Hallo allemaal, Misschien een gekke vraag, maar hoe zeker zijn/ waren jullie over de naam voor jullie kindje? Wij hebben een naam die we heel mooi vinden, maar toch ben ik er ergens niet helemaal van overtuigd. De namen waar ik wel van overtuigd ben vindt mijn vriend niet mooi...
Wij zijn zeker. Vinden het beide een mooie naam en al voordat ik zwanger was, enige is dat het in de top 10 staat maar dat houd ons niet tegen. Je moet het beide wel mooi vinden en er achter staan. Nu krijgen wij een meisje en daar was het makkelijk bij, bij een jongen zou het een stuk lastiger zijn.
Ik denk als je twijfelt is het niet DE naam, of hij is zo apart dat je hem zelf wel mooi vind maar je kindjes misschien niet 'aan' wilt/kunt doen. Bij de eerst wist ik het zeker en nu blijf ik maar twijfelen, denk gewoon omdat het nog niet DE naam is.
Bij de 1e was ik meteen zeker van de naam die we hadden. Bij nummer 2 heb ik lang niet 100% zeker geweest maar toen ze geboren was en de naam kreeg was dat gevoel helemaal weg. Bij de 3e was ik wel weer heel zeker over de naam. Ik denk wel dat bijna alle vrouwen op een bepaald moment in de zwangerschap gaan twijfelen over de naam. Maar uiteindelijk kom je meestal weer op de naam uit die je al had.
We waren er meteen zeker van. En het was ook echt DE naam. Maar soms heb ik nog mn twijfels omdat onze dochter een naam heeft die vaak verkeerd wordt uitgesproken. En ik kan genoeg namen bedenken die ook leuk bij haar hadden gepast
Ik ben op de meeste momenten helemaal zeker van de naam, maar soms krijg ik ineens lichte twijfel in de zin van: ik zie een schattig klein babytje in lieve pakjes voor me, en dan past de naam daar ineens helemaal niet bij... Maar goed, een baby wordt groot, dus daar zet ik me dan overheen. Hij is maar heel kort klein en schattig En waar ik ook wel eens over twijfel zijn de vooroordelen bij de gekozen naam, vooral omdat het me irriteert dat mensen hem voor mijn gevoel in een onterecht hokje plaatsen. Maar er waren drie jongensnamen die ik echt mooi vond. De één klinkt voor geen meter bij de achternaam, dat wordt een tongbreker. De ander lijkt veel te veel op mijn eigen naam dus wordt het ook niet. Dan blijft alleen deze over.
Dat van die hokjes herken ik! Ik ben echt geen aso mens maar schijnbaar was de naam Dilara heel asociaal! Vond ik heel erg overigens. Over de vraag van ts. Dilara had oorspronkelijk Eleni Chloé geheten. EN met 32 weken zoiets is het alsnog Dilara geworden
Bij de oudste 200%. Bij de jongste had ik ook een 200% naam, maar die vond mijn man niet mooi...dus voor een compromis gegaan, want ik vind wel dat je een naam allebei mooi moet vinden.
We hadden de jongensnaam al vast voordat ik zwanger werd. Heel zeker van, maar toch nog even gezocht want heel af en toe sloeg de twijfel toe. Bijnde tweede moesten we iets langer zoeken. Eenmaal gekozen ook vest heel zeker, met af en toe twijfelmomentjes. Op een gegeven moment besloten dat dit m is en we er even niet meer over na mochten denken. Bij elkaar noemden we de baby vast zo en dat is ook fijn om te voelen of het klopt. Beiden nooit spijt gehad. Maar mijn smaak veranderd wel steeds een beetje merk ik. Er valt soms een naam af maar vaker komt er een naam bij die ik ook mooi vind. Ach ja je kan moeilijk een elftal creeren om de namen he...!
Bij onze eerste hadden we meteen dé naam, 100 procent zeker! Bij de tweede twijfelden we tussen twee en zijn we voor de minst gangbare gegaan waar we nog best even aan moesten wennen. Ook toen ze geboren was. Maar nu kan ik me geen andere mooiere naam voorstellen bij ons meisje. En hetzelfde dilemma hebben we nu weer bij de derde; twijfel tussen twee namen. Waarschijnlijk gaan we ook weer voor de minst gangbare. Dat past t mooist in het rijtje bij de andere twee. Maar ik denk eerlijkgezegd niet dat ik die naam had gekozen voor m'n eerste.. Kan niet zo goed aanduiden waarom eigenlijk dus ik denk dat ik je twijfel goed snap. Waar ik ook over kon tobben is wat anderen van de naam zouden vinden. Maar dat heb ik los gelaten, want zelf vind ik andermans namen ook lang niet altijd leuk en dat maakt ook niks uit. Succes!
Wij hadden eerst een naam bedacht waar ik nog niet 100% zeker van was. Ik vond de naam mooi, maar jammer dat hij zo populair was. Toen in onze omgeving een jongetje geboren werd met diezelfde naam zijn we geswitcht... Gedacht aan namen die er wel wat op leken en zo op dé naam gekomen. Mijn man moest even wennen aan de naam, omdat hij nog nooit iemand tegen was gekomen met deze naam, maar stond er na even ook helemaal achter. We zijn nu heel blij met de naam van ons zoontje!
Wij vonden de naam 'wel leuk' maar er was echt geen enkele andere naam die we leuker vonden dus toch voor die naam gegaan, langzaam begonnen we hem steeds leuker te vinden, maar 100% zeker was ik pas een paar weken na de geboorte Nu snap ik echt niet waarom, want ik vind het nu de leukste geweldigste naam die er maar is..
Hier precies hetzelfde als Jillzz. Maar toen ze er eenmaal was klopte het echt. Ben sowieso type twijfelkont..., dus ben het wel gewend v mezelf dat ik iets niet gelijk FANTASTISCH vind
Voor mijn verhaal zie jillzz en stringetje Vanaf een week of 20 was de naam van onze dochter "als we niks beters vinden word dit hem"zeker.
Hier ook lang getwijfeld. Uiteindelijk bij de jongensnaam 2 namen overgehouden die we allebei even leuk vonden. Toen m'n vliezen braken vroeg ik aan ml welke van de twee we nou zouden geven als het een jongen werd (wisten niet wat het geslacht was) en toen heeft hij uit die twee gekozen. Ondanks dat ik de naam erg leuk vond heb ik nog toch een beetje moeten wennen. Beetje zelfde verhaal als hier boven dus. Denk ook dat het moeilijk voor te stellen is dat je kleintje een bepaalde naam gaat dragen terwijl je hem of haar nog nooit ontmoet hebt.
Bij mijn twee oudste hebben we op het moment dat ze geboren waren gekozen hoe ze gingen heten. Er stonden toen nog twee of drie namen op het lijstje. Nu weten we het zeker mits we niets leukers tegen komen. Maar mijn ervaring is, dat het de eerste dagen nog raar is om de naam echt te gebruiken, maar op een gegeven moment kun je echt niet meer voorstellen dat je kind anders zou heten.
Ook ik heb heeeeeeel lang getwijfeld. En uiteindelijk besloten dat als ik steeds maar bleef twijfelen het waarschijnlijk toch niet de naam was. Nu hebben we een andere naam gekozen, ik kan nog niet zeggen dat ik voor 200% overtuigd ben maar hij voelt wel 'goed'. M'n man vindt hem ook mooi. Maar ja die vond de twijfelnaam ook leuk. Ik ben denk ik te kritisch, denk er soms teveel aan wat anderen zullen vinden, of er toch geen leukere namen zijn, etc. Gek genoeg vind ik heel veel namen wel leuk maar lijkt er dan geen een goed 'genoeg' te zijn. Ik wil het graag goed kiezen, want je kind draagt z'n hele leven z'n naam en ik zal m ongeveer twee miljoen keer gaan zeggen denk ik, dus tja... Daar mag je best effe goed over nadenken toch? Ik denk dat het iig belangrijk is dat je zelf een goed gevoel hebt bij de naam. Als je gevoel je laat twijfelen, misschien goed om dan toch nog even verder te zoeken, tot een bepaalde naam je niet meer los laat