's, dat als het zo ver is ze komen kijken en dan overleggen met mij dus of ik nog even thuis wil blijven of toch naar het zh. Ik zou dus meteen zeggen dat ik naar het zh wil... Logisch lijkt mij. Ik heb komende week nog een controle en denk dus wel dat ik dit ga overleggen...
Tja, ik denk dat je blij moet zijn als de bevalling dusdanig verloopt dat je niet al bij de eerste wee naar het ziekenhuis moet. Ik vind het ook wel logisch. Je bent niet medisch dus waarom dan al die tijd in het ziekenhuis zijn. En ik ben zelf ook poliklinisch bevallen hoor dus snap die wens echt wel. Overigens denk ik dat je gewoon erover moet praten met je vk. Dat je het idee hebt dat je graag pijnbestrijding wilt en dat je daarin graag serieus genomen wilt worden.
Ik heb hetzelfde en heb het dan ook gevraagd aan mijn verloskundige en als ik met 1 cm naar het ziekenhuis wil, dan vond zij dat prima. Maakt voor haar niet uit of ze naar mijn huis of naar mijn kamer moest komen. Of dat overal is weet ik niet maar meestal doen ze waar jij je prettig bij voelt. Voor mij is thuisbevallen geen optie, ik wil het echt niet en ga dan ook het risico niet nemen dat het ineens te snel gaat om nog weg te gaan. Dus bij de eerste wee, wil ik eigenlijk al gaan.
Ik denk dus dat ik dat liever ook wil... Ik hoop dat ze er bij ons ook zo makkelijk over zullen doen ! Het gaat niet om de pijnbestrijding, ik wil juist zo min mogelijk (dat zeg ik nu) medicatie ed. Het is puur de veilige omgeving voor het geval er iets verkeerd gaat.
Het lijkt mij persoonlijk heerlijk als je thuis kan blijven tot het echt begint. Ik moet zelf om medische redenen bij de eerste wee gelijk naar het zh, en kan daar dus zo een dag liggen voor nop... Dan zou ik liever thuis zijn. Maar ik zou zeggen bespreek dit met je vk, misschien heeft ze een goede tussen oplossing.
Ik kwam er met 7 cm ontsluiting achter dat ik aan het bevallen was. Gezien de afstand naar het zkh en het feit dat ik niks doorhad durfde de vk het niet aan om naar het zkh te gaan. Vooraf wilde ik in het zkh bevallen want mocht er wat zijn dan waren ze er snel bij en ik had geen "troep" in huis. Achteraf ben ik blij dat ik thuis ben bevallen. (Nou had ik ook een supermakkelijke bevalling.) helaas wel erna naar het zkh om te hechten maar daardoor ook niks meegemaakt van alle troep Ik zou vooral doen waar jij je goed bij voelt. Mocht je op het moment zelf anders willen kan dat natuurlijk ook. Succes!
Oh sorry, dat interpreteerde ik zo omdat je schreef dat je graag wilde gaan als je echt pijn voelde. Maar goed. Dan snap ik het eigenlijk niet zo goed... het is bewezen dat je in het ziekenhuis eerder pijnbestrijding of een andere ingreep krijgt dus dan zou ik zeggen "juist wel zo lang mogelijk thuis blijven". Als het goed is kan een vk juist heel goed inschatten of het tijd is om te gaan of dat je nog beter af bent in je eigen vertrouwde omgeving.
Is dit niet het hele idee achter een kraamhotel? Denk dat er meer kan dan je denkt trouwens, want het is ook de functie van je vk of gyn om angst en paniek tot een minimum te beperken. Gewoon bespreekbaar maken dus.
Ik was medisch.. maar mocht ook echt niet vanaf wee 1 naar het ziekenhuis. Toevallig had ik de dag van de weeën en bevalling een reguliere afspraak daar. Ik had koffertje al meegenomen want ik liet me niet naar huis sturen. Ze wilden niet toucheren omdat ik dacht dat mijn vliezen waren gebroken en zij vonden dat de weeën niet regelmatig waren dus ze waren bang voor infectie. Toen ze eindelijk toucheerden had ik 5 cm en vrij snel daarna lag ik te persen, ik had dus echt geen tijd meer gehad om relaxed naar het ziekenhuis te gaan. Van 5 naar 10 was zo gebeurd.